THE RING

ลำดับตอนที่ #1 : บทแรกของเรื่องที่น่าตกใจ

ฉันที่เพียงมีอายุแค่ 8 ขวบ ก็ถูกพ่อ แม่ล่อลวงอย่างหามิได้ในวันนึง.........
"แม่จ๋า." ฉันเรียกแม่พอให้แม่รู้สึกตัวว่าฉันกำลังเรียก
"อะไรหรอจ้ะ เอยอง"
"ทำไมวันนี้แม่ถึงใส่ แหวนสวยๆนั่นได้หล่ะค่ะ"
แม่ก้มลงมองดูที่นิ้ว แล้วชูให้ฉันดูอย่างภาคภูมิ
"อ๋อ นี่เหรอจ้ะ แหวนของเพื่อนแม่เองหล่ะจ้ะ แหวนนี้มีชื่อว่า THE RING "
"THE RING ทำไมมันชื่อเหมือนหนังผีจังล่ะค่ะแม่ มันหมายความว่าอะไรหรอค่ะ"
"มันไม่เกี่ยวกับผีหรอก แม่กับเพื่อนของแม่ช่วยกันตั้งและได้ทำสัญญากันไว้ แล้วเราจะมีกันคนละวง"
"สัญญาอะไรหรอคะแม่ มันสำคัญมั้ยค่ะ"
"สำคัญจ้า ลูกชอบแหวนนี้มั้ยจ้ะ"
"ชอบค่ะ มันสวยแล้วก็น่าใส่มากหนูขอได้มั้ยค่ะ"
แม่หันไปมองพ่อ แล้วยิ้มแปลกๆหนึ่งทีก่อนจะ.......
"ถ้าลูกอยากได้แม่ให้ก็ได้จ้า"
ระหว่างที่กำลังถอดแหวนนั่นมาให้ฉัน แล้วกำลังสวมใส่นิ้วของฉัน
"เอยอง อย่าใส่น่ะ" เสียงของพี่ชายที่ดูตระหนกตกใจ กำลังวิ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง
"ปังงงงงงง" (พี่วิ่งสะดุดหัวฟาดพื้น ก่อนถึงตัวฉันซะอีก)
"สวยมั้ยจ้ะ เอยอง" แต่ไม่ทันซะแล้วแม่สวมนิ้วฉันเรียบร้อย
"สวยค่ะ" ฉันก้มลงมองนิ้วตัวเองอย่างเป็นสุข แหวนสวยๆตกอยู่ที่ฉัน ถึงมันจะเป็นเพียงแค่แหวนเงินวงนึง ที่มีลวดลายเหมือนใบไม้ที่กำลังเลื้อยและมีคำสลักว่า "THE RING" มันช่างสวยงามอะไรเช่นนี้ ฉันพรรณนานากับตัวเองด้วยใจสุข โดยที่ไม่ได้สนใจอะไรรอบข้างในตอนนี้เลย
"โอ้ยยยยยยยยยยย" และฉันต้องสะดุ้งเฮือกอีกทีเพราะเสียงโอ้ยของพี่
"เอจุง นั่นลูกเป็นอะไรของลูกหน่ะ" แม่หันไปหาพี่ อย่างมีแววตาน่ากลัวอยู่ข้างใน
"นี่แม่กำลังทำอะไรหน่ะ แม่กำลังยัดเยือดภาระให้น้องชัดๆๆเลยน่ะ"
"แล้วแกจะรับภาระนี้แทนน้องมั้ยหล่ะ แล้วแม่ก็ไม่ได้บังคับอะไรน้องเลยน่ะน้องอยากได้เอง"
"แม่เขามีแต่ลูกชายน่ะ ถ้ามีผู้หญิงยังว่าไปอย่าง แล้วน้องก็อายุแค่แปดขวบเองด้วยน้องยังไม่โตเลยน่ะแม่ พ่อช่วยผมพูดกับแม่บ้างสิ"
"พ่อว่าลูก เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ ถ้าลูกรับผิดชอบมันไม่ได้"