Sound Horizon สู่เส้นขอบฟ้าอันกว้างใหญ่

ลำดับตอนที่ #10 : Lyrics;;宵闇の唄 บทเพลงแห่งสนธยา [อัลบัมMärchen]

宵闇の唄

บทเพลงแห่งสนธยา

- Sound Horizon (7th Story CD - Märchen)



Und die siebte Komödie wird sich wiederholen.

และแล้ว สุขนาฏกรรมที่เจ็ดก็ได้วนเวียนดำเนินต่อไป...

 Sieben
この身を焼き尽くすのは
เจ็ด...
สิ่งที่แผดเผาร่างกายนี้คือ

Sechs
浄戒という欺瞞の炎
หก...
เปลวเพลิงอันหลอกลวงในนามของการชำระล้าง

Fünf
この心を焼き尽くすのは
ห้า...
สิ่งที่แผดเผาจิตใจดวงนี้คือ

Vier
復讐という憎しみの炎
สี่...
เพลิงแห่งความเกลียดชังในนามของการชำระแค้น

Drei
飢餓と闇　復讐と殺人
สาม...
ความโหยหิวและอนธกาล การล้างแค้นและฆาตกรรม

Zwei
イドの底に潜む暗黒の時代
สอง...
ยุคอันมืดมนแฝงกายในก้นบึ้งของบ่อน้ำ

Eins
黒き死の如く連鎖してゆけ
หนึ่ง...
ก่อกำเนิดปฏิกิริยาลูกโซ่ราวความตายสีดำ

メルツは地獄に堕ちた
เมล... ถึงจะต้องร่วงหล่นลงสู่ห้วงอเวจี...


愛してる

ฉันก็ยังรักเธอ
Diese Geschichte ist Fiktion, doch deswegen ist nicht Alles an ihr erfunden

เรื่องราวนี้เป็นเพียงแค่จินตนาการ

แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกสิ่งจะถูกขีดเขียนขึ้นมา
Und jetzt - Dunkelheit legt sich über die Lande - dem Ende entgegen

eine nächtliche Rache Tragödie - der siebte Horizont.

และ ณ บัดนี้

ความมืดได้แผ่เข้าปกคลุมผืนปฐพี

นาฏกรรมชำระแค้นยามรัตติกาลดำเนินไปจวบจนห้วงสุดท้าย

เส้นขอบฟ้าที่เจ็ด
"Märchen"

私は『誰』なのか？ 記述が抜け落ちた 真っ白な其の頁<かみ>を 宵闇に染めてゆく
ฉันคือ"ใคร"? คำตอบนั้นมิได้ถูกเขียนไว้ หน้ากระดาษสีขาวบริสุทธิ์เปรอะเปื้อนไปด้วยยามสนธยา

気付けば井戸の底　 空を見上げていた 抱いていた可愛い少女Mädchen　口を開いた


เมื่อรู้สึกตัว ก็แหงนหน้ามองฟากฟ้าอยู่ ณ เบื้องลึกของบ่อน้ำ สาวน้อยน่ารักในอ้อมแขน ก็ได้เอ่ยปากขึ้นมา

「ウフフッ…愛してるわ、メル。これで私たち、ずっとずーっと一緒ね？　アハハハハ！」

"ฉันรักเธอนะ เมล ต่อจากนี้ไปเราจะอยู่ด้วยกันไปชั่วนิรันดร์ใช่มั้ย? ฮะๆๆๆๆ"
「復讐しようね？」
"เรามาแก้แค้นกันดีมั้ย?"

「復讐シヨウ」と 彼女が囁く その声色は 何処か懐かしく
"เรามาแก้แค้นกัน" นั่นคือสิ่งที่เธอพูด เสียงนั้นช่างคุ้นหูอย่างน่าประหลาด


何の為かなんて 誰の為かなんて 憶い出せぬ儘 衝動に従った
เพื่ออะไรและเพื่อผู้ใดก็ไม่ทราบได้ เพียงแค่ทำตามสัญชาตญาณไปก็เท่านั้น
苦痛に歪む顔 悲痛に喚く声 戦慄と後悔の中で

ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความทรมาน เสียงกรีดร้องอย่างโศกสลด ท่ามกลางร่างอันสั่นระริกและเศร้าหมองทั้งมวล


嗚呼　復讐は罪が故に 粛々と受け入れ給え 嘆いた処でもう手遅れさ

遂に モリから イドヘ至る 喜劇の幕は上がった

อา การล้างแค้นล้วนเป็นผลจากบาปที่ได้ก่อไว้ ฉะนั้นจงเงียบและยอมรับมันแต่โดยดี

บัดนี้สายเกินไปเสียแล้วที่จะมาคร่ำครวญ

ในที่สุด ม่านแห่งสุขนาฏกรรมที่ดำเนินจากพงไพรไปสู่บ่อน้ำก็ได้เปิดออก

 七人の女優達よ(Schauspielerinnen!)

นางละคร(นักแสดงหญิง)ทั้งเจ็ด !

 

「さあ、美しすぎる死人姫に　ご登場願おうか」

"ขอเชิญเจ้าหญิงงามผู้วายชนม์ขึ้นแสดงบนเวที"

 

Drei…Zwei…Eins…Los

สาม...สอง...หนึ่ง...เริ่มได้

 

死せる今 幾ら憾めど 刻は既に遅く

お嬢さん 君は独り 夜の旅路 彷徨う屍体

偶然に出逢った物語Roman　 嗚呼 此れも運命

小さな口  七の苦悩 忘れぬ間に紡ぎなさい さぁ

บัดนี้ที่ความตายมาเยือน ไม่ว่าจะโศกเศร้าเพียงไร ก็สายเกินไปเสียแล้ว

สาวน้อยเอย ช่างโดดเดี่ยวและเดียวดาย ร่างไร้วิญญาณพเนจรไปตามรอยทางแห่งค่ำคืน

เรื่องราว(Roman)ที่พบพานโดยบังเอิญ อา นั่นคงเป็นโชคชะตา(Moira)

ริมฝีปากเล็กๆนั้น ความทุกข์ทนทั้งเจ็ด จงรีบถักทอมันขณะที่ยังคงระลึกได้เสียโดยไว


「さぁ 唄ってごらん…」

"เอาล่ะ จงขับขานเถิด"

 

Kam… Kam…Die Nacht kam…

Das Sieben Märchen…Lalala…

มาเถิด มา รัตติกาลจงมา...

เทพนิยายทั้งเจ็ด... ลาลาลา...

 

Kam… Kam…Die Nacht kam…

Das Sieben Märchen…Lalalala…

มาเถิด มา รัตติกาลจงมา...

เทพนิยายทั้งเจ็ด... ลาลาลา...

 
墓場から始まる 七つの童話Märchen イドの底に潜む 矛盾の罠

物語の策者は 作為的な嘘で 錯落なる幻想を紡ぐ

นิยายเจ็ดเรื่องที่เริ่มต้นจากสุสาน กับดักแห่งความขัดแย้งที่เร้นกายในบ่อน้ำลึก

ผู้ประพันธ์เรื่องราวเหล่านี้ ถักทอจินตนาการอันบิดเบี้ยวออกมาจากคำลวงทั้งมวล

 

光と闇が織り成す世界<モザイク>の中に 愛と憎悪が溢れる

ภายในโลก(กระจกสี)ที่แสงสว่างและความมืดเข้าพันพัว ความรักและเกลียดชังก็เอ่อล้นออกมา

 誰かをかつて愛したような気がした

憎しみの焔は揺れ躍る

誰かに愛されたような気もした……

ฉันรู้สึกได้ว่าเคยหลงรักคนคนหนึ่ง

เพลิงแห่งความชังเริงระบำอย่างบ้าคลั่ง

ฉันรู้สึกได้ว่าเคยถูกใครบางคนรักด้วยเช่นกัน...

嗚呼 でもそれは気のせいよ

อา แต่นั่นคงเป็นเพียงแค่จินตนาการไปเองเท่านั้น

 

キミが誰かを怨むなら　その復讐に手を貸そう！

หากเจ้าเคียดแค้นใครสักคน มือคู่นี้พร้อมจะช่วยชำระมันให้สิ้น !

 

Kam… Kam…Die Nacht kam…

Das Sieben Märchen…Lalala…

มาเถิด มา รัตติกาลจงมา...

เทพนิยายทั้งเจ็ด... ลาลาลา...

 

「黒き死を遡るかのように、旋律は東を目指す」

"ราวกับจะฝืนต่อความตายสีดำ ท่วงทำนองได้มุ่งตรงไปยังตะวันออก"

 

Freude schöner Götterfunken, Tochter aus Elysium,

Wir betreten feuertrunken, Himmlische, dein Heiligtum!

Deine Zauber binden wieder, was die Mode streng geteilt

Alle Menschen werden Brüder, wo dein sanfter Flügel weilt.

 

愛シイ腕ニ抱カレテ目醒メタ … モリへ至ル井戸ノ中デ…

私ハ殺意ヲ唄ウオ人形 … イドへ至ル森ノ中デ…

錏痾蛙遭嗟有合或吾会在唖逢娃婀堊 … モリへ至ル井戸ノ中デ…

宵闇ニ踊ル深紅ト漆黒ノ影 … イドへ至ル森ノ中デ…
ลืมตาตื่นขึ้นในอ้อมกอดอันเป็นที่รัก... ภายในบ่อน้ำที่นำไปสู่พงไพร...

ฉันคือตุ๊กตาที่ขับขานเจตนาในการฆาตกรรม... ภายในพงไพรที่นำไปสู่บ่อน้ำ...

อา...(ทุกคันจิออกเสียงว่าอา) ภายในบ่อน้ำที่นำไปสู่พงไพร...

สีแดงฉานและเงาอันมืดดำร่ายระบำท่ามกลางสนธยา... ภายในพงไพรที่นำไปสู่บ่อน้ำ...

 

人ヲ殺メテ … 未来<ひかり>奪ッタ …

奴ガ裁カレズ … 生キ延ビルナド … 赦シハシナイ …

พวกมันฆ่าฉัน... พวกมันช่วงชิงอนาคต(แสงสว่าง)ของฉันไป...

ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกมันมีชีวิตอยู่... อย่างไร้การพิพากษาใดๆ...

Dunkelheit legt sich über die Lande

dem Ende entgegen

eine nächtliche Rache Tragödie

der siebte Horizont.

ความมืดได้แผ่เข้าปกคลุมผืนปฐพี

นาฏกรรมชำระแค้นยามรัตติกาลดำเนินไปจวบจนห้วงสุดท้าย

เส้นขอบฟ้าที่เจ็ด

 

月光に照らされて 凶行へ羽ばたいた 旋律が絡み合う夜に

ท่ามกลางราตรีที่สว่างไสวด้วยแสงจันทร์ ที่ซึ่งท่วงทำนองโผบินสู่การฆาตกรรมเข้าพัวพันกัน


嗚呼 復讐は罪が故に 粛々と受け入れ給え 嘆いたところでもう手遅れさ

終に 宵闇の此の楽団で 憾みを唄いたいなら

屍揮者は君の味方さ！

อา การล้างแค้นล้วนเป็นผลจากบาปที่ได้ก่อไว้ ฉะนั้นจงเงียบและยอมรับมันแต่โดยดี

บัดนี้สายเกินไปเสียแล้วที่จะมาคร่ำครวญ

ท้ายที่สุดแล้ว หากเจ้าต้องการขับขานความแค้นในวงดนตรีแห่งสนธยานี้ล่ะก็

วาทยากรแห่งผู้วายชนม์จะเป็นพันธมิตรของเจ้าเอง !

 

「さあ、潔く死んでから出直してくれたまえ」

"เอาล่ะ จงกลับมาอีกครั้งเมื่อเจ้าสิ้นชีพอย่างบริสุทธิ์"
Sieben...Sechs...Fünf...Vier...Drei...Zwei...Eins...

เจ็ด...หก...ห้า...สี่...สาม...สอง...หนึ่ง...

 

Los

เริ่มได้

 

消える影　腕を伸ばせど　闇は既に深く

Fräulein, dein schein 在りし日々は 過去の残照<ひかり>

ร่างเงาที่เลือนหาย เจ้าเหยียดแขนทั้งสองไปเบื้องหน้า ทว่าความมืดก็ช่างลึกล้ำนัก

สาวน้อยเอ๋ย วันวานอันสุกสกาวของเจ้าเป็นเพียงแค่แสงสว่างจากครั้งอดีตเท่านั้น
生前に夢見た楽園<エデン> 嗚呼 然れど忘却

Bächlein, Rot Wein 乾かぬ間に紡ぎなさい さぁ――

死の歴史を！

สรวงสวรรค์(Elysion)ที่เคยเฝ้าฝันเมื่อครั้งยังมีชีวิต เลือนหาย(Lost)ไปจากความทรงจำ

ทะเลสาบอันติ้นเขิน เหล้าองุ่นสีชาด จงรีบถักทอขณะที่มันยังไม่แห้งเหือดไปเถิด

ประวัติศาสตร์(Chronicle)แห่งความตาย(Thanatos) !

 

「ウフフッ…愛してるわ、メル。

ずっとずーっと、ふたりで復讐し続けようね！

お馬鹿さんの復讐を手伝うことこそ、私たちの復讐。

これなら、永遠に続けられるよね。

だって、人間は憎しみ合わずにはいられない生き物なんですもの！

アーッハッハッハッハ……」
"คิกๆๆ ฉันรักเธอนะ เมล

เรามาล้างแค้นกันตลอดไปเถอะนะ

ช่วยเจ้าพวกโง่เหล่านั้นให้ได้ชำระแค้นก็เป็นหนทางที่เราจะได้มันมาเหมือนกันไงล่ะ

ถ้าอย่างงั้น เราก็ทำแบบนี้ไปตราบชั่วนิรันดร์เลยดีกว่า

ยังไงพวกมนุษย์ก็ต้องมีความเกลียดเคียดแค้นกันอยู่แล้วนี่นะ

ฮะๆๆๆๆๆ..."

 

Märchen...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++
เครดิต;;http://natsukage.exteen.com/20101230/lyrics

เสียงเอลิเซ่หลอนเล็กๆๆ เพลงอัลบัมนี้จะไม่แปลเองเลยนะ แต่จะรวบรวมมาให้
ไว้รออัลบัมหน้า //ใครรอแกวะ