Secret handsome

ลำดับตอนที่ #10 : ผู้มาเยือน?

 

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

 

"อื..มมมม-0-" ฉันลืมตาขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนแอ้งแม้งอยู่บนเตียงนุ่มๆระดับโคตรรคิงส์ไซต์ -.- ที่นี่ที่ไหนล่ะ ที่หนายยยยยยย!>๐<   แล้วนี่? นี่มันเสื้อใครเนี่ย! ทำไมมันหลวมโครกแบบเน้ >< 

"แอ๊ดด"  เสียงประตูทำให้ฉันหันควับไปมอง

 

"กรี๊ดดดดดดด นี่!นาย!! นายมาทำอะไรที่นี่ห้ะ!!" ฉันเอามือปิดตาเพื่อหลีกเลี่ยงภาพชายหนุ่มที่นุ่งผ้าขนหนูตัวเดียวออกมาจากห้องน้ำ

 

"อ้าว! ก็นี่มันห้องชั้นน!! ยัยบ้องตื้นเอ๊ยย-.- " เขาทำทีไม่สนใจ เช็ดผมเปียกๆของตัวเองเฉยย

 

"ห้ะ?!" 

 

"นี่ เลิก'ห้ะ'แบบนั้นได้แล้ว ชั้นไม่คิดว่าเวลาผู้หญิงทำหน้าเหวอแบบนั้นแล้วมันจะน่าดูเท่าไหร่หรอกนัหรอกนะ!-.-"

 

"แล้วชุดนี้....???"

 

"ชั้นเปลี่ยนให้เธอเองแหละ" แพทริกตอบเสียงเรียบ

 

"ห๊าาา0.0!!"

 

"ฮึก ฮึก ฮืออออ T-T" ฉันเอามือขึ้นปิดหน้าและสะอื้นออกมาแบบไม่อายแพทริก นี่แปลว่าเขา..เห็นหมดแล้วน่ะสิ ไม่นะ!!

 

"หึ! ฉันล้อเธอเล่นหรอกยัยบื้อ" 

 

อ้าว ยังไงของเขา อยู่ดีดีมาล้อฉันเล่นซะอย่างงั้น-0- เค้าเคยล้อใครเล่นแบบนี้ด้วย้หรอเนี่ย-()- 

 

"ไอ้บ้า!! ไอ้ผ.อ.เฮงซวย!! ไอ้...." ยังไม่ทันที่ฉันจะสรรหาสารพัดคำด่าข้อหาที่เขาแกล้งฉันเขาก็ส่งสายตาเย็นเฉียบมาให้ เขาไม่พูด ไม่โวยวาย แต่นั่นในทำให้ฉันจุกจนพูดไม่ออกเลย นายรู้มั้ยT^T 

 

"ขอโทษษษษษษษT^T" 

 

"หึ!" เขาถอนหายใจออกมา แล้วหันกลับไปเปิดห้องเสื้อผ้า (ต้องใช้คำว่าห้องเพราะมันใหญ่มากกกกกกกก)

 

"แล้วทำไมชั้นมาอยู่นี่อ่ะ" (เพิ่งจะถามเรอะ-()-)

 

"เธอจำไม่ได้?"

 

"จำอะไรเล่าา ชั้นไม่รู้จะจำอะไรเลยตอนเนี้ย-0-"

 

"เมื่อวานเธอตกน้ำน่ะ นายเอเลี่ยนอะไรนั่นเลยไปช่วยไว้"

 

"เค้าชื่อเอเลนนน-- แล้ว...นี่ชั้นยังไม่ตายใช่มั้ยยT^T" 

 

"ถ้าเธอตาย ชั้นคงเป็นเทวดาที่มารับเธอแล้วล่ะ-.-"

 

"หน้าอย่างนายควรเป็นยมทูตมากกว่า--" ฉันแอบพึมพำไม่ให้เขาได้ยิน แต่...

 

"เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ!!" เขาตะคอกใส่อีกแล้วแหละ--

 

"เปล๊าาา ห้องนายสวยดีน่ะ^^" ฉันกลอกตาไปมาเชิงล้อเลียน

 

"ถุงที่วางอยู่ข้างเตียงน่ะของเธอ ไปเอามาเช็คสิว่าครบรึเปล่า" แพทริกเขาแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ทำให้ฉันมองเขาได้ถนัดๆบ้าง-- 

 

"อ่ะ อื้มม" ฉันพยักหน้าหงึกหงักแล้วเดินจ้ำไปที่ข้างเตียง ถุงสีขาวสะอาดตา ถูกวางไว้บนโต๊ะสีดำขลับ ฉันหยิบมันขึ้นมาเช็คสิ่งของ ในนั้นมีชุดนักเรียนที่ดูแล้วน่าจะถูกซักเรียบร้อย มีรองเท้านักเรียน ถุงเท้า กุญแจ และ...กล่องปริศนาอีก1กล่อง

ฉันหยิบกล่องทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือฉันเล็กน้อยขึ้นมา ฉันนั่งลงบนเตียงใหญ่ที่แสนนุ่ม แล้วบรรจงเปิดกล่องปริศนาอย่างช้าช้า (นี่จะมีใครแกล้งเอาแมลงสาบไว้ในนี้รึเปล่าเนี่ยย--;) 

 

"เอ๊ะ?"

อะไรกันเนี่ย ในกล่องนี้มีโทรศัพท์สีชมพูวิ้งอยู่ ไม่สิ มันเป็นโทรศัพท์สีขาวความหนาประมาณครึ่งเซน ที่ถูกประดับด้วยเพชรสีชมพูเต็มไปหมด ทั้งหมดนี่น่าจะเกินร้อยกรัตแล้วมั้ง แต่ฉันจำได้ว่าโทรศัพท์ฉันไม่ได้เป็นแบบนี้นะ หมายความว่าไงเนี่ย--

 

"เอ่อ..... แพทริก"

 

"กลัวลืมชื่อชั้นเหรอ;P" แพทริกซึ่งตอนนี้นั่งอยู่บนโซฟาสีดำหน้าทีวีจอยักษ์หันมาทำหน้าล้อเลียน นี่ฉันไม่เคยเห็นเขาทำตัวสบายๆแบบนี้เลยนะ ปกติโคตรรรรจะขี้เก๊กเหอะ-.-

 

"อันนี้ มันคืออะไร" ฉันหยิบโทรศัพท์แล้วยื่นไปให้เขาเห็นชัดๆ

 

"นี่เธอไม่รู้จักโทรศัพท์เหรอ-,-"

 

"ชั้นหมายถึง ทำไมมันมาอยู่ในถุงที่นายบอกว่าเป็นของชั้นล่ะ!"

 

"ก็ของเธอไง"

 

"อย่าบอกนะว่ามีโจรไปขโมยของคุณนายที่ไหนแล้วเอามาโยนความผิดให้ชั้นน่ะ!T T"

 

"เธอดูโคนันมากไปรึเปล่าเนี่ย-- โทรศัพท์เครื่องเก่า เน่าๆของเธอมันเป็นผีเฝ้าสระว่ายน้ำไปแล้วล่ะ ชั้นเลยซื้อเครื่องใหม่มาแทน"

 

"แต่นี่มันแทนกันไม่ได้เลยนะ เครื่องนี้มันดูหรูเกินไปอ่ะ ชั้นไม่กล้าใช้T^T แล้ว.....เครื่องนี้มันราคาเท่าไหร่เหรอ"

 

"รวมทั้งหมดก็........แสนนึง"

 

"อ้อ แสนนึงง..... ห้ะ!!!!0๐0 สะ..แสนนึง!!!" นี่ถ้าฉันไม่เห็นว่ามันราคาแพง ป่านนี่ฉันเผลอทำหลุดมือไปนานแล้ว

"ชั้นน....." 

 

"เธอต้องใช้โทรศัพท์เครื่องนี้!!ยูมิกา!"

 

โห่ นี่มันออกคำสั่งกันชัดๆ

 

"ก็ได้ ขอบใจนะสำหรับโทรศัพท์^^"

 

"ใครบอกว่าชั้นให้เธอฟรีๆ"

 

"อ้าว--"

 

"เธอต้อง....." 

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!

 

เสียงเคาะประตูบ่งบอกว่ามีคนมา ทำให้ฉันและแพทริกหันไปมองเป็นตาเดียว

แพทริกรีบลุกออกไปเปิดประตู...และ...

 

"อลิเซีย!!" 

"หวัดดีค่ะแพทริก^^" ทันทีที่ประตูเปิดออก ก็ปรากฏให้เห็นหญิงสาวหน้าตาสะสวย ตาสีฟ้าครามธรรมชาติแบบไม่ต้องพึ่งคอนแทคเลนส์ ผิวขาวผ่องตัดกับผมสีบลอนด์ทองที่ถูกดัดเป็นลอนแล้วปล่อยสลวยยาวประบ่าและชุดเดรสเข้ารูปสีชมพูทุกอย่างดูเมตช์กันไปหมด ต่างจากฉันลิบลับ อ้อ เธอคนนี้ ผู้หญิงที่แพทริกควงวันนั้น...เธอชื่อ.. อลิเซีย...ซินะ...

 

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

 

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคร้าาา  อย่าลืมอย่าลืม อ่านแล้วหากมีข้อแนะนำก็อย่าลืมเม้นมาบอกกันน้าา อย่าลืมโหวดให้กันด้วยนะค้า 1เม้น1กำลังใจให้คนเขียนน้าาา มือใหม่หัดแต่งนิยายไปแล้วค่าา เจอกันตอนหน้า บ๊ายบายยย😘👋 ##############################