คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่5-ยินดีที่ไม่รู้จัก
“เห้ย! ไอ่จีขอโทษน้ะเว้ย รถมันติดฉันเลยมาสายไปหน่อย” เสียงของท็อปพูดขึ้นพลางเดินไปหาเพื่อนของเขา สายตาของท็อปสะดุดลงเล็กน้อย เมื่อเขาเห็นชายร่างเล็กที่นั่งโต๊ะไม่ห่างจากเขามาก
“เซฮุนนนน!!!! นายยยย!!! ใช่นายจริงๆด้วย บังเอิญจังเลย^^” ท็อปพูดพลางยิ้มหวานให้ร่างเล็ก...แต่ไม่ใช่ท็อปที่ตกใจในความบังเอิญนี้ แต่เป็นจียงที่ตกใจ เขาไม่คิดว่าคนที่เขาบังเอิญเจอถึงสองครั้งในวันเดียวกลับมาเป็นคนรู้จักของเพื่อนตัวเอง
“นี่นายรู้จักเขาหรอท็อป?”
“อ่ออื้ม...โทษทีฉันลืมแนะนำ นี่เซฮุนเขาเป็นลูกค้าระดับVIPของโรงแรมฉัน”
“ฉันรู้จักเค้าแล้ว ”
ร่างใหญ่พูดพลางยิ้มให้ร่างเล็กอย่างเป็นมิตรและเดินมาอยู่ตรงหน้าของร่างเล็ก
“ผมชื่อควอนจียง เรียกผมว่าฮยองก็ได้ผมไม่ถือ”
คำพูดนั้นฟังแล้วทำให้ร่างเล็กรู้สึกหมั่นไส้จียงขึ้นมาทันที
“ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ก็อย่างที่พี่ท็อปบอกไป ผมชื่อโอเซฮุน เรียกผมฮุนก็ได้ ผม ไม่ ถือ :-)
สำหรับเซฮุนและจียงบรรยากาศตอนนี้เริ่มไม่ค่อยอยากจะทำความรู้จักกันแล้ว
แต่สำหรับท็อป เขากลับคิดว่ามันเป็นการทำความรู้จักกันที่ดีและสนิทสนมมาก จึงพูดแทรกบรรยากาศอันปั่นป่วนขึ้นมาว่า
“ ไหนๆ ก็เจอกันแล้ว มาทานอาหารด้วยกันเถอะ ฮุนกับจีจะได้รู้จักกันมากขึ้นไง^^”
“ห้ะ!!!!!”ทั้งสองเสียงประสานกันแบบไม่ได้นัดกันมา ทั้งสองหันมามองหน้ากัน สายตาต่างบ่งบอกว่าบนโต๊ะอาหารจะมีอะไรสนุกๆแน่ๆ
“ฮุนเพื่อนย้ากกกกก เก๊ามาแย้ววว” เสียงชายร่างสูงยาวหน้าตาน่ารัก เส้นผมสีน้ำตาลเรียวปากดูเอิบอิ่มมาพร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีเทาคลุมด้วยสูทสีดำกำลังเดินเข้ามาหาเซฮุนบนใบหน้าปรากฎรอยยิ้มที่บ่งบอกได้ว่าเป็นคนร่าเริงอัธยาศัยดี ถือว่าเขาเดินเข้ามาได้จังหวะที่พอดิบพอดีมาก ร่างสูงเมื่อเห็นชายร่างใหญ่สองคนก็ได้เอ่ยถามเซฮุนขึ้นว่า “คนหน้าตาหล่อน้อยกว่าผมสองคนนี้คือใครหรอ?”
เซฮุนตอบด้วยอารมณ์ที่อยากจะนั่งทานอาหารเต็มทน
“นี่พี่ท็อป เป็นเจ้าของโรงแรมที่ฉันเป็นเม็มเบอร์ประจำ ส่วนนายนั่น...ชื่อจี ยง เรียกเค้าว่าฮยองก้ได้น้ะ เค้าไม่ถือ” เซฮุนตอบด้วยความหมั่นไส้เต็มทน
ร่างสูงเพื่อนของเซฮุนพูดขึ้น “ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมชื่อชานยอล น้ะ:^)”
“พี่ท็อปครับ ขอโทษน้ะครับผมมากับเพื่อนผม เชิญพี่ทานอาหารกับเพื่อนพี่เถอะครับ ผมคงไม่รบกวน
เซฮุนพูดเพื่อที่จะเลี่ยงการพบปะกับจียง แต่ก็มีเสียงที่เซฮุนไม่อยากได้ยินแทรกขึ้นมา
“แหม่ น้องฮุน รบกงรบกวนอะไรละครับ มาทานอาหารด้วยกันเถอะครับ พี่หนะ อยากทานข้าวกับน้องฮุนน้ะ ^^
ใบหน้านั้นมันชั่งเจ้าเล่ห์มาก เซฮุนกำลังจะพูดปฎิเสธโดยอ้างเพื่อนของเขา แต่ก็มีเสียงเดิมแทรกขึ้นมาอีก
“ชานยอลคงจะไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับ ถ้าเราจะมาร่วมโต๊ะอาหารเดียวกัน
“เอาไงก็ได้ครับ ผมหิวแล้ว
จียงยิ้มสะใจที่ร่างเล็กเถียงไม่ออกได้แต่แสดงใบหน้าที่บ่งบอกว่าหงุดหงิดนิดๆ
บนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยบรรยากาศแปลกๆ มันเงียบและไม่มีผู้ใดพูดออกมาทำลายบรรยากาศนี้เลย
ความคิดเห็น