รักร้ายๆของนายจอมกวน

ลำดับตอนที่ #3 : 2

2

            วันนี้แล้วที่ฉันจะต้องไปนอนค้างบ้านนิ้งเพื่อทำงาน และตอนนี้กำลังจะออกจากบ้านเพื่อไปเรียน บอกตรงๆเลยว่าตั้งแต่เกิดมา ฉันยังไม่เคยไปค้างบ้านเพื่อนคนไหนมาก่อนเลย ต้นเหตุก็มาจาก..

                “ฟิลล์ แน่ใจนะว่าไม่ต้องให้เฮียไปรับน่ะ”

                จะหวงอะไรขนาดน้านนนน TT-TT มันก็น่าดีใจอยู่หรอนะ แต่นี้มันจะเกินไปม้างงงงง

                “โคตรแน่ ^^ ไม่ต้องห่วงหรอกหน่า”

                “แล้วแกจะไปยังไง?”

                “เดี๋ยวเตี่ยนิ้งมารับ เพราะเราจะต้องไปซื้อของกันก่อน”

                เฮียกาแฟเงียบไปสักพัก เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

                “เฮียรู้ล่ะ J แก เอาไปแค่ของที่จะเรียนก็พอ ส่วนกระเป๋าเสื้อผ้า เดี๋ยวเฮียเอาไปให้เองตอนเย็น เพราะเฮียตัดสินใจแล้วว่า...เดี๋ยวเฮียจะไปส่งแกเอง!” หะ..ห๊าาาา ! O_O

ตกเย็น :

            ♫แล้วฉันจะทำอย่างไรต่อจากนี้ วันเวลาดีๆที่มีหมดความหมาย..♫

            “ฮัลโหล” ลองทายกันดูนะว่าใครเป็นคนโทรเข้ามา ปิ๊งป่อง ! เฮียกาแฟ - - *

            (เฮียรู้ว่าแกเลิกเรียนแล้ว เพราะฉะนั้นรีบลงมาด่วนๆ บอกเพื่อนบางส่วนของแกมาด้วยกันก็ได้ เร็วๆนะ ขี้เกียจรอ - -ตี๊ด!)

            ดูเถอะ ว่าเฮียฉันมันบ้าขนาดไหน โทรมาให้ฉันได้พูดแค่คำว่า ‘ฮัลโหล’ เนี่ยนะ ไร้สาระชะมัด

            “ไอซ์ มีใครจะไปกับฉันบ้างรึป่าว?” ฉันหันไปถามไอซ์ที่ตอนนี้กำลังง่วนอยู่กับการเช็คว่าเพื่อนที่ไปค้างมีใครบ้าง

                “ไม่รู้สิ แล้วแต่ฟิลล์เลย” ขอบคุณนะ เธอช่วยฉันได้เยอะเลยล่ะ เหอๆ

            “เฮ้ย ! กลุ่มไอซ์อ่ะ ต้องไปซื้อของจะมีใครไปกับฉันบ้าง ?”

                “แล้วฟิลล์จะไปยังไงหรอ?” ลัคกี้ สมาชิกคนหนึ่งในกลุ่มถามขึ้น

                “เฮียฉันมารับแล้วฝากถามน่ะ ได้ประมาณ 3-4 คนอ่ะนะ”

                “ไอ้ฟิลล์ เฮียแกมารับหรอ ดีมาก ฉันเห็นหน้าเฮียแกนานล่ะ ไปบ้านแกก็ไม่เคยเจอ ตอนมาส่งก็ไม่เคยลงจากรถ ชิส์ ! -*-” ไอ้ปรางล่ะมันอยากที่จะยลโฉมหน้าพี่ชายของฉันจริง จริ๊งงง

            “นานะไปกับฟิลล์ด้วยนะ ลัคกี้ไปด้วยกันสิ อ่อ ไอซ์อีกคนไง”

                หือ? ฉันหูฝาดไปเองรึป่าว ยัยนาเกลือเข้ามาคุยกับฉัน ทั้งๆที่มันก็รู้ว่าฉันเกลียดขี้หน้ามันเนี่ยนะ

                “อื้อ เฮ้ย !กระป๋อง ไปด้วยกันเด่ะ” พอพยักหน้าให้ยัยนั่นไปเสร็จ ฉันก็เดินไปหาไอ้กระป๋อง ที่มัวแต่นั่งเล่นเฟซบุ๊กอยู่ (เล่นในโทรศัพท์อ่ะนะ)

                “ฉัน-เกลียด-มัน”สั้นๆ 3 คำ รู้เลยว่าพูดถึงใคร

                “ฉัน-รัก-มัน ตายล่ะ แกต้องไปด้วย ไปช่วยฉันแขวะมันไง อีกอย่าง พี่ฉันอยู่ด้วยทำอะไรมากไม่ได้ - -^”

            “เออๆ รู้แล้วหน่า ไปก็ไป”

                “ดีมากจ๊ะ เฮ้ย ! ไปได้แล้ว พี่ฉันรอนานแล้วนะ”

                “จ้าาาา :)” น้ำเสียงตอรี่สุดๆ อ่ะยัยม้ามอูฐ(นานะค่ะ)

                “แกๆ อย่าบอกนะว่าผู้ชายคนนั้นคือพี่ชายของแกน่ะ” ไอ้ปรางสะกิดฉันให้ดูผู้ชายผมสีดำสนิท ซอยระต้นคอแบบเปิดหู เผยให้เห็นถึงจิลล์สีดำที่หูขวา ยิ่งเสริมให้เฮียดูเด่นและฮอตชะมัด จนยัยพวกที่เดินตามมาด้วยทำหน้าเคลิ้มกันใหญ่ โดยเฉพาะกับยัยนาเกลือ

                “อื้อ”

                “♥_♥ น่ารักดีว่ะ” สีหน้าของยัยมะปราง

                “ไอ้ฟิลล์ นี่เพื่อนแกที่จะไปด้วยกันใช่ป่ะ?” เฮียกาแฟถามและมองหน้าของแต่ละคนพร้อมกับยิ้มให้ แต่จู่เฮียๆก็สะดุดเข้ากับ..ยัยนาเกลือ

                “อือ พวกนั้นอ่ะใช่ แต่นี่เพื่อนกลุ่มเดียวกัน แค่เดินมาส่งเฉยๆ” ประโยคแรกฉันชี้ไปที่พวกไอซ์ ส่วนประโยคหลังชี้มาที่ไอ้เพื่อนตัวดี ที่ยังคงทำหน้า

                “♥_♥ ” แบบนี้ใส่เฮียฉัน

                “อ่อๆ ขึ้นรถกันได้เลยนะครับ ^^” เมื่อพวกนั้นทยอยกันขึ้นรถไปแล้ว ฉันก็หันมาบอกลาไอ้ปราง

“ไปนะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้ ^^”

“ฟิลล์ ฉันย้ายไปอยู่บ้านแกได้ป่ะ? ><!”

“ไร้สาระน่า ไปก่อนเว้ย”

“แล้วเจอกันค้าบ บ๊ายบาย” แล้วยัยมะปรางก็เดินเข้าไปในโรงเรียน  เพราะพ่อของมันก็มารับแล้วเช่นกัน

True Shop:

            หลังจากเลือกของตกแต่งนู่น นี่ นั่นจนหมดตังค์ไปประมาณ 800 กว่าบาทแล้ว พวกฉันก็เดินขึ้นมาบนที่เฮียกาแฟกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ ได้ข่าวว่านั่นมันโทรศัพท์ฉันอ่ะนะ -_-

            “เมื่อกี้ป๊าโทร.มา” จู่ๆเฮียก็โพล่งขึ้นมาหลังจากออกรถแล้ว ฮู่วว ~ ตกใจหมดเลย

                “หรอ? แล้วป๊าโทร.มาว่าไงอ่ะ?” พอฉันถามกลับไปแบบนั้น เฮียแฟก็ทำหน้าตาเครียดๆ เป็นอะไรอีกว้าาา -*-

            “ป๊าบอกว่า อยากให้แกไปเรียนต่อม.4ที่ บัณฑิตวิทยาลัย ส่วนเฮียก็เรียนต่อมหา’ลัยปกติ”

                “ทำไมต้องย้ายด้วยอ่ะ ต่อที่เดิมไม่ได้หรอ? T^T”

                “ได้..”

                “เย้^o^”

                “แต่..เฮียต้องย้ายไปต่อที่ญี่ปุ่นแทน แน่นอนว่า เมื่อแกจบม.6 แกเองก็ต้องย้ายไปที่นู้นด้วยเช่นกัน”

                อืม ~ ฉันว่า ฉันพอจะรู้สาเหตุแล้วล่ะนะ ว่าทำไมเฮียถึงทำหน้าเครียดๆแบบนั้น เพราะเฮียฉันรู้ไงล่ะ ว่าฉันมันพวกปรับตัวเข้ากับคนอื่นไม่ค่อยเก่งเท่าไร แล้วยิ่งมารู้ว่าฉันมีเพื่อนที่สนิทสุดๆอยู่ที่นี้ด้วยเลยไม่อยากให้ฉันไปต่อที่อื่น แต่ ถ้าฉันไม่ย้าย เฮียก็ต้องถูกส่งไปต่อต่างประเทศ ซึ่งนั้นหมายความว่า เฮียจะไม่ได้เจอเจ้น้ำชาอีก ฉันว่า มันถึงเวลาแล้วล่ะ ที่น้องสาวผู้แสนดีอย่างฉันจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อเฮียบ้าง

                เอาล่ะ ! ฉันตัดสินใจแล้วว่า ฉันจะยอมย้ายโรงเรียนเพื่อให้เฮียแฟได้อยู่ที่ไทยต่อ เพราะดูอาการแล้วเฮียฉันจะรักเจ้คนนี้มั่ก ๆ เลยนะเนี่ย >o<

            “งั้นฟิลล์ย้าย”

                “ถ้าแกไม่อยากย้าย ก็ไม่ต้องหรอกนะ”

                “ไม่เป็นไรหรอกน่า เพราะ..เพราะถึงอยู่ที่นู้น ฟิลล์ก็ยังติดต่อพวกเพื่อนที่นี้ได้นี่นา เพราะฉะนั้นนะ เฮียแฟไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ”

                “นั่นสิค่ะ เฮียกาแฟไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะค่ะ เพราะกาฟิลล์น่ะ เป็นคนมนุษย์สัมพันธ์ดีออกค่ะ ร่าเริง คุยสนุก นานะว่ากาฟิลล์ต้องหาเพื่อนให่ที่นู้นได้เร็วแน่ๆเลยค่ะ ><”

                ไม่ต้องบอกก็คงจะรู้สินะว่าใครเป็นคนพูด ใช่แล้วล่ะ - - ยัยนาเกลือ แสลนแป๋นจริง ๆ ดูท่าแล้ว เฮียแฟเองคงรับรู้ได้ถึงรังสีสตรอเบอรรี่ของยัยนี่ได้ จึงตอบกลับไปแค่..

                “ครับ ^^;;”

            “>o< !!” เฮอะ เจ้าหล่อนจะเขินจริง เขินจังอะไรขนาดน้านน

            เมื่อขับไปสักพักรถคันข้างหน้าซึ่งเป็นรถของพ่อนิ้งก็หยุดลงที่หน้าประตูบานใหญ่โคตรอลังการ โอ้ววว ~ OoO เว่อร์ไปม้ายยยยย!

            ครืดดด !

                เมื่อประตูบานใหญ่บานนั้นเปิดออก ก็เผยให้ตัวบ้านโคตรอลังการอยู่ตรงหน้า แม่เจ้า เมื่อขับรถเข้าไปจอดในโรงจอดรถ พวกที่นั่งรถมาด้วยกันก็ช่วยกันยกของอย่างแข็งขัน จะยกเว้นก็แต่...

                “โอ๊ยยย ~ นานะหนักจังเลย แขนนานะจะหลุดมั้ยเนี่ย U.U”

            ขอใช้คำไม่สุภาพกับยัยตอแหลนี่หน่อยละกันนะ กระแดะ สำออยที่สุด แล้วบังเอิญว่าเฮียฉันก็เป็นคนดีซะด้วยสิ เฮียแฟเห็นดังนั้นเลยเข้าไปช่วย โอ๊ยย ! -_- หมั่นไส้จริ๊งง ตัวเองก็ถึกอย่างกับหมีความ แอ๊บทำยกไม่ไหว ชิส์ -_-^

            หลังจากเข้ามาในตัวบ้านแล้ว ข้างในนั่นกว้างสุดยอดอ่ะ ทุกคนต่างวางสิ่งของ สัมภาระต่างๆลงกับพื้นแถวนั้น ก่อนจะยกมือไหว้บรรดาญาติผู้ใหญ่ของนิ้ง เสร็จแล้วเฮียก็ขอตัวกลับ แต่แม่ของนิ้งกลับฉุดแขนเฮียฉันไว้เสียก่อน

                “พ่อหนุ่ม อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ ^__^น้าเตรียมไว้เยอะแยะเลยล่ะ”

                “เอ่อ..ไม่ดีกว่าครับ ^^; ผมเกรงใจ”

                “ไม่ต้องเกรงใจหรอกนะ คนกันเองทั้งนั้น อยู่ต่ออีกหน่อยเถอะนะ”เฮียแฟตั้งใจจะปฏิเสธอีกรอบ แต่กลับมีเสียงหนึ่งดังขึ้นเสียก่อน..

                “นั่นสิ อยู่กินข้าวด้วยกันก่อนสิ ^^ กาแฟคุง”

                “O_O นะ..น้ำชา !!” ห๊า ! เจ้น้ำชาหรอ ? เจ้มาอยู่ที่นี้ได้ไงว่ะเนี่ย -*-

            “เธอมาอยู่ที่นี้ได้ไงอ่ะ ?” คำถามเดียวกับฉัน เป๊ะ!

            “เจ้ชาก็เป็นลูกพี่ลูกน้องผมน่ะสิ คุณกัปตัน -_-”

                อุ๊ยย! O_o ใครว่ะนั้น หล่อโฮกเลยอ่ะ แต่ดูเถื่อนชะมัดเลย ผมสีเทาซอยระต้นคอ และเจาะหูข้างละสามรูแน่ะ อึ๊ยย~ น่ากลัวจัง

                “ไอ้นิว ! แกมาทำไรที่นี้ว่ะ? -*-”

                นิวงั้นหรอ? งั้นนี้ก็เป็นพี่ชายของนิ้งงั้นสิ โอ้ว~เพิ่งเห็นกับตาเลยนะเนี่ย ทุกคนบอกฉันทีสิ ว่าไอ้ขี้เก๊กที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้อยู่ม.3เท่าฉันน่ะ เพราะดูจากสายตาแล้วน่าจะสูงประมาณ 182-183 เซนติเมตรเตี้ยกว่าเฮียแฟ 2-3 เซนติเมตรเองนะ อ๊ะ ทุกคนกำลังสงสัยอยู่ละสิว่าพี่ชายนิ้งทำไมถึงเรียนอยู่ชั้นเดียวกับพวกฉัน สาเหตุไม่ใช่เพราะนิวสอบตกแน่ๆนิวแม่งโคตรเทพเลยต่างหาก แต่เป็นเพราะนิวเป็นฝาแฝดกับนิ้งน่ะสิ ถ้าเกิดไม่รู้จริงคงนึกว่าเป็นพี่ชายหรือคู่รักธรรมดาๆแน่ๆ สาเหตุก็เพราะว่าสองคนนี้เป็นฝาแฝดที่โคตรแตกต่างกันเลย ยกตัวอย่างเช่น นิ้งตาสีน้ำตาล แต่นิวตาสีออกเทาๆนิดๆ

                ฉันว่า เราจบเรื่องนั้น และมาเคลียร์เรื่องของเฮียกาแฟกันก่อนดีกว่านะ

                “อ้าวเฮียกัปตัน ผมก็อยู่บ้านของผมน่ะสิ เฮียจะให้ผมอยู่บ้านใครล่ะ”

                “แต่แกไม่เห็นเคยบอกฉันเลยนี่ว่าแกเป็นญาติกับน้ำชาน่ะ -_-^”

                เมื่อกี้นิวเรียกเฮียแฟว่ากัปตัน งั้นก็หมายความว่านิวอยู่ชมรมฟุตบอลงั้นสิ แต่ฉันว่านะ เปรตๆอย่างหมอนี่น่าจะอยู่ชมรมบาส อะไรเทือกนั้นมากกว่านะ รุ่งกว่าเยอะเลยล่ะ

                “ก็เฮียไม่เคยถามนี่หว่า -.-” นิวทำปากบ่นขมุบขมิบ อยากจะบอกว่าน่ารักดีอ่ะนะ แล้วยิ่งไสตล์ของนิวมันดิบๆเถื่อนมันเลย ดูอ๊างงงง><// น่ารักชะมัดเลย

                “เฮ้ออ ~ ^^ แต่ก็ดีเหมือนกัน น้ำชา แฟฝากยัยฟิลล์ด้วยนะ”

                “ได้จ๊ะ ^__^”