Romantic Fantasia (Fic Snsd Fx Exo)

ลำดับตอนที่ #7 : น้ำตา

2 เดือนต่อมา

บ้านของเจสสิก้า

หญิงสาวเดินไปเคาะประตูที่ห้องของน้องสาว

'ก๊อกๆ'

"เข้ามาเลยค่ะ"

เธอเปิดประตูเดินเข้าไปหาเด็กสาว

"คริสตัล พี่ตัดสินใจแล้ว พี่ว่าดีโอเขาเป็นคนที่เพอร์เฟกต์มากๆเลยนะ พี่ว่าพี่ชอบเขา..พี่ชอบเขาจริงๆนะ"

"พี่...แน่ใจหรอคะ"

"แน่นอนสิ"
'ฉัน...ควรจะทำยังไงดี

เด็กสาวเมื่อได้ฟังพี่สาวแล้ว ลึกๆเธอก็อยากให้พี่สาวสมหวังกับไคซะมากกว่า เพราะอะไรล่ะ? เพราะเธอรักคนที่พี่สาวต้องการไงล่ะ...

 

หลายวันผ่านไป

"คริสตัล เธอเป็นอะไรหรือเปล่า"

ชายหนุ่มถามเด็กสาวที่เดินมานั่งที่โต๊ะอย่างซึมๆ

"อ๋อ เปล่านิ....วันนี้ฉันขอไปกินข้าวคนเดียวนะ"

"ทำไมล่ะ"

"ฉัน...ต้องรีบไปทำงานต่อให้เสร็จน่ะ"

"งั้นก็ได้"
'เธอเป็นอะไรนะ'

ชายหนุ่มรับคำถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่ามันเป็นแค่ข้ออ้างก็ตาม....

เวลาผ่านไปหลายวัน หลายอาทิตย์ ความเย็นชาก็เข้ามาแทรกกลางระหว่างทั้งสองมากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาไม่ได้คุยไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว

เด็กสาวเดินไปเรื่อยๆแล้วชนเข้ากับหญิงสาวคนหนึ่ง

"ขอโทษค่ะ..."

"อ้อ ไม่เป็นไรค่ะ"

หญิงสาวยิ้มให้เป็นการอภัย

"พี่แท!"

เสียงที่คุ้นหูตะโกนร้องเรียกหญิงสาวตรงหน้า เธอบังเอิญสบตากับเขาแต่เธอก็พยายามที่จะไม่สบตาเขา

"นั้น...น้องชายคุณหรอคะ"

"จ้ะ รู้จักกันด้วยเหรอ"

"....ค่ะ"

"ฉันชื่อแทยอนนะอยู่ม.6เรียกพี่แทยอนก็ได้นะ ว่าแต่...หน้าเธอคุ้นๆนะ"

"...ค่ะ ฉันคริสตัลนะคะ"

"งั้นฉันไปก่อนล่ะ ไว้เจอกันนะคริสตัล"

เดินอยู่ดีๆก็มาเจอกับเขาแถมยังเจอพี่สาวเขา มันช่างบังเอิญจริงๆ...

 

หลังเลิกเรียน 

เด็กสาวมานั่งทำการบ้านคนเดียวอยู่ภายในห้องเรียน

"คริสตัล..."

เด็กสาวผละจากการบ้านที่ทำอยู่หลังจากมองเห็นชายหนุ่ม เธอไม่ยอมสบตากับเขา

"หลายวันนี้เธอเป็นอะไรถึงไม่ยอมคุยกับฉัน คริสตัล...เธอโกรธอะไรบอกฉันมาสิ...อย่าปล่อยให้ฉันต้องทนอยู่คนเดียว...เธอรู้ไหมว่ามันทรมานแค่ไหน"

ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างเจ็บปวด แต่ยิ่งชายหนุ่มตรงหน้าพูดมากเท่าไร น้ำตาของเธอก็ยิ่งคลอมากขึ้นๆ

"เธอเป็นอะไรคริสตัล...ทำไมเธอถึงเย็นชาแบบนี้!"

เขาเดินมาจับแขนของเธอพร้อมกับเขย่าตัวของเธอจนตัวของเธอแทบจะเซล้มไปอยู่แล้ว 

"ฉ...ฉันขอโทษ"

"....จนถึงป่านนี้เธอยังไม่เข้าใจอีกหรอว่าฉันรู้สึกกับเธอยังไง"

ประโยคของชายหนุ่มสร้างความเงียบให้เกิดขึ้น

"คริสตัล...ฉัน...ฉันรักเธอนะ"

เขาโผกอดเด็กสาวตรงหน้า เธอก็มีความสุขแต่แล้ว....เธอกลับแกะมือของเขาที่กอดเธออยู่ออกถึงมันจะเป็นการกระทำที่แย้งกับหัวใจแต่เพื่อพี่สาวของเธอแล้ว...เธอยอม

"ฉันขอโทษนะ...แต่ฉัน...เป็นได้แค่เพื่อนกับเธอจริงๆ"

คำพูดของเด็กสาวทำให้ เขาทรุดลงไปกับพื้น น้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาของลูกผู้ชาย แต่ไม่ใช่เขาคนเดียว เด็กสาวเองก็เจ็บปวดไม่ต่างจากเขา เธอหันหลังให้กับเขา ปล่อยน้ำตาที่เก็บไว้ออกมาเป็นสาย
'ฉันขอโทษนะที่ต้องทำแบบนี้..'
เธอเดินออกไปนอกห้อง เธอพบกับหญิงสาวคนนั้น 'แทยอน' 

"คริสตัล..."

เด็กสาวโผเข้ากอดหญิงสาวพร้อมกับหลั่งน้ำตาออกมาไม่ขาดสาย...แทยอนผู้แอบเห็นเหตุการณ์ก็ได้แต่ปลอบใจเด็กสาว ทั้งสองคนรู้สึกสนิทสนมกันทั้งที่เจอกันเพียงครั้งเดียว

"ไค มาหาดีโอด่วนเลย"

แต่อีกใจหนึ่งเธอก็อยากเข้าไปปลอบใจน้องชายของเธอเองแต่ในเมื่อเธอไม่สามารถปลอบทั้งสองคนในเวลาเดียวกันได้เธอจึงส่งกระแสจิตไปถึงไค เขาปรากฏตัวขึ้นข้างๆดีโอทันที

"เฮ้ยไอดีโอ เป็นไร ลุกขึ้นมาก่อน"

"อย่ามายุ่งกับฉัน!"

เขาตวาดเสียงดังพร้อมกับปัดแขนของชายร่างสูงออกไป

"เฮ้ย มีอะไรก็พูดดีๆดิวะ"

 

 หลังจากที่เธอรู้ว่ามีคนดูแลน้องชายอยู่ เธอจึงพาเด็กสาวไปนั่งคุยในร้านอาหารเล็กๆ เด็กสาวเล่าเรื่องราวของเธอ หญิงสาวเมื่อรู้ว่าเจสสิก้าและคริสตัลเป็นพี่น้องกัน เธอจึงบอกเด็กสาวเรื่องที่เกิดกับเจสสิก้าในวันนั้น

"อย่าบอกดีโอนะคะฉันขอร้อง"

"ฉันไม่ใช่คนปากโป้งหรอกนะ แต่ที่เธอทำมันมีแต่จะทำให้เจ็บปวด"

"ฉันรู้ค่ะ แต่เพื่อพี่สาวของฉัน...ฉันยอม...ยอมทุกอย่าง"

"เฮ้อ!...พี่สาวเธอจะรับรู้ถึงความรักที่เธอมีให้ไหมเนี่ย.."

"เอาเป็นว่างั้นฉันกลับก่อนนะคะ"

"จ้ะ"

เด็กสาวเดินจากไป ส่วนหญิงสาวก็หายวับไปปรากฏตัวที่อพาร์ตเมนท์

"ดีโอ...ใจเย็นน่า เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้น"

หญิงสาวเดินเข้าไปนั่งข้างๆชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับตีที่ไหล่ของเขาเบาๆโดยมีชายร่างสูงนั่งอยู่อีกข้างนึง แต่ก็ไร้การตอบรับจากชายหนุ่ม...หญิงสาวถอนหายใจ เธอมองดีโอแล้วหันไปมองชายร่างสูงอย่างรู้ชะตากรรม 

'ฉันให้เธอรู้เองดีกว่านะไค'

 

หลังจากนั้นไม่นาน วันสอบก็มาถึง และเมื่อสอบเสร็จก็เป็นวันที่นักเรียนทุกคนรอคอย วันปิดเทอม!

เจสสิก้ากับไคสนิทกันมากขึ้น แต่ความรุูสึกของทั้งคู่....ไม่ตรงกัน วันนี้ทั้งคู่นัดไปเที่ยวด้วยกัน หญิงสาวนั่งอยู่ในรถยนต์สีดำที่ชายหนุ่มเนรมิตขึ้นมา ส่วนเขาก็กำลังขับรถอยู่

"นี่ไค...ฉันมีอะไรจะบอกเธอ"

"อะไรอ่ะ"

หญิงสาวยื่นใบหน้าสวยไปที่ใบหูของชายหนุ่ม เธอกระซิบเบาๆว่า

"ฉันชอบดีโอ.."

'เอี๊ยด!!!!!'

"อ้า!!!"

คำพูดของหญิงสาวมันทิ่มแทงหัวใจของเขาจนไม่สามารถจะทำอะไรต่อไปได้ เขาเหยียบเบรกรถจนใบหน้าของหญิงสาวเกือบกระแทกชั้นวางของด้านหน้าในรถ

"นี่เธอ ตกใจขนาดนี้เลยหรอเนี่ย"

"ข...ขอโทษ..ฉันแค่ไม่คิดว่าเธอจะชอบเพื่อนฉันน่ะ"

เสียงของเขาสั่นเครืออย่างไร้ความมั่นคง

"เธอต้องช่วยฉันนะ ฉันไม่กล้าบอกเขาอ่ะ"

"ม...ไม่ดีมั้ง ฉันช่วยเธอไม่ได้หรอก"

"ชิ บอกเองก็ได้"

"ฉันลืมไปว่าวันนี้ติดธุระ ไว้ไปวันอื่นนะ"

"อ้าว...อืมๆ ไปวันอื่นก็ได้"

ชายหนุ่มตีรถกลับไปส่งหญิงสาวที่บ้านก่อนที่จะกลับไปยังอพาร์ตเมนท์ของตัวเอง เขาเดินเข้าไปภายในห้องอย่างไร้ความรู้สึก เขาล้มตัวลงบนเตียงนอน น้ำตาที่เก็บสะสมไว้ตั้งแต่ได้ยินประโยคของหญิงสาวพรั่งพรูออกมาเป็นสาย

'ฉันชอบดีโอ'

ประโยคนี้มันยังคงก้องอยู่ในหัวของเขา ชาตินี้เขาคงไม่มีวันที่จะบอกรักเธอแล้ว..

"ทำไม!!!!!!!!!!"

เขาตะโกนเสียงดังลั่นจนเสียงก้องไปทั่วตึก ผู้เป็นพี่สาวเดินเข้ามา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 

'รู้แล้วสินะ..'

เธอเดินเข้าไปหาไค ชายหนุ่มที่เธอเห็นเป็นเหมือนน้องชายแท้ๆอย่างช้าๆ ชายร่างสูงโผเข้ากอดผู้เป็นพี่สาว เขาซบใบหน้าของเขาลงไปบนบ่าของหญิงสาว เธอลูบศีรษะของชายตรงหน้าเบาๆ

"พี่แทยอน..."

"ไค...ในที่สุดเธอก็รู้..."

"พี่..พี่รู้มาตลอดยังงั้นหรอ...พี่รู้ว่าผมชอบสิก้า...พี่รู้ว่าสิก้าชอบดีโอ"

ชายร่างสูงผละจากหญิงสาวทันที

"เธอ..อย่าโกรธพี่เลยนะแต่พี่แค่ไม่อยากให้เธอรู้เพราะพี่กลัวเธอจะรับไม่ไ.."

"อ้อ แล้วพี่ก็เลยปล่อยให้ผมเป็นไอโง่ที่คิดว่าสิก้าเขารักผม พี่ปล่อยให้ผมรักสิก้าข้างเดียวมาตลอด ก็ไอดีโอน้องชายพี่มันเพอร์เฟกต์ไปซะทุกอย่างใครจะไปสู้มันได้ ใช่สิผมมันไม่ใช่น้องชายพี่นี่ พี่คงไม่เข้าใจหรอก"

ชายร่างสูงลุกขึ้นแล้วกำลังจะเดินออกไปจากห้อง

"ไค!"

เขาชะงักเมื่อได้ยินเสียงเรียกของหญิงสาว

"ฉันเห็นเธอเป็นเหมือนน้องชายของฉันจริงๆนะ"

ชายร่างสูงหยุดฟังพี่สาวสักพักแล้วเดินออกไปจากอพาร์ตเมนท์

'นี่พวกเราเป็นแวมไพร์นะ...ทำไมต้องมาเจอเรื่องวุ่นวายอย่างมนุษย์ด้วยล่ะเนี่ย'

หญิงสาวจนปัญญาที่จะแก้ปัญหาเธอตัดสินใจกดเบอร์มือถือที่ขึ้นชื่อว่า'แบคฮยอน'บางทีเวลาที่เธอเครียดเขาอาจจะช่วยเธอได้นะ

"ฮัลโหล ฉันแทยอนนะ เธอไปเจอฉันที่ร้านเดิมได้ไหม"

"ได้สิ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมเสียงเธอดูไม่สดชื่นเลย"

"ฉันมีเรื่องเครียดๆนิดหน่อยน่ะ"

"โอเค เจอกันนะ บาย"

เธอวางสายแล้วตรงไปที่ร้านกาแฟร้านเดิมทันที

 

30นาทีต่อมา

ทั้งสองคนพบกันที่ร้าน พวกเขาสั่งกาแฟมาคนละแก้วก่อนที่จะนั่งคุยกัน แทยอนเล่าเรื่องทุกอย่างให้เขาฟัง

"ฉัน...ฉันไม่รู้จะทำยังไงดีจริงๆ"

ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยความสับสน เขาจับมือของเธอมากุมไว้

"ใจเย็นๆนะ ทุกอย่างมันแก้ได้เสมอ เรามาช่วยกันแก้ปัญหาเถอะ"

"...ขอบคุณนะ"

หญิงสาวเอ่ยปากพร้อมกับสบตาเขา

"เท่าที่ดูมา ฉันว่าตอนเจสสิก้าอยู่กับไคเธอดูมีความสุขกว่าแต่เธอคงชอบคนป๊อปปูล่าร์ละมั้ง"

"เธอควรจะบอกน้องชายเธอให้รู้ความจริงนะ แล้วก็ควรจะบอกเจสสิก้าเรื่องไคด้วย"

"แต่ฉันสัญญากับคริสตัลไว้ว่าจะไม่บอก"

"บางครั้งเราก็ไม่ควรเก็บความลับเอาไว้นะ"

"ก็ได้...ฉันก็อึดอัดเต็มทนแล้วเหมือนกัน"

"ว่าไปก็ดีเนาะที่เราไม่ต้องเจอเรื่องแบบนั้น"

"อืม..ฮะ!..เรา...งั้นหรอ"

เธอจ้องหน้ากับเด็กหนุ่มตรงหน้า

"แทยอน..."

"...."

สายตาของเขาที่จ้องมายังเธอมันเปี่ยมล้นไปด้วยความจริงใจ

"ฉันว่า..ฉันมีความสุขมากเลยนะเวลาที่ได้อยู่กับเธอ ได้คุยกับเธอ ได้..."

"พอเล่า!"

คำพูดของเขาทำให้ใบหน้าของเธอเริ่มมีสีแดงขึ้นมา

"ฉันรู้แล้ว..ฉัน...ก็มีความสุขเหมือนกัน"

ไม่ใช่แค่เธอหรอกนะ เด็กหนุ่มตรงหน้าของเธอก็ก้มหน้าหลบเธออย่างเขินอายไม่ต่างกันแต่เขาก็ตัดสินใจเงยหน้าขึ้นมาสบตาเธออีกครั้ง

"ตกลงนี่เราคบกันแล้วใช่ปะ"

'โอ้ย ฉันจะบ้าตาย จะพูดตรงอะไรขนาดนี้><'

ประโยคนี้ยิ่งทำให้เธอไม่กล้าสบตากับเขา

"ไม่รู้! คิดเอง! ไปเล่า!"

เธอหยิบกระเป๋าแล้วอมยิ้มเดินออกไปจากร้านทันที
"บ้าๆ บ้าที่สุด แทยอน เธอเป็นอะไรของเธอเนี่ย เครียดอยู่ไม่ใช่หรอ ยิ้มทำไม หยุดยิ้มนะ..นี่ฉ่นบ้าถึงขนาดพูดกับตัวเองเลยหรอเนี่ย"
เด็กหนุ่มมองตามเธอจนเธอลับตาไป...
'ผู้หญิงอะไร ตรงเสป็คสุดๆ'
 

ปล.ขอโทษนะค้า ที่อัพช้า กำลังสอบเลยค่ะ เนื้อหาสอบนี่ก็โหดเป็นว่าเล่นเลยค่ะ ยังไงก็ขอบคุณทุกคอมเม้นทุกกำลังใจนะคะ ^0^