คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : SF ของหายที่อยากได้คืน
SF ของหายที่อยากได้คืน
"รำคาญ!!! เลิกกันเถอะ ผมเบื่อได้ยินไหมพี่แจ!!!"
"จุนซู !!! อย่าไปนะ พี่ขอโทษ !!!! จุนซู อย่าไป ~"
1 ปีผ่านไป
"คิม แจจุง กับ จอง เจสสิก้า วิวาห์สายฟ้าแล่บ"
"ฮือๆๆๆ ผมขอโทษพี่แจ" ผม คิม จุนซู ผมกำลังเสียใจอย่างหนัก เมื่อรู้ว่าอดีตคนรักและเพื่อนปัจจุบัน กำลังจะแต่งงาน ผมไม่รู้ ผมอยากกลับไปหาเค้า แต่จะให้ผมกลับกลับไปฐานะอะไร และเค้ายังรักผมไหม ผมไม่รู้ แต่ตอนนี้สิ่งที่ผมคิดอย่างเดียวคือ ผมอยากได้ของๆๆผมคืน
"เฮ้!! จุนซู นายเมามากแล้วนะ " ผม ปาร์ค ยูชอน เพื่อนสนิทของจุนซู ผมรู้หรอกนะที่เพื่อนผมมันเมาหัวราน้ำแบบนี้เพราะใคร ผมรู้ แต่จะให้ผมช่วยได้ยังไงเล่า ผมควรจะช่วยเพื่อนผมอย่างไร แต่คนที่ผมกำลังคิดถึงก็มาพอดี
"ทำไม!!จุนซูเมาแบบนี้ล่ะ ยูชอน " เสียงของพี่แจจุง แหละคับ คนที่เพื่อนผมมันรักมาก แต่มันก็ทิ้งเค้าไป พี่แจจุงเองก็ไม่ได้มาเปล่า ยังพาเจสสิก้า ชะนีหน้าด้านที่มาเสียบช่วงที่พี่แจถูกจุนซูทิ้งไป
"ผมจะไปรู้หรอคับพี่ ! พี่ก็ถามจุนซูเองสิคับ ผมไปล่ะ นัดกับพี่ยุนโฮเอาไว้ ฝากดูแลมันด้วยนะคับ " พูดจบผมเดินออกมา แต่ก็เหลือบมามองเจสสิก้าที่ยิ้มให้ผมอย่างอ่อนหวาน แต่ผมว่ามันเคลือบไปด้วยพิษ
"จุนซู!!!! นายเมามากแล้วนะ กลับบ้านเถอะ"
"อือ!! ผ้ม ยางงงงง หม้าย~ มาววววว"
"เดี๋ยวพี่พากลับบ้านนะ "
ที่บ้านจุนซู
"ต๊ายยย จุนซูลูกแม่ ไหงเมาอย่างงี้ล่ะลูก !! ขอบใจแจจุงมากนะลูกที่พาน้องมาส่ง เดี๋ยวที่เหลือแม่จัดการเอง"
"ครับ ผมไปก่อนนะคับแม่ สวัสดีคับ"
ผมได้ยินเสียงพี่แจเดินออกไปพร้อมกับเจสสิก้า หึ สุดท้ายเค้าก็ไม่เคยสนใจผม อย่างงี้ผมจะกลับไปอยู่ตรงไหนของหัวใจของเค้า ผมยังไม่หมดหวังนะ
ผมก็จะพยายามได้หัวใจพี่แจจุงคืนมา
ที่ผับ
"เฮ้ๆๆ น้องจุนซูเต้นเก่งจังคับ" เสียงของพี่ยองพิลชมผมขณะที่ผมกำลังเต้นยั่ยวนเค้าอยู่บนฟลอร์ ผมเห็นนะที่พี่แจเหลือบมองผมด้วยท่าทางไม่พอใจ หึ!! ผมยังมีหวังใช่ไหม
"ยูชอน!! นายพาเจสสิก้ากลับไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่พาจุนซูกลับเอง ท่าทางจะเมามาก นายคงพากลับไม่ได้แน่นอน"
"อืม เอางั้นก็ได้พี่ ป่ะ!!กลับเถอะ เจสสิก้า" ยูชอนเหลือบไปมองหน้าเพื่อนที่ส่ายท่ายั่วยวนผู้ชายอยู่บนฟลอร์ แกทำได้นะจุนซู เหลือเชื่อจริงๆๆ
"จุนซู !! นายกลับบ้านเถอะ เมามากแล้ว ป่ะ !! เดี๋ยวพี่พาไปส่ง" ผมมองพี่แจที่เดินลากผมออกมาจากฟลอร์ แล้วก็พาผมไปลานที่จอดรถ ที่มีรถของพี่แจจอดอยู่
"นายนั่งเฉยๆๆ ได้ไหมจุนซู !!" เสียงของพี่แจจุง ปรามผมเมื่อเห็นผมเอามือไปลูบหน้าอกของพี่แจอย่างยั่วยวน
"พี่~ม่าย~ชอบ~เหรอ พี่แจจวงงงงงง!" ผมพยายามลากเสียงยานๆๆเอาไว้ เพื่อให้พี่แจจุงหลงเชื่อว่าเค้าเมา
"นายเมามากแล้วนะจุนซู อื้อ!" ผมเห็นพี่แจร้องประท้วงเมื่อผมประกบจูบปากพี่แจอย่างรุนแรง นั่นส่งผลให้พี่แจหยุดรถ พร้อมผลักผมออกอย่างแรง
"นายอย่าทำอย่างนี้อีกนะ!!!!จุนซู!!! เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว!! " ผมช็อคเมื่อได้ยินประโยคที่ทำให้ผมแทบขาดใจ
"พี่แจจุง~" ผมอุทานออกมาเบาๆ เมื่อเห็นพี่แจจุง จับหน้าผมขึ้นมาสบตากับเค้า
"ตอนนี้พี่รักนายได้แค่น้องชายจริงๆๆจุนซู พี่เหลือให้นายแค่นี้จริงๆ พี่ขอบคุณนายนะที่ทิ้งพี่ไป ทำให้พี่ได้เจอกับเจสสิก้า พี่รักนายนะน้องชาย" ผมนั่งเป็นหิน เหมือนร่างกายไม่มีเรี่ยวแรง ประโยคที่พี่แจจุงเอ่ยออกมา เหมือนเข็มทิ่มแทงหัวใจของผมหลายพันเล่ม มันควรจบแล้วจริงๆๆใช่ไหม
2ปีผ่านไป
ผม คิม จุนซู ตั้งแต่วันนั้นมา ผมตัดสินใจลาพักการเรียนแล้วผันตัวเองออกมาเป็นนักแต่งเพลง ผมไม่ได้เจอพี่แจจุงตั้งแต่นั้นมาที่ผมหนีออกจากคอนโด ออกมาใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ ผมตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหม ที่ไม่เอาของๆๆผมคืน ผมรู้แล้วล่ะ ว่าการเสียของที่ตัวเองรักมันเป็นเช่นไร
"จุนซู~~~~ นายแต่งเพลงใหม่ให้ฉันหรือยังอ่ะ!!" เสียงของพี่จุนโฮที่เดินเข้ามาในห้องแต่งเพลงของผม ซึ่งผมก็ยิ้มให้พี่จุนโฮที่คิดว่ามันฝืนมากกว่านะ
"นายยังไม่ลืมแจจุงใช่ไหมจุนซู" คำถามของพี่จุนโฮทำเอาผมสะอึก ผมพยายามหลีกเลี่ยงที่จะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก เพราะผมรู้สึกเจ็บหัวใจขึ้นมา
"พี่อย่าพูดชื่อนี้ให้ผมได้ยินอีกนะ ผมไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น" ผมตอบพี่จุนโฮด้วยความระหวาดระแวงเมื่อพี่ชายของผมเล่นจ้องหน้าผมแบบไม่กระพริบแบบนี้
"ว้า!!! แต่ฉันว่านายรู้สึกนะจุนซู ทำไมนายไม่กลับไปหาแจจุงล่ะ มันอาจคอยนายก็ได้นะ" พี่จุนโฮมองผมอย่างเชิงถาม
"เค้าไม่คอยผมหรอกคับ ผมเองก็จะไม่คอยเค้าแล้วเช่นกัน" ผมพูดอย่างเสียงสั่นลึกๆ
"แต่มัน.."
"หยุดพูดเถอะฮะ!!! มันจบไปแล้ว จบตั้งแต่วันนั้นแล้ว แล้วนี่ชางมินไปไหนล่ะฮะ มาเยี่ยมผมไม่ใช่เหรอ"
"อ่อๆ อยู่ข้างนอกอ่ะ" พี่จุนโฮ ชี้ไปข้างนอก ผมก็พยักหน้าเบาๆ
"เดี๋ยวพี่รอแปปนะฮะ ใกล้เสร็จแล้วล่ะ บอกชางมินด้วยนะคับว่ารอก่อน เดี๋ยวผมออกไป" พี่จุนโฮพยักหน้าให้ผมแกนๆๆก่อนจะเดินออกไป
ผมหันจะกลับมาเพื่อทำงานต่อ แต่สายตาเหลือบไปมองรูปที่เราทั้งห้าคนได้ถ่ายในวันที่จบมัธยมปลายมาด้วยกัน
สุดท้ายผมก็ไม่เหลือใครที่จะเป็นที่ของผมจริงๆๆสักที................ผมรักพี่นะ พี่แจจุง.......
ปล.จะมีสเปเชี่ยลพี่แจจุงอีกนะค่ะ ติดตามค่ะ ^^
ความคิดเห็น