รังเก็บของของจิ้งจอก

ลำดับตอนที่ #31 : นิกซ์ อัลเบน (Nix Albens) :สโนไวท์ผู้เเพ้เเอปเปิ้ล

“สัตว์น่ะ....ไว้ใจได้กว่ามนุษย์บางคนซะอีก..”

บทที่สมัคร ::สโนไวท์ ลำดับที่ 99 

ชื่อ-นามสกุล :: นิกซ์ อัลเบน (Nix Albens) *นิกซ์ เป็นภาษาละตินที่หมายถึง หิมะ **อัลเบน เป็นภาษาละตินที่เเปลว่าขาว,สะอาด,สว่าง 

ชื่อเล่น :: นิกซ์ (Nix)

อาณาเขตที่เกิด ::สโนว์ฟีเลีย

เพศ :: ชาย

อายุ :: 17

ลักษณะภายนอก :: ผิวขาวซีดราวหิมะ ผมสีดำดั่งมะเกลือ ดวงตาคู่งามสีมรกต เเละริมฝีปากบางเฉียบสีเเดง สูงประมาณ 176 เซนติเมตร เเละหนัก 62 รูปร่างผอมสูง หน้าดูน่ารักเเละเด็กกว่าวัย ทำให้น่ามองเเม้ผู้มองจะเป็นเพศไหน ใบหน้าไม่ค่อยเเสดงอารมณ์มากนัก(เพราะต้องการให้น่าเชื่อถือเลยต้องทำหน้าเรียบนิ่งไม่เเสดงอารมณ์เกือบตลอดเวลา)

ลักษณะนิสัย :: เป็นคนไม่ค่อยพูด รักความสงบเเละไม่ชอบการใช้กำลังมากกว่าสิ่งใด ชอบไปนั่งอยู่ตามสวนเเละป่าเพื่ออ่านหนังสือ กินขนม หรือจิบชา เป็นคนที่ไม่ไว้ใจใครง่ายๆ เเต่เมื่อเชื่อใจเเละเป็นเพื่อนกันเเล้วจะรักเเละยอมเสียสละให้ได้หลายๆอย่าง ถึงเเม้จะไม่เชื่อใจใครง่ายๆก็มักจะเอาใจใส่เเละดูเเลคนอื่นอยู่ห่างๆ  ชอบสัตว์ทุกชนิด (เขารู้สึกว่าสัตว์ไว้ใจได้มากกว่าคนหลายๆคนที่ชอบใส่หน้ากากเข้าหากัน)เหมือนจะมีสัตว์มาล้อมรอบหรือติดตามเสมอ เหมือนเขาสามารถสื่อกับสัตว์ได้  เเอบมีความเป็นคุณเเม่อยู่ในตัว คอยดูเเลคนอื่นเเม้จะไม่ค่อยพูด งานบ้านงานเรือนไม่ขาดตกบกพร่อง(?)อะไรที่ทำเองได้ก็จะทำเองเเละไม่อยากเห็นคนอื่นลำบาก เรียกได้ว่าเป็นคนที่ยอมเเบกโลกทั้งใบไว้คนเดียวโดยไม่ปริปากบ่นหากมันจะทำให้คนอื่นลำบาก เเต่ถ้าเวลาโกรธขึ้นมา จะน่ากลัวมาก ดวงตาจะขวางหรือจ้องเขม็ง ส่วนปากก็จะเม้มเน่นจนเเทบเป็นเส้นตรง อาจจะมีการจิกกัดเเบบผู้ดีเล็กน้อย เวลาอารมณ์ดีจะมีรอยยิ้มบางๆประดับใบหน้า(ซึ่งน้อยคนนักจะเห็น)เเละจะเริ่มฮัมเพลงเบาๆ 

ลักษณะการพูดจา :: ปกติเเล้วจะพูดน้อยมาก ไม่ 'ครับ' หรือ 'อืม' เฉยๆก็พยักหน้าเอา เเต่เวลาจะพูดจริงๆ ก็เเทนตัวเองว่าผมเเละเเทนคนอื่นว่าคุณตลอด เเต่เวลาเมาจะเรียกชื่อเล่นตัวเองด้วยน้ำเสียงน่ารัก 

-เวลาโดนเพื่อนขอความช่วยเหลือ"อืม...เข้าใจเเล้วครับ ผมจะช่วยอย่างสุดความสามารถ"

-เวลามุ้งมิ้ง(?)"น..นั่น! กระต่ายตัวนั้นนุ่มนิ่มน่ากอดสุดๆไปเลยครับ!"

-เวลาโกรธ "ผมว่าคุณควรเอาเวลา....ไปพัฒนาสมองของคุณให้มีประสิทธิภาพมากกว่านี้นะครับ"

-เวลาปกติ "อืม...สวัสดีครับ"

-เวลาเขิน "อ.อ่า" #พูดเเค่นี้เเต่หน้าจะเเดงจัด หูก็เเดง เเล้วก็จะเม้มปาก หลับตาปี๋ น่ารักใช่มั๊ย----เเค่ก

-เวลาบู๊(?) "จะใครหน้าไหน ก็รีบๆเข้ามาตายเถอะครับ..."

-เวลาเมา "อ่าาา นิกซ์ง่วง นิกซ์ร้อน นิกซ์อยากถอดเสื้อ..."

-เวลากลัว  "ฮึก...ใครก็ได้..ช่วยหยุดเสียงบ้าๆนั่นที.."

ประวัติ:: -

อาวุธ ::มีดซัดอาบยาพิษ

ความสามารถพิเศษ ::มีความคล่องตัวสูง,ใช้ยาพิษได้อย่างดีเยี่ยม,สามารถวางเเผนกลยุทธ์ได้ดี

ชอบ :: ขนม,สัตว์,ของน่ารัก,หนังสือ  เมื่อเห็นของที่ชอบจะตาโตเป็นประกายเเละจะพูดมากผิดปกติ ถเเทบจะเอาของที่ชอบมากอดรัดฟัดเหวี่ยง เเต่เมื่อรู้สึกตัวจะกระเเอมไอเเละทำเป็นนิ่งเฉย

ไม่ชอบ ::ความวุ่นวาย จะเบ้หน้าหรือเบะปากเเสดงออกมาทางสีหน้าหรือเเววตาว่าไม่ชอบเเละอยากออกไปจากทีนี่เร็วๆ เเต่ก็เก็บอาการได้อย่างรวดเร็ว 

กลัว/แพ้ :: กลัว เสียงฟ้าร้อง : จะกอดเข่าเเละนั่งซุกหน้ากับเข่า หรือถ้ามีคนอยู่ใกล้ๆจะโผเข้ากอดอย่างหาที่พึ่ง เเพ้เเอปเปิ้ล - กินเเล้วจะหายใจไม่ออก มีตุ่มเเดงขึ้นทั่วตัว เเละสลบ 

เพิ่มเติม :: -เก็บอาการเก่งมาก ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ชอบอะไรจะเผลอเเสดงออกเเค่เเวบเดียวก่อนหน้าจะเรียบเฉยเหมือนเดิม

-เมาง่ายมาก พอเมาเเล้วจะขี้อ้อน เหมือนลูกเเมว(?)

มาคุยกับคนเขียนเล็กน้อยนะคะ!

“สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อไดม่อน..รีดเดอร์ชื่ออะไรคะ?”

-ฟ็อกซ์เทลครับ เรียกว่าฟ็อกซ์ก็ได้ #ยิ้ม

“แล้วทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ?”

-เพราะว่าโดยส่วนตัวเเล้วชอบเรื่องเเนวนี้อยู่เเล้วครับ ก็เลยอยากให้ลูกๆมีส่วนร่วมในเรื่องราวที่ชอบด้วย 

“รีดเดอร์คิดว่าลูกๆหลานๆของรีดเดอร์จะติดมั้ยคะ?”

-อ่า ผมว่าน่าจะติดนะครับ เพราะหนุ่มเก็บอาการเก่งเเถมยังนิสัยคุณเเม่เเละเวลาเขินน่ารักนี่น่าจะโดนใจไรท์ (?)เเต่ทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของไรท์นะครับ---เเต่ก็อยากให้ติดจริงๆ เเต่ถ้ามีคนที่เหมาะสมกว่าผมก็เข้าใจครับ ฮรึก(?)

“ไรท์ชอบดองนะคะ ดองนานด้วย..”

-ไม่เป็นไรครับ รอได้ เพราะผมก็ชอบดอง----เเค่ก 

 “สุดท้ายนี้มีอะไรจะบอกไรท์มั้ยคะ?”

-ฝากเนื้อฝากตัวผมเเละลูกผมด้วยนะครับ! ผมหวังว่าลูกผมจะทำให้ไรท์สนใจไม่มากก็น้อยนะครับ! (อยากติดจริงๆนะ---เเค่ก)

“ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ!”

 -ขอบคุณที่เปิดรับสมัครเเละเขียนนิยายน่าสนใจเรื่องนี้ขึ้นมาเช่นกันครับผม!