ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เลือด!!!
ตอนบ่ายของวัน
หญิงสาวอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ขาสั้น หลังจากที่เธอฟื้นเธอก็เตรียมตัวออกไปข้างนอกตามที่นัดใครบางคนไว้
"ไค ดีโอ วันนี้พี่มีนัดนะ เดี๋ยวไปแล้วนะ"
"จะดีหรอพี่ พี่ไม่สบายอยู่นะ"
ดีโอผู้เป็นน้องชายเอ่ยปากขึ้น
"พี่ไม่เป็นไรหรอกน่า"
"ว่าแต่..นัดใครไว้ละเนี่ย..หรือว่าเด็กหนุ่มคนนั้น เป็นแฟนกันแล้วหรอ.."
"ฮะ..นายพูดเรื่องอะไรเนี้ย"
ดีโอแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องที่ชายร่างสูงพูดแต่จริงๆแล้วเขารู้ดีแก่ใจ
"ไม่มีอะไรหรอก...งั้นพี่ไปก่อนนะ"
หญิงสาวพูดจบ ร่างของเธอก็หายแวบไปทันที
'นี่พี่คงรักเขาจริงๆสินะ..'
�
ร้านกาแฟเล็กๆแห่งหนึ่ง
ภายในตกแต่งด้วยโทนสีขาวดำดูคลาสสิก แวมไพร์สาวปรากฏตัวขึ้นที่หน้าประตูกระจกใส เธอกำลังจะเดินเข้าไปข้างในร้านแต่แล้ว..
"ช่วยด้วยค่ะ!ช่วยด้วย!"
เสียงแหลมของหญิงสาวคนหนึ่งตะโกนออกมาเธอตรงไปตามทางของเสียงนั้น แต่เสียงนั้นกลับหายไปซะก่อน เธอค่อยๆปิดเปลือกตาของเธอลง ภาพของหญิงสาวผมบลอนด์เจ้าของเสียงร้องปรากฏขึ้นในสมองของเธอ ชายหนุ่มหมวกดำคนหนึ่งรวบแขนของเธอไว้ข้างหลัง�
"ช่วยด้วยค่ะ!ช่วยด้วย"
เธอตะโกนร้องขอความช่วยเหลือและพยายามสะบัดข้อมือของเธออกจากชายหนุ่ม แต่แล้วชายหนุ่มหมวกดำอีกคนหนึ่งก็เดินเข้ามาพร้อมกับนำผ้าสีขาวที่ถูกใส่ยาสลบในมือปิดจมูกของหญิงสาว
"ปล่อยฉ..."
เธอยังพูดไม่ทันจบก็ต้องสลบไปเพราะฤทธิ์ของยา ชายหมวกดำคนหนึ่งแบกร่างของเธอขึ้นเหนือไหล่ พวกเขาพาเธอเข้าไปไปที่บ้านเล็กๆโทรมๆหลังหนึ่งไม่ไกลจากตรงที่เธอยืนอยู่..
เธอลืมตาขึ้น เม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า สีหน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด
"นี่พลังฉันอ่อนแรงขนาดนี้เลยหรอเนี่ย..."
�
เธอตรงไปที่หน้าบ้านหลังเล็กในนิมิตเมื่อครู่ที่มีลักษณะเหมือนกันไม่มีผิด เธอบิดกลอนประตูสีเทาเปิดประตูออกแล้วเดินเข้าไป เธอกวาดดวงตามองไปรอบๆ พบเห็นชายหนุ่มประมาณสิบคนกำลังจ้องมองเธอพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูน่ากลัว หญิงสาวผมบลอนด์ในเสื้อกล้ามบางๆสีขาวกับกางเกงซับในหลวมๆสีดำนอนสลบไสลอยู่บนพื้นตรงกลางห้อง เดรสสีขาวที่เคยอยู่บนตัวเธอกองข้างๆร่างของเธอ
"มีอะไรหรือเปล่าจ้ะน้องสาวคนสวย"
ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นหัวโจกพูดพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาหญิงสาว�
"พลั่ก!"
เธอลงหมัดที่ใบหน้าของเขาเต็มแรงจนมีเลือดติดที่มุมปาก เขาใช้มือสัมผัสที่แผลบนใบหน้าของตัวเอง
"เลว! พวกแกไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้"
"ฮะฮะฮ่า คนอย่างน้องจะมาทำอะไรพวกพี่ได้..ว่าแต่เราเปลี่ยนมาทำอะไรอย่างอื่นดีไหม"
ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเดินวนไปรอบร่างกายหญิงสาว สายตาของเขาจ้องมองไปที่ต้นขาขาวเนียนของเธอ
"ขาน้องนี่...สวยดีนะ"
หญิงสาวที่ยืนอยู่ท่ามกลางชายหนุ่มราวสิบคนยิ้มเล็กๆอย่างมีเลศนัย
"แล้วพี่อยากทำอะไรล่ะ"
คำถามของเธอช่างยั่วใจชายหนุ่มตรงหน้าเป็นอย่างมาก เขาจับใบหน้าของเธอเข้ามาใกล้ๆพร้อมกับซอกคอขาวเนียนอย่างฉุดอารมณ์ไม่อยู่แต่แล้วดวงตาของหญิงสาวที่หันไปทางลูกน้องของเขากลับเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ�
"เฮ้ย!"
ลูกน้องของเขาร้องขึ้นมาพร้อมๆกันอย่างตกใจ�
"มีอะไรวะ"
เขาหยุดการกระทำหันไปมองเหล่าลูกน้องที่จ้องมองแวมไพร์สาวอย่างหวาดกลัวก่อนที่จะหันกลับไปมองหญิงสาว
"เฮ้ย!"
"อยากเลวก็ต้องเจอแบบนี้แหละ"
เธอฝังคมเขี้ยวสองอันลงไปที่ต้นคอของชายหนุ่ม
"อ้ากกกกก ช่วยด้วย!!!!!!"
เธอดื่มกินเลือดของเขาถึงหยดสุดท้าย จนใบหน้าของเขาไม่มีสีเลือดและหมดลมหายใจล้มลงไปกับพื้น เลือดสีแดงสดไหลลงมาจากริมฝีปากที่เปื้อนเลือดของเธอ ดวงตาของเธอยังคงเป็นสีแดงก่ำสร้างความหวาดผวาให้กับคนที่เหลือเป็นอย่างมาก พวกเขากำลังวิ่งหนีเธอ
"หนีฉันไม่พ้นหรอก..."
เธอจัดการคนในบ้านหลังนั้นทีละคนทีละคนจนไม่เหลือ...
หลังจากที่เธอได้ดื่มกินเลือดไปจำนวนมาก ใบหน้าของเธอดูสดชื่นขึ้นมากและพลังของเธอก็เพิ่มขึ้นมากด้วย เธอนำขวดยาเล็กๆในกระเป๋าเสื้อใส่ร่างศพที่นอนซีดอยู่บนพื้นแล้วร่างนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ตอนนี้ร่างของเธอกลับกลายเป็นมนุษย์ธรรมดา เธออุ้มตัวของหญิงสาวผมบลอนด์ขึ้นก่อนที่จะหายวับไป
�
เธอปรากฎตัวขึ้นอีกครั้งที่ห้องในอพาร์ตเมนท์ของเธอ ไคและดีโอยังคงอยู่ที่นั้น
"อ้าวพี่ ทำไมกลับมาเร็วจังอ่ะ...นี่มันคนที่ฉันเดินชนนี่ ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะพี่"
ดีโอเอ่ยถามอย่างแปลกใจเมื่อเห็นพี่สาวของตนอุ้มร่างหญิงสาวผมบลอนด์อยู่
"พี่แท กลับมาแล้วหรอ"
ชายร่างสูงเดินออกมาจากห้องครัวแต่เขากลับต้องตกใจเมื่อเห็นหญิงสาวผมบลอนด์ที่แทยอนอุ้มอยู่
"สิก้า!"
"รู้จักกันได้ไงอ่ะ"
"ก็คนที่อยู่ห้องเดียวกับเราไงพี่"
"หรอ จำไม่ได้ได้ไงเนี่ย พี่ฝากดูแลหน่อยนะ เดี๋ยวกลับมาจะเล่าให้ฟัง ไปละ"
หญิงสาววางร่างของเธอไว้บนเตียงสีขาวก่อนจะหายวับไป
"เอ้า มาเร็วไปเร็วนะพี่ฉัน"
"เออ ฉันฝากนายดูแลล่ะกันนะ"
"อืม"
ดีโอทิ้งหน้าที่ดูแลหญิงสาวให้กับชายร่างสูง�
"ใครทำอย่างนี้กับเธอนะ.."
"ใครทำอย่างนี้กับเธอนะ.."
เขาพูดพร้อมกับหยิบผ้าห่มผืนหนามาห่มให้เธอ
�
ด้านแทยอน
เธอปรากฏตัวขึ้นหน้าร้านกาแฟอีกครั้ง เกินครึ่งชั่วโมงแล้วที่เธอนัดกับแบคฮยอน เธอเร่งรีบเข้าไปภายในร้าน
"เขาต้องโกรธฉันแน่เลย ยังอยู่หรือเปล่านะ"
เธอสีหน้าเป็นกังวล กวาดตามองหาเด็กหนุ่ม
"เจอแล้ว!"
เธอเดินตรงไปที่ที่เด็กหนุ่มนั่งอยู่
"ฉันขอโทษนะ...ฉันติดธุระนิดหน่อยนะ...ฉันขอโทษจริงๆนะ เธอโกรธฉันไหมอ่ะ"
เด็กหนุ่มจ้องมองเธออย่างเงียบ�
"ให้อภัยฉันเถอะนะ"
เธอพูดพร้อมกับกะพริบตาปริบๆเหมือนแมวน้อยที่แสนน่ารัก สักพักเขาก็หลุดหัวเราะออกมาเบาๆ
"หัวเราะอะไรอ่ะ"
"ก็เธอกะพริบตาแบบนั้นน่ะ ตลกมากๆ"
เขายังคงหัวเราะต่อไป
"อะไรเนี่ย คนกำลังเครียดนะ"
เธอพูดพร้อมกับแสร้งทำหน้างอนๆ
"อย่างอนดิ บอกว่าตลกก็จริง....แต่ก็น่ารักนะ"
เธอเองที่แสร้งทำหน้างอนอยู่ก็ยิ้มออกมาเล็กน้อยพร้อมกับก้มหน้าอย่างเขินอาย
"ชมแค่เนี้ยต้องอายด้วยหรอ"
"บ้า"
เธอตีที่ไหล่ข้างขวาของเขาเบาๆ
"โอ้ย เจ็บ ทำไมแรงเยอะจังเนี่ย"
"สมน้ำหน้า"
"เธอนี่จริงๆเลย...ไม่นั่งหรอ?"
"เออ ฉันลืม"
ความขี้ลืมของเธอทำให้เขาหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง เธอนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับเขา
"รับอะไรดีคะ"
"มอคค่าแก้วนึงค่ะ แล้วเธอล่ะ.."
"ผมเอาคาปูชิโน่ละกันครับ"
หลังจากที่ทั้งคู่สั่งเครื่องดื่มเสร็จพวกเขาก็คุยกันอย่างสนุกสนาน แม้เวลาจะผ่านไปหลายชั่วโมงแล้วแต่พวกเขาก็ยังคุยกันไม่มีเบื่อ
"อืม แบคฮยอน ฉันว่าเรากลับเถอะ ดึกมากแล้วนะ"
"เรียกว่าแบคเฉยๆก็ได้นะ"
"อืม งั้นเรียกฉันว่าแทก็ได้นะ ไปก่อนนะ"
"บาย
หญิงสาวลุกจากเก้าอี้กำลังมุ่งหน้าเดินออกไปจากร้าน
"แท!"
"มีอะไรหรือเปล่า"
เธอหันกลับมาตามเสียงเรียกของเขา
"ฉันจะบอกว่า..."
"อะไรเหรอ"
หญิงสาวเฝ้ารอคำตอบจากชายหนุ่มว่าจะเป็นอย่างที่เธอหวังหรือเปล่า
"วันนี้..เราคุยกันสนุกดีนะ"
"อ..อืม ฉันด้วย"
เธอแสร้งยิ้มรับทั้งที่ความจริงเธอไม่ได้ต้องการคำตอบแบบนั้น เขาจ้องมองเธอเดินออกจากร้านหายลับไปจากสายตา
"ทำไมเราไม่บอกไปเนี่ย!!!!โอ้ย!!!"
เขาพูดอย่างเครียดๆพร้อมกับฟุบลงไปกับโต๊ะ...
ห้องในอพาร์ตเมนท์
"กลับดึกนะพี่ ไปทำไรกันมาปะเนี่ย"
ไคเอ่ยปากแซวหญิงสาว
ห้องในอพาร์ตเมนท์
"กลับดึกนะพี่ ไปทำไรกันมาปะเนี่ย"
ไคเอ่ยปากแซวหญิงสาว
"ไอบ้า"
"แล้วนี่ทำไมหน้าดูสดชื่นกว่าเมื่อเช้าเยอะเลยอ่ะ หรือว่า ไปมีความสุขกับใครมาปะเนี่ย"
"โอ้ย ไอไคบ้า ฉันน่ะไปกินเลือดคนมาสิบคนที่จับตัวแม่สาวผมบลอนด์ไปจบปะ"
หญิงสาวเริ่มจะวีนๆเล็กน้อย
"สิบคน? เล่าดิพี่"
หญิงสาวเริ่มเล่าเรื่องราว ดีโอก็เข้ามาสบทบฟังเรื่องราวเมื่อตอนบ่ายด้วย
"ไอพวกเลว สมควร"
ไคพูดขึ้นอย่างโกรธแค้น
"เฮ้ย เอาพลังมาแบ่งกันบ้างดิพี่"
ดีโอเอยปากพูดขึ้น
"มานี่ดิ"
เธอจับมือไคและดีโอคนละข้าง ทั้งสามหลับตาลง พลังในร่างของแทยอนถูกถ่ายทอดไปให้ทั้งสองคน
5 นาทีต่อมา
การถ่ายทอดพลังก็เสร็จสมบูรณ์ พวกเขาลืมตาขึ้น ตอนนี้พวกเขามีพลังอยู่ในร่างกายเต็มเปี่ยม
"เออฉันไปนอนล่ะนะ"
"ฉันด้วย"
ดีโอและแทยอนต่างเดินตรงไปที่โซฟาแล้วล้มตัวนอนลง
"เฮ้ย แล้วเจสสิก้าล่ะพี่ พี่!!! ดีโอ!!!"
เพียงไม่กี่วินาทีสองคนนั้นก็หลับไปซะแล้ว ชายร่างสูงเลยต้องรับหน้าที่ดูแลหญิงสาวอีกครั้งหนึ่ง เขาเดินไปที่เตียงสีขาวที่หญิงสาวนอนอยู่ ฟุบนอนหลับลงไปที่ข้างเตียง....
กลางดึก
"ช่วยด้วย!! ปล่อยฉันนะ!! ปล่อย!! ฮือ!!"
"สิก้า"
เสียงร้องของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มที่ฟุบหลับไปสะดุ้งตื่น เขาลุกขึ้นมานั่งบนเตียงประคองร่างของหญิงสาวขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอด�
"ไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่มีใครทำอะไรเธอแล้ว.."
เขาพูดพร้อมกับลูบไล้ศีรษะของเธอที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ความอบอุ่นจากอ้อมกอดของเขาเธอจะรับรู้ถึงมันไหมนะ...�
สวัสดีค่ะรีดเดอร์ ไรเตอร์ขอโทษเป็นอย่างมากนะคะที่อัพช้า ไม่ว่างเลยค่ะ แต่จะพยายามอัพให้เร็วที่สุดนะคะ ดีใจมากเลยค่ะที่เริ่มมีคนมาเม้นบ้างแล้ว ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ แล้วก็เรื่องเจสกับคริสตัลจะถูกกันไหมเนี่ยก็ติดตามต่อไปนะคร้าาาา แล้วเรื่องที่จะให้แนะนำการแต่งนิยายเนี่ยบอกไว้ก่อนเลยค่าว่าไรเตอร์ก็มือใหม่ไม่แพ้รีดเดอร์เลยค่ะ ก็ไม่รู้จะแนะนำยังไงเหมือนกันโทษทีนะคะแต่จะติดตามนิยายที่รีดเดอร์เอามาฝากนะคะ ยังไงก็ขอบคุณทุกกำลังใจค่า
�
"แล้วนี่ทำไมหน้าดูสดชื่นกว่าเมื่อเช้าเยอะเลยอ่ะ หรือว่า ไปมีความสุขกับใครมาปะเนี่ย"
"โอ้ย ไอไคบ้า ฉันน่ะไปกินเลือดคนมาสิบคนที่จับตัวแม่สาวผมบลอนด์ไปจบปะ"
หญิงสาวเริ่มจะวีนๆเล็กน้อย
"สิบคน? เล่าดิพี่"
หญิงสาวเริ่มเล่าเรื่องราว ดีโอก็เข้ามาสบทบฟังเรื่องราวเมื่อตอนบ่ายด้วย
"ไอพวกเลว สมควร"
ไคพูดขึ้นอย่างโกรธแค้น
"เฮ้ย เอาพลังมาแบ่งกันบ้างดิพี่"
ดีโอเอยปากพูดขึ้น
"มานี่ดิ"
เธอจับมือไคและดีโอคนละข้าง ทั้งสามหลับตาลง พลังในร่างของแทยอนถูกถ่ายทอดไปให้ทั้งสองคน
5 นาทีต่อมา
การถ่ายทอดพลังก็เสร็จสมบูรณ์ พวกเขาลืมตาขึ้น ตอนนี้พวกเขามีพลังอยู่ในร่างกายเต็มเปี่ยม
"เออฉันไปนอนล่ะนะ"
"ฉันด้วย"
ดีโอและแทยอนต่างเดินตรงไปที่โซฟาแล้วล้มตัวนอนลง
"เฮ้ย แล้วเจสสิก้าล่ะพี่ พี่!!! ดีโอ!!!"
เพียงไม่กี่วินาทีสองคนนั้นก็หลับไปซะแล้ว ชายร่างสูงเลยต้องรับหน้าที่ดูแลหญิงสาวอีกครั้งหนึ่ง เขาเดินไปที่เตียงสีขาวที่หญิงสาวนอนอยู่ ฟุบนอนหลับลงไปที่ข้างเตียง....
กลางดึก
"ช่วยด้วย!! ปล่อยฉันนะ!! ปล่อย!! ฮือ!!"
"สิก้า"
เสียงร้องของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มที่ฟุบหลับไปสะดุ้งตื่น เขาลุกขึ้นมานั่งบนเตียงประคองร่างของหญิงสาวขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอด�
"ไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่มีใครทำอะไรเธอแล้ว.."
เขาพูดพร้อมกับลูบไล้ศีรษะของเธอที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ความอบอุ่นจากอ้อมกอดของเขาเธอจะรับรู้ถึงมันไหมนะ...�
สวัสดีค่ะรีดเดอร์ ไรเตอร์ขอโทษเป็นอย่างมากนะคะที่อัพช้า ไม่ว่างเลยค่ะ แต่จะพยายามอัพให้เร็วที่สุดนะคะ ดีใจมากเลยค่ะที่เริ่มมีคนมาเม้นบ้างแล้ว ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ แล้วก็เรื่องเจสกับคริสตัลจะถูกกันไหมเนี่ยก็ติดตามต่อไปนะคร้าาาา แล้วเรื่องที่จะให้แนะนำการแต่งนิยายเนี่ยบอกไว้ก่อนเลยค่าว่าไรเตอร์ก็มือใหม่ไม่แพ้รีดเดอร์เลยค่ะ ก็ไม่รู้จะแนะนำยังไงเหมือนกันโทษทีนะคะแต่จะติดตามนิยายที่รีดเดอร์เอามาฝากนะคะ ยังไงก็ขอบคุณทุกกำลังใจค่า
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น