คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [..Jealous U cause Love U..]::
[SF] Jealous U ‘cause Love U
[Pair] Kyuhyun&Sungmin,Yesung&Ryeowook ,[Kyuwook]
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“อ้าว ื่นแล้วหรอรับพี่รยออุ” ยูฮยอนที่ออาห้อนอนอนเอ่ยทัรยออุที่ำลััโ๊ะอาหารอยู่ ยูฮยอนเินเ้าไปใล้รยออุ
“ผมปวหัวั สสัยยัแฮ์อยู่แน่เลย พี่ไม่ปวหัวบ้าหรอ” ยูฮยอน่วยรยออุหยิบ้อนส้อมมาวาที่โ๊ะ
“นิหน่อยนะ”
“พี่น่าะนอนอีหน่อยนะ ื่นะเ้าเลย วันนี้ไม่มีานไม่ใ่หรอรับ”
“ถ้าพี่ยันอนอยู่แล้วใระทำอาหารเ้าให้ินละ” รยออุหันมายิ้มน้อยๆให้ยูฮยอน
“พี่น่ารััเลย” ยูฮยอนลูบหัวนัวเล็ไปมา
“นี้นาย ันไม่ใ่เพื่อนเล่นนะ” รยออุูำปั้นู่ยูฮยอน
“หรอรับ” ยูฮยอนยัแล้ลูบหัวรยออุ่อ
“นี้แน่ะ นี้แน่ะ” รยออุเปลี่ยนาำปั้นเป็นนิ้ว แล้วี้ไปที่เอวนัวให่อย่าไม่ยอมแพ้
“โอ๊ย ไม่เอาแล้วรับ อะฮ่าฮ่า อย่า พอแล้ว พอแล้ว พี่รยออุพอแล้วรับ ฮ่าฮ่า ผมอโทษ ไม่เอาแล้ว ผมอร้อนะพี่ ฮ่าฮ่า” ยูฮยอนอ้อนวอนรยออุไม่เป็นภาษา แ่รยออุ็ยัแล้ยูฮยอน่อไม่เลิ
“พอเถอะรับพี่รยออุ พอเหอะ ฮาฮา” รยออุยืนนิ่ หยุแล้ยูฮยอน สายาับ้อไปที่นหน้าประู ยูฮยอนไล่ามสายารยออุไป
“พี่เยอ” ยูฮยอนเพ้อเรียื่อเยอที่ยืนมอเาสนุสนานับรยออุอย่าเียบๆ
“พี่เยอ ทาน้าวไ้แล้วนะรับ”
“อืม” เยออบยูฮยอน แล้วเินมาที่โ๊ะ หยิบหนัสือพิมพ์มาอ่านเพื่อ่าเวลารอนมารบ
“พี่ไปบอนอื่น่อนนะ” รยออุแยัวไปามนอื่นๆ ยูฮยอนพยัหน้ารับ
“ไมไม่เห็นินเลยอ่ะ” รยออุเินมานั่ที่้าๆยูฮยอน
“ินไปนอนที่บ้านพี่ฮีอลนะ” ฮยอแอบรยออุ แล้วัารับ้าวเ้ารหน้า รยออุพยัหน้าน้อยๆ
“แล้ววันนี้อมินับฮยอะออไป้านออีรึเปล่า” รยออุถามึ้นอีรั้
“รับ” อมินอบยิ้มๆ ร่าสูฝั่ร้ามที่ำลัถือาม้าวบีบามในมือแน่น้วยวามโมโห
…ะไปโรแรมันอีละิ แฟนลับเาลือันให้แว่านายสอนเ้าออโรแรมเป็นว่าเล่น ะมีวามสุมาละินะที่ปั่นหัวันไ้นะ แ่ันไม่ให้ยอมนายปั่นหัวันฝ่ายเียวหรอนะ อมิน...
“พี่รยออุรับ”
“หืม” รยออุหันไปามเสียเรียอยูฮยอน
“พี่รีบๆิน้าวนะ เี๋ยวผมะพาไป้านอ”
“ไปไหนอ่า” รยออุถามยูฮยอนาแป๋ว ยูฮยอนโน้มหน้าเ้ามาใล้รยออุ
“วามลับ” ยูฮยอนั้าวใส่ปา รยออุทำหน้าพอลม
“วามลับอีแหล่ะ บอหน่อยน้าาา” รยออุอ้อนยูฮยอนไม่เลิ
“ถ้าบอ็ไม่ใ่วามลับนะสิ” ยูฮยอนบีบมูรยออุไปมาเบาๆ
“อิ่มแล้ว” เยอวา้อนระทบาน้าวเสียั แล้วเินลับเ้าห้อนอน ยูฮยอนมอรยออุที่มอเยอามาละห้อย
“ันอิ่มแล้วเหมือนัน” อมินลุึ้นเ็บานอนับอเยอ แล้ว็ึาม้าวในมืออึนฮยอออทั้ที่เ้าัวยัินอยู่
“เายัไม่อิ่มนะ” อึนฮยอบอ แ่็ไ้สายาุาอมินเป็นำอบแทน
“ไม่ิน็ไ้” อึนฮยอเบะปา
“เ็บานเถอะรับ” ยูฮยอนวนรยออุ เพราะรู้ีว่ารยออุะไม่มีอารม์ิน่อ รยออุพยัหน้ารับน้อยๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ร่าสูับร่าบาเินทอน่อออาบ้านอย่าไม่มีุหมาย ระหว่าารเินทาไม่มีเสียสนทนาออมาาปาอนทั้สอแม้แ่น้อย ร่าสูมอามหลัร่าบาที่เินนำหน้าน
...พี่รยออุ อย่าเศร้าเลยนะรับ เห็นพี่เสียใผม็อสสารพี่ไม่ไ้เหมือนัน พี่ที่ร่าเริ สใสลอเวลาอผมแ่อนนี้ลับมาเศร้า แล้วผมะทำยัไ ผมะ่วยพี่ไ้ยัไ ผมไม่อยาเห็นพี่้อเสียใเลย ถ้าเาไม่รั ถ้าเาไม่สนใ ็อย่าทนให้เ็บเลยนะ...
“ผมะูแลพี่เอรับ” ยูฮยอนเอ่ยึ้น รยออุที่เินนำอยู่หยุเินแล้ว่อยๆหันมาหายูฮยอน้าๆ ยูฮยอนลืนน้ำลายอึให่ เอะะไม่รู้ะหา้อแ้ัวับที่พูไปยัไี รยออุเปิปาเอ่ย
“เราะไปไหนอ่ะยู”
เฮ้ออออออ
ยูฮยอนถอนหายใแรๆหนึ่ที้วยวามโล่ใที่รยออุไม่ไ้ยินที่เาพู นรยออุแปลใับารระทำอร่าสู
“เป็นไรหรอ”
“เปล่าๆ ไม่มีอะไรรับ” ยูฮยอนโบไม้โบมือปิเสธพัลวัน
“แล้วสรุปเราะไปไหนันละ” รยออุถามย้ำอีรั้ ยูฮยอนเียบไม่อบำถาม ยิ้มว้าๆให้่อนะเินูมือรยออุไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“สนุไหม” ยูฮยอนหันมาถามรยออุที่หายใหอบถี่ๆอยู่้าๆเา
“อืม มันส์มาเลย อยาอ้วเอา้าวเที่ยออให้หมเลยแหล่ะ”
“แ่รถไฟเหาะ็ะอ้วแล้วหรอ แ่นี้เ็ๆเอ ยัมีโหว่านี้อี ไปันเถอะ”
“ไปอีหรอ ไม่ไหวแล้วอ่ะ” ยูฮยอนไม่ฟัแถมยัระับมือรยออุแน่นพาไปเล่นเรื่อเล่นอื่นอี
“ไม่ไหวแล้วริๆ เราเล่นนรบทั้สวนสนุแล้วนะ ลับันเถอะนะ นี้บ่ายสามแล้วเี๋ยวรถ็ิหรอ” รยออุอ้า ยูฮยอนมอนาฬิา
...ยัไม่อยาลับเลย ลับไปสอนนั้น็ยัไม่ลับอยู่ี...
“ไปแวะเลปาร์่อนไ้ไหมอ่าา ผมยัไม่อยาลับบ้านเลย” ยูฮยอนทำหน้าอ้อน นรยออุใอ่อนพยัหน้ารับ
“เย้ !! ไปันเถอะรับพี่รยออุ” ยูฮยอนูมือรยออุออาสวนสนุไปึ้นรถ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
~~ริ๊ ริ๊ ไอิมไหมร้าบบ ริ๊ ริ๊ ไอิมไหมร้าบบ~~
เสียนายไอศรีมเิวนลู้าัระมัผสานับเสียระิ่อรถเ็นที่พ่วมา เรียวามสนใอรยออุที่นั่อยู่ไ้ไม่น้อย
“อยาินไอิมั” รยออุพูเพ้อๆพร้อมหันไปทายูฮยอนเิอ้อน ยูฮยอนหันหน้าหนีไม่สนใรยออุที่ำลัอ้อนนอยู่ แ่นัวเล็็ยัอ้อนไม่เลินยูฮยอน้อเป็นฝ่ายยอมแพ้เอ
“็ไ้ ะเอารสอะไรรับุพี่”
“รสมะนาว” รยออุยิ้มว้าให้ ยูฮยอนพยัหน้ารับน้อยๆแล้วเินไปทาลุายไอศรีมนนั้น ่อนะลับมาพร้อมับไอศรีมรส็อโแลและมะนาวสอโนแล้วยื่นให้รยออุที่แบมือรับั้แ่ยูฮยอนยัเินมาไม่ถึ
“อบุร้าบบบ ยูใีที่สู้เลยยยยย” รยออุแล้ลาเสียยาวล้อยูฮยอน ยูฮยอนยิ้มบาๆ แล้วทิ้ัวลนั่้าๆ
“อร่อยไหม” รยออุถามเสียใส ยูฮยอนพยัหน้าเบาๆ
“ิมไหม” ยูฮยอนยื่นไอศรีมให้เพราะูท่าทาน้าๆ็อยาิมไอศรีมอเาอยู่เหมือนัน รยออุยิ้มีใเหมือนเ็ๆ่อนะิมไอศรีมอยูฮยอน
“อร่อยัเลย” รยออุยิ้มให้ยูฮยอนอีรั้
“ผมอินบาิ่” ยูฮยอนเบ้ปาไปทาไอศรีมในมือรยออุ รยออุมอที่ไอศรีมอเาและยูฮยอนสลับไปมา
“ ไม่ให้ ” รยออุเลียไอศรีมอน่อไปไม่สนใยูฮยอนที่ทำหน้าพอลม
“ใร้ายั” ยูฮยอนหน้าเื่อนลแล้วัารับไอิมอน่อ
“อ่ะ ให้ิม็ไ้” รยออุยื่นไอศรีมให้ยูฮยอน แ่พอยูฮยอนะิม็ลับัไอศรีมลับะื้อๆ ยูฮยอนทำหน้าพอลมอีรั้ รยออุที่มัวแ่ีใที่ไ้แล้ยูฮยอนอีรั้ ไม่รู้เลยว่าไ้มีสายาเ้าเล่ห์เิึ้นับน้าๆเา
ุ๊บ !!!
ยูฮยอนถอนริมฝีปาออามุมปาบาๆอรยออุที่ำลัใอยู่ไม่น้อยับระทำอเา
“เปรี้ยวัเลย” ยูฮยอนหลับาปี๋เพราะวามเปรี้ยวอไอศรีม
“นะ นาย เมื่อี้นายทำอะไรนะ” รยออุถามยูฮยอนเสียสั่นยัไม่หายใ
“็ินไอิมไ มันิที่ปาพี่เป็น้อนเลย” ยูฮยอนยิ้มว้า
“นายะินนาย็บอันิ ะไ้ให้ิน ไม่ใ่มาทำแบบนี้” รยออุแว้ใส่
“็ไ้รับ ผมอโทษ พี่รยออุรับผมอิมไอิมหน่อยสิรับ อ้าา” ยูฮยอนอ้าปารอรับไอศรีมอย่าวนๆ
“ไ้” รยออุยัโนไอศรีมที่ถูินไปแ่นิหน่อยใส่ปายูฮยอน
“อ๊ะ พี่รยออุอ่ะ ยัเ้ามาไ้ ไอิมิอผมแล้วเนี่ย” ยูฮยอนบ่น
“สมน้ำหน้า” รยออุแลบลิ้นใส่่อนะลุเินหนี
“ะไปไหนรับ” ยูฮยอนเินไล่ามมา้าๆ
“ลับบ้านสิ นี้ะเย็นแล้วพี่ยั้อลับไปทำับ้าวอีนะ”
…แ่ว่าสอนนั้นยัไม่ลับนี่หน่า...
“ไปินาัมยอนันเถอะรับ พี่ะไ้ไม่้อทำับ้าว” ยูฮยอนวน
“พวเราไปินที่ร้าน แล้ว่อยื้อลับบ้านไปฝานอื่น พวเรา็ไม่้อล้าานให้นอื่น้วย” ยูฮยอนเสริม
“อืม วามิไม่เลวนิ่ นานๆทีะิอะไรีๆเป็นเหมือนันนะเรา” รยออุลูบหัวนัวสูเล่น
“แหะ แหะ ผมะถือว่าพี่มละันนะ” ยูฮยอนยิ้มแห้ๆ แล้วเินหยอล้อับนัวเล็ไปลอทา โยที่ไม่รู้ว่ามีนๆหนึ่แอบูทัู้่ั้แ่ที่มาถึเลปาร์และไม่พลาาสำัที่ร่าสูิมไอศรีมาปานัวเล็ สร้าวามเ็บปวในใอนที่แอบูไ้ไม่น้อย ร่าโปร่หยิบมือถือึ้นมาแล้ว่อยๆไล่หาเบอร์เพื่อนรัอเา
“ัอินหรอ ว่าไหม ไปื่มเป็นเพื่อนหน่อยสิ”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ลับมาแล้วหรอ มีอมาฝารึเปล่าเนี้ย” อึนฮยอทัผู้มาใหม่ทั้สอนที่มาพร้อมับถุใส่าัมยอนหลายล่อ
“มีาัมยอนมาฝา้วย” รยออุูถุใหู้
“อยาินัเลย เอามาเี๋ยวเาไปใส่านให้” รยออุยื่นถุให้อึนฮยอ
“ไม่้อใส่ให้ผมับรยออุนะ พวเราินมาแล้ว” อึนฮยอพยัหน้ารับ
“นอื่นๆอยู่ไหมอมิน” รยออุถามอมินที่นั่อยู่ที่โฟาหน้าทีวี โยไม่ทันสัเว่านที่นั่อยู่หน้าาบูบึ้นาไหน
“พี่ินลับมาเมื่ออนเที่ย นอนอยู่ในห้อนะ ส่วนพี่เยอ็ออไปั้แ่บ่ายแล้ว” อมินอบส่ๆ
...ทำไมถึรู้ว่าพี่ินลับมาี่โม แล้วพี่เยอออไปี่โม หรือว่า...
“วันนี้ไม่ไ้ออไป้านอหรออมิน” ยัไม่สิ้นวามิอยูฮยอน รยออุ็โพล่ถามึ้นำถามเียวับที่ยูฮยอนอยาะรู้
“เปล่านะ ไปมาแล้วแ่ลับเร็วเยๆ วันนี้นบานไม่่อยมีสมาธิแล้ว็อารม์เสีย เหมือนะโรธใร็ไม่รู้” อึนฮยออบแทนพร้อมเินมาับาัมยอนสอาน
“รีบินไปเลยฮยอ ไม่้อพูมา” อมินรับานาัมยอนมาแล้ว็เอาไปินที่โ๊ะิน้าว อึนฮยอยิ้มให้ยูฮยอนแล้ว็บหลัยูฮยอนเบาๆ
...อมินอนนายแล้วนะ...
แล้วอึนฮยอ็ไปนั่้าๆอมิน แู่เหมือนว่ายูฮยอนะไม่เ้าใที่อึนฮยอพยายามะสื่อับเา
ปั ปั ปั
“มีใรอยู่ไหม เปิประูหน่อย”
“เสียพี่ัอินนิ่”
“เี๋ยวผมไปเปิประูเอ” ยูฮยอนเินไปประูให้ผู้มาใหม่ เผยให้เห็นายหนุ่มร่าให่ที่ำลัแบายหนุ่มอีนที่มีสภาพเมาไม่ไ้สิ
“พี่เยอ” รยออุเอ่ยื่อนที่ไม่ไ้สิอย่าเพ้อๆ
“ทำไมเมาหัวราน้ำมาอย่านี้อ่ะ” อมินลุึ้นมาูผู้มาใหม่ทัู้่
“อย่าเพิ่ถามเลย ไปเปิประูห้อนอนมันให้หน่อย” ยูฮยอนเ้าไป่วยัอินพยุเยอ รยออุเินไปเปิประูห้อนอนอเยอแล้วัเียให้เรียบร้อย ัอิน่อยๆวาร่าโปร่
“เหนื่อยริๆเลยเว้ย ฝาูมัน้วยนะ ไปแหล่ะ” ัอินเินออาห้อไป รยออุลุมผ้าให้เยอแล้วหันไปสั่ยูฮยอน
“ยูหาผ้าุบน้ำมาเ็ัวให้เยอหน่อยสิ” ยูฮยอนพยัหน้ารับ่อนะออไปแล้วลับมาพร้อมับอที่นัวเล็สั่ รยออุรับผ้ามา่อยๆเ็หน้าเยอเบาๆ รยออุยื่นผ้าให้ยูฮยอนุบน้ำ แล้วเา็่อยๆปลระุมเสื้ออเยอออ แล้วเ็ัวเยออย่าเบามือไม่ให้นที่ไม่ไ้สิื่น
“อย่าเอาเาไปเลยนะ อย่าเอาเาไป” เยอเพ้อออมาไม่ไ้สิ
“อย่าเอาเาไปเลยนะยู~!!”
ราวนี้นเมาเพ้อถึยูฮยอน รยออุหันมาสบายูฮยอนเหมือนหาำอบับสิ่ที่นเมาเอ่ยถึายูฮยอน ยูฮยอนส่ายหัวอแทบหลุ ัวยูฮยอนเอ็ไม่เ้าใที่เยอเอ่ยเหมือนัน
“ันรัเานะ อย่าเอาเาไปเลย” รยออุะัึ ่อยๆหันไปมอเยอ
“ันรัเานะ ันรัเามา รัเาที่สุเลยย” เยอยัเพ้อบอรัไปเรื่อย โยไม่รู้ว่าวาอนัวเล็ที่นั่อยู่้าเา่อยๆื้น น้ำาลอเหมือนพร้อมะไหลไ้ทุเมื่อ มือที่ถือผ้าอยู่เริ่มสั่น
“เี๋ยวผมเ็ัวพี่เยอเอ พี่รยออุออไปรอ้านอเถอะรับ” ยูฮยอนแย่ผ้าามือนัวเล็ แล้วึมือนัวเล็ให้ลุึ้นแล้วพารยออุออนอห้อไป เมื่อรยออุออนอห้อไปแล้ว ยูฮยอนเินมาหาเยอที่นอนเพ้อพึมพำไม่ไ้ศัพท์อยู่บนเีย ยูฮยอนยืนมอหน้าเยออยู่นาน่อนะเปิปาเอ่ยึ้น
“ ผมเอาใรไปรับ พี่เยอ ”
ยูฮยอนมวิ้วหาัน้วยวามไม่เ้าใในสิ่ที่เยอพูถึ ่อนะลมือเ็ัวให้เยออีรั้
To be con…
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มา่อแหล่ะนะร้าฟฟ
ถึแม้ว่าเม้นะน้อยนิ....แ่็เปนำลัใมาๆเลย
อบุมาร้าาาาา ทั้นที่เามาูเยๆ มาเม้นหั้ย อบุมาๆนะร้า
แ้อีนิสสส
ือสำหรับนที่เ้ามาอ่านแ่ี้เียเม้น(มั้) หรือไม่รู้ว่าะเม้นอะไร
ือเราอยารู้ว่าฟิที่เราแ่มันเปนยัไ ถ้าไม่ลำบาเินไปเราวานให้เม้นเป็นะแนนแทนไ้ไหมอ่าา
3 = ้อหนุนะ
2 = เยๆอ่ะ / ั้นๆ
1 = ไปปรับปรุะ
ยัไ็ฝา้วยนะ้าฟฟฟฟ บับบาย
ความคิดเห็น