Romantic Fantasia (Fic Snsd Fx Exo)

ลำดับตอนที่ #13 : งานโรงเรียน

หลายวันต่อมา นักเรียนทุกคนก็สอบปลายภาคก่อนที่จะปิดเทอมใหญ่

หลังวันสอบไล่ไม่กี่วันต่อมา

ห้องม.6/1

"นักเรียน โรงเรียนเราจะจัดงานโรงเรียนภายในอาทิตย์หน้านะ ให้ทุกคนร่วมมือช่วยกันด้วยนะ ปีนี้ปีสุดท้ายแล้ว"

"ค่ะ/ครับ"

เด็กนักเรียนต่างคุยกันเรื่องงานโรงเรียนอย่างตื่นเต้น

"เจสสิก้า"

"คะ?"

คุณครูเดินเข้ามาหาเจสสิก้าที่นั่งเหม่อลอยอยู่ท่ามกลางเสียงคุยของนักเรียนในห้อง

"ได้ข่าวว่าร้องเพลงเพราะนิ ไปร้องเพลงในงานปีนี้หน่อยนะ"

"เอ่อ...ไม่ดีมั้งคะ"

"นะ..ถือว่าครูขอร้อง"

"....ก็ได้ค่ะ"

"ขอบคุณมากจ้ะ"

คุณครูเดินกลับไปที่หน้าห้องเหมือนเดิม หญิงสาวก๊ยังคงนั่งเหม่อลอยต่อไป...

 

วันรุ่งขึ้น

ทุกคนมาโรงเรียนเพื่อช่วยกันจัดงานโรงเรียน หน้าโรงเรียนมีซุ้มดอกไม้สวยงามตระการตา ภายในก็ประดับตกแต่งด้วยลูกโป่งหลากสี ที่ลานจัดงานมีเวทีการแสดงขนาดใหญ่ตั้งอยู่ มีซุ้มอาหารและของซื้อของขายตั้งอยู่รอบๆ 

แวมไพร์สาว แทยอน เดินเข้ามาในโรงเรียนสอดส่องสายตาดูสิ่งสวยงามรอบตัวทั้งที่หัวใจของเธอตอนนี้มันกำลังร้องไห้...

"พี่โอเคปะเนี่ย"

ดีโอเอ่ยปากถามพี่สาว

"อ..โอเคสิ"

เธอตอบอย่างไม่ค่อยมั่นใจ

"เดี๋ยวฉันมานะ"

หญิงสาวพูดแล้วเดินตรงไป เธอเดินไปเรื่อยๆพร้อมกับสอดส่องสายตาหาเด็กหนุ่มคนนั้น....แต่ก็ไร้ซึ่งเงาของเขา

"ครูคะ..เห็นแบคฮยอนไหมคะ"

เธอเดินตรงไปถามคุณครูที่กำลังวุ่นวายกับการจัดตกแต่งลูกโป่ง

"ไม่เห็นเลยจ้ะ"

"ค..ค่ะ ขอบคุณค่ะ"

เธอเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำอย่างเหม่อลอย 

"ฮึก.."

เธอยกมือขึ้นมาปิดปากเพื่อกลบเสียงสะอื้น น้ำตาของเธอไหลลงมาเปื้อนแก้มสวย เธอเปิดก๊อกน้ำในอ้างล่างหน้าแล้วควักน้ำล้างใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาแต่มันก็ไม่สามารถที่จะปกปิดได้หรอกนะว่าเธอเพิ่งผ่านการร้องไห้มา เธอพยายามควบคุมสติอารมณ์แล้วเดินออกจากห้องน้ำไป ทุกความเจ็บปวดของเธออยู่ในสายตาของเด็กหนุ่มที่เธอกำลังตามหาทุกอย่าง.....     5 วันที่มีการเตรียมจัดงาน เขาก็ยังคงไม่แสดงตัวออกมา แต่มันก็คงไม่ต่างอะไรกับการทิ้งให้หญิงสาวเจ็บปวดต่อไป.....

 

วันงานโรงเรียน

เวลา 18.00 น.

ทุกคนเดินเข้ามาในโรงเรียนภายในชุดไปรเวทย์ บรรยากาศภายในงานดูชุลมุนแต่ก็สนุกสนาน

'วันนี้เขาจะมาไหมนะ'

นี่เป็นเพียงสิ่งที่หญิงสาวคิดอยู่ตอนนี้ เธอยังคงตามหาเขาต่อไป 

 

1 ชม.ต่อไป

"เชิญทุกคนมาดูการแสดงได้เลยนะคะ การแสดงแรกจะเป็นการแสดงของจองเจสสิก้าจากม.6/1ค่ะ"

เพียงได้ยินชื่อขอหญิงสาว ชายร่างสูงก็หันขวับมาทันที

"เชิญชมได้เลยค่ะ"

เสียงปรบมือดังขึ้นพร้อมกับเสียงซุบซิบเล็กน้อย

"ยัยเจสสิก้าเนี่ยนะ??"

และแล้วหญิงสาวก็ขึ้นเวทีมาด้วยเสื้อผ้าหน้าผมที่อลังการมาก เปียโนตัวนึงตั้งอยู่ที่ตรงกลางของเวที เธอนั่งลงที่เก้าอี้ข้างเปียโน

"เฮ้ยยย เดี๋ยวไปซื้อดอกไม้ก่อนนะเว้ยย"

"เฮ้ย ไปด้วย"

เสียงเหล่านั้นดังอยู่ตรงหน้าชายร่างสูงที่ไม่ค่อยจะพอใจกับคำพูดเหล่านั้นเท่าไรนัก แต่เขาก็คงทำได้เพียงมองดูอยู่ไกลๆ...

และแล้วเสียงเพลงจากเปียโนก็ดังขึ้น...

 

http://youtu.be/wDqjxjyMq-o

(ไปฟังกันนะคะ สิก้าร้อง มีซับไทยด้วย)

 

และแล้วการแสดงของเธอก็จบลง เสียงปรบมือพร้อมกับเสียงโห่ร้องของเด็กนักเรียนชายดังเกรียวกราว เสียงของเธอช่างหวานและไพเราะ....

"พี่คะ ฉันขอร้องเพลงได้ไหมคะ เพลงนี้นะคะ"

อยู่ดีๆแทยอนก็เอาชื่อเพลงใส่มือพี่สตาฟเอาดื้อๆ

 เธอสบตากับเจสสิก้าสักพักพร้อมกับแย่งไมค์ของเธอมาจากมือแล้วเดินขึ้นไปบนเวทีทันที

"น้องคะ เดี๋ยวค่ะ!"

เธอยืนอยู่บนเวทีพร้อมกับสอดส่องสายตาหาคนที่ไม่เจอกันมาหลายวัน

"ฉัน..ขอร้องเพลงนี้ให้บางคนนะคะ ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่นี่หรือเปล่า แต่ถ้าอยู่ก็...ช่วยฟังฉันเป็นครั้งสุดท้าย...."

"นั้นพี่แทนิ"

ยิ่งพูดเท่าไร น้ำตาของเธอก็ยิ่งคลออยู่ในดวงตา ทุกคนต่างงุนงงว่านี่คือการแสดงหรือไม่ เธอยังคงพยายามมองหาเขา แต่ก็ไม่พบเจอ...ก่อนที่เสียงเพลงจะดังขึ้นอีกครั้ง.....

 

http://youtu.be/jj7EYRzivTg

(ไปฟังกันนะคะ ของแทยอน มีซับไทยเหมือนกัน)

 

และแล้วบทเพลงก็จบลง เสียงของเธอที่ส่งความรู้สึกไปยังคนที่ตามหา...ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอจะรู้ไหมว่าคนที่เธอกำลังตามหา เขาไม่เคยละสายตาจากเธอเลยนะ..

ด้วยเสียงที่แสดงถึงความเป็นมืออาชีพและอารมณ์เพลงที่แสดงความรู้สึกจริงๆของเธอทำให้มีเสียงปรบมือเกรียวกราวตามมา

"ขอบคุณค่ะ"

เธอเดินลงจากเวทีพร้อมกับยื่นไมค์ให้กับพี่สตาฟ

"ค..ค่ะ งั้นเรามาชมการแสดงต่อไปกันเลยนะคะ"

หญิงสาวเดินไปจากงานที่ชุลมุนไปที่สวนด้านหลังแล้วปล่อยน้ำตาที่เก็บไว้ออกมาทันที แต่ทันใดนั้นก็มีใครบางคนวิ่งเข้ามาโอบกอดเธอไว้

"......ฮือ"

เธอไม่พูดอะไรเพียงแต่ร้องไห้อยู่ที่บ่าของเขา

"ฉันขอโทษ"

เขาพูดพร้อมกับลูบผมของเธอเบาๆแล้วกระชับอ้อมกอดให้แน่นยิ่งขึ้น 

"เธอหายไปไหนมา.."

เธอผละออกจากอ้อมกอดนั้นทั้งที่ความจริงเธออยากจะอยู่ในอ้อมแขนที่อบอุ่นให้นานแสนนาน

"ฉันไม่ได้ไปไหนหรอก ฉันก็อยู่ข้างๆเธอนั้นแหละ แค่ฉันยังสับสนอะไรนิดหน่อย"

"แล้ว...เธอไม่กลัวฉันหรอ"

หญิงสาวพูดพร้อมกับก้มหน้าเล็กๆ

"อืม...ตอนแรกที่ฉันเห็นเธอ ฉันก็กลัวนะ แต่ตอนนี้คงไม่แล้วล่ะ เธอคงไม่กัดคอฉันใช่ไหมล่ะ"

"...ไม่รู้สิ ถ้าเกิดฉันหิวขึ้นมาก็อาจจะเป็นอย่างนั้นนะ"

เธอพูดพร้อมกับเปลี่ยนดวงตาให้เป็นสีแดงแวบนึง 

"แทยอน..."

เขาจับมือทั้งสองข้างของเธอขึ้นมา

"ฉันรักเธอนะ.."

เธอพยักหน้าเบาๆเป็นการรับรู้แล้วก้มหน้าอย่างอายๆ แต่แล้วก็เกิดความผิดปกติขึ้นกับเธอ เธอกุมหัวของตัวเองไว้ข้างนึง

"แท เป็นอะไรหรือเปล่า"

"ฉัน...ฉันปวดหัว"

เขารีบมาพยุงร่างของเธอไว้ก่อนที่จะล้มลง.....

ปล.ช่วงนี้ไรต์ต้องอ่านหนังสือสอบ ยังไงก็ขอโทษที่ลงช้าและขอบคุณที่ติดตามนะคะ