Secret handsome

ลำดับตอนที่ #19 : จูบ?

เมื่อเอเลนเดินออกไปจากห้อง บรรยากาศในห้องก็อึดอัดมากกว่าเดิม มือของแพทริกซึ่งเดิมกำปืนสีเงินไว้แน่น ค่อยๆลดต่ำลงจนพ้นระยะสายตา สีหน้าและแววตาของชายหนุ่มไม่บ่งบอกอะไรมากนัก แต่ที่ยูมิรับรู้คือ เขากำลังโกรธ โกรธมากกกกก 

 

"แค่นี้ถึงกับต้องใช้ปืนเลยหรอ!" ยูมิ เปิดบทสนทนาขึ้น ใช่ แค่นี้ถึงกับต้องใช้ปืนเลยหรอ!!

 

"..." เขาเงียบและเบือนหน้าหนีไปทางอื่น

 

"นี่!! พูดอะไรบ้างสิ! ไม่มีปากรึไง!!"

 

"หยุดพูด! ถ้าเธอยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับไอ้เด็กนั่น!"

เขาหันมาและพูดเต็มเสียง และจ้องยูมิเขม็ง แต่ยูมิก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ

 

"นายก็บอกมาสิ ว่ามันเรื่องอะไรกันแน่!"

 

"..."

 

"ไม่มีคำตอบใช่มั้ยล่ะ นายมันก็แค่ไอ้กระจอก ชอบรังแกคนไม่มีทางสู้!! อุ๊บบ × " แพทริกโผเข้ามาประทับริมฝีปากเข้ากับยูมิ มือเรียวใหญ่ทั้งสองข้างประคองหน้าเนียนของหญิงสาวไว้ ทั้งที่มือข้างหนึ่งยังถือปืนอยู่ จูบอันแสนช่ำชองและความหล่อเหลานั้นทำให้ยูมิคล้อยตามได้ไม่ยาก เธอยกแขนสองข้างพาดและจิกเล็บลงบนไหล่ของชายหนุ่ม ขณะเดียวกัน ริมฝีปากบางก็เผยอขึ้นนิดๆเพื่อรับสัมผัสของเขาได้เต็มที่ แต่ทันทีที่ลิ้นอุ่นแทรกเข้ามา ยูมิก็ต้องสะดุ้งและผลักตัวเขาออกเมื่อรู้ตัวว่าตนกำลังทำอะไรอยู่ แพทริกยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นท่าทางเขินอายของหญิงสาว 

 

"เอ่อ...ฉะ..ฉันไป..อาบน้ำก่อน..นะ" พูดจบ ยูมิก็รีบวิ่งไปคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วปรี่เข้าไปในห้องน้ำทันที

 

'กรี๊ดดดดดดดดดดด>\\<' ยูมิอยากจะกรี๊ดให้กระจกสุดหรูในห้องน้ำแตกกระจาย แต่ก็ไม่มีความกล้าพอ เธอหันหน้ามองตัวเองในกระจกเห็นริมฝีปากที่ห้อเลือดจากรสจูบ และหน้าที่แดงเป็นลูกตำลึงสุก ยูมิเอานิ้วไล้ไปตามริมฝีปากตนเบาๆ และนึกถึงเหตุการณ์วาบหวามเมื่อกี้ หญิงสาวได้แต่สลัดความคิดนั้นทิ้ง และตั้งใจอาบน้ำ แต่เธอก็ไม่สามารถข่มจิตข่มใจได้ เธอนึกถึงแต่หน้าอันหล่อเหลาได้รูป กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆที่ยั่วยวนใจหญิงสาว ริมฝีปากบางหยักลึก เธอไม่อยากจะออกไปจากห้องน้ำ เธอไม่อยากออกไปเห็นหน้าเขาเลย

 

"อยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปซะให้รู้แล้วรู้รอด!!" เธอพึมพำกับตนเอง หลังจากแต่งตัวเสร็จ เธอก็รีบออกไปเพราะกลัวชายหนุ่มจะรอนาน 

เมื่อออกมาจากห้องน้ำ ร่างเล็กที่ตอนนี้สวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขายีนส์ขาสั้น เผยให้เห็นขาเรียวยาวเนียนละเอียด ที่เธอแต่งตัวแปลกไป เพราะวันนี้ต้องไปริมทะเลกันไงล่ะ!

 

"แต่งตัวแปลกนะวันนี้^^" 

เสียงบุคคลที่พยายามหลบหน้าดังขึ้นทำเอายูมิสะดุ้ง และหันควับไปทางต้นเสียง แพทริกนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟาตัวยาวสีเข้ม ด้านหน้ามีกาแฟร้อนหอมกรุ่นวางอยู่ เสียงทักทายของเขาดูเป็นธรรมชาติมากกก ไม่เหมือนเธอที่เอาแต่ก้มหน้างุดไม่พูดไม่จาเพราะความเขินอาย

ยูมิเดินออกมาข้างๆชายหนุ่ม แต่ก็รักษาระยะห่างพอสมควร 

 

"นาย...ไปอาบน้ำเถอะ.." หญิงสาวพูดอย่างตะกุกตะกัก

 

"^-^" เขายิ้มให้เป็นคำตอบและเดินไปยังห้องน้ำ ถ้าไม่บอกก็คงไม่รู้ว่าเขาเพิ่งเอาปืนจ่อหัวเพื่อนสนิทเธอไปเมื่อกี้

หลังร่างสูงหายเข้าไปในห้องน้ำ ยูมิก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วนั่งลงบนโซฟาตัวเดิม และเสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นจากโทรศัพท์สีดำขลับของชายหนุ่ม เขาไม่ได้เอาเข้าไปในห้องน้ำและมันวางอยู่บนโต๊ะกระจก ยูมิชะเง้อมองหน้าจอ มันปรากฏภาพหญิงสาวผมบลอนด์ทองสวยสง่า และชื่อที่โชว์หราอยู่บนหน้าจอ... Alicia เธอไม่อยากเสียมารยาทรับโทรศัพท์ เลยหยิบมันขึ้นและเดินไปหน้าห้องน้ำ

 

"นี่นายย!! มีคนโทรมาอ่ะ!" ยูมิตะโกน

 

"รับให้หน่อยสิ! บอกว่าฉันอาบน้ำอยู่!!" เขาตะโกนกลับมา

 

ยูมิสไลด์หน้าจอและรับโทรศัพท์ 

"สะ..สวัสดีค่ะ คุณอลิเซีย" หญิงสาวอ้อมแอ้มตอบพร้อมเดินกลับไปนั่งที่โซฟา

 

(อ่อ เธอ...ยูมิใช่มั้ยจ้ะ) เสียงหวานตอบกลับมาแบบงงๆและตกใจน้อยๆ

 

"ค่ะ คุณแพทริกอาบน้ำอยู่ค่ะ มีอะไรฝากไว้ได้นะคะ"

 

(งั้น ฝากบอกแพทริกด้วยนะจ้ะ ว่าอีกชั่วโมงนึงรถทีมงานจะไปรับที่หน้าโรงแรม)

 

"ค่ะ ได้ค่ะ" ยูมิตอบรับ

 

(บายจ้ะ สาวน้อย) เสียงหวานบอกลา จากน้ำเสียงทำให้ยูมิเดาได้ไม่ยากว่าเธอกำลังยิ้มอยู่เป็นแน่

หลังจากวางสายและวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิม เสียงแหบพร่าก็ดังขึ้น

 

"ว่าไง" เขานุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกมา เผยให้เห็นซิกแพ็กของเขา ทำเอายูมิแทบหลบหน้าไม่ทัน 

 

"คะ...คุณอลิเซียบอกว่าอีกชั่วโมงจะมีรถทีมงานมารับ" เธอตอบทั้งๆที่ยังนั่งก้มหน้า

 

"อืม" พูดจบ เขาก็เดินไปในห้องสำหรับแต่งตัว 

 

"เห้ออออ" ยูมิถอนหายใจเป็นรอบที่80 เธอรู้สึกโล่งใจเมื่อเขาหายไปในห้องแต่งตัวแล้ว เธอแทบลืมหายใจเมื่ออยู่ใกล้เขา เป็นเพราะเหตุการณ์เมื่อกี้รึเปล่านะ?

 

​