CentreHeart เจ้าหญิงแห่งผืนป่า

                                                เฝ้ามองดารา รอวันนภาเปลี่ยนสี

                                                ทุกสรรพสิ่งหวนคืนกลับที่

                                                ความชั่วร้ายมลายหายไป

                                                เฝ้ามองคาโนปุสสัมผัสผืนดิน

                                                สัญญาณคืนถิ่น ผู้นั้นจะปรากฏ

                สิบสองปีก่อน อาณาจักรอัลบลิออน

                แผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์ อัลบลิออนแห่งสีขาว ตัวปราสาทพระราชวังขาวสะอาดตา ประดับประดาด้วยไม้เลื้อย และไม้ต้นอันเขียวชอุ่ม ถนนหนทางเชื่อมยาวเป็นสีขาว ขัดเงาดูสะอาดตา มีการสัญจรไปมาตลอดทาง ประชาชนอยู่กันอย่างอิ่มท้อง พืชพรรณงอกงาม ดอกไม้หลากสีแข่งกันส่งกลิ่นหอมอบอวน เสียงสัตว์น้อยใหญ่ส่งเสียงกังวานผสานครื้นเครง

                ที่นี่บ้านของเรา...มันเป็นถิ่นแห่งความสุข

                "เจ้าหญิงคาตาริน่าอย่าทำแบบนั้นสิเพคะ"

                เด็กหญิงผมทองดุจดังแสงทองในท้องพระโรง เอาแต่ใจ โมโหร้าย ต่างเป็นที่เอือมระอาของข้ารับใช้ แต่เหนือสิ่งอื่นใด

 ประชาชน...รักเธอ

                เด็กน้อยวัยเพิ่งย่างเข้าเก้าขวบ ดวงตาเขียวชอุ่มดุจดังยอดอ่อนของพรรณไม้ ตัวแทนแห่งความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่า ผู้มีพลังในการคุ้มครองป่าไม้ พลังของเธอนั้นเป็นที่น่าชื่นชม เธอร่ายเวทย์

                "โอม ด้วยพลังแห่งผืนป่า จงสถิตในตัวข้า คาตา รินา กาล" เสียงแจ่วๆร่ายเวทมนตร์ มือน้อยๆยื่นไปจับบนรากไม้ที่กำลังเหี่ยวเฉา พลังสีเขียวไหลเวียนถ่ายโอน ต้นไม้งอกงามแตกกิ่งยอดใหม่ มันกลับมามีชีวิต ทุกๆคนชื่นชมเธอ

                "เก่งมากลูกพ่อ"

                "เจ้าหญิงช่างประเสริฐนัก"

                "เจ้าหญิง..."

                ...

                ภายใต้เสียงชื่นชมและการสรรเสริญ สายตาคู่หนึ่งมองมาจากมุมมืด มันจ้องมองด้วยความอิจฉา พลังที่เธอมีไม่ได้ด้อยค่า คนพวกนั้นช่างตาต่ำ ประกายไฟสีแดงติดๆดับอยู่ที่นิ้วมือของนาง 'เซราฟิน่า เอลโดร่า'

                ภายใต้ความช่วยเหลือ  เอลโดร่าผู้มีใจอิจฉาร่วมมือกับโรฮาน ผู้มีศักดิ์เป็นอาของเจ้าหญิง ละโมบโลภมากอยากเป็นใหญ่ ลอบปลงพระชนม์กษัตริย์

                "ฝ่าบาทถูกลอบปลงพระชนม์" ทหารเฝ้าหน้าประตูผลักบานประตูออกตะโกนเสียงก้องก่อนกระอักเลือดล้มลง ผู้คนต่าง

แตกตื่นวิ่งหนีตายกันอลหม่าน เปลวเพลิงกำลังลุกโชน เกิดการเข่นฆ่า

                "ไม่จริง" คาตาริน่าแทบก้าวเท้าไม่ออก เธอยืนอยู่หน้าประตูห้องบรรทมที่เปิดอ้า ห้องบรรทมของกษัตริย์มีร่างเปื้อนเลือด

นอนนิ่งอยู่ตรงนั้น เธอไม่อยากจะเชื่อ ร่างกายของเธอชาวาบไปหมด "ไม่จริง ไม่จริง พระบิดา! "

                ตูมมม

                ลูกไฟสีแดงพุ่งมาอย่างมีจุดหมายที่ตัวเธอ แรงอัดนำพาร่างของเธอกระเด็น ลดระยะห่างระหว่างเธอกับร่างที่นอนแน่นิ่ง 

เธอกระเด็นมาตกบนร่างพระบิดา ดวงตาที่เปิดค้างจ้องมาที่เธอ เลือดที่ไหลออกมาจากพระศอ ความเย็นยะเยือกของร่างกาย

                "กรี๊ดดดดด"

*************************************

แนะนำตัวละคร (เพื่ออรรถรส+++จร้ะ)

 ขอบคุณรูปภาพจาก http://writer.dek-d.com/sinny/writer/view.php?id=567435

                        คอมเม้น && โหวต ช่วยเพิ่มกำลังใจในการลงได้เยอะนะคะ

                                                   สิ่งเล็กที่ๆที่สำคัญ

***มีคำผิด คำตกหล่น พิมพ์พลาดตรงไหน สามารถบอกเข้ามาได้นะคะ พิมพ์ไปบางทีอ่านทวนก็ยังเบลอๆเอ๋อๆบ้าง

หลายๆตาย่อมดีกว่าตาเดียว จริงไหมล่ะ อิอิ

สุดท้ายนี้รักษาสุขภาพกันด้วยนะจร๊ะ อ่านในที่มืดอย่าเอาใกล้หน้ามากนะ 

สายตาจะเสียเอา อย่าทักอยากเห็นดูหน้า (สวยๆ555) พูดคุยบ้าๆบอๆ ทักไลน์มาได้นะ 

แจกเลย 5555 Line : giftdell