ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทนำ//แก้คำผิด
บทนำ
ภายในห้องที่มีแสงไฟสลัวชวนสายตาเสียห้องนี้...มีหญิงสาวผมสีเงินยวงราวกับแสงจันทร์ส่องสว่างถึงสะโพกนั่งง่วนอยู่กับบางอย่างตรงโต๊ะทำงานรกๆภายในห้อง
"คุณวิเวียน ไม่เปิดไฟดีๆล่ะค่ะ จุดเทียนทำไม-o-^"เสียงใส่ๆของเด็กสาวร่างเล็กคนหนึ่งดังขึ้น
"^o^ มันก็เป็นแค่การสร้างบรรยากาศเท่านั้นแหละจ้ะ โฮะๆๆ"วิเวียนหัวเราะร่าพลางหันมามองลูกจ้างสุดที่รักของเธออย่างเอ็นดู
"=_=สร้างบรรยากาศอะไรของคุณน่ะ"
"^_^เพื่อให้พิธีของฉันมีประสิทธิภาพมากขึ้นน่ะสิ หึหึ เรย์จังก็มาดูด้วยกันสิ"วิเวียนชวน
"พิธีอะไรกันค่ะ=_=^"เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
เรย์เดินเข้ามาหานายสาวของตน บนโต๊ะรกๆนั้นมีอ่างแก้วที่บรรจุของเหลวสีประหลาดเอาไว้จนเกือบเต็ม เรย์ขมวดคิ้วอย่างสงสัย ในขณะที่สายตาของทั้งสองกำลังจับจ้องอยู่ที่ของเหลวนั้น ของเหลวนั้นก็เกิดการสั่นไหวเป็นลูกคลื่นเหมือนกับมีน้ำหยดลงใส่มัน ระรอกคลื่นในอ่างแก้วทำให้เงาสะท้อนใบหน้าของทั้งสองบิดเบือนไปจนในที่สุดก็กลายเป็นภาพใบหน้าของคนอื่น...
"อะ!"เรย์อุทานอย่างตกใจ
ใบหน้าที่สะท้อนในอ่างแก้วเป็นใบหน้าของเด็กสาวคนหนึ่งซึ่งมีเส้นผมสีน้ำตาลออกแดงยาวนัยตาใสสีเดียวกับผมสะท้อนความร่าเริงของเจ้าตัวออกมา
"ใครน่ะคะคุณวิเวียน"
"หึ...โชคชะตาของเธอกำลังถูกผูกโยงเข้ากับอีกโลกหนึ่ง"ดวงตาสีฟ้าใสราวลูกแก้วสั่นระริกไปด้วยความถูกอกถูกใจจนเรยืเริ่มรู้สึกไม่ไว้วางใจ
"อีกโลกนึง?"
"ไม่ใช่แค่นั้น หากชะตาของเธอถูกผูกติดกับใครอีกหลายคน มันก็จะกลายเป็นโซ่ตรวนที่ลากพวกเขาลงไปชีวิตที่ไม่เหมือนเดิมด้วย"
วิเวียนพูดด้วยน้ำเสียงสุขุมแต่แววตากลับสั่นระริกไปด้วยความตื่นเต้นราวกับเด็กที่จะได้ของเล่นใหม่
"-_-;; คุณวิเวียนคงไม่ได้คิดอะไรแผลงๆอยู่น่ะคะ"เรย์ถามขึ้นอย่างอดไม่ได้
"หึๆๆ"
"คุณวิเวียนนนนนนนนนน!"
อีกด้านหนึ่ง
ณ โรงเรียนนานาชาติเซย์ตาร์ เสียงดนตรีดังลอยออกมาจากห้องชมรมดนตรีสากลอย่างไม่ขาดสายทั้งๆที่ตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว เด็กนักเรียนส่วนใหญ่ที่นี่ก็คงจะกลับบ้านไปแล้วล่ะมั้งเพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเรียนเสริมฤดูร้อนก่อนเปิดภาคเรียนใหม่อีกหนึ่งอาทิตย์ข้างหน้า
"ว้ากกกกกกกกกกก"เสียงแหบแหลมหวีดดังขึ้นในทันใดทำให้เกิดเสียงตื้อรบกวนดังแทรกผ่านลำโพงไป
"เชี่ยยยย ซาโยแกจะแหกปากหาอะไรวะ!"เสียงหวานปนห้าวอีกเสียงดังขึ้น
ซาโยหันมาหัวเราะใส่หน้าเพื่อนก่อนจะยักคิ้วให้อย่างกวนอารมณ์
"^[++]^ทดสอบเสียง"ซาโยพูดพลางเอามือปัดผมยาวสีเงินไปด้านหลัง นัยตาสีอเมทิสส่องประกายระริก ร่างบางกำลังโยกเยกไปมาระหว่างขาไมโครโฟน มือถือเบสสีม่วงเข้มไว้ ด้วยนิสัยเฮฮาตลอดเวลาทำให้เธอเป็นที่รักของเพื่อนๆเป็นอย่างมาก
"=_= งี่เง่า"ชินิหรือก็คือเพื่อนคนเดิมพูด
เธอวางกีต้าร์ไฟฟ้าสีดำตัดน้ำเงินไว้ที่กำแพงด้านหนึ่งของห้องชมรม ร่างของเธอสูงโปร่งที่สุดในกลุ่ม ผมซอยสั้นสีน้ำเงินอมฟ้าบวกกับนัยตาสีคมโตสีเดียวกัน แถมลักษณะการพูดจายิ่งทำให้เธอดูเหมือนผู้ชาย
"เฮ้ย พวกแกตั้งใจซ้อมหน่อยดิวะ อีกไม่ถึงอาทิตย์ก็ต้องขึ้นแสดงจริงแล้วนะ ถ้าทำไม่ดีเงาะเอาตายแน่T^T"
"แกอย่าจริงจังนักเลยโยรุ พวกฉันไม่รีบ"ซาโยหันไปพูดกับโยรุเจ้าของประโยคคำพูดก่อนหน้านี้
โยรุขมวดคิ้วไม่พอใจก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นหัวเราะลั่นเมื่อเห็นหน้าตาท่าทางซีเรียสที่ซาโยปั้นขึ้นบนใบหน้าซึ่งแน่นอนว่าไม่ได้มาจากใจของเจ้าตัวซักกะนิด ผมสีน้ำตาลแดงของโยรุสะบัดไปมาขณะที่พยายามกลั้นหัวเราะ นัยตาสีน้ำตาลแดงถลึงมองเพื่อนอย่างเอาเรื่องแต่ก็หยุดหัวเราะไม่ได้
" เรนะอยากกลับบ้านแล้วอะ"เรนะสาวน้อยประจำกลุ่มร่างเล็กกว่าคนอื่นในกลุ่มแต่ว่าแรงนั้น....ยิ่งกว่าควาย มือกลองประจำวงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
มาย้อนความกันเล็กน้อยในห้องชมรมดนตรีนี้มีคนอยู่ด้วยกันสี่คนนั้นคือวงColor pluZ วงร็อคที่มีสมาชิกเป็นหญิงล้วน แต่ทุกคนไม่ได้มีความเป็นกุลสตรีอยู่ในจิตสำนึกเลยแม้แต่นิดเดียว...ก่อนที่โรงเรียนของพวกเธอจะเปิดเทอมใหม่จะมีงานฉลองรับเทอมใหม่ประจำปีเหมือนทุกครั้งและคราวนี้วงของพวกเธอจะต้องขึ้นเล่นบนเวทีด้วยแต่เหมือนมันจะไม่ได้ทำให้ผู้หญิงพวกนี้ตื่นเต้นสักเท่าไร
"รู้สึกแปลกๆวะ=_="โยรุพูดพลางหันมองรอบๆห้องซ้อม
"ทำไมอะ"ทั้งสามมองเพื่อนสาวเป็นตาเดียวกัน
"รู้สึกเหมือนมีคนจ้องเลยวะ=_="โยรุพูดพลางหันซ้ายหันขวาอีกรอบ
"โดนผีสิงรึเปล่า ไอ้ชินิจัดการดิ๊"ซาโยพูดพลางหันไปหาชินิ
เป็นอันรู้กันว่าชินิมือกีต้าร์ของวงนี้มีนิสัยรัก เรื่องลึกลับและเรื่องสยองขวัญขั้นโคม่า ซึ่งเธอก็เคยถ่อไปฝึกวิชาไสยเวทย์ถึงชายแดนไทยพม่ามาแล้ว=[]= !!!
"ไม่มีนิ แต่ชั้นรู้สึกเหมือนมีคนกำลังเล่นของใส่แกอยู่นะ"ว่าแล้วเจ้าตัวก็ขยิบตาส่งวิ๊งค์ให้เพื่อนอย่างไม่รู้สึกรู้สา
"จริงดิ"โยรุพูดพลางทำหน้าตาเหลอหลาจนคนอื่นเริ่มขำ
"แต่ไม่น่าจะมาไม่ดีนะเหมือนมาสอดแนมอะไรก็ไม่รู้สักอย่างน่ะ"ชินิยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจผิดกับเพื่อนอีกสามคนที่เริ่มออกอาการผวา
"พระเจ้า พวกฉันไม่น่ายอมให้แกไปเรียนไสยศาสตร์เลยวะดันมาทำให้พวกฉันจิตตกอีก"เรนะพูดพลางเอามือลูบแขนตัวเอง
"เฮ้ย ฉันพูดเรื่องจริงน่ะเฮ้ย"ชินิพูดเมื่อเห็นว่าเพื่อนเริ่มทำหน้าไม่เชื่อถือเธอเล็กน้อย
"จะจริงหรือเปล่าไม่รู้แต่ฉันรู้สึกตาขวากระตุกอะ"ซาโยพูดบ้างในขณะที่หางตากระตุกยิกๆ
"กลับบ้านเหอะ พรุ่งนี้ซ้อมใหญ่ต้องแต่งคอสตูมจัดเต็มด้วยแถมอยู่ที่นี่แล้วขนลุกด้วยง่ะ"เรนะพูดพลางวางไม้กล้องไว้ที่โต๊ะก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากห้อง
"รอด้วยยยยยยยย"โยรุและซาโยรีบวิ่งตามออกไปทันทีเหลือแต่ชินิยืนมองตาปริบๆอยู่คนเดียว
"ประหลาดจริงๆ อยู่ในนี้ตั้งนานไม่เห็นจะกลัวทั้งๆที่พวกเธอก็อยู่กันเยอะแยะแท้ๆ=_="ชินิพูดพลางก้มลงเก็บกระเป๋าเป้ของตนและหยิบกระเป๋าที่เพื่อนลืมเอาไว้ด้วย
"ปิดไฟให้ทีสิ"ชินิพูดขณะเก็บของและแล้วไฟในห้องก็ดับลงเองโดยเธอไม่ได้ไปยุ่งกับสวิตซ์ไฟสักนิด
"บ๊ายบาย ไว้พรุ่งนี้จะเอาเครื่องเซ่นอร่อยๆมาให้นะ"ชินิพูดพลางเดินออกจากห้องไปพลางโบกมือลาโดยไม่ได้หันหลังกลับไปมอง
ตอนที่ชินิหันหลังกลับไปก็ปรากฏร่างของบุคคลนิรนามอีกสี่ห้าคนยืนโบกมือลาจากห้องที่ถูกปิดไฟนั้น....
วิเวียนขยับริมฝีปากบางเหยียดเป็นรอยยิ้ม
"ไม่คิดว่าจะมีคนรู้ตัวแฮะ... พรุ่งนี้ล่ะเรย์...จะถึงวันที่ชะตาของสองโลกจะถูกผูกเข้าด้วยกัน"
"ค่ะ"เรย์พยักหน้ารับในขณะที่ในใจนึกสงสารเด็กสาวทั้งสี่จับใจที่ต้องมาเป็นของเล่นสนุกฆ่าเวลาของเจ้านายตน
"จะจริงหรือเปล่าไม่รู้แต่ฉันรู้สึกตาขวากระตุกอะ"ซาโยพูดบ้างในขณะที่หางตากระตุกยิกๆ
"กลับบ้านเหอะ พรุ่งนี้ซ้อมใหญ่ต้องแต่งคอสตูมจัดเต็มด้วยแถมอยู่ที่นี่แล้วขนลุกด้วยง่ะ"เรนะพูดพลางวางไม้กล้องไว้ที่โต๊ะก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากห้อง
"รอด้วยยยยยยยย"โยรุและซาโยรีบวิ่งตามออกไปทันทีเหลือแต่ชินิยืนมองตาปริบๆอยู่คนเดียว
"ประหลาดจริงๆ อยู่ในนี้ตั้งนานไม่เห็นจะกลัวทั้งๆที่พวกเธอก็อยู่กันเยอะแยะแท้ๆ=_="ชินิพูดพลางก้มลงเก็บกระเป๋าเป้ของตนและหยิบกระเป๋าที่เพื่อนลืมเอาไว้ด้วย
"ปิดไฟให้ทีสิ"ชินิพูดขณะเก็บของและแล้วไฟในห้องก็ดับลงเองโดยเธอไม่ได้ไปยุ่งกับสวิตซ์ไฟสักนิด
"บ๊ายบาย ไว้พรุ่งนี้จะเอาเครื่องเซ่นอร่อยๆมาให้นะ"ชินิพูดพลางเดินออกจากห้องไปพลางโบกมือลาโดยไม่ได้หันหลังกลับไปมอง
ตอนที่ชินิหันหลังกลับไปก็ปรากฏร่างของบุคคลนิรนามอีกสี่ห้าคนยืนโบกมือลาจากห้องที่ถูกปิดไฟนั้น....
วิเวียนขยับริมฝีปากบางเหยียดเป็นรอยยิ้ม
"ไม่คิดว่าจะมีคนรู้ตัวแฮะ... พรุ่งนี้ล่ะเรย์...จะถึงวันที่ชะตาของสองโลกจะถูกผูกเข้าด้วยกัน"
"ค่ะ"เรย์พยักหน้ารับในขณะที่ในใจนึกสงสารเด็กสาวทั้งสี่จับใจที่ต้องมาเป็นของเล่นสนุกฆ่าเวลาของเจ้านายตน
"เอ๊ะ..."
"มีอะไรเหรอค่ะ คุณวิเวียน"
"เด็กคนที่ชื่อชินิหน้าตาคุ้นๆน่ะ....อ้อมิน่าล่ะ...อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้"วิเวียนหัวเราะเบาๆอย่างนึกสนุก
เรย์มองวิเวียนด้วยสายตางงงวย
"หึๆ ไว้พรุ่งนี้ก็จะรู้ทุกอย่างเองล่ะเรย์"วิเวียนพูด
................................พรุ่งนี้........................................
พรุ่งนี้สำหรับพวกโยรุ......มันคงไม่ใช่พรุ่งนี้ที่พวกเธอคาดคิดเป็นแน่!!!!
"มีอะไรเหรอค่ะ คุณวิเวียน"
"เด็กคนที่ชื่อชินิหน้าตาคุ้นๆน่ะ....อ้อมิน่าล่ะ...อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้"วิเวียนหัวเราะเบาๆอย่างนึกสนุก
เรย์มองวิเวียนด้วยสายตางงงวย
"หึๆ ไว้พรุ่งนี้ก็จะรู้ทุกอย่างเองล่ะเรย์"วิเวียนพูด
................................พรุ่งนี้........................................
พรุ่งนี้สำหรับพวกโยรุ......มันคงไม่ใช่พรุ่งนี้ที่พวกเธอคาดคิดเป็นแน่!!!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++
ฟู่ๆ เสร็ดไปตอนนึง รู้สึกว่าวิเวียนิสัยคล้ายคุณยูโกะ และเรย์นิสัยคล้ายวาตานุกิเลย=w=(ฮา)
6/25/2017
แก้คำผิดและอื่นๆ
ด้วยรัก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น