ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Romantic Fantasia (Fic Snsd Fx Exo)

    ลำดับตอนที่ #3 : เรียนเต้นรำ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 365
      0
      1 ก.ค. 56

       ในห้องเรียนเต้นรำ เด็กนักเรียนทุกคนกำลังสอดส่องหาคู่ของตนเอง
    "ครูว่านักเรียนคงไม่มีปัญหานะจ้ะ แต่ว่านักเรียนใหม่ของเรายังไม่มีคู่เลยนะ ใครสนใจจะคู่กับแทยอนบ้าง"
    "ผมครับ" "ผม" "ผมสนใจครับ"
    นักเรียนชายหลายคนต่างหมายปองแทยอนเป็นคู่เต้นรำ
    "ขอโทษครับ.."
    เด็กหนุ่มคนหนึ่งเลื่อนประตูห้องเปิดเข้ามา ทุกสายตาต่างจับจ้องที่เขา
    "อ้าว แบคฮยอน ไปไหนมา"
    คุณครูประจำวิชาหันไปเอ่ยปากถามเด็กหนุ่ม
    "คือผมไปช่วยงานครูมาน่ะครับ"
    เด็กหนุ่มพูดพลางหอบเหนื่อยไปพร้อมๆกัน
    "โอเค เข้ามาเถอะ"
    เขาปิดประตูแล้วเดินเข้ามาข้างใน
    "ตกลง..แทยอนเธอคู่ใครจ้ะ"
    "ฉัน.."
    หญิงสาวลังเลที่จะตอบ
    "คู่กับเรานะ..." "ไม่เว้ย เธอ..คู่กับเรานะ"
    "ไม่ๆ เธอต้องคู่กับเราใช่ไหม"
    เด็กนักเรียนชายเกือบทั้งห้องเดินเข้ามาหาแทยอน
    "ฉันคู่กับเขา!"
    หญิงสาวชี้ไปที่เด็กหนุ่มที่เพิ่งเดินเข้ามาเมื่อสักครู่เพื่อตัดปัญหา เขาและเธอสบตากัน เด็กหนุ่มงุนงงเป็นอย่างมาก ทางด้านหญิงสาวก็กะพริบตาให้เป็นนัยๆ
    "โอเค สรุปแบคฮยอนคู่กับแทยอนนะ"
    "โห่!!!!"
    เด็กนักเรียนชายต่างโห่ร้องกันยกห้องเพราะความเสียดาย
    5นาทีต่อมา....
    "ใครยังไม่มีคู่บ้างจ้ะ..."
    คุณครูประจำวิชาเอ่ยถาม สาวผมบลอนด์เดินมาหาเธอ
    "คือหนู..ยังไม่มีคู่ค่ะ"
    เธอก้มหน้าพูดเบาๆอย่างเศร้าใจ
    "ไค เธอคู่กับฉันเถอะนะ" "ไม่เอาน่า ฉันน่ะเต้นรำเก่งกว่ายัยนั้นตั้งเยอะ"
    ชายร่างสูงกำลังตกอยู่ในสภาวะวุ่นวายที่ถูกเด็กนักเรียนหญิงล้อมอยู่รอบตัว
    "เงียบ!"
    เด็กนักเรียนทุกคนอยู่ในความเงียบทันทีเมื่อได้ยินเสียงแหลมของอาจารย์สาวตะโกนขึ้นมา
    "ใครจะคู่กับเจสสิก้า.."
    ความเงียบเริ่มครอบงำ ไม่มีใครพูดอะไรเลย
    "ไม่มีใครอยากคู่กับฉันหรอกค่ะ ฉันขอตัวนะคะ"
    หญิงสาวพูดน้ำตาคลอพร้อมกับเดินเปิดประตูออกไปจากห้องเรียน
    "...ครูครับ"
    ชายร่างสูงเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินตรงมาหาอาจารย์สาว
    "ผมจะคู่กับเธอเองครับ"
    "ไม่ได้นะเธอต้องคู่กับฉัน" "กับฉันต่างหากล่ะ"
    เขาพูดขึ้นแต่กลับได้รับเสียงโต้แย้งจากนักเรียนหญิงที่ยืนอยู่ข้างหลัง
    "หยุด!"
    เสียงแหลมของอาจารย์สาวดังขึ้นอีกครั้ง ทุกคนอยู่ในความเงียบเหมือนชั่วครู่ที่ผ่านมา
    "ในเมื่อไคตัดสินใจแล้ว ห้ามใครโต้แย้งทั้งสิ้น"
    เด็กนักเรียนหญิงทำหน้าไม่พอใจเมื่อได้ยินคำพูดของอาจารย์สาว
    "งั้น..ให้ผมออกไปตามเธอนะครับ"
    "จ้ะ"
    ชายร่างสูงเดินเปิดประตูตามหญิงสาวออกไป เขาสอดส่องสายตามองหาหญิงสาว 
    'อยู่นั้นเอง'
    เขาเดินตรงไปหาเธอที่นั่งอยู่บนม้านั่งสีน้ำตาลติดผนังด้านนอกของห้องเรียนเต้นรำ เธอปาดน้ำตาที่ค่อยๆไหลออกมา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยคราบน้ำตา เขาค่อยๆเดินไปนั่งข้างๆเธอ 
    "เธอออกมาทำไม.."
    เธอพูดเสียงสั่นเครือ
    "ฉันก็ออกมาตามเธอไง"
    "เธอจะสนใจฉันทำไมล่ะในเมื่อทุกๆคนไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตา"
    "งั้น..เธอก็ลองคิดดูสิว่าทำไมเพื่อนถึงไม่ชอบเธอ"
    หญิงสาวนิ่งไปสักครู่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
    "คงเป็นเพราะฉันเป็นลูกคุณหนู แล้วก็หยิ่งๆ ไม่ค่อยชอบคุยกับใครมั้ง"
    เธอพูดพร้อมกับฝืนยิ้มทั้งทีน้ำตายังไหลออกมาไม่ขาดสาย
    "เธอก็ลองเปลี่ยนตัวเองสิ เลิกทำตัวเป็นลูกคุณหนู เลิกหยิ่ง แล้วก็คุยกับเพื่อนๆบ้างสิ"
    "....ไว้ฉันจะพยายามนะ"
    ชายร่างสูงลุกขึ้นจากม้านั่ง ยื่นมือข้างหนึ่งให้หญิงสาว
    "เข้าไปข้างในกันเถอะ"
    "ฉันคงไม่เข้าไปแล้วล่ะ ฉันไม่มีคู่น่ะ"
    "เธอก็คู่กับฉันไง.."
    หญิงสาวสบตากับชายหนุ่ม เธอจับมือของเขาแล้วพยุงตัวยืนขึ้น เธอสบตากับชายหนุ่ม
    "ขอบคุณมากนะ...ถึงแม้เราจะพึ่งรู้จักกันแต่เธอเป็นเพื่อนที่ดีมากๆสำหรับฉันเลยล่ะ ว่า
    แต่..ฉันยังไม่รู้จักชื่อเธอเลย ฉัน..เจสสิก้า เรียกเจสก็ได้นะ"
    "ฉัน..ไคนะ ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันหวังว่าเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะ"
    ชายหนุ่มยื่นมือหนาออกมา หญิงสาวยื่นมือเรียวออกมาจับมือของเขาเป็นการตอบรับ
     
     
    กลับไปที่ห้องเต้นรำ นักเรียนทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับการฝึกเต้นรำกับคู่ของตัวเอง
    "เธอชื่อแทยอนใช่ไหม"
    เด็กหนุ่มเอ่ยปากถามหญิงสาว ขณะที่ทั้งคู่กำลังฝึกซ้อมเต้นรำด้วยกันอยู่
    "อืม..เธอล่ะชื่อไรนะ"
    "ฉัน..แบคฮยอน ฉันก็ถามอะไรหน่อยได้ไหม"
    "อะไรล่ะ"
    "ทำไมเธอถึงเลือกฉันล่ะ"
    "ก็...ฉันว่าเธอดูปลอดภัยที่สุดแล้วในหมู่เด็กผู้ชายน่ะ.."
    เธอพูดแล้วหัวเราะไปพร้อมๆกับเด็กหนุ่มอย่างสนุกสนาน เธอและเขาสนิทกันเร็วมาก
    "อ้าว ไค เจสสิก้ามาแล้วหรอ"
    อาจารย์สาวพูดขึ้นหลังจากเห็นไคและเจสสิก้าเปิดประตูห้องเข้ามา
    "เจสสิก้า เธอโอเคใช่ไหมจ้ะ"
    "หนูโอเคค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เป็นห่วง"
    ในขณะนั้นชายร่างสูงเหลือบไปเห็นแทยอนกำลังเต้นรำกับเด็กหนุ่ม พวกเขาซ้อมเต้นรำพร้อมกับพูดคุยและหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
    เขาเดินตรงเข้าไปหาหญิงสาว
    "พี่แทยอน..มาหาฉันหน่อยดิ"
    "แปปนะ เดี๋ยวฉันมา"
    หญิงสาวผละจากการซ้อมเต้นรำ เดินตามชายร่างสูงไปที่มุมห้อง
    "นี่พี่..เดี๋ยวจะฟ้องดีโอ"
    ชายหนุ่มพูดขึ้นพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย
    "ฟ้องดีโอ?เรื่องอะไร"
    หญิงสาวทำหน้างุนงงอย่างไม่เข้าใจ
    "ก็พี่อ่ะ ดูจะสนิทกับไอเด็กหนุ่มนั้นจังเลยนะ พึ่งรู้จักกันไม่ใช่หรอไง...ชอบเขาหรอ"
    คำพูดของชายร่างสูงทำให้หญิงสาวตรงหน้าใบหน้ากลายเป็นสีแดงเพราะความเขินอาย
    "ไอบ้า!"
    เธอใช้แรงของเธอผลักชายร่บงสูงออกไปพร้อมกับเดินอมยิ้มกลับไปซ้อมเต้นรำกับเด็กหนุ่มที่ยืนรออยู่
    "เจส ไปซ้อมเต้นรำกัน"
    ชายร่างสูงเดินตรงไปหาหญิงสาวที่ยืนรออยู่
    "ฉันเต้นรำไม่ค่อยเก่งนะ"
    "ไม่เป็นไรหรอก มาเถอะ"
    หญิงสาวเดินตามชายหนุ่มไปตรงที่ว่างตรงกลางห้อง พวกเขาเริ่มเต้นรำไปด้วยกัน เธอและสบตากัน ความรู้สึกบางอย่างแล่นเข้ามาแทนที่แต่ไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไร....
     
    อพาร์ตเมนท์
    แวมไพร์สามตนนอนอยู่บนเตียงสีขาว
    "เฮ้ย ไอไค แกว่าแวมไพร์อย่างพวกเรามีความรักได้ไหม"
    ชายหนุ่มเอ่ยปากถามชายร่างสูงที่นอนหลับตาอยู่
    "ได้ดิวะ เป็นแวมไพร์แล้วไม่มีหัวใจหรอไงวะ"
    "นั้นสิ แต่ถ้าคนที่เรารักเขารู้ตัวตนที่แท้จริงของเรา...จะเป็นยังไงนะ"
    แทยอนพูดออกมาลอยๆแต่ในหัวกลับแอบคิดหนัก
    "ว่าแต่..อยู่ดีดีเรามาพูดเรื่องนี้กันทำไมเนี้ย นอนเหอะ"
    ชายหนุ่มใบหน้าคมเข้มพูดพร้อมกับหลับตาลง พวกเขาทั้งหมดหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน...

    เช้าวันรุ่งขึ้น
    วันนี้เป็นวันเสาร์ เป็นวันดีที่แวมไพร์อยากพวกเขาจะได้หยุดพักผ่อนแต่ทว่า...
    "โอ้ย!!ปวดหัว!!ช่วยฉันด้วย อ้า!!"
    "พี่!"
    ชายหนุ่มทั้งสองตกใจเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินเสียงหญิงสาวในห้องกรีดร้องด้วยความทรมาน พวกเขาวิ่งเข้าไปหาเธอในห้อง...
    "ช่วยด้วย!!"
    เธอดิ้นพล่านอยู่บนเตียงนอน ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ สองขี้ยวของแวมไพร์ปรากฏขึ้น ใบหน้าของเธอมีสีขาวซีด
    "พี่!"
    ดีโอวิงเข้าไปจับร่างที่ดิ้นพล่านของพี่สาวให้อยู่กับที่
    "เลือด!!!  เลือดอยู่ไหน"
    เธอพูดขึ้นก่อนจะสลบไสลไป ใบหน้าและร่างกายของเธอเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ
    "เลือด...ใช่ เราไม่ได้กินเลือดกันนานมากแล้วนะ.."
    ชายหนุ่มที่กำลังประคองพี่สาวอยูหันไปพูดกับชายร่างสูง
    "แล้วทำไมพวกเราไม่เป็นล่ะ"
    "ก็พี่ฉันเป็นผู้หญิง ถึงจะเป็นแวมไพร์แต่ก็อ่อนแอกว่าพวกเรานะ.."
    "แล้วเราจะไปหาเลือดจากที่ไหนล่ะ..."


    สวัสดีค่ะรีดเดอร์ วันนี้ก็เอาไคเจสกะแทแบคไปนะคะ เป็นยังไงบ้างอ่ะคะ ไรเตอร์แต่งโอเคหรือเปล่า มาเม้นให้กันบ้างก็ดีนะ ยังไงก็รอติดตามตอนต่อไปนะคะว่าสามแวมไพร์จะไปหาเลือดมาจากไหน สำหรับวันนี้ ก็แค่นี้ก่อนนะคะ

     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×