ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ??
"......."
คริสตัล ถึงแม้จะรู้เรื่องอยู่แล้วแต่ก็ตกใจที่เห็นชายหนุ่มสภาพนี้ แบคฮยอนยังคงตกใจกับดวงตาสีแดงและคราบเลือดที่ริมฝีปากของหญิงสาว แต่คงไม่มีใครตกใจไปมากกว่า...เจสสิก้า
"พวกเธอ...เป็นอะไร...คริสตัล...พี่กำลังฝันอยู่ใช่ไหม...มันไม่ใช่เรื่องจริง...ไม่จริง!"
เธอพูดอย่างเสียสติก่อนจะวิ่งออกไป
"สิก้า!/พี่สิก้า!"
ชายร่างสูงและเด็กสาววิ่งตามหญิงสาวไป ดีโอมองพี่สาวของเธอที่กำลังก้มหน้าหลบเด็กหนุ่มตรงหน้า
"ออกไปก่อน"
หลังจากที่หญิงสาวพูด เขาก็เดินตามคริสตัลไป
"สิก้า!"
ชายร่างสูงคว้าแขนของหญิงสาว
"ออกไปนะ!อย่ามายุ่งกับฉัน!มนุษย์กับปีศาจ...มันอยู่ร่วมกันไม่ได้หรอกนะ"
เธอสะบัดมือของเขาออก น้ำตาของทั้งคู่หลั่งออกมาพร้อมๆกัน ต่างคนต่างก็เจ็บปวด....
"แทกซี่"
หญิงสาวเรียกแทกซี่แล้วขึ้นรถไปทันทีทิิ้งให้ชายร่างสูงต้องเจ็บปวดอีกครั้ง เขาทรุดลงไปกับพื้แล้วอยู่ดีๆฝนก็เทลงมา
"ใจเย็นๆนะคะ"
เด็กสาวปลอบใจ
"ตอนนี้เจสสิก้าคงจะเกลียดฉันมากเลยสินะ"
"กลับบ้านกันเหอะ"
ดีโอพยุงร่างของชายร่างสูงขึ้นมา....
ทางแทยอนและแบคฮยอน
ทั้งคู่ยืนสบตากันท่ามกลางสายฝน ดวงตาของหญิงสาวยังคงเป็นสีแดง
"ฉัน...ฉันขอโทษที่ปิดบังเธอมาตลอด"
"..."
"ฉันรู้อยู่แล้วว่าสักวันเธอก็ต้องรู้และเธอก็คงจะรับไม่ได้"
"..."
"มนุษย์กับแวมไพร์มันอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้ฉันรู้ดี"
"..."
"แต่ยังไงก่อนที่เธอจะไป ฉัน...ฉันขอขอบคุณสำหรับทุกๆอย่าง...ขอบคุณที่ทำให้ฉันไม่เหงา...ขอบคุณที่ทำให้ฉันมีความสุข เธอรู้ไหมว่า...ฉันมีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเธอนะ"
น้ำตาของหญิงสาวเริ่มคลอในดวงตาสีแดง
"ฉันร.....ฉันก็จะบอกแค่นี้แหละ ขอให้เราจากกันโดยดีนะ"
เธอหันหลังเดินกลับไปทั้งที่ยังไม่ได้บอกความในใจ น้ำตาไหลลงมาปะปนกับสายฝน
"มันเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย.."
เด็กหนุ่มได้แต่พูดกับตัวเองอย่างสับสน...
อพาร์ตเมนท์
คริสตัลกลับไปแล้ว ตอนนี้เหลือผู้ที่เป็นผู้เป็นคนอยู่เพียงคนเดียว เพราะทั้งไคและแทยอนต่างก็ยังรับไม่ได้กับการที่ต้องเลิกรากับคนที่รัก
"ไหนเขาบอกว่าแวมไพร์ไม่มีความรู้สึกไง ไหนเขาบอกว่าพวกเรามันไม่มีหัวใจ"
ชายร่างสูงที่นอนซมอยู่บนพื้นพูดขึ้นอย่างเลื่อนลอย
"แล้วที่เราเจ็บปวดอยู่ตอนนี้คืออะไร...มันคืออะไร...ใช่ เราไม่ควรลงมาบนโลกมนุษย์เลย..."
หญิงสาวที่นอนซมอยู่ข้างๆชายร่างสูงก็เอ่ยปากขึ้นด้วยเช่นกัน
"เฮ้อ ฉันจะทำยังไงดี..."
คฤหาสน์ของสองสาว
"คริสตัล..พี่ควรจะทำยังไงดี"
หญิงสาวเอ่ยปากถามเสียงสั่นเครือ
"พี่ก็แค่ลองเปิดใจค่ะ...เขาไม่ใช่มนุษย์...แต่เขาก็รักพี่ เขาก็สามารถปกป้องและดูแลพี่ได้ ความรักมันไม่มีพรมแดนหรอกค่ะ"
"แต่..เธอจะให้พี่รักกับปีศาจน่ะหรอ ถ้าวันนึงเขาเกิดหิวแล้วจะกินเลือดพี่ขึ้นมาจะทำยังไง"
"ไม่หรอกค่ะ พี่เชื่อฉันเถอะ"
วันจันทร์
ห้องม.5/1
"ทำยังไงดีอ่ะ พี่สิก้าเขาไม่ฟังฉันเลย"
เด็กสาวพูดขึ้นอย่างหมดหวัง
"เรื่องอย่างนี้มันก็คงต้องใช้เวลาแหละนะ"
"ทำไมเราต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้กันด้วยนะ"
"นั้นสิ ฉันไม่น่าพาพวกเขามาโลกมนุษย์เลย"
"ถ้าเธอไม่มา ฉันก็ไม่เจอเธอน่ะสิ"
เด็กสาวพูดก่อนที่จะซบลงไปบนไหล่ของชายหนุ่ม เขานำมือของเขามาลูบศีรษะของเธอเบาๆ อย่างน้อยการที่เขาลงมาบนโลกมนุษย์ก็ทำให้เขาได้รักเด็กผู้หญิงอย่างเธอ..
ม.6/1
ภายในห้องเรียนที่บรรยากาศแสนจะอึมครึม ยิ่งตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มและหญิงสาวหลังห้องเป็นกังวลเข้าไปใหญ่
'กริ้งงงงง'
เสียงออดพักเที่ยงดังขึ้น นักเรียนทุกคนต่างเดินออกไปจากห้องรวมถึงเจสสิก้าที่กำลังจะเดินออกไป แต่แล้วก็มีมือนึงจับข้อมือเธอเอาไว้
"สิก้า..."
เธอสะบัดมือของชายร่างสูงแล้วเดินออกไปกับทิฟฟานี่อย่างเย็นชาและไร้เยื่อใย
'ฉันควรจะทำยังไง'
แทยอนส่งความรู้สึกผ่านสายตาส่งไปหาเด็กหนุ่มที่กำลังสบตาเธอ
'ฉันควรจะทำยังไง'
ในขณะที่ในหัวของแบคฮยอนก็สับสนไม่ต่างจากเธอ แต่เด็กหนุ่มก็ละสายตาออกจากเธอและเดินออกไปจากห้อง...
หญิงสาวเดินกลับไปที่มุมห้อง เธอทรุดตัวลงข้างๆชายร่างสูง
"ไม่มีใครยอมรับเราได้..ใช่ไหม"
"ก็คงงั้นแหละพี่"
"ฉันไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง ยังไงฉันก็ขาดเขาไม่ได้นะ ฮึก.."
แทยอนพูดพร้อมกับน้ำตาที่หลั่งไหลออกมา ชายร่างสูงตรงหน้าก็ไม่ต่างอะไรกับเธอ
'เราต้องเข้มแข็งเพื่อพี่แทนะ'
ชายร่างสูงกอดปลอบใจพี่สาวทั้งที่เขาก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน คริสตัลและดีโอผู้แอบมองทั้งสองอยู่ก็รู้สึกเศร้าใจเช่นเดียวกัน พวกเขาเดินเข้ามาหาทั้งสอง ดีโอเดินเข้าไปโอบกอดชายร่างสูงและพี่สาว
"นายต้องผ่านมันไปให้ได้นะ"
"พี่แท ใจเย็นๆนะคะ"
ฝ่ายคริสตัลก็กอดปลอบแทยอน
"ขอบคุณนะ.."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น