คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2
"พี่แจจุง!!!!!"
ร่างบางร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อเห็นคนที่ให้ทำเจ็บมาตลอดสามปีมาอยู่ตรงหน้า
"เรียกพี่ทำไมเหรอ?" ชายหนุ่มที่หน้าหวาน แต่รอยยิ้มกระชากใจสาวๆๆไม่ว่าจะเป็นเพศไหนหันมาถามจุนซูด้วยหน้าทะเล้น ไม่เจอตั้งสามปี นายสวยขึ้นเยอะเลยนะจุนซู ร่างบางที่เริ่มรู้สึกตัวก็รีบหันหน้าหนี กลัวร้องไห้ให้ร่างสูงเห็น กลับมาทำไมพี่แจจุง~
"ตกลงนายเรียกพี่ทำไมจุนซู" ร่างสูงหันไปเย้าแหย่ร่างบางอย่างที่เคยทำ แต่กลับเห็นร่างบางยังคงนั่งนิ่ง นายเจ็บมากใช่ไหม ฉันขอโทษจุนซู
".............................................."
"นายไม่ห่วงหรอก อินฮวานมีชางมินอยู่เป็นเพื่อน" ร่างสูงเรียกชื่อลูกชายนั่นทำให้ร่างบางหันขวับด้วยความสงสัย
"คุณ!!!!ต้องการอะไรกันแน่!!!!!" สรรพนามการเรียกชื่อของจุนซู ทำคนฟังรู้สึกปวดใจ
"นายอยากรู้ไปทำไมล่ะหรือว่านายสนใจเรื่องสามีตัวเองด้วย" ร่างสูงยังไม่วายแกล้งร่างบางเล่น แต่ปฏิกิริยาของร่างบางก็ตอบรับทันที
"ใคร-เป็น-ภรรยา-คุณ!!!!" ร่างบางโวยวายขึ้นมาเมื่อแจจุงเรียกตนเองอย่างนั้น
"ก็คนแถวนี้ที่เอาแต่ใจและขี้โวยวาย ฮ่าๆๆๆๆๆ" แจจุงหัวเราะอออกมาเมื่อพบว่าร่างบางนั่งหน้าง้ำด้วยความไม่พอใจ
"........................................."
การถกเถียงก็สงบลงเพราะต่างคนต่างจมอยู่กับความคิดของตนเอง นานเท่าไหร่นะที่เราสองคนไม่ได้พูดคุยกันแบบนี้ มันคงนานมากล่ะสินะ
บ้านตระกูลคิมที่ชองนัม
"เชิญครับ คุณผู้หญิง" ร่างสูงเปิดประตูให้ร่างบางที่ยังคงงอนตัวเองไม่จบ เฮ้อ!!!มีเมียเด็กทำใจ (อะไร เด็กๆๆนะพี่แจ - _-* -ไรเตอร์)
"..................................." ร่างบางสบตาร่างสูงนิดนึงก่อนจะเดินนำหน้าไป
"อ๊าาาาาาา......พี่จุนซู สวัสดีคับ ผมคิดถึงพี่จังเลย" ชิม ชางมิน น้องชายของแจจุงเดินออกมาด้วยความดีใจที่ได้เจอพี่สะใภ้(?)
"ชางมินนนนนน ฉันก็คิดถึงนาย โตขึ้นเยอะเลยนะ" ร่างบางกอดชางมินด้วยความดีใจ ไม่เจอตั้งสามปี เจ้านี่โตเป็นหนุ่มเยอะเลย (-_-* ไรเตอร์)
"นี่ๆๆๆเกรงใจฉันบ้าง" มีบุคคลอีกคนที่ยืนมองทั้งสองคนกอดกันด้วยความหมั่นไส้ ชางมินหยักคิ้วให้พี่ชายต่างมารดาเป็นเชิง ทำเอาร่างสูงเริ่มตากระตุก
"ป่ะ!!พี่จุนซู ปล่อยให้คนขี้อิจฉาอยู่ตรงนี้คนเดียว เราไปหาอินฮวานดีกว่าคับ" พูดจบชางมินก็จูงมือจุนซูเดินเข้าไป ไม่วายยังยิ้มเยาะเย้ยพี่ชายตัวเอง
"หนอยย!! ไอ้ชางมิน ฝากไว้ก่อนเถอะแก" แจจุงสบถออกมาเบาๆๆก่อนจะเดินเข้าบ้านตามไปอีกคน
ร่างบางกับชางมินเดินเข้ามาในภายในบ้านก็พบว่าลูกชายนั่งดูการ์ตูนอยู่ ร่างบางรีบวิ่งเข้าไปหาลูกชายด้วยความดีใจ
"หม๊ามี๊~มาแล้วเหรอคับ " อินฮวานที่เห็นผู้เป็นแม่รีบสวมกอดด้วยความดีใจ ร่างบางพยักหน้าเบาๆๆพร้อมกับลูบหน้าลูบตาลูกชายด้วยความปลาบปลื้ม
"ฮะแอ่ม!!!อินฮวานครับ ได้เวลาทานข้าวแล้วนะคับ ป่ะ!!!เดี๋ยวป๊ะป๋าพาไปกินข้าวคับ!" ร่างสูงที่ไม่รู้มาจากไหน อุ้มลูกชายขึ้นตัวลอย ก่อนจะหันมารวบเอวร่างบางอีกคน ซึ่งภาพนั้นเป็นที่ชอบใจให้อินฮวานมากมาย ร่างบางหันมามองลูกชายด้วยสายตาดุๆๆและหันไปค้อนร่างสูงที่ทำเกินออกนอกหน้า แต่ร่างสูงไม่สนใจก่อนจะพาร่างบางและลูกชายไปทานข้าวที่แม่นมจัดไว้ให้ อินฮวานเมื่อเห็นอาหารก็ทำตาโตเมื่อบนโต๊ะมีแต่ของโปรดของเด็กชายตัวน้อยทั้งสิ้น
"อินฮวานลูก !! มานั่งกับหม๊ามี๊สิคับ" ร่างบางเริ่มหาตัวช่วย เมื่อเห็นว่าร่างสูงเดินเข้ามาหาตนเอง
"อินฮวานคับ!!หนูไปนั่งข้างพี่ชางมินนะลูก เดี๋ยวป๊ะป๊านั่งกับหม๊ามี๊เองนะคับ" ร่างสูงยิ้มให้ลูกชาย ก่อนที่จะหันมาแหย่ร่างบางที่ทำหน้าไม่พอใจ
ชางมินมองพี่ชายกับพี่สะใภ้ที่ทำตัวเป็นพ่อแง่แม่งอนกันอย่างระอา "พวกพี่นี่โตจนมีลูกแล้วนะ ยังทำตัวเป็นเด็กๆๆไปได้"
".................................." ร่างบางไม่มีทีท่าว่าจะสนใจ หันหน้าไปอีกทาง ร่างสูงเองก็หัวเราะออกมาเบาๆๆ
"พี่อ่ะโตแล้ว...แต่อีกคนสิ สงสัยยังไม่โต ฮ่าๆๆๆๆ" ร่างสูงหัวเราะออกมา ร่างบางหันมาค้อนร่างสูงตาเขียว
"คุณว่าใครไม่โต!! " เสียงแว็ดของจุนซูทำให้ทุกคนในบ้าน พร้อมเหล่าบอดี้การ์ดหลุดขำออกมา
"พวกนายขำอะไรมิทราบ!!!!!" ร่างบางหันมาดุบอดี้การ์ดของร่างสูงที่ยืนขำอย่างเอาเป็นเอาตาย แล้วทุกคนต้องหยุดขำเมื่อเห็นรังสีอำมหิตกระจายออกมารอบตัวร่างบาง บอดี้การ์ดทุกคนหันไปขอความช่วยเจ้านายของพวกเค้าทันที ร่างสูงเองพยักหน้า บอดี้การ์ดทั้งหลายแหล่ก็ผลุบหายไปในทันที ( คนหรือนินจา = =* ไรเตอร์)
"ฉันว่าเรามาทานข้าวกันเถอะนะ ก่อนที่อาหารจะเย็นซะก่อน" ร่างสูงตัดบทพร้อมกับฉุดร่างบางที่ยังยืนอยู่ให้ลงมานั่งด้วยกัน และมื้อเย็นก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ขอลงไว้แค่ประมาณ 60% ก่อนนะค่ะ ^^ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอัพให้ใหม่ค่ะ
ความคิดเห็น