คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เป้าหมายที่ 4 : เตรียมตัวให้พร้อม!!!
เป้าหมายที่ 4 : เตรียมตัวให้พร้อม!!!
[Inguji Talk]
“งั้นไว้ต่อคราวหน้านะจ่ะ ทุกคนพักได้จ่ะ”เฮ้อ~~หมดชั่วโมงสักที กว่าจะเรียนเสร็จ น่าเบื่อเป็นบ้าเลย ตอนนี้ก็พักเที่ยงแล้วนิ ไปกินข้าวดีกว่า
“ไง! สึนะ ไปกินข้าวกัน”
“รุ่นที่ 10 จะต้องไปกับฉันต่างหาก เจ้าบ้าเบสบอล!”
“น่าๆโกคุเทระคุง”
“นี้! ไคซึ ไปด้วยกันมั๊ย?”ยามาโมโตะชวนไคซึที่นั่งอ่านหนังสืออะไรอยู่ก็ไม่รู้
“หือ? อื้ม ไปสิคะ ^-^”ไคซึเก็บหนังสือแล้วหยิบข้าวกล่องออกมาแล้วเดินไปหาพวกซาวาดะทันที
“เอ่อ…อิงุจิจัง ไปด้วยกันมั๊ยคับ ^-^”นายซาวาดะ ชวนฉัน ที่กำลังนั่งหมดอาลัยตายอยาก
“อื้ม! ไปสิ”ฉันตอบกลับแล้วหยิบข้าวกล่อง แล้วเดินไปรวมตัวกับพวกซาวาดะ
ณ บนดาดฟ้าของโรงเรียนนามิโมริ
“พวกนายชอบกินข้าวที่นี่กันหรอ?”ฉันถามออกไปด้วยความสงสัย
“อื้ม พวกเรากินที่นี่ ทุกเที่ยงอ่ะ^-^”นายซาวาดะตอบ
“รีบกินข้าวกันเถอะ หิวจะแย่แล้ว~”คนที่ชื่อยามาโมโตะ พูดขึ้น
‘ถ้าหิวแล้วจะรอทำไมล่ะฟร่ะ’ ฉันคิด แต่ก็ไม่กล้าที่จะพูดออกไป= =”แบบว่ายังไม่ค่อยสนิทกันอ่านะ ก็เลยไม่กล้าพูด
“ถ้าแกหิว แกก็กินก่อนสิ เจ้าบ้าเบสบอล!”คนที่ชื่อโกคุเทระพูดขึ้น > <! พูดได้ถูกใจจริงๆ
“555+ ฉันอยากกินพร้อมๆกันอ่ะ ^ ^”ยามาโมโตะพูดแล้วก็ยิ้มให้ อย่ามาโปรยเสน่ห์แถวนี้นะย่ะ ฉันไม่หลงกลหรอก
“ชิ! เจ้าบ้าเบสบอลเอ๊ย!”
“ชิชิชิ อุ๊บ! =x=;;”เอ๊ะ! เสียงหัวเราะใครอ่ะ
“555+ ไคซึเนี่ยหัวเราะเหมือนเจ้าคนที่ใช้มีดเลยอ่ะ”ยามาโมโตะพูด แต่ไคซึก้มหน้า ห๊ะ! เสียงหัวเราะของไคซึหรอเนี่ย
“คนที่ใช้มีด??”ไคซึเงยหน้าถามยามาโมโตะด้วยความสงสัย ฉันก็เริ่มจะสงสัยแล้วสิ
“ม…ไม่มีอะไรหรอก กินข้าวเถอะ ๆ”นายซาวาดะ ตัดบทชิ่งเลยแหะ
เวลาผ่านไป 15 นาที
“อิ่มแล้วคับ/ค่า”ทุกคนพูดออกมาพร้อมกันเมื่อกินกันเสร็จแล้ว
“ดีจ้า!”เสียงปริศนาดังขึ้นพร้อมกับปรากฎร่างของเด็กทารกคนหนึ่ง
“รีบอร์น!!! แกมาได้ไงเนี่ย”นายซาวาดะ พูดกับ เด็กที่ชื่อรีบอร์น
“ไง! เจ้าหนู!”โกคุเทระทักทายเจ้าหนูตัวน้อยๆนั้น
“ค…คุณรีบอร์น”โกคุเทระพูดขึ้น เฮ้ ๆ ทำไมพูดเพราะจังเนี่ย
“อิ่มครบทุกคนแล้วสินะ”เด็กที่ชื่อรีบอร์นพูดขึ้น
“อื้ม/ค่ะ”ลางสังหรณ์บอกว่ารู้สึกเหมือนเป็นรางไม่ค่อยดีเท่าไหร่
“ดีเลย งั้นเรามาเล่นเกมกัน”
“จะเล่นอะไรกันอีกล่ะ รีบอร์น!”นายซาวาดะพูดขึ้น แล้วเจ้าหนูนั้นก็กวักมือเรียกซาวาดะ โกคุเทระ และยามาโมโตะ แอบมีความลับอะไรกันเนี่ย
“ฉันว่า 2 คนนี้ มีธาตุนภากับสายหมอกด้วย ฉันก็เลยจะให้พวกนาย ช่วยสอนอะไรให้เขาหน่อยนะ”เด็กที่ชื่อรีบอร์นอะไรนั้นกระซิบกับพวกซาวาดะ แต่ขอโทษนะจ่ะ พอดีหูไวอ่านะ ได้ใครก็ไม่รู้- -;;;
“อะไรนะ/คับ คุณ/รีบอร์น!” ทั้ง3 คนพูดพร้อมกัน นัดหมายกันไว้รึป่าวเนี่ย ว่าแต่ว่า พูดเรื่องอะไรกันหว่า ได้ยินแต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี(- -;;;;)
“ส่วนอีก 3 คนนั้น จะมาพรุ่งนี้ รู้สึกว่า จะเป็นธาตุวายุ พิรุณ และก็เมฆานะ”
“ใครหรอคับ คุณรีบอร์น”
“เดี๋ยวพวกนายก็รู้เอง จะมีอยู่ 2 คนจะอยู่ห้องเดียวกับพวกนาย แต่อีกคนจะอยู่ห้อง 3A เข้าใจแล้วนะ แล้วพรุ่งนี้ จะเริ่มเกมกัน”
“สำหรับพวกเธอ 2 คน พรุ่งนี้พานักเรียนใหม่มาด้วยนะ”เด็กที่ชื่อรีบอร์นที่เมื่อกี้กระซิบกับพวกซาวาดะก็หันมาทางฉันกับไคซึ
“เอ๋?? มีนักเรียนมาใหม่ด้วยหรอ/ค่ะ”ฉันกับไคซึพูดพร้อมกัน
“อื้ม ใช่แล้ว พรุ่งนี้พวกเราจะเริ่มเกมกัน”
“อื้ม เข้าใจแล้วล่ะ ^-^”
“งั้นพรุ่งนี้เจอกันล่ะ บาย~”เด็กที่ชื่อรีบอร์นก็หายไปซะแล้ว เป็นนินจารึไงเนี่ย
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง (เสียงกริ๊งได้เวลาเข้าเรียน =w=’)
“รีบไปเข้าเรียนกันเถอะ!”ซาวาดะพูด
“อื้ม/ค่ะ”พวกเราตอบพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
อ่า~~ ตอนนี้อัพเป็นตอนสุดท้ายแล้วนะคะ ตอนอื่นๆยังไม่แก้ไม่เสร็จเลย- -;; รู้นะคะ ว่ากินเวลามานานพอสมควรแล้ว- -;; แต่พอดีว่าโดนของแย่งเล่นอ่าคะ ที่จริงกะจะอัพเมื่อวาน ไฟดับ (อ้าว! ซวย) ยังไงก็ขอขอบคุณที่ติดตามนะค่า~ ^^
เม้นๆๆกันหน่อยนะค่า~ ^-^~
ความคิดเห็น