คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Daugther of Purple ...เรื่องเล่าเด็กสาวต้องสาป...
Moon dog Short StoryZ…
บันทึก นักเพนจรเล่าเรื่อง.....
Freedom; Daughter of Purple
.....เนิ่นนานที่เราเป็นนักเพนจรร่อนเร่ไปทั่วแดน
แล้ววันหนึ่งตัวฉันได้มีโอกาศได้เดินเข้าไปข้างในปราสาทที่มีเด็กสาวถูกขังอยู่บนหอคอย
ด้วยเวทย์มนตร์ที่เหมือนไม่มีเหตุผลของเหล่าผู้คนที่ชิงชังเธอ
........................
เด็กสาวผู้มีเส้นผมสีม่วงถูกกักขังไวนานเป็นร้อยๆปี ด้วยเหตุที่เธอคือเด็กสาวต้องสาป
ชาวบ้านรังเกียจเธอที่ผิดแปลกไปจากคนอื่น
คนทั้งหมู่บ้านนั้นมีเส้นผมสีน้ำตาวสวยผิดกับเธอ
.....อีกทั้งร่างกายที่ผิดแปลกจากมนุษย์ทั่วไป ไม่อาจเจ็บ ไม่อาจชรา ไม่อาจตายได้.....
........................
ห่วงเวลาที่ไม่ยอมสิ้นสุดยังคงดำเนินต่อไปอย่างช้าๆ....
เด็กสาวต้องสาปมักจะเหม่อมองผ่านหน้าต่างบานเล็กๆในหอคอยเสมอ
.....อิสรภาพที่เธอโหยหามาตั้งแต่จำความได้....แต่....เธอก็ไม่เคยพร่ำบ่นมันออกมาเลย.....
ฉันเคยถามเธอว่า “อยากจะไปจากที่นี่ไหม”แน่นอน....คำตอบก็รู้อยู่แก่ใจ....เธออยาก
ฉันจึงถามต่อไปว่า “แล้วทำไมไม่ลองหนีดูล่ะ”
เธอยิ้มอย่างเศร้าๆให้กับฉันก่อนจะตอบความจริงอันน่าเศร้าออกมา.....
ถึงหนีไปก็ไม่มีประโยชน์ สุดท้ายก็ไม่อาจขืนเวทย์ที่ถูกร่ายไว้ในปราสาทนี้ได้
แต่เธอก้กลับมาททำสีหน้าแจ่มใส น้ำเสียงเศร้าๆกลายเป็นใสกระจ่าง
....ถึงตัวฉันจะถูกขังอยู่ที่นี่ แต่ใจของฉันกำลังเดินทางไปแสนไกล...
นั้นสินะ....ถึงจะขังร่างกายไว้ได้แต่ก็ไม่สามารถขังจิตใจได้นี่นะ....
ฉันยิ้มเศร้าๆเป็นคำตอบให้เธอ แล้วคอยภาวนาให้ผู้ปลดปล่อยมาถึงในสักวันหนึ่ง....
วันหนึ่ง....
ได้มีสตรีออ่อนวัยสวมเกราะสีน้ำเงินครามผู้ไม่หวาดเกรงต่ออันตราย
เธอกวัดแกว่งดาบคู่กายเพื่อปกป้องสรรพสิ่ง
ดวงหน้าสวยของเธอช่างเฉยชาเมื่อพบกับเด็กสาวต้องสาป
เด็กสาปต้องสาปยิ้มแล้วกระซิบกับฉันว่า....นี่แหละคือผู้ปลดปล่อย
“ฉันมาเพื่อทำตามสัญญา”นั้นคือประโยคเพียงประโยคเดียวที่สาวชุดเกราะเอ่ยออกมา
เด็กสาวต้องสาปยิ้มรับกับคำพูดของนักรบกล้าตรงหน้า
ถ้าดูจริงๆแล้วสาวชุดเกราะเองก็ยังเยาว์วัยอยู่เลย ไยเธอจึงก้าวเข้าสู่สนามรบกันนะ
สัญญาที่มีไว้ต่อกันของทั้งสองจะตั้งแต่อดีตกาลหรือเวลาใดฉันก็มิอาจรู้
คือ....การปลดล่อยวิญญาณของเด็กสาวต้องสาป....
เด็กสาวต้องสาป....เธอไม่ปรารถนาจะมีห่วงเวลาอนันต์
การใช้ชีวิตอยู่โดยรู้ว่าสักวันจะต้องตายก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ซึ่งเธอไม่มี
สุดท้าย....ปลายดาบแสนคมของนักรบหญิงก็ได้ปลดปล่อยวิญญาณของเด็กสาวต้องสาป....
น่าแปลก....ทที่ก่อนหน้านี้ไม่ว่าจำทำอย่างไรก็ไม่มีอาวุธหรือเวทย์มนตร์ใดสร้างบาดแผลแก่เด็กสาวต้องสาปได้
แต่ตอนนี้....นักรบสีครามกลับทำได้
นี่หรือเปล่าที่เขาเรียกว่า....โชคชะตา
แม้เสื้อผ้าอาภรสีขาวสะอาดจะเปรอะไปด้วยเลือด แต่เธอก็ยังคงยิ้ม....
เธอหลับตาลงและไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลยนับแต่นั้นมา....
ถึงอย่างนั้นใบหน้าของเธอก็ยังคงประดับไว้ด้วยรอยยิ้ม
เธอดูมีความสุขจังเลย....ในที่สุดก็สามารถหลุดพ้นจากวังวนที่แสนน่าเบื่อได้
ฉันเชื่อว่าตอนนี้จิตวิญญาณและหัวใจของเธองจะโลดแล่นอยู่บนท้องฟ้าเป็นแน่....โชคดีนะ...เอลิเซ่
จาก..........นักพเนจรรที่ต้องเดินทางต่อ
นี่คือหนึ่งในShort storyZ of Moon dog
หนึ่งในซีรี่....Forester tell
เรื่องอื่นในซีรี่
1. Daughter of Purple {Freedom}
2. Warrior of Blue {Protect}
3. White Magician {Question&Answer}
4. Forester’s tear {Forget}
Note*
เอลิเซ่เป็นชื่อของเด็กสาวต้องสาปนะ//ยังอุส่าห์จะบอกโผล่ชื่อมาแค่ตอนสุดท้ายเนี้ยละ
ฝากติดตามต่อด้วยนะสำหรับคนที่คิดว่ามันดีพอที่จะติดตาม= =
อา....นอกจากติดตามเม้นด้วยละ//ไม่ลืมย้ำอีกรอบ
ความคิดเห็น