คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ♖Boy & Beast 2 : ภูตจิ้งจอกกับนางพญากาม ♚
“ข้ารู้...บางคนไม่ได้ซื้อได้ด้วยเงิน
ถ้าไม่มากพอ” มือเล็กจับปลายคางรูปไข่
ใบหน้างดงามของเขาทำให้นางไม่อยากแม้แต่จะละสายตา
มือนุ่มไล้ปลายนิ้วทั่วแก้มขาวเนียนเรียบ
“อ่า ใบหน้าของท่านหวานเสียจนข้านึกอิจฉา” นางแย้มริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงสดเอ่ย ค่อยๆ รั้งต้นคอเขาลงมาใกล้ ใบหน้างามดูหื่นกระหายราวกับแม่เสือสาวผู้หิวโหย
“ตอนนี้ข้าชักอยากเชยชมท่านขึ้นมาแล้ว” นางแทรกตัวเข้าไปใกล้เขา เบียดร่างเล็กๆ เข้ากับร่างสูงแข็งแกร่งที่อัดแน่นด้วยมัดกล้าม
“การเป็นคนรวยและมีอำนาจ
ท่านจึงทำแบบนี้ก็ใครก็ได้งั้นสิ”
“แน่นอน”
“ท่านไม่อายบ้างหรืออย่างไร” น้ำเสียงนั้นเย็นชา แต่นางกลับขบขันกับท่าทางจริงจังของเขา
“ทำไมต้องอายด้วย คนรวยๆ ที่ไหนก็ทำแบบนี้ทั้งนั้น คุณชายยังซื้อเหล่าหญิงสาวมาบำเรอได้ แล้วทำไม..ข้าจะซื้อท่านมาบำเรอความใคร่บ้างไม่ได้”
“ข้าไม่ได้ซื้อได้ด้วยเงิน”
“แต่ท่านก็มาที่นี่เพราะไม่อยากถูกตัดช่องทางทำมาหากินนี่ ทางที่ดี...ท่านควรทำตัวให้สมกับความเมตตาของข้านะ” ร่างสูงจ้องนางด้วยดวงตาเย็นชา เขานึกไม่ถึงว่านางจะบ้าราคะถึงเพียงนี้
...ถึงกับซื้อชายหนุ่มมาบำเรอกามเลยหรือ
“ท่านเป็นหญิงงาม แต่ทำไมต้องทำให้ตัวเองดูตกต่ำด้วย ท่านควรออกเรือนกับชายเพียงคนเดียว นั่นจึงจะเป็นสิ่งที่ถูกต้อง”
“ฮ่าๆ ท่านนี่ตลกจัง ทำไมข้าต้องทำแบบนั้น ในเมื่อข้ามีเงินพร้อมเปย์หนุ่มๆ มากมาย และพวกเขาต่างก็ยินดีเต็มใจรับเงินขอข้า ยินดีบำเรอความสุขให้ข้าได้สุขสม” ใบหน้าชวนฝันของนางทำให้มาคิได้แต่ละอาใจ เขาคิดผิดไปหรือไม่ที่จะใช้ร่างกายตนเองเป็นเหยื่อล่อ เพียงเพื่อไม่ให้นางตัดการขนส่งสินค้า
....ทางที่ดีควรตามน้ำไป เพื่อให้นางเบื่อเขาให้เร็วที่สุด
“แล้วข้าต้องทำอย่างไร”
ลีซอลนิ่งไป
ก่อนรั้งต้นคอของเขาให้ก้มลงมาใกล้ยิ่งขึ้น จนใบหน้าห่างกันเพียงเล็กน้อย
ลมหายใจเย็นยะเยือกของเขาชวนให้นางสะท้านไปถึงขั้วหัวใจ
สมแล้วที่เป็นภูตจิ้งจอกหิมะ
ทั้งชุดสีขาวกับผิวขาวซีด อีกทั้งไอเย็นรอบกายเขา ทำให้นางแทบอดเบียดตัวเข้าไปสัมผัสไม่ได้ ราวกับยืนอยู่ท่ามกลางหิมะแสนสวยงาม ทางด้านจิ้งจอกหนุ่มก็อดหวั่นใจไม่ได้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกหญิงสาวกอดรัดจนแทบหายใจไม่ออก นางไร้ซึ่งความละอายใจ แต่กลับมีเนื้อตัวหอมกรุ่นเช่นกุหลาบแดง หากเขาเผลอนางคงใช้หนามแหลมทิ่มแทงจนหนีไม่รอดแน่
“อ่า ข้าทนไม่ไหวแล้ว” นางรั้งต้นคอเขาลงมา เบียดริมฝีปากแดงฉาน
ทาบลงบนปากสีซีด กดจูบหนักหน่วงดูดดื่มมอบให้ ท่อนแขนเล็กโอบล้อมรอบคอ
ด้วยความที่นางตัวเล็กกว่ามากทำให้นางต้องเขย่งปลายเท้าเพื่อให้จูบเขาได้อย่างถนัดมากขึ้น
ริมฝีปากร้อนจุมพิตผ่านความเย็นดั่งน้ำแข็ง นางบดเคล้าอย่างร้อนแรงจนท่านภูตหิมะนิ่งอึ้ง ความร้อนจากร่างน้อยส่งผ่านเข้ามาทำให้หัวใจด้านชารู้สึกอบอุ่น เหมือนถูกหยุดเวลาเอาไว้ และเหมือนกับนางได้มอบความพิเศษบางอย่างให้ ผ่านจุมพิตร้าย มือเล็กรอบจับเส้นผมนุ่มลื่นสีเงินอย่างเผลอไผล นางยีผมเขาเล่นขณะที่มอบจูบร้ายหยอกล้อเขา
นางเป็นดั่งเช่นนางพญา ผู้ซึ่งชักนำความรู้สึกต่างๆ ผู้นำสิ่งแปลกใหม่ที่เขาไม่เคยได้รู้ ยิ่งนางเบียดตัวแนบชิด จูบแสนเร่าร้อนที่แทรกความต้องการอันสุขสม ความร้ายกาจของนางช่างน่ากลัว นางไม่ใช่คนที่ดีแต่โอ้อวด แต่ยังเป็นหญิงสาวที่บ้าในอำนาจ และกามมากที่สุด
“อืมม” ร่างน้อยครางร้องอย่างพอใจ นางครอบครองริมฝีปากเขาอย่างหลงระเริง ยั่วเย้าและบังคับให้จูบตอบ แทรกลิ้นน้อยๆ ของตัวเองเข้ามาหยอกล้อ โดยไม่แคร์เลยว่าหากเขาเกิดอารมณ์ขึ้นมานางอาจเนฝ่ายเสียเปรียบเสียเอง ต่สถานการณ์ตอนนี้ฝ่ายชายต่างหากที่ถูกเอาเปรียบ
“อ่า...หวาน” นางค่อยๆ ถอนริมฝีปากออก ใบหน้าแดงซ่านเอ่ยด้วยท่าทางตื่นเต้นพอใจในผลงาน
“ผู้หญิงน่าไม่อาย” เขามองนางด้วยสายตาเย็นชา แต่ไม่ได้ผลักไสร่างน้อยออก
“หึๆ ท่านช่างน่าสนใจนัก ข้าชักอยากทำมากกว่านี้แล้วสิ”
“มากกว่านี้?”
“อืม ใช่...ข้าอยากจะเห็น ร่างกายของท่าน” นางใช้สายตากวาดมองแผงอกของเขา สายตาโลมเลียหื่นกระหาย ลิ้นน้อยๆ แลบออกมาเลียรอบริมฝีปาก นางช่างเป็นหญิงสาวที่น่ากลัวเสียจริง
...
พรึ่บ
มือน้อยผลักร่างภูตจิ้งจอกลงบนบัลลังก์ ก่อนแทรกตัวนั่งบนตักเขาอย่างถือวิสาสะ สายตาปลิ้นปล้อนของนางทำให้เขานึกหวั่นใจ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยอมให้นางทำตามอำเภอใจ
“ข้าชอบเวลาที่ท่านเล่นตัวนัก” มือบางไล้ไปตามแผงอกแกร่ง โลมเลียเขาอย่างหื่นกระหายใคร่รู้
“นี่เป็นวันแรกที่เราพบกัน
ท่านไม่คิดจะให้ข้าพักผ่อนเลยหรือ”
“ท่านเป็นสินค้า ไม่มีสิทธิ์ต่อลอง”
“นี่ท่าน” มาคิทำท่าจะเถียง เขาเผลอจับต้นแขนนางอย่างหงุดหงิด การที่ถูกนางปั่นหัวไม่ใช่เรื่องดีเลยแม้แต่นิด
“ท่านเป็นเหยื่อชั้นดี เอ้ย สินค้าของข้า ข้าก็ต้อง..ตรวจสอบก่อนใช้งานสิ” นางแย้มยิ้มเจ้าเล่ห์ สอดมือเข้าในอกเสื้อเขา ท่าทางหงุดหงิด หน้านิ่วคิ้วขมวดยิ่งทำให้นางสนุกสนาน
แม้นางจะไม่ได้สอดมือเข้าในเสื้อชั้นในสุด
แต่ความร้อนจากการถูกลูบไล้ก็ปรุกเร้าความต้องการของชายหนุ่มได้เช่นกัน
เขาเป็นถึงภูตจิ้งจอกหิมะที่ผู้คนยกย่อง แต่วันนี้กลับถูกหญิงสาวหื่นกามหยอกล้อจนไม่เหลือคราบชายชาตรี ศักดิ์ศรีที่มีเหมือนถูกนางย่ำยี ทั้งที่เป็นแบบนั้น...เขาก็พอเข้าใจได้ทำไมชายในเมืองหลวงถึงยินยอม
ใบหน้าของนางงดงาม เนื้อตัวขาวสะอาดมีกลิ่นหอมเชิญชวนให้หลงใหล นางเป็นดอกไม้ที่อาบด้วยยาพิษ หากใครหลงเข้ามาในถิ่นของนาง.. ยากนักที่จะหาทางกลับออกไป
“ข้าจะกินเจ้าให้หมดทั้งตัวเลย”
ลีซอลตัวร้ายเบียดตัวเข้าหาอกแกร่ง กดจูบเขาซ้ำอีกจนเรียวปากบางบวมช้ำ
แต่ถึงอย่างนั้นนางก็รู้สึกสุขสมเสียจนไม่อาจจะบรรยายออกมาเป็นคำพูด
มือหนาพยายามดันร่างเล็กออก แต่นางก็ทิ้งน้ำหนักลงมาบนตัวเขาอีก ไม่ยอมผละออกจากเขาง่ายๆ จูบ เขาจึงทำได้แค่สงบนิ่งให้นางตักตวงอย่างบ้าคลั่ง เสียงหัวใจของร่างบางเต้นโครมครามจนลามเข้ามาทำให้ใจเขาเต้นแรงตามไปด้วย ร่างเล็กราวกับถูกความปราถนากลืนกิน นางเคลิบเคลิ้มหลงใหลในรสจูบ นางอยากตักตวงความหอมหวานผสมความเย็นเยียบจากเขาไม่รู้จบ รู้ตัวอีกทีนางก็อิงแอบแนบซบอยู่บนอกเขาเรียบร้อยแล้ว
“อย่าดิ้นนะ” นางกอดเขาไว้แน่น แนบหน้าลงกับอกหนา ราวกับกำลังนอนทับจิ้งจอกขนฟูสีขาว นางรู้สึกปลอดภัย ปลอดโปร่งเหมือนได้ปล่อยหัวใจให้ล่องลอยไปในอากาศ
มาคิมองร่างเล็กที่หลับคาอกเขา ใบหน้ายามหลับใหลของนางหวานใสไร้เดียงสา ไม่นึกว่ายามตื่นนางจะกลายเป็นนางพญาแม่มดร้ายที่ไล่จูบใครก็ตามไปทั่ว เขาปัดปอยผมที่ล่วงมาปลกหน้าให้ ถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า แต่ก็ยอมให้นางนอนหลับบนตัวเขาอยู่ทั้งคืน
T A L Kงื้ออ นางเอกร้ายเว่อร์ หื่นเว่อร์ บอกเลออ
ความคิดเห็น