คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Märchen...นิทานเจ็ดบาป
Märchen...นิทานเจ็ดบาป
#หมายเหตุ Märchenเป็นภาษาเยอรมันแปลว่าเทพนิยายหรือว่านิทาน
ปฐมบท
7.สิ่งที่แผดเผาร่างกายนี้คือ....
6.เปลวเพลิงที่ลวงหลอกในนามของการชำระล้าง
5.สิ่งที่แผดเผาจิตใจนี้คือ....
4.เพลิงแห่งความเกลียดชังในนามของการล้างแค้น
3.ความหิวโหยและอนธกาล การล้างแค้นและฆาตกรรม
2.ยุคที่หมดสิ้นแสงซ้อนเร้นในก้นบึ้งของบ่อน้ำ
1.การกำเนิดปฏิกิริยาลูกโซ่เป็นเหมือนความตายสีดำ
...............
....
...
“Märchen”
ภายใต้ท้องฟ้ายามสนธยา บ่อน้ำเก่าคร่ำคร่าดูช่างชมกลืนไป
ที่รายลอมเถาวัลย์หนามและกุหลาบแดงพันเกี่ยวบ่อน้ำที่กำลังจะพุพัง กุหลาบแดงที่
กำลังต้องแสงสุดท้ายกลายเป็นสีแดงฉานอย่างน่าพิศวง แดง...ดังเลือด ร่างสูง
ของชายหนุ่มผมดำยาวรวบไว้อย่างเรียบร้อยนั่งอยู่บนของบ่อน้ำผิวของเขาขาวซีด
เสียจนแทบจะมองทะลุได้และนัยตาสีเหลืองทองที่สุกสกาวท่ามกลางความมืดก็
แสนว่างเปล่า....
ในอ้อมแขนของชายหนุ่มมีตุ๊กตาตัวใหญ่ ตุ๊กตาเด็กผู้หญิงผมบลอน
ทอง นัยตาฟ้าใสราวลูกแก้วสวมกระโปรงฟูๆทั้งเจ้าของและตุ๊กตาต่างสวมใส่ชุดสีดำ
ขลิบแดงดูลึกลับ ทันใดนั้นศรีษะของตุ๊กตาก็ส่งเสียง
กึก....กึก.....
ก่อนที่ข้อต่อส่วนคอจะทำให้ศรีษะของมันหมุนหันมามองหน้าผู้เป็น
เจ้าของ
เบาๆเปล่งออกมา
“เมล....คิกๆทำไมมัวแต่นั่งนิ่งอย่างนั้นละ”เมลเหลือบมองตุ๊กตาในอ้อมแขนด้วยนัย
ตาว่างเปล่า
“เอลิเซ่....”
“กำลังคิดอะไรอยู่อย่างนั้นเหรอ”ศรีษะของตุ๊กตาหมุนไปรอบทิศพลางส่งเสียงหัวเราะ
คิกคัก
“ไม่รู้สิ...ไม่รู้ว่าจะทำอะไร ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงยังอยู่ที่นี่ พวกเรานะ....ตายไปแล้ว”สิ้น
คำพูดของชายหนุ่มนัยตาว่างเปล่าก็วาวโรจขึ้นมาชั่วครู่ก่อนจะกลับไปสู่ความว่าง
เปล่าตามเดิม
“เมล.....”นัยตาใสของตุ๊กตานามเอลิเซ่เปล่งแววชั่วร้ายออกมาอย่าน่าสะอิดสะเอียน
ออกมา
“เรามาแก้แค้นกันเถอะ”รอยยิ้มบิดเบี้ยวผิดธรรมชาติปรากฏขึ้นบนใบหน้าของตุ๊กตา
“แก้แค้น....”เมลทวนคำด้วยน้ำเสียงเหม่อลอย เขาตายในบ่อน้ำนี้มานานแล้ว....มัน
เป็นเพียงหลุมศพของเขาเท่านั้น
“พวกมนุษย์! พวกมันฆ่าฉัน....มันฆ่าเธอ!!!เมล....พวกมันช่วงชิงแสงสว่างและอนาคต
ไปจากพวกเรา ฉันเกลียดพวกมันและจะไม่ยอมให้พวกมันใช้ชีวิตต่อไปโดยไม่มีใคร
พิพากษา”เอลิเซ่กรีดร้องด้วยน้ำเสียงเล็กๆอย่างบ้าคลั่ง เสียงแหลมเล็กสอดประสาน
ไปกับเสียงข้อต่อต่างๆในร่างตุ๊กตาที่กำลังบิดเร้าขยับเขยื่อนอย่างบ้าคลั่ง
“แต่....คนพวกนั้นก็ตายไปแล้วเหมือนกัน...ไม่นานมานี้”เมลเน้นคำว่าเหมือนกันกับ
ตุ๊กตา
“เรายังสามารถแก้แค้นได้อยู่นะเมล...พวกมนุษย์มีวังวนที่น่ารังเกียจให้เจ้าพวกโง่เง่า
พวกนั้นได้ชำระแค้นของตัวเองก็เป็นหนทางที่เราจะได้มาเช่นกัน”
“....”
“มาแก้แค้นกันเถิดเมลที่รัก.....คิกๆๆ! ฉันรักเธอนะ”
“ได้....เรามาแก้แค้นกัน”รอยยิ้มแสยะปรากฏขึ้นบนใบหน้าขาวซีดของเมล
“ตลอดไป?”นิ้วก้อยเล็กๆของตุ๊กตายื่นขึ้นไปหาเจ้าของ
“ตลอดไป”ชายหนุ่มยิ้มบางๆแล้วเกี่ยวก้อยสัญญากับตุ๊กตา
ท่ามกลางราตรีที่สว่างไปด้วยแสงจันทร์ ตอนนี้...นาฏกรรมชำระแค้นได้
ดำเนินไป จวบจนจะถึงห้วงสุดท้าย....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++เหลืออีกเจ็ดตอน=[]=!!!!
ความคิดเห็น