ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Conan]The love of two of us(Amuro x oc)

    ลำดับตอนที่ #2 : ขนมจานที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 3 ม.ค. 64


    ❝sad? have ice cream. it's cheaper than therapy.❞                in w… #fanfiction #Fanfiction #amreading #books #wattpad

     

     

    "ยินดีต้อนรับค่ะ"

     

    *ยังไม่ได้แก้คำผิด*

     

    แกร๊ก

     

    เสียงกลอนประตูดังขึ้นก่อนจะชักกุญแจออกหลังจากล็อกประตูเสร็จ เดินออกไปตามทางเพื่อเปิดร้านเบเกอรี่ในยามเช้าเหมือนดั่งทุกวันยกเว้นวันอาทิตย์เพราะเป็นวันหยุดในการซื้อของเขาร้าน แต่อันที่จริงก็ต้องซื้อทุกๆเย็นอยู่ดีก็เถอะ

     

    ใช้เวลาเดินไปถึงร้านเพียง 10 นาทีก็ถึงจุดหมายที่จะไป

     

    เหล่ตามองเวลาในนาฬิกาข้อมือตอนนี้เวลาตี 5กว่า ก่อนจะเปิดประตูหลังร้านเพื่อเข้าไปจัดการของในร้าน จัดเก้าอี้ ปัดกวาดเล็กน้อยเปิดไฟในร้าน ก่อนจะเริ่มทำเค้กก่อนเปิดร้านสักชั่วโมง

     

    เวลา 6 โมง

     

    ป้ายcloseถูกพลิกให้ให้เป็นอีกด้านเป็นopen ผ้ากันเปื้อนสีชมพูถูกมัดเข้าที่เอว ผมสีบลอนอ่อนที่ถูกมัดเป็นดังโงะถูกปล่อยให้ยาวดังเช่นเดิมจัดทรงเล็กน้อยให้ดูเรียบร้อย ริมฝีปากบางสีอมชมพูธรรมชาติถูกทาด้วยลิปมันเพื่อไม่ให้ปากแห้งจนเกินไป

     

    ถึงจะบอกว่าเป็นร้านขนมหรือร้านเบเกอรี่ แต่ที่จริงก็ทำอาหารเช้าให้นักเรียนนักศึกษาด้วยเช่นกันจึงมาเปิดร้านเช้ามากกว่าร้านทั่วๆไป ก็มีนักเรียนพวกนักกีฬาเพื่อไปซ้อมเชา้แล้วลืมทานข้าวก็จะแวะมาที่ร้านเธอ เหมือนเป็นร้านอาหารตามสั่งเลยแหะ

     

    ยูกิหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คสะภาพอาการในวันนี้ อากาศวันนี้ค่อนข้างร้อนและมีโอกาสฝนตกถึง 80 %เลยแหะ หญิงสาวเจ้าของร้านครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้างกับความคิดตัวเอง เดินไปดูหลังร้านว่ายังมีอยู่รึป่าว

     

    "ลองเอาไอศครีมที่ลองทำมาขายดีมั้ยนะ"มาลองขายดูเผื่อการตอบรับดี แน่นอนว่าเธอลองชิมดูแล้วเลยต้องเอามาลองขายดู

     

    ทำไว้หลายรสซะด้วยโอกาสดีจริงๆเลยวันนี้! ต้องเตรียมของร้อนๆเอาไว้ด้วยเพราะมีโอกาสฝนจะตกแล้วจะหนาวและเธอก็คือ 1 ในคนที่จะหนาวด้วยเช่นกัน

     

    กล่องไอศครีมแต่ละรสถูกยกออกมาใส่ในตู้แช่ไอศครีม จนเสร็จ ทำงานคนเดียวต้องทำใจสักหน่อยแล้ว หรือหาพนักงานมาช่วยดีมั้ยนะ ทำงานคนเดียวก็น่าเบื่อต้องลองหาดูแล้วแหะ

     

    กริ๊ง!

     

    เสียงกระดิ่งสั้นขึ้นแสดงว่ามีลูกค้าเข้ามาในร้านใบหน้าหวานปรากฏรอยยิ้มบางๆตอนรับลูกค้า"ยินดีต้อนรับค่ะ--อ่าวคุณอามุโร่มาทำอะไรหรอคะ?"ยูกิก็ยังไม่เลิกกวนประสาทแม้จะอยู่เพียงสองคนก็ยังพูดชื่อปลอมของเขาขึ้นมาอยู่ดี

     

    อามุโร่ลอบถอนหายใจกับคนชอบกวนประสาทตรงหน้าเมื่อวานก็พึ่งโดนไปเล่นซะ เขาไปไม่เป็นกับงานในวันนั้นจนอาซึสะจังไล่ให้เขากลับบ้านไปนอนพัก ดังนั้นวันนี้ต้องสั่งสอนเด็กดื้อ!

     

    "จะรับอะไรดีคะขนมหรือเจ้าของร้านดี:)"รอยยิ้มบางๆที่ไหนไม่มีเล่ห์อะไรถูกส่งมาให้อามุโร่ ชายหนุ่มคิ้วกระตุกทันทีประโยคชวนคิดแบบนี้ อย่าให้รู้นะว่าไปพูดกับใครเขาน่ะ เดี๋ยวพ่อจะจับขังไว้ในบ้านให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

     

    มือหนาจับไปที่แก้มของหญิงสาวเธอได้แต่มองการกระทำของชายหนุ่มอย่างงๆแต่สักพักก็ร้องโอ้ยออกมาเพราะ โดนดึงแก้มเป็นที่เรียบร้อย นี่แก้มนะไม่ใช่ของเล่น!มาดึงอย่างงี้ได้ไง

     

    "อ่อยอะ!(ปล่อยนะ!)"

     

    "ไม่ได้อ่อยซะหน่อยหยิบแก้มต่างหาก~"รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าหล่อก่อนจะดึงแก้มของเธอแม้ตอนนี้เธอจะหน้าตาบูดไม่สบอารมณ์แล้วก็ตาม 

     

    เล่นงี้หรอได้!

     

    "โอ้ยๆๆยอมแล้วๆ"

     

    บิดหูคืนซะเลย!

     

    "แล้วมาทำอะไรหรอคะ?"หลังจากสงครามเล็กน้อยๆได้จบลงยูกิก็เอ่ยถามขึ้นมองใบหน้าหล่อที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่เป็นอะไรเห็นหน้าเธอแล้วอารมณืดีขึ้นมาเลยรึไง หรือไปทำงานแล้วเจอสาวนักเรียนน่ารักๆจนบ้าไปแล้ว(พยักหน้ากับความคิดตัวเอง)

     

    "มันต้องมีเหตุผลด้วยหรอที่มา?"

     

    "ต้องมีสิคะถ้าฉันโดนแฟนคลับคุณดักฆ่าจะทำไงคะ!?"น้ำเสียงเชิงประชดประชันพูดออกมาจากปากบาง กอดอกสะบัดหน้าไปทางอื่นเหมือนงอน อามุโร่ที่ยืนอยู่ข้างๆได้แต่ยิ้มแห้งเหงือตกเลยทีเดียว

     

    มือหนาใหญ่ลูบหัว--ไม่น่าลูบนะนี่เรียกขยี้ถึงจะถูก หญิงสาวที่โดนขยี้ผมทำหน้าไม่พอใจมากกว่าเดิม เธอขี้เกียจมานั่งหวีผมใหม่นะ! แต่เธอหน้าบึ้งได้ครู่เดียวก็ทำหน้าเหวอแบบไม่รู้ตัวพร้อมกับแก้มที่เริ่มขึ้นสีแดงจางๆ

     

    อามุโร่หรือฟุรุยะ เรย์ขำกับท่าทีของหญิงสาวเจ้าของร้านเบเกอรี่ตรงหน้าที่เขินจนแสดงหน้าเหวอออกมาแถมนิ่งค้างเพราะช็อคอีก ขยี้หัวเธอแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยวจนทำให้คนที่นิ่งข้างสะดุ้งได้สติขึ้นมา

     

    อามุโร่ที่เห็นดังนั้นก็รีบบอกลาและเดินออกจากร้านอย่างรีบเร่งตรงไหที่รถMAZDA RX 7  FD สีขาวสะอาดตาก่อนจะมองไปยังหญิงสาวเจ้าของร้านผ่านกระจกใสที่กำลังพองแก้มลมออกหูอย่างโกรธๆ 

     

    คนอะไรเขินแล้วโคตรน่ารักเลยวะ อามุโร่ลอบยิ้มกับความคิดตัวเองก่อนจะขึ้นรถไปหลังจากแกล้งแฟนสาวตัวเองจนหนำใจเป็นที่เรียบร้อย

     

    แต่พอขับรถออกมาได้ประมาณครึ้งทางก็พึ่งนึกถึงจุดประสงคืที่ตนไปที่นั้นออกสดๆร้อนๆ ที่เขาไปนี่จะไปกินข้าวเช้าไม่ใช่รึไง อยากจะตบหน้าตัวเองให้หายเบลอ นี่แกล้งจนลืมว่าต้องกินข้าวเลยหรอนี่เขาเริ่มอาการหนักขึ้นแล้วแหะ 

     

    แต่ถ้าวกกลับไปแทนที่จะได้กินอาหารฝีมือแฟนสาวเขาอาจจะได้กินข้าวต้มโรงบาลแทนก็ได้ใครจะไปรู้

     

    รู้งี้ไม่น่าสอนเรื่องชกต่อยไว้เลยแหะ

     

     

     

     

     

    มาอัพเล็กๆน้อยให้ใจมันกระชุ้มกระชวย

     

    ตอนนี้เหมือนไรท์จะหลงความน่ารักของนางเอตัวเองแล้วค่ะ! ทำไมน้องน่ารักอย่างงี้! เปลี่ยนให้ไรท์เป็นพระเอ--แค่กๆๆ อะแฮ่ม!ไม่ได้นี่เนอะ!เพราะไรท์ยังไม่อยากตายด้วยน้ำมือของคุณอามุโร่หรอก

     

    เป็นไงบ้างคะกับตอนแรกของไรท์

     

    ช่วยติชมด้วยนะคะ

     

    ชอบคุณค่ะ!!

     

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×