ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Romantic Fantasia (Fic Snsd Fx Exo)

    ลำดับตอนที่ #4 : เลือด!!!

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 340
      0
      7 ก.ค. 56

    ตอนบ่ายของวัน
    หญิงสาวอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ขาสั้น หลังจากที่เธอฟื้นเธอก็เตรียมตัวออกไปข้างนอกตามที่นัดใครบางคนไว้
    "ไค ดีโอ วันนี้พี่มีนัดนะ เดี๋ยวไปแล้วนะ"
    "จะดีหรอพี่ พี่ไม่สบายอยู่นะ"
    ดีโอผู้เป็นน้องชายเอ่ยปากขึ้น
    "พี่ไม่เป็นไรหรอกน่า"
    "ว่าแต่..นัดใครไว้ละเนี่ย..หรือว่าเด็กหนุ่มคนนั้น เป็นแฟนกันแล้วหรอ.."
    "ฮะ..นายพูดเรื่องอะไรเนี้ย"
    ดีโอแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องที่ชายร่างสูงพูดแต่จริงๆแล้วเขารู้ดีแก่ใจ
    "ไม่มีอะไรหรอก...งั้นพี่ไปก่อนนะ"
    หญิงสาวพูดจบ ร่างของเธอก็หายแวบไปทันที
    'นี่พี่คงรักเขาจริงๆสินะ..'
    ร้านกาแฟเล็กๆแห่งหนึ่ง
    ภายในตกแต่งด้วยโทนสีขาวดำดูคลาสสิก แวมไพร์สาวปรากฏตัวขึ้นที่หน้าประตูกระจกใส เธอกำลังจะเดินเข้าไปข้างในร้านแต่แล้ว..
    "ช่วยด้วยค่ะ!ช่วยด้วย!"
    เสียงแหลมของหญิงสาวคนหนึ่งตะโกนออกมาเธอตรงไปตามทางของเสียงนั้น แต่เสียงนั้นกลับหายไปซะก่อน เธอค่อยๆปิดเปลือกตาของเธอลง ภาพของหญิงสาวผมบลอนด์เจ้าของเสียงร้องปรากฏขึ้นในสมองของเธอ ชายหนุ่มหมวกดำคนหนึ่งรวบแขนของเธอไว้ข้างหลัง�
    "ช่วยด้วยค่ะ!ช่วยด้วย"
    เธอตะโกนร้องขอความช่วยเหลือและพยายามสะบัดข้อมือของเธออกจากชายหนุ่ม แต่แล้วชายหนุ่มหมวกดำอีกคนหนึ่งก็เดินเข้ามาพร้อมกับนำผ้าสีขาวที่ถูกใส่ยาสลบในมือปิดจมูกของหญิงสาว
    "ปล่อยฉ..."
    เธอยังพูดไม่ทันจบก็ต้องสลบไปเพราะฤทธิ์ของยา ชายหมวกดำคนหนึ่งแบกร่างของเธอขึ้นเหนือไหล่ พวกเขาพาเธอเข้าไปไปที่บ้านเล็กๆโทรมๆหลังหนึ่งไม่ไกลจากตรงที่เธอยืนอยู่..
    เธอลืมตาขึ้น เม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า สีหน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด
    "นี่พลังฉันอ่อนแรงขนาดนี้เลยหรอเนี่ย..."
    เธอตรงไปที่หน้าบ้านหลังเล็กในนิมิตเมื่อครู่ที่มีลักษณะเหมือนกันไม่มีผิด เธอบิดกลอนประตูสีเทาเปิดประตูออกแล้วเดินเข้าไป เธอกวาดดวงตามองไปรอบๆ พบเห็นชายหนุ่มประมาณสิบคนกำลังจ้องมองเธอพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูน่ากลัว หญิงสาวผมบลอนด์ในเสื้อกล้ามบางๆสีขาวกับกางเกงซับในหลวมๆสีดำนอนสลบไสลอยู่บนพื้นตรงกลางห้อง เดรสสีขาวที่เคยอยู่บนตัวเธอกองข้างๆร่างของเธอ
    "มีอะไรหรือเปล่าจ้ะน้องสาวคนสวย"
    ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นหัวโจกพูดพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาหญิงสาว�
    "พลั่ก!"
    เธอลงหมัดที่ใบหน้าของเขาเต็มแรงจนมีเลือดติดที่มุมปาก เขาใช้มือสัมผัสที่แผลบนใบหน้าของตัวเอง
    "เลว! พวกแกไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้"
    "ฮะฮะฮ่า คนอย่างน้องจะมาทำอะไรพวกพี่ได้..ว่าแต่เราเปลี่ยนมาทำอะไรอย่างอื่นดีไหม"
    ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเดินวนไปรอบร่างกายหญิงสาว สายตาของเขาจ้องมองไปที่ต้นขาขาวเนียนของเธอ
    "ขาน้องนี่...สวยดีนะ"
    หญิงสาวที่ยืนอยู่ท่ามกลางชายหนุ่มราวสิบคนยิ้มเล็กๆอย่างมีเลศนัย
    "แล้วพี่อยากทำอะไรล่ะ"
    คำถามของเธอช่างยั่วใจชายหนุ่มตรงหน้าเป็นอย่างมาก เขาจับใบหน้าของเธอเข้ามาใกล้ๆพร้อมกับซอกคอขาวเนียนอย่างฉุดอารมณ์ไม่อยู่แต่แล้วดวงตาของหญิงสาวที่หันไปทางลูกน้องของเขากลับเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ�
    "เฮ้ย!"
    ลูกน้องของเขาร้องขึ้นมาพร้อมๆกันอย่างตกใจ�
    "มีอะไรวะ"
    เขาหยุดการกระทำหันไปมองเหล่าลูกน้องที่จ้องมองแวมไพร์สาวอย่างหวาดกลัวก่อนที่จะหันกลับไปมองหญิงสาว
    "เฮ้ย!"
    "อยากเลวก็ต้องเจอแบบนี้แหละ"
    เธอฝังคมเขี้ยวสองอันลงไปที่ต้นคอของชายหนุ่ม
    "อ้ากกกกก ช่วยด้วย!!!!!!"
    เธอดื่มกินเลือดของเขาถึงหยดสุดท้าย จนใบหน้าของเขาไม่มีสีเลือดและหมดลมหายใจล้มลงไปกับพื้น เลือดสีแดงสดไหลลงมาจากริมฝีปากที่เปื้อนเลือดของเธอ ดวงตาของเธอยังคงเป็นสีแดงก่ำสร้างความหวาดผวาให้กับคนที่เหลือเป็นอย่างมาก พวกเขากำลังวิ่งหนีเธอ
    "หนีฉันไม่พ้นหรอก..."
    เธอจัดการคนในบ้านหลังนั้นทีละคนทีละคนจนไม่เหลือ...
    หลังจากที่เธอได้ดื่มกินเลือดไปจำนวนมาก ใบหน้าของเธอดูสดชื่นขึ้นมากและพลังของเธอก็เพิ่มขึ้นมากด้วย เธอนำขวดยาเล็กๆในกระเป๋าเสื้อใส่ร่างศพที่นอนซีดอยู่บนพื้นแล้วร่างนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ตอนนี้ร่างของเธอกลับกลายเป็นมนุษย์ธรรมดา เธออุ้มตัวของหญิงสาวผมบลอนด์ขึ้นก่อนที่จะหายวับไป
    เธอปรากฎตัวขึ้นอีกครั้งที่ห้องในอพาร์ตเมนท์ของเธอ ไคและดีโอยังคงอยู่ที่นั้น
    "อ้าวพี่ ทำไมกลับมาเร็วจังอ่ะ...นี่มันคนที่ฉันเดินชนนี่ ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะพี่"
    ดีโอเอ่ยถามอย่างแปลกใจเมื่อเห็นพี่สาวของตนอุ้มร่างหญิงสาวผมบลอนด์อยู่
    "พี่แท กลับมาแล้วหรอ"
    ชายร่างสูงเดินออกมาจากห้องครัวแต่เขากลับต้องตกใจเมื่อเห็นหญิงสาวผมบลอนด์ที่แทยอนอุ้มอยู่
    "สิก้า!"
    "รู้จักกันได้ไงอ่ะ"
    "ก็คนที่อยู่ห้องเดียวกับเราไงพี่"
    "หรอ จำไม่ได้ได้ไงเนี่ย พี่ฝากดูแลหน่อยนะ เดี๋ยวกลับมาจะเล่าให้ฟัง ไปละ"
    หญิงสาววางร่างของเธอไว้บนเตียงสีขาวก่อนจะหายวับไป
    "เอ้า มาเร็วไปเร็วนะพี่ฉัน"
    "เออ ฉันฝากนายดูแลล่ะกันนะ"
    "อืม"
    ดีโอทิ้งหน้าที่ดูแลหญิงสาวให้กับชายร่างสูง�
    "ใครทำอย่างนี้กับเธอนะ.."
    เขาพูดพร้อมกับหยิบผ้าห่มผืนหนามาห่มให้เธอ
    ด้านแทยอน
    เธอปรากฏตัวขึ้นหน้าร้านกาแฟอีกครั้ง เกินครึ่งชั่วโมงแล้วที่เธอนัดกับแบคฮยอน เธอเร่งรีบเข้าไปภายในร้าน
    "เขาต้องโกรธฉันแน่เลย ยังอยู่หรือเปล่านะ"
    เธอสีหน้าเป็นกังวล กวาดตามองหาเด็กหนุ่ม
    "เจอแล้ว!"
    เธอเดินตรงไปที่ที่เด็กหนุ่มนั่งอยู่
    "ฉันขอโทษนะ...ฉันติดธุระนิดหน่อยนะ...ฉันขอโทษจริงๆนะ เธอโกรธฉันไหมอ่ะ"
    เด็กหนุ่มจ้องมองเธออย่างเงียบ�
    "ให้อภัยฉันเถอะนะ"
    เธอพูดพร้อมกับกะพริบตาปริบๆเหมือนแมวน้อยที่แสนน่ารัก สักพักเขาก็หลุดหัวเราะออกมาเบาๆ
    "หัวเราะอะไรอ่ะ"
    "ก็เธอกะพริบตาแบบนั้นน่ะ ตลกมากๆ"
    เขายังคงหัวเราะต่อไป
    "อะไรเนี่ย คนกำลังเครียดนะ"
    เธอพูดพร้อมกับแสร้งทำหน้างอนๆ
    "อย่างอนดิ บอกว่าตลกก็จริง....แต่ก็น่ารักนะ"
    เธอเองที่แสร้งทำหน้างอนอยู่ก็ยิ้มออกมาเล็กน้อยพร้อมกับก้มหน้าอย่างเขินอาย
    "ชมแค่เนี้ยต้องอายด้วยหรอ"
    "บ้า"
    เธอตีที่ไหล่ข้างขวาของเขาเบาๆ
    "โอ้ย เจ็บ ทำไมแรงเยอะจังเนี่ย"
    "สมน้ำหน้า"
    "เธอนี่จริงๆเลย...ไม่นั่งหรอ?"
    "เออ ฉันลืม"
    ความขี้ลืมของเธอทำให้เขาหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง เธอนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับเขา
    "รับอะไรดีคะ"
    "มอคค่าแก้วนึงค่ะ แล้วเธอล่ะ.."
    "ผมเอาคาปูชิโน่ละกันครับ"
    หลังจากที่ทั้งคู่สั่งเครื่องดื่มเสร็จพวกเขาก็คุยกันอย่างสนุกสนาน แม้เวลาจะผ่านไปหลายชั่วโมงแล้วแต่พวกเขาก็ยังคุยกันไม่มีเบื่อ
    "อืม แบคฮยอน ฉันว่าเรากลับเถอะ ดึกมากแล้วนะ"
    "เรียกว่าแบคเฉยๆก็ได้นะ"
    "อืม งั้นเรียกฉันว่าแทก็ได้นะ ไปก่อนนะ"
    "บาย
    หญิงสาวลุกจากเก้าอี้กำลังมุ่งหน้าเดินออกไปจากร้าน
    "แท!"
    "มีอะไรหรือเปล่า"
    เธอหันกลับมาตามเสียงเรียกของเขา
    "ฉันจะบอกว่า..."
    "อะไรเหรอ"
    หญิงสาวเฝ้ารอคำตอบจากชายหนุ่มว่าจะเป็นอย่างที่เธอหวังหรือเปล่า
    "วันนี้..เราคุยกันสนุกดีนะ"
    "อ..อืม ฉันด้วย"
    เธอแสร้งยิ้มรับทั้งที่ความจริงเธอไม่ได้ต้องการคำตอบแบบนั้น เขาจ้องมองเธอเดินออกจากร้านหายลับไปจากสายตา
    "ทำไมเราไม่บอกไปเนี่ย!!!!โอ้ย!!!"
    เขาพูดอย่างเครียดๆพร้อมกับฟุบลงไปกับโต๊ะ...

    ห้องในอพาร์ตเมนท์
    "กลับดึกนะพี่ ไปทำไรกันมาปะเนี่ย"
    ไคเอ่ยปากแซวหญิงสาว
    "ไอบ้า"
    "แล้วนี่ทำไมหน้าดูสดชื่นกว่าเมื่อเช้าเยอะเลยอ่ะ หรือว่า ไปมีความสุขกับใครมาปะเนี่ย"
    "โอ้ย ไอไคบ้า ฉันน่ะไปกินเลือดคนมาสิบคนที่จับตัวแม่สาวผมบลอนด์ไปจบปะ"
    หญิงสาวเริ่มจะวีนๆเล็กน้อย
    "สิบคน? เล่าดิพี่"
    หญิงสาวเริ่มเล่าเรื่องราว ดีโอก็เข้ามาสบทบฟังเรื่องราวเมื่อตอนบ่ายด้วย
    "ไอพวกเลว สมควร"
    ไคพูดขึ้นอย่างโกรธแค้น
    "เฮ้ย เอาพลังมาแบ่งกันบ้างดิพี่"
    ดีโอเอยปากพูดขึ้น
    "มานี่ดิ"
    เธอจับมือไคและดีโอคนละข้าง ทั้งสามหลับตาลง พลังในร่างของแทยอนถูกถ่ายทอดไปให้ทั้งสองคน
    5 นาทีต่อมา
    การถ่ายทอดพลังก็เสร็จสมบูรณ์ พวกเขาลืมตาขึ้น ตอนนี้พวกเขามีพลังอยู่ในร่างกายเต็มเปี่ยม
    "เออฉันไปนอนล่ะนะ"
    "ฉันด้วย"
    ดีโอและแทยอนต่างเดินตรงไปที่โซฟาแล้วล้มตัวนอนลง
    "เฮ้ย แล้วเจสสิก้าล่ะพี่ พี่!!! ดีโอ!!!"
    เพียงไม่กี่วินาทีสองคนนั้นก็หลับไปซะแล้ว ชายร่างสูงเลยต้องรับหน้าที่ดูแลหญิงสาวอีกครั้งหนึ่ง เขาเดินไปที่เตียงสีขาวที่หญิงสาวนอนอยู่ ฟุบนอนหลับลงไปที่ข้างเตียง....

    กลางดึก
    "ช่วยด้วย!! ปล่อยฉันนะ!! ปล่อย!! ฮือ!!"
    "สิก้า"
    เสียงร้องของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มที่ฟุบหลับไปสะดุ้งตื่น เขาลุกขึ้นมานั่งบนเตียงประคองร่างของหญิงสาวขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอด�
    "ไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่มีใครทำอะไรเธอแล้ว.."
    เขาพูดพร้อมกับลูบไล้ศีรษะของเธอที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ความอบอุ่นจากอ้อมกอดของเขาเธอจะรับรู้ถึงมันไหมนะ...�

    สวัสดีค่ะรีดเดอร์ ไรเตอร์ขอโทษเป็นอย่างมากนะคะที่อัพช้า ไม่ว่างเลยค่ะ แต่จะพยายามอัพให้เร็วที่สุดนะคะ ดีใจมากเลยค่ะที่เริ่มมีคนมาเม้นบ้างแล้ว ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ แล้วก็เรื่องเจสกับคริสตัลจะถูกกันไหมเนี่ยก็ติดตามต่อไปนะคร้าาาา แล้วเรื่องที่จะให้แนะนำการแต่งนิยายเนี่ยบอกไว้ก่อนเลยค่าว่าไรเตอร์ก็มือใหม่ไม่แพ้รีดเดอร์เลยค่ะ ก็ไม่รู้จะแนะนำยังไงเหมือนกันโทษทีนะคะแต่จะติดตามนิยายที่รีดเดอร์เอามาฝากนะคะ ยังไงก็ขอบคุณทุกกำลังใจค่า



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×