ที่รักนายซุปตาร์​(ยัยนี้ของผม)​

ลำดับตอนที่ #7 : สงครามหมอน

'ฮึ่มๆๆๆอีตาบ้าจะออกไปจากบ้านฉันตอนใหนนะ​ หงุดหงิด'

กิมจูบ่นอุบอิบทำปากขมุบขมิบ​เมื่อต้องมาเก็บเสื้อผ้าของส่วนตัวที่จำเป็นไปนอนในห้องแม่แล้วปล่อยให้พ่อนักร้อง​ซุปเปอร์​สตาร์​ยึดห้องนอนที่เธอนอนทุกคืนไปอย่างง่ายๆ

( T_T)​...'แม่นะแม่พอๆกันกับยัยยองเจเลย​ ไม่รู้อีตานี้มีอะไรน่าสนใจนักหนา​ มีดีแค่หน้าตากับความสูงหุ่นดีเสียงเพราะยิ้มสวยแค่นั้น'

"มาฉันช่วยขน  เอาเข้าไปในห้องนั้นใช้ปะ''

เจยองเข้ามาแย่งเสื้อผ้าในมือที่กิมจูหอบรุงรัง

" ทำเป็นใจดี​ นายนะมันจอมมารชัดๆ​ เชอะ"

กิมจูเดินดุ่มๆไปในห้องแม่

" ประจำเดือน​ไม่มามั้งยัยนี้​ เป็นอะไรมากปะ(-__-)​คนอุตส่าห์​มีน้ำใจช่วยยัยบ้า! "

เจยองบ่นตามหลังเมื่อเห็นกิมจูเดินนำหน้าเข้าไปในห้อง

"นี้เธอ​! ขอบคุณไม่เป็นหรือไง"

"ใครบอกให้นายช่วยเองละฉันไม่ได้บอกให้ช่วยนิ"

กิมจูมองหน้าเจยองแบบเอาเรื่อง

"เป็นแบบนี้ใครจะเอาเธอไปเป็นแฟนได้ลงห๊ะ"

" นายว่าใครยะ!!!! "

กิมจูหยิบหมอนหนุนหัวเตียงเขวี้ยงไปที่เจยองอย่างเร็ว

"นี้แหนะ"

"เฮ้ย​ เล่นอะไรนิยัยบ้า​ อ๋อ.. ได้ๆอยากลองดีใช้ปะ"

เจยองหยิบหมอนใบที่กิมจูปามา

กิมจูเห็นท่าไม่ดีจึงหยิบหมอนขึ้นมาอีกใบ​ ตอนนี้สงครามหมอนเริ่มต้นขึ้น​ ใยสังเคราะห์​ที่ยัดอยู่ในหมอนแตกออกมากระจัดกระจาย​ทั่วห้อง

"ฮ่าๆๆๆ​ เป็นไงละยอมแพ้หรือยัง" 

" ยอมแล้วๆ​ โอ้ยเหนื่อย​ แฮ่กๆๆ​ ออมมือบ้าสิฉันผู้หญิง​นะ(​ T^T)​"

กิมจูนั้งก้นจ้ำเบ้าอยู่ตรงพื้นส่วนเจยองยืนหัวเราะด้วยความสะใจที่สามารถ​เอาชนะม้าดีดกะโหลก​อย่างกิมจูได้

ทั้งสองมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะออกมาแบบไม่ได้นัดหมาย

ฮ่าๆๆๆๆ​ 

" พวกพี่เล่นอะไรกันนะ​ ทำเป็นเด็กไปได้คิดว่าตัวเอง10ขวบหรือไง​ (-__-!)​"

เสียงยองเจพูดขัดคอเมื่อขึ้นมาแล้วเห็นสภาพห้องเละเทะ​เต็มไปด้วยเส้นใยสีขาวเกลื่อนห้องจนปลิวออกไปข้างนอกบางส่วน

กิมจูรีบลุกขึ้นปัดเส้นใยที่ติดตัวออก

"งั้นเดี่ยวฉันไปอาบน้ำก่อนแล้วกันนะ"

" งั้นฉันจะไปจัดของในห้องรอเธออาบเสร็จก่อนแล้วกันจะได้อาบต่อ"

ทั้งสองทำท่าจะแยกย้ายไปกันคนละทิศคนละทาง

"เดี่ยววววววคะ!  หยุดก่อนทั้งคู่​ พวกพี่จะไม่เก็บกวาดก่อนหรอคะ" 

ทั้งคู่ลืมนึกถึงสภาพห้องที่เต็มไปด้วยเส้นใยสีขาวๆ

(  0.0)...(0//0​ )

ทั้งคู่หันมามองหน้ากันก่อนจะช่วยกันเก็บกวาดห้องให้สะอาด

'โอ้ย~~เหนื่อย~~'​

ทั้งสองกว่าจะทำความสะอาดเสร็จก็ผ่านเวลาไปเกือบชั่วโมงทำไปเล่นไปกว่าจะเสร็จได้

" เฮ้ย!! มืดแล้วหรอ!! ตายละฉันนัดกับเมททิสไว้ซะด้วย" 

กิมจูคว้าโทรศัพท์มือถือ​กดไปหาเมททิส

"ฮัลโหล​ เมททิสหรอ​ เออ.. คือว่าฉันมัวแต่ยุ่งๆอะวันนี้​ อ๋อ.. ได้ๆงั้นเจอกันที่บ้านฉันเลยนะ2ทุ่มครึ่ง" 

ปิ๊ป!! 

'ฮู่~~~ดีนะที่นึกได้​ ขอโทษนะเมททิส'​

เจยองมองหน้ากิมจูที่โทรหาเมททิส

'ใครวะเมททิส!'​

'แฟนยัยนี้หรือเปล่า?'​

เจยองครุ่นคิดด้วยความสงสัย

'ไม่ได้!! ยัยนี้ต้องเป็นของฉันคนเดียว!!'​