Secret handsome

ลำดับตอนที่ #16 : เบียร์สองกระป๋อง?

 

7:30น.

 

"แอ่กก อ้วย อ่วย อื้ออ อู้~~" 

 

"อะไรกันนนน่าาา" แพทริกขยี้ตาแล้วค่อยๆลุกขึ้นมา

 

"อ้าว ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันเตือนเธอแล้วนะยัยบื้อเอ๊ยยย" เขาค่อยๆช่วยดึงหมอนที่ทับคนตัวเล็กอยู่ออกที่ละใบ

 

"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก-0-" หญิงสาวหายใจถี่รัวหลังจากลุกขึ้นมาได้ 

 

🎵🎶🎶🎵🎵🎵

"ฮัลโหล สวัสดีค่ะแม่" ยูมิหยิบโทรศัพท์สีชมพูราคาแพงที่วางอยู่ข้างเตียงมาแนบหู

 

"อ้อ คือยูมาถ่ายรายการที่จังหวัดตราดน่ะค่ะ แม่ไม่ต้องห่วงนะคะ อีกซักวันสองวันก็จะกลับแล้วล่ะค่ะ"

 

(ดูแลตัวเองดีดีนะยู)

 

"ค่ะ สวัสดีค่ะ"

 

'ติ้ดด'

 

พอหญิงสาววางสาย เสียงทุ้มต่ำก็ดังขึ้น

 

"ไม่น่าเชื่อว่าเธอพูดจาดีดีกับเขาเป็นด้วย" เขาทำเสียงล้อเลียนใส่

 

"ฉันพูดเฉพาะกับผู้มีพระคุณเท่านั้นแหละ!" ฉันถลึงตาใส่

 

"ฉันก็เป็นผู้มีพระคุณของเธอ!อย่าลืมสิ" 

 

"ครั้งแรกฉันช่วยชีวิตนาย ครั้งที่สองนายช่วยฉันที่สระว่ายน้ำ ถือว่าเราเจ๊ากัน อ๊ะๆ และอย่าคิดทวงค่าโทรศัพท์ล่ะ เพราะนายให้ฉันเอง ฉันถือว่าเป็นของปลอบขวัญ^^" ยูมิแกว่งโทรศัพท์ไปมาพร้อมทำหน้าระรื่น

 

"ฉันไม่ได้เป็นคนช่วยเธอหรอกนะ!" น้ำเสียงที่ไม่พอใจเล็กน้อยดังขึ้น

 

"ห้ะ!! แล้วว..." ยูมิเว้นช่วงไปเพราะต้องการคำตอบ เหตุการณ์ตอนนั้นเธอสลบไปหลังจากเห็นหน้าแพทริก เธอเลยเข้าใจว่าแพทริกช่วยเธอไว้

 

"ไอ้เด็กเวรนั่น!" เขากลอกตาไปด้านข้างอย่างไม่สบอารมณ์

 

"เอเลน!!0.0"

 

"..."

 

"ทำไมนายไม่บอกให้เร็วกว่านี้เล่า!"

 

"..."

 

"โถ่เอ้ยยย!! เขาเป็นคนช่วยชีวิตฉันนะ!!-.-" ยูมิกาแทบจะระเบิดเมื่อพบว่าคนที่มีพระคุณต่อเธอ จริงๆแล้วคือเอเลน

 

'ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!' 

 

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้ยูมิกาซึ่งเดิมนั่งอยู่บนเตียงนุ่ม ลุกออกไปเพื่อที่จะเปิดประตู...ยูมิเสยผมไปด้านหลังอย่างลวกๆและเปิดประตู

 

"อรุณสวัสดิ์ ยูมิ^^"

 

"เอเลนนนน^0^" ยูมิยิ้มแป้นจนลืมไปว่า...มีใครบางคนนั่งเงียบอยู่ด้านหลัง

 

เอเลนไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาเอาแขนมากอดคอยูมิและเดินเข้าไปในห้อง ทั้งที่ยังไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของ

 

"นายเข้ามาได้ยังไง!!" แพทริกลุกขึ้นมาถามเอเลนซึ่งตอนนี้นั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่เรียบร้อย

 

"ทำไมผมจะเข้าไม่ได้ล่ะครับ มี่นี่มันโรงแรมนะครับ ไม่ใช่เซฟเฮาส์ส่วนตัว ^-^"

 

"หยุดกวนประสาท! นายก็รู้ว่าชั้นนี้เป็นชั้นพิเศษ คนที่จะเข้ามาได้ต้องใช้ลายมือของฉันเท่านั้น!" แพทริกท่าทางไม่พอใจทันมีที่โดนบุกรุกถึงห้องส่วนตัว แถมยังทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของห้องอีกต่างหาก

 

"เอาเป็นว่า ผมสามารถเข้ามาได้ละกันนะครับ ท่านผ.อ.^0^" เขาทำหน้าระรื่น เขาเดินอย่างสบายใจไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นมาสองกระป๋องแล้วเอามายื่นให้ยูมิ

 

"อ้ะ" เอเลนยื่นเบียร์กระป๋องนึงมาให้

 

"อะไรอ่ะ?" หญิงสาวถามอย่างไม่ค่อยเข้าใจนัก

 

"เบียร์ไง ถามได้-,-"

 

"ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่ดื่ม อีกอย่าง..นายกินเบียร์ตอนเช้ามันจะดีเหรอ?" ยูมิถามเพราะการดื่มเบียร์ตอนเช้าแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีต่อสุขภาพเลย

 

"เอ่อน่าา ไม่เป็นไรหรอก ฉันกินบ่อย^^" 

(กินบ่อยนั่นแหละ ยิ่งน่าเป็นห่วง- -)

 

'แกร๊ก' เสียงปริศนาดังขึ้นทำให้เอเลนหันกลับไปมองแพทริก...ปืนแบเรตตาร์สีเงินถูกจ่อเข้าที่กลางหน้าผากเอเลนระยะประชิด นิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปในไกปืน ทำให้อดกลัวไม่ได้ว่า หากแพทริกขยับตัวซักนิด เอเลนจะเป็นอย่างไร...

เอเลนมีอาการตกใจน้อยๆ แต่ไม่ถึง10วินาที เขาก็ปรับสีหน้าให้ยิ้มแย้มตามเดิม คงเหลือแต่ยูมิที่ยืนอึ้งจนพูดไม่ออก

 

"แหม แค่นี้ก็ต้องเอาปืนจ่อหัวกันเลยหรอครับ ทำแบบนี้มันเสียภาพพจน์ของผู้อำนวยการโรงเรียนไฮน์สคูลชื่อดังนะครับบ^0^"

 

"ออกไปซะ!" เขาสั่งเสียงเฉียบขาด

 

"ผ.อ.ไม่กล้ายิงผมหรอกครับ^^"

 

"ทำไมฉันจะไม่กล้า" คำพูดของเอเลนทำให้เขาหัวเสีย ทำไมเขาจะไม่กล้าทำอะไรเขา เขาเคยเหนี่ยวไกปืนมานับครั้งไม่ถ้วน

 

"เพราะตอนนี้พ่อผมกับพ่อผ.อ.ได้ตกลงเป็นหุ้นส่วนรายใหญ่กันแล้วไงครับ ถ้าผมตาย ธุรกิจผ.อ.และพ่อผ.อ.ไปไม่ตลอดรอดฝั่งแน่^^ ผ.อ.ก็น่าจะรู้นะครับ ว่าผมเป็นคนสำคัญขนาดไหน

และพอผมตาย พ่อผมก็จะยกเลิกการเป็นหุ้นส่วนกับบริษัทพ่อคุณ แล้วอัครพิบูลกิจคอเปอร์เรชั่นก็จะขาดการขยายสาขาและร่วมมือกับบริษัทอื่นในแถบยุโรป อัครพิบูลกิจจะติดแบล็คลิสต์เลยนะครับบ"

 

"ออกไป!"

 

"ผมไปแน่ครับ ผมไม่คิดจะสิงสถิตเป็นเทวดาอยู่ในนี้หรอกครับบ~บายครับ" (ยังมีหน้ามาแทนตัวเองว่าเทวดา แบบนี้มันเจ้าผีเจ้ากรรมนายเวรชัดๆ!)

'แปะ แปะ' เขาเอามือมาตบไหล่แพทริกเหมือนเป็นเพื่อนเล่น แล้วเดินฉับออกไป ก่อนจะออกนอกห้องเขาก็ไม่ลืมหันมาทางยูมิและ

 

"ไว้เจอกันนะ คนสวยย^^"

 

"อ้ะ..อืมม"

 

เอเลนเดินออกไปโดยไม่แม้แต่จะปิดประตูให้ คำอำลาแบบสนิทสนมของเอเลนทำให้แพทริกอารมณ์เสียมากขึ้นกว่าเดิม

(คนสวยงั้นเหรอ คำนั้นเขาต่างหากที่ต้องเป็นคนพูดเพียงคนเดียว!)

 

*********************************************

 

กรี๊ดดดดด ออกนอกหน้าเกินไปแล้วแพทริก เก็บอาการหน่อย-,,- แต่นายเอเลนนี่ก็กวนไม่เลิก แพทริกจะทำยังไงกับเอเลน ติดตามตอนหน้านะคร้า มีอะไรก็คอมเม้นมาบอกกันได้เน้อออ ไปแล้วค่าาา ###