[Fic SHINee] Please Don't Go [2min]
...ได้โปรด...อย่าจากไปเลย...จะได้ไหม... ...คำร้องขอที่วนเวียนซ้ำซากไปมาอยู่ในใจของผม... ...พี่จะเคยรับรู้มันบ้างไหม...
ผู้เข้าชมรวม
3,842
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ ghost666 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ghost666
"ฟิคเศร้าที่ยอมร้องไห้ให้หลายๆรอบ"
(แจ้งลบ)ปกติผมเป็นคนที่ไม่ค่อยจะอ่านฟิคที่มีตอนจบที่เจ็บปวดแบบนี้ แต่ฟิคเรื่องนี้ทำให้ผมรู้สึกอยากกลับมาอ่านซ้ำๆทุกวัน ทุกตัวอักษร ทุกคำบรรยาย ถ่ายทอดทุกความรู้สึกของตัวละครออกมา มันทำให้ผมเสียน้ำตาให้ฟิคเรื่องนี้แทบจะเท่าเทียมกับที่เคยเสียไปยามที่พี่ชายอันเป็นที่รักจากไปชั่วกาล ภาพความฝันยิ่งงดงามเท่าไหร่ ความจริงยิ่งโหดร้ายเป็นทวีคูณ ตราบใดก็ ... อ่านเพิ่มเติม
ปกติผมเป็นคนที่ไม่ค่อยจะอ่านฟิคที่มีตอนจบที่เจ็บปวดแบบนี้ แต่ฟิคเรื่องนี้ทำให้ผมรู้สึกอยากกลับมาอ่านซ้ำๆทุกวัน ทุกตัวอักษร ทุกคำบรรยาย ถ่ายทอดทุกความรู้สึกของตัวละครออกมา มันทำให้ผมเสียน้ำตาให้ฟิคเรื่องนี้แทบจะเท่าเทียมกับที่เคยเสียไปยามที่พี่ชายอันเป็นที่รักจากไปชั่วกาล ภาพความฝันยิ่งงดงามเท่าไหร่ ความจริงยิ่งโหดร้ายเป็นทวีคูณ ตราบใดก็ตามที่หัวใจไม่อยากยอมรับความจริง ยังคงหลอกตัวเองเสมอว่าใครคนนั้นยังคงอยู่เคียงข้าง เราก็ยังคงตกอยู่ในห้วงความทุกข์ทรมานไม่รู้จักจบสิ้น ตัวละคร มินโฮ ในเรื่องนี้ได้บ่งบอกถึงสิ่งนั้นอย่างชัดเจน ส่งต่อให้คนอ่านตระหนักว่ากาลเวลาไม่เคยถอยหลังกลับมา สิ่งที่พลาดพลั้ง...อาจไม่มีโอกาสให้แก้ไข เมื่อคืนผมอ่านฟิคเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ ร้องไห้ตลอดจนตาบวมปูดตอนเช้า แต่นั่นก็แสดงให้เห็นแล้วว่าไรเตอร์ส่งความรู้สึกมาถึงคนอ่านได้ ผมรู้แล้วว่าไม่ควรปล่อยให้ห้วงเวลาเลยผ่านไปอย่างไร้ค่า ผมหวังว่า คนอื่นๆจะได้อ่านฟิคเรื่องนี้ และรับรู้สิ่งเดียวกับที่ผมรู้ สำหรับไรเตอร์....ผมขอบคุณที่คุณแต่งนิยายเรื่องนี้มา และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า คุณจะส่งมอบข้อคิดดีๆให้คนอื่นๆต่อไป ขอบคุณจริงๆครับ อ่านน้อยลง
คิมพารัม | 20 เม.ย. 53
4
0
"ฟิคเศร้าที่ยอมร้องไห้ให้หลายๆรอบ"
(แจ้งลบ)ปกติผมเป็นคนที่ไม่ค่อยจะอ่านฟิคที่มีตอนจบที่เจ็บปวดแบบนี้ แต่ฟิคเรื่องนี้ทำให้ผมรู้สึกอยากกลับมาอ่านซ้ำๆทุกวัน ทุกตัวอักษร ทุกคำบรรยาย ถ่ายทอดทุกความรู้สึกของตัวละครออกมา มันทำให้ผมเสียน้ำตาให้ฟิคเรื่องนี้แทบจะเท่าเทียมกับที่เคยเสียไปยามที่พี่ชายอันเป็นที่รักจากไปชั่วกาล ภาพความฝันยิ่งงดงามเท่าไหร่ ความจริงยิ่งโหดร้ายเป็นทวีคูณ ตราบใดก็ ... อ่านเพิ่มเติม
ปกติผมเป็นคนที่ไม่ค่อยจะอ่านฟิคที่มีตอนจบที่เจ็บปวดแบบนี้ แต่ฟิคเรื่องนี้ทำให้ผมรู้สึกอยากกลับมาอ่านซ้ำๆทุกวัน ทุกตัวอักษร ทุกคำบรรยาย ถ่ายทอดทุกความรู้สึกของตัวละครออกมา มันทำให้ผมเสียน้ำตาให้ฟิคเรื่องนี้แทบจะเท่าเทียมกับที่เคยเสียไปยามที่พี่ชายอันเป็นที่รักจากไปชั่วกาล ภาพความฝันยิ่งงดงามเท่าไหร่ ความจริงยิ่งโหดร้ายเป็นทวีคูณ ตราบใดก็ตามที่หัวใจไม่อยากยอมรับความจริง ยังคงหลอกตัวเองเสมอว่าใครคนนั้นยังคงอยู่เคียงข้าง เราก็ยังคงตกอยู่ในห้วงความทุกข์ทรมานไม่รู้จักจบสิ้น ตัวละคร มินโฮ ในเรื่องนี้ได้บ่งบอกถึงสิ่งนั้นอย่างชัดเจน ส่งต่อให้คนอ่านตระหนักว่ากาลเวลาไม่เคยถอยหลังกลับมา สิ่งที่พลาดพลั้ง...อาจไม่มีโอกาสให้แก้ไข เมื่อคืนผมอ่านฟิคเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ ร้องไห้ตลอดจนตาบวมปูดตอนเช้า แต่นั่นก็แสดงให้เห็นแล้วว่าไรเตอร์ส่งความรู้สึกมาถึงคนอ่านได้ ผมรู้แล้วว่าไม่ควรปล่อยให้ห้วงเวลาเลยผ่านไปอย่างไร้ค่า ผมหวังว่า คนอื่นๆจะได้อ่านฟิคเรื่องนี้ และรับรู้สิ่งเดียวกับที่ผมรู้ สำหรับไรเตอร์....ผมขอบคุณที่คุณแต่งนิยายเรื่องนี้มา และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า คุณจะส่งมอบข้อคิดดีๆให้คนอื่นๆต่อไป ขอบคุณจริงๆครับ อ่านน้อยลง
คิมพารัม | 20 เม.ย. 53
4
0
ความคิดเห็น