ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic:Reborn (ล่ะมั้ง= =*)] ยัยจอมซ่า vs นายจอมเซ่อ

    ลำดับตอนที่ #9 : เป้าหมายที่ 7 : วันที่แสนเศร้า+เจ็บปวดอีกครั้ง

    • อัปเดตล่าสุด 22 เม.ย. 54


    เป้าหมายที่ 7 : วันที่แสนเศร้า+เจ็บปวดอีกครั้ง

     
    [Inguji Talk]
     
    เฮ้อ~ กว่าจะกลับได้ วันนี้นายซาวาดะ มันเล่นพิเรณมากๆ = =^ ฉันละเซ็ง เล่นอะไรก็ไม่รู้ รุนแรงเป็นบ้าเลย! รอดมาได้ก็บุญหัวแล้วละ โอ๊ย~ ปวดหัว วันพรุ่งนี้ก็ต้องเล่นแบบนั้นอีก ให้ตายสิ! อย่างกับว่าจะให้พวกฉันไปอยู่แฟมมิลี่เดียวกับพวกนั้นอย่างงั้นแหละ ชิชะ! คิดแล้วโมโห!
     
    “กลับมาแล้วค่า~”
     
    “กลับมาแล้วหรอจ้า~”
     
    “แม่คะ วันนี้ หนูไม่กินข้าวเย็นนะคะ”ฉันบอกแม่ที่อยู่ในครัว
     
    “ทำไมละจ้ะ เป็นอะไรมากรึป่าว? หรือว่าไดเอตอยู่ อิอิ”แม่ถามฉันแบบติดตลก
     
    “ไม่ได้ไดเอตนะแม่! แค่รู้สึกไม่หิวก็เท่านั้นเอง”ฉันตอบแม่ แต่หน้าฉันเนี่ยสิ แดงขึ้นเรื่อยๆ
     
    “งั้นหรอจ้ะ งั้นก็รีบเข้านอนซะนะจ้ะ”
     
    “คะ แม่”
     
    ณ ห้องของอิงุจิ
     
    “เฮ้อ~ เหนื่อยๆ อาบน้ำดีกว่า จะได้นอน วันพรุ่งนี้คาดว่าจะหนักไม่เบาแน่ๆ”
     
    เวลาผ่านไป 20 นาที (ทั้งอาบน้ำและใส่เสื้อผ้าด้วยนะคะ)
     
    “ฟู่~~ สบายตัวจังเลย~”ฟุบ! ฉันทิ้งตัวนอนลงบนที่นอนนุ่มๆ สบายจังเลย~ ไม่อยากจะตื่นเลยแหะ
     
    “ฟี้~ฟี้~ฟี้~”(หลับเร็วเป็นบ้าเลย= =’)
     
     
    วันต่อมา~~~
     
    “อิงุจิ! ตื่นได้แล้วนะจ้า” งืมๆ ง่วงนอนอ่ะ ขอนอนต่อหน่อยเถอะ (_ _)zzZZ(ขี้เซาเหมือนใครอ่ะ= =’)
     
    “เฮ้อ~ ลูกคนนี้นิ อิงุจิๆ ตื่นได้แล้วนะลูก เดี๋ยวก็สายหรอก” สายหรอ สายอะไรอ่ะไม่ได้ไปไหนซักหน่อย งืมๆๆ(มันเมารึป่าวฟร่ะ= =’)
     
    “อิงุจิ! ไปโรงเรียนสายเดี๋ยวก็โดนกรรมการคุมกฎหักคะแนนหรอกลูก”งืมๆ กรรมการคุมกฏงั้นหรอ?(หักคะแนนหรือซัดเอากันแน่= =^)
     
    “อ๊ายยย!! จริงด้วย ถ้าไปสายละก็โดนหัวหน้ากรรมการคุมกฎ...... อ๊ายย!! แค่คิดก็สยองแล้วT^T (ไอ......คืออะไรอ่ะ?)
     
    “เฮ้อ~ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วรีบลงมานะลูก เดี๋ยวจะสายเอา”
     
    “ค่า~ จะรีบลงไปนะค่า ^^”
     
    ---------------เวลาผ่านไป20นาที---------------
     
    ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
     
    “เร็วสิจ้ะลูก จะสายแล้วนะ” โธ่เอ๊ย! ไม่อยากจะตื่นเลย= =’ อยากจะอยู่บ้านสบายๆT^T แงๆ วันนี้ก็ต้องเล่นแบบเมื่อวานอีกT^T เป็นเวรเป็นกรรมอะไรของฉันเนี่ยยยยยT^T
     
    “เร็วหน่อยสิจ้ะ ใกล้จะเจ็ดโมงแล้วนะจ้า” อึก! จะ..จะ..เจ็ดโมง อ๊ายยย!! สายแน่ช้านนนนนนน
     
    “งั้นหนูไปก่อนนะค่า~”ฉันพูดเสร็จก็รีบพุ่งตัวไปโรงเรียนทันที
     
    “จ้า ไปดีมาดีนะ^-^”
     
    ---------7.00น.-------ณ โรงเรียน นามิโมริ---------
     
    “แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก ทะ...ทันจนได้= =;;;” ฉันวิ่งมาถึงโรงเรียนทันพอดิบพอดี สงสัยจะต้องตื่นเช้ากว่านี้ซะแล้ว
     
    ครืนนนนนน~
     
    “เฉียดฉิวเลยนะย่ะ ยัยอิงุจิ”พอฉันเปิดประตูมาก็เจอยัยซาซากิเหน็บฉันทันที ให้ตายสิ ยัยบ้าเอ๊ย!
     
    “ย่ะ ยัยซาซากิ เฮ้อ~~(-. -)”
     
    “อรุณสวัสดิ์จ้า/คะ อิงุจิจัง^-^”อันซึกับไคซึทักทายฉันหลังจากที่ฉันนั่งที่ของตัวเอง
     
    “อืม อรุณสวัสดิ์ อันซึจัง ไคซึจัง^~^”
     
    “โอ๊ส มาทันจนได้นะอิงุจิ นึกว่าจะมาสายซะอีก”ยามาโมโตะทักฉันที่นอนฟุบอยู่กับโต๊ะ ของมันแน่ย่ะ ยังไงฉันก็ต้องมาให้ทัน! ไม่งั้นตาย!
     
    “อรุณสวัสดิ์ อิงุจิจัง^-^”
     
    “อืม...อรุณสวัสดิ์ ซาวาดะ”เอ๋?? อะไรนะ? อ๊ายยย!! มะ..ไม่น่าเชื่อ นะ..นายซาวาดะ มาเช้า!! แบบนี้ต้องจารึกเอาไว้ นายซาวาดะ สึนะโยชิ มาเช้าาา!! เดี๋ยวๆถ้านายซาวาดะมาเช้า งั้นก็แปลว่า =[]=!! ฉันมาช้ากว่านายนี่งั้นหรอเนี่ย ม่ายยย!!
     
    “=[    ]=!!!!!”
     
    “อิงุจิจังๆ เป็นอะไรไปนะ”
     
    “เอ๊ะ! อ่ะ! โอ๊ะ! เอ๊ะ! ปะ...ป่าวๆๆ แหะๆๆ^-^;”
     
    “ไม่เป็นอะไรแน่นะ”
     
    “อืม ไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ^-^;”
     
    “^-^ ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วละ”
     
    กริ๊งงงงงงง~~
     
    “อ่ะ! ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว ไปนั่งที่กันเถอะ^^” = =’ นี่ฉันมาช้าหรือเวลามันเร็วฟร่ะ
     
    “อืม!”
     
    ------------------------ตัดมาที่รุ่นพี่มั้ง------------------
     
    [Imai Ai Talk](เขียนงี้ป่ะ? = =?)
     
    สวัสดีค่า^^ ฉันชื่อ อิมาอิ ไอ ตอนนี้ ฉันกำลังเรียนวิชา คณิตศาสตร์ = =’ น่าเบื่อเป็นบ้าเลยอ่ะ ทำไงได้ คนมันเก่งแล้วนิ (อ่อหรอ~ ไม่เชื่ออ่ะ! - ไร/ ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อดิ- -! - ไอ)
     
    “เอาละนักเรียน ใครตอบโจทย์ข้อนี้ได้มั้ง”ใครจะไปอยากตอบกันละค่าาาาา~
     
    “ไม่มีหรอ? งั้น อิมาอิ ลุกขึ้นตอบสิ”เวรแล้วไง ทำไมต้องเป็นฉันด้วยละ เมื่อกี้ไม่ทันได้ฟังเลย จะรู้มั๊ยละเนี่ย? (ไหนว่าเก่งไงเจ้-0-!)
     
    “ว่าไง ข้อนี้ตอบอะไร” เร่งซะจริงจริ๊ง จะเร่งรีบไปไหนกันคะเนี่ย เอ๊า ตอบก็ได้
     
    “39.96%ค่ะ”ฉันตอบมั่วนะจะบอกให้ ขอให้ถูกเถอะๆๆๆ
     
    “อืม ถูกต้อง นั่งลงได้”ถูกด้วยอ่ะ 555+ เก่งชะมัดเลยเรา
     
    “เฮ้อ~ อยากให้พักเที่ยงเร็วๆจังเลย”
     
    กริ๊งงงงงงงงงง~~
     
    “เอาละนักเรียน ไว้ต่อชั่วโมงหน้าแล้วกันนะ”
     
    “ค่า/คับ~”
     
    “เฮ้อ~ ในที่สุด ก็พักเที่ยงสักที หิวข้าวจังเลย ไปหาเด็กพวกนั้นดีกว่า”
     
    ณ หน้าห้อง 2A
     
    ครืนนน~
     
    “อ้าว รุ่นพี่ไอจัง มาแล้วหรอ^^”ไม่ใช่ใครอื่นหรอกนะค่า อิงุจินั้นเองแหละคะ ทักผู้แรกเลย ต่อมาก็ต้องเป็น= =’
     
    “สวัสดีจ้า/สวัสดีค่า รุ่นพี่ไอจัง ^^”2 สาว คู่หู = =’
     
    “งั้นพวกเราไปกินข้าวกันเถอะ จะได้ไปเล่นเกมต่อจากเมื่อวานนี้^^”เอาอีกแล้วเกมแบบนี้ ขอบายดีกว่า ไม่อยากสู้กับนาย ฮิบาริ เลย= =’ ทุกท่านอ่านไม่ผิดหรอกนะค่า ฮิบาริ เคียวยะ จริงๆคะ เกือบโดนซัดเข้าจังๆ โชคดีที่หลบทัน ไม่งั้นซวยคะ ได้ไปนอนเฝ้าโรง’บาลแน่ๆ
     
    “เกมหรอ T^T ขอบายได้มั๊ยอ่ะ” โอวว อิงุจิจัง คิดเหมือนฉันเลย กอดทีรุ่นน้องที่รักกกก
     
    “ไม่ได้!” เสียงใครหว่า คุ้นๆ
     
    “ระ..รีบอร์น!” อ่อ เจ้าหนูน้อยนี้เอง
     
    “ดีจ้า! ห้ามหลีกเลี่ยงเด็ดขาด เพราะนี้ เป็นเกมที่สนุกที่สุดแถมยังเป็นความรู้ ประสบการณ์ ให้พวกเธอด้วยนะ” ประกบการณ์กับผีบล็อกโคลี่นะสิ เกมส์ฆ่าตัวตายชัดๆ ดีนะเนี่ย ที่เป็นคนรู้จัก ไม่งั้นตายแน่ๆ ถึงจะรู้จักยังไง ไอ้บ้านั้นมันก็ไม่สนใจอยู่ดี (= =**) เอ่อ...ที่จริง..ถึงจะรู้จักกันไอ้บ้านั้นมันก็ซัดไม่เลี้ยงอยู่แล้วนิ(- -*** )
     
    “งั้นพวกนายรีบไปกินข้าวให้เสร็จเร็วๆละ ฉันให้เวลาแค่10นาที ถ้าช้าคงรู้สินะ ว่าจะเป็นยังไง”
     
    “อึก!!” พวกเราทุกคนจำเป็นต้องรีบไปกินข้าวแบบสุดชีวิต ถ้าไม่ทัน มีหวัง โดนทั้งเจ้าหนูน้อยนั้นไล่ยิง กับโดนคู่ซ้อม ซัดเอา แล้วยิ่งเป็นคู่ชั้นเนี่ยละ ถึงสวรรค์ ไวกว่าเพื่อนเลย T^T
     
    “เหลือเวลาอีก 5 นาที” อ้าว! มาคุมอีกเจริญละค่ะT^T แต่เดี๋ยวนะ! นี้มัน 10 นาที หรือ 10 วินาที กันแน่เนี่ย=[]=!!
     
    “เสร็จแล้วค่า ^^” อันซึกับไคซึ กินเสร็จเร็วจังเลย
     
    “งั้นพวกเธอ 2 คนก็ไปซ้อมกันได้แล้ว”
     
    “ค่า~~(_ _);;;”คอตกเลยหรอเนี่ย แสดงว่า พวกนี้ก็ไม่อยากจะซ้อมใช่มั๊ยเนี่ย เอาละ ได้เวลาไปเจอกับนรกแล้วT^T
     
    “เสร็จแล้วค่า~” อ่ะ! อิงุจิกับซาซากิก็เสร็จแล้ว เราก็ไปมั้งสิ
     
    “เสร็จแล้วค่า^^;;”
     
    “พวกเธอ 3 คนไปได้ คราวนี้ก็เหลือแต่แกคนเดียวแล้วนะ สึนะ กินช้าเป็นเต่าอยู่ได้”อ่ะๆๆ อย่าสงสัยคะ ว่ายามาโมโตะ กับโกคุเทระ หายไปไหน 2 คนนี้ ไปกินที่ซ้อมคะ- -!
     
    “โทษทีนะ พอดี ไม่ค่อยมีอารมณ์จะกินสักเท่าไหร่”
     
    “แล้วแต่นายสิฟร่ะ! แต่นี่มันหมดเวลาแล้ว นายต้องโดน หึหึหึ ตายซะ สึนะ”
     
    “เห้ยย!! อย่า!! อ๊ากกกก!!”
     
    โดนไปแล้วหนึ่งราย น่าสงสาร สึนะ จังเลย แต่ช่างเถอะ รีบไปดีกว่า ถ้าไปช้า มีหวังโดนเจ้าบ้าฮิบาริ ซัดจนกระเด็นแน่= =’ คิดแล้วเศร้า
     
    “เธอว่าใครเป็นเจ้าบ้ากัน ยัยสัตว์กินเนื้อ” อ่ะ! อ่ะ! อ่ะ! มะ...ไม่จริง! นะ..นั้นมัน!
     
    “ฮะ..ฮิ..ฮิบาริ!!” ซวยแล้วชั้น มันรู้ความคิดชั้นรึไงเนี่ยT^T
     
    “ปะ...ป่าวๆๆ ไม่ได้ว่าใครทั้งนั้นแหละ แหะๆๆ” ขอสตอบอแหลไว้ก่อนละนะ
     
    “งั้นหรอ? ช่างเถอะ รีบไปได้แล้ว วันนี้ฉันจะซัดเธอให้กระเด็นแน่” โฮรกกกกก T^T ใครก็ได้ ช่วยฉันด้วยยยยยยยย T^T
    ______________________________________________
    เคียวยะคุงงงงงงงงงง~~~ > <!!! ไปตายซะ!!!!!!!!!!!!!!![กรี๊ดดดดดดดดดด!!!! ตายซะเถิดดดดด!!! : FCฮิบาริ]
    (_ _#)ดับเลยเรา= =^ พอคะๆ เดี๋ยวได้บ้ากว่าเดิมอีก สวัสดีคะ^^ รีดเดอร์ที่น่ารักของ…ของใครดีละ(= =;;) เอาเถอะๆๆ อ้าว!(O.O   )(    O.O)รีดเดอร์หายยยยยT^T!!! นี้เราไม่ได้มาอัพนานจนทุกคนหายไปหมดเลยหรอเนี่ย แงๆๆๆT T! รู้สึกว่าเดือนนี้จะหยุดเยอะ แต่! ก็ไม่ได้อัพ(= =;;)เพราะมีเรียนปรับพื้นฐานหนักน้อยกว่าฝึกทหารซะอีก(- -! ) เซ็งมากมายเลยคะ! อ่ะ! พล่ามมาเยอะแล้ว ได้เวลาไปอัพตอนต่อไปแล้ว ลาก่อนนะค่า^O^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×