ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic reborn];;แย่ล่ะ เราหลุดมาในรีบอร์นได้ไง?!O_o

    ลำดับตอนที่ #5 : บทนำ//แก้คำผิด

    • อัปเดตล่าสุด 25 มิ.ย. 60


    บทนำ

                          ภายในห้องที่มีแสงไฟสลัวชวนสายตาเสียห้องนี้...มีหญิงสาวผมสีเงินยวงราวกับแสงจันทร์ส่องสว่างถึงสะโพกนั่งง่วนอยู่กับบางอย่างตรงโต๊ะทำงานรกๆภายในห้อง

    "คุณวิเวียน ไม่เปิดไฟดีๆล่ะค่ะ จุดเทียนทำไม-o-^"เสียงใส่ๆของเด็กสาวร่างเล็กคนหนึ่งดังขึ้น

    "^o^ มันก็เป็นแค่การสร้างบรรยากาศเท่านั้นแหละจ้ะ โฮะๆๆ"วิเวียนหัวเราะร่าพลางหันมามองลูกจ้างสุดที่รักของเธออย่างเอ็นดู

    "=_=สร้างบรรยากาศอะไรของคุณน่ะ"

    "^_^เพื่อให้พิธีของฉันมีประสิทธิภาพมากขึ้นน่ะสิ หึหึ เรย์จังก็มาดูด้วยกันสิ"วิเวียนชวน

    "พิธีอะไรกันค่ะ=_=^"เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย

                        เรย์เดินเข้ามาหานายสาวของตน บนโต๊ะรกๆนั้นมีอ่างแก้วที่บรรจุของเหลวสีประหลาดเอาไว้จนเกือบเต็ม เรย์ขมวดคิ้วอย่างสงสัย ในขณะที่สายตาของทั้งสองกำลังจับจ้องอยู่ที่ของเหลวนั้น ของเหลวนั้นก็เกิดการสั่นไหวเป็นลูกคลื่นเหมือนกับมีน้ำหยดลงใส่มัน ระรอกคลื่นในอ่างแก้วทำให้เงาสะท้อนใบหน้าของทั้งสองบิดเบือนไปจนในที่สุดก็กลายเป็นภาพใบหน้าของคนอื่น...

    "อะ!"เรย์อุทานอย่างตกใจ 

                        ใบหน้าที่สะท้อนในอ่างแก้วเป็นใบหน้าของเด็กสาวคนหนึ่งซึ่งมีเส้นผมสีน้ำตาลออกแดงยาวนัยตาใสสีเดียวกับผมสะท้อนความร่าเริงของเจ้าตัวออกมา

    "ใครน่ะคะคุณวิเวียน" 

    "หึ...โชคชะตาของเธอกำลังถูกผูกโยงเข้ากับอีกโลกหนึ่ง"ดวงตาสีฟ้าใสราวลูกแก้วสั่นระริกไปด้วยความถูกอกถูกใจจนเรยืเริ่มรู้สึกไม่ไว้วางใจ

    "อีกโลกนึง?"
     
    "ไม่ใช่แค่นั้น หากชะตาของเธอถูกผูกติดกับใครอีกหลายคน มันก็จะกลายเป็นโซ่ตรวนที่ลากพวกเขาลงไปชีวิตที่ไม่เหมือนเดิมด้วย"

                            วิเวียนพูดด้วยน้ำเสียงสุขุมแต่แววตากลับสั่นระริกไปด้วยความตื่นเต้นราวกับเด็กที่จะได้ของเล่นใหม่
     

    "-_-;; คุณวิเวียนคงไม่ได้คิดอะไรแผลงๆอยู่น่ะคะ"เรย์ถามขึ้นอย่างอดไม่ได้

    "หึๆๆ"

    "คุณวิเวียนนนนนนนนนน!"



    อีกด้านหนึ่ง
     
                   ณ โรงเรียนนานาชาติเซย์ตาร์ เสียงดนตรีดังลอยออกมาจากห้องชมรมดนตรีสากลอย่างไม่ขาดสายทั้งๆที่ตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว เด็กนักเรียนส่วนใหญ่ที่นี่ก็คงจะกลับบ้านไปแล้วล่ะมั้งเพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเรียนเสริมฤดูร้อนก่อนเปิดภาคเรียนใหม่อีกหนึ่งอาทิตย์ข้างหน้า
     
    "ว้ากกกกกกกกกกก"เสียงแหบแหลมหวีดดังขึ้นในทันใดทำให้เกิดเสียงตื้อรบกวนดังแทรกผ่านลำโพงไป

    "เชี่ยยยย ซาโยแกจะแหกปากหาอะไรวะ!"เสียงหวานปนห้าวอีกเสียงดังขึ้น

                      ซาโยหันมาหัวเราะใส่หน้าเพื่อนก่อนจะยักคิ้วให้อย่างกวนอารมณ์
     
    "^[++]^ทดสอบเสียง"ซาโยพูดพลางเอามือปัดผมยาวสีเงินไปด้านหลัง นัยตาสีอเมทิสส่องประกายระริก ร่างบางกำลังโยกเยกไปมาระหว่างขาไมโครโฟน มือถือเบสสีม่วงเข้มไว้ ด้วยนิสัยเฮฮาตลอดเวลาทำให้เธอเป็นที่รักของเพื่อนๆเป็นอย่างมาก

    "=_= งี่เง่า"ชินิหรือก็คือเพื่อนคนเดิมพูด 
                           
                             เธอวางกีต้าร์ไฟฟ้าสีดำตัดน้ำเงินไว้ที่กำแพงด้านหนึ่งของห้องชมรม ร่างของเธอสูงโปร่งที่สุดในกลุ่ม ผมซอยสั้นสีน้ำเงินอมฟ้าบวกกับนัยตาสีคมโตสีเดียวกัน แถมลักษณะการพูดจายิ่งทำให้เธอดูเหมือนผู้ชาย 

    "เฮ้ย พวกแกตั้งใจซ้อมหน่อยดิวะ อีกไม่ถึงอาทิตย์ก็ต้องขึ้นแสดงจริงแล้วนะ ถ้าทำไม่ดีเงาะเอาตายแน่T^T" 

    "แกอย่าจริงจังนักเลยโยรุ พวกฉันไม่รีบ"ซาโยหันไปพูดกับโยรุเจ้าของประโยคคำพูดก่อนหน้านี้ 

                            โยรุขมวดคิ้วไม่พอใจก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นหัวเราะลั่นเมื่อเห็นหน้าตาท่าทางซีเรียสที่ซาโยปั้นขึ้นบนใบหน้าซึ่งแน่นอนว่าไม่ได้มาจากใจของเจ้าตัวซักกะนิด ผมสีน้ำตาลแดงของโยรุสะบัดไปมาขณะที่พยายามกลั้นหัวเราะ นัยตาสีน้ำตาลแดงถลึงมองเพื่อนอย่างเอาเรื่องแต่ก็หยุดหัวเราะไม่ได้

    " เรนะอยากกลับบ้านแล้วอะ"เรนะสาวน้อยประจ
    ำกลุ่มร่างเล็กกว่าคนอื่นในกลุ่มแต่ว่าแรงนั้น....ยิ่งกว่าควาย มือกลองประจำวงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
     
                             มาย้อนความกันเล็กน้อยในห้องชมรมดนตรีนี้มีคนอยู่ด้วยกันสี่คนนั้นคือวงColor pluZ วงร็อคที่มีสมาชิกเป็นหญิงล้วน แต่ทุกคนไม่ได้มีความเป็นกุลสตรีอยู่ในจิตสำนึกเลยแม้แต่นิดเดียว...ก่อนที่โรงเรียนของพวกเธอจะเปิดเทอมใหม่จะมีงานฉลองรับเทอมใหม่ประจำปีเหมือนทุกครั้งและคราวนี้วงของพวกเธอจะต้องขึ้นเล่นบนเวทีด้วยแต่เหมือนมันจะไม่ได้ทำให้ผู้หญิงพวกนี้ตื่นเต้นสักเท่าไร
     
    "รู้สึกแปลกๆวะ=_="โยรุพูดพลางหันมองรอบๆห้องซ้อม
     
    "ทำไมอะ"ทั้งสามมองเพื่อนสาวเป็นตาเดียวกัน
     
    "รู้สึกเหมือนมีคนจ้องเลยวะ=_="โยรุพูดพลางหันซ้ายหันขวาอีกรอบ
     
    "โดนผีสิงรึเปล่า ไอ้ชินิจัดการดิ๊"ซาโยพูดพลางหันไปหาชินิ  

                             เป็นอันรู้กันว่าชินิมือกีต้าร์ของวงนี้มีนิสัยรัก เรื่องลึกลับและเรื่องสยองขวัญขั้นโคม่า ซึ่งเธอก็เคยถ่อไปฝึกวิชาไสยเวทย์ถึงชายแดนไทยพม่ามาแล้ว=[]= !!!

    "ไม่มีนิ แต่ชั้นรู้สึกเหมือนมีคนกำลังเล่นของใส่แกอยู่นะ"ว่าแล้วเจ้าตัวก็ขยิบตาส่งวิ๊งค์ให้เพื่อนอย่างไม่รู้สึกรู้สา

    "จริงดิ"โยรุพูดพลางทำหน้าตาเหลอหลาจนคนอื่นเริ่มขำ

    "แต่ไม่น่าจะมาไม่ดีนะเหมือนมาสอดแนมอะไรก็ไม่รู้สักอย่างน่ะ"ชินิยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจผิดกับเพื่อนอีกสามคนที่เริ่มออกอาการผวา
     
    "พระเจ้า พวกฉันไม่น่ายอมให้แกไปเรียนไสยศาสตร์เลยวะดันมาทำให้พวกฉันจิตตกอีก"เรนะพูดพลางเอามือลูบแขนตัวเอง

    "เฮ้ย ฉันพูดเรื่องจริงน่ะเฮ้ย"ชินิพูดเมื่อเห็นว่าเพื่อนเริ่มทำหน้าไม่เชื่อถือเธอเล็กน้อย
     
    "จะจริงหรือเปล่าไม่รู้แต่ฉันรู้สึกตาขวากระตุกอะ"ซาโยพูดบ้างในขณะที่หางตากระตุกยิกๆ 

    "กลับบ้านเหอะ พรุ่งนี้ซ้อมใหญ่ต้องแต่งคอสตูมจัดเต็มด้วยแถมอยู่ที่นี่แล้วขนลุกด้วยง่ะ"เรนะพูดพลางวางไม้กล้องไว้ที่โต๊ะก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากห้อง

    "รอด้วยยยยยยยย"โยรุและซาโยรีบวิ่งตามออกไปทันทีเหลือแต่ชินิยืนมองตาปริบๆอยู่คนเดียว

    "ประหลาดจริงๆ    อยู่ในนี้ตั้งนานไม่เห็นจะกลัวทั้งๆที่พวกเธอก็อยู่กันเยอะแยะแท้ๆ=_="ชินิพูดพลางก้มลงเก็บกระเป๋าเป้ของตนและหยิบกระเป๋าที่เพื่อนลืมเอาไว้ด้วย
     
    "ปิดไฟให้ทีสิ"ชินิพูดขณะเก็บของและแล้วไฟในห้องก็ดับลงเองโดยเธอไม่ได้ไปยุ่งกับสวิตซ์ไฟสักนิด
     
    "บ๊ายบาย ไว้พรุ่งนี้จะเอาเครื่องเซ่นอร่อยๆมาให้นะ"ชินิพูดพลางเดินออกจากห้องไปพลางโบกมือลาโดยไม่ได้หันหลังกลับไปมอง

                           ตอนที่ชินิหันหลังกลับไปก็ปรากฏร่างของบุคคลนิรนามอีกสี่ห้าคนยืนโบกมือลาจากห้องที่ถูกปิดไฟนั้น....
     



                            วิเวียนขยับริมฝีปากบางเหยียดเป็นรอยยิ้ม
     
    "ไม่คิดว่าจะมีคนรู้ตัวแฮะ... พรุ่งนี้ล่ะเรย์...จะถึงวันที่ชะตาของสองโลกจะถูกผูกเข้าด้วยกัน" 

    "ค่ะ"เรย์พยักหน้ารับในขณะที่ในใจนึกสงสารเด็กสาวทั้งสี่จับใจที่ต้องมาเป็นของเล่นสนุกฆ่าเวลาของเจ้านายตน
    "เอ๊ะ..."
     "มีอะไรเหรอค่ะ คุณวิเวียน"
     "เด็กคนที่ชื่อชินิหน้าตาคุ้นๆน่ะ....อ้อมิน่าล่ะ...อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้"วิเวียนหัวเราะเบาๆอย่างนึกสนุก
     
    เรย์มองวิเวียนด้วยสายตางงงวย


    "หึๆ ไว้พรุ่งนี้ก็จะรู้ทุกอย่างเองล่ะเรย์"วิเวียนพูด


    ................................พรุ่งนี้........................................

    พรุ่งนี้สำหรับพวกโยรุ......มันคงไม่ใช่พรุ่งนี้ที่พวกเธอคาดคิดเป็นแน่!!!!


    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    ++++++++++++++++


    ฟู่ๆ  เสร็ดไปตอนนึง  รู้สึกว่าวิเวียนิสัยคล้ายคุณยูโกะ และเรย์นิสัยคล้ายวาตานุกิเลย=w=(ฮา)

    6/25/2017
    แก้คำผิดและอื่นๆ
    ด้วยรัก

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×