ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ฉันควรจะบอกเธอหรือเปล่านะ...
"อ้า!"
เด็กสาวตกใจจนล้มลงไปอยู่บนพื้นสนามหญ้า ชายหนุ่มดวงตาสีแดงเดินเข้ามาใกล้เธอมากเท่าไร ร่างของเธอค่อยๆขยับออกห่างเขามากเท่านั้น
"ไหนบอกว่าเธอไม่กลัวไงล่ะ"
เขาพูดขึ้น
"ฉัน.."
"เธอคงรับไม่ได้กับตัวตนที่แท้จริงของฉันใช่ไหมล่ะ.."
น้ำเสียงของเขาเริ่มเศร้าลง เด็กสาวที่ล้มอยู่บนพื้นหญ้าตั้งสติแล้วลุกขึ้นมาหาเขา
"ฉัน...ฉันแค่ตกใจน่ะ"
การกระทำของเด็กสาวตรงหน้าสร้างความแปลกใจปนดีใจให้กับชายหนุ่ม จะมีสักกี่คนที่จะกล้าเผชิญหน้ากับอมนุษย์อย่างเขา
"เธอไม่กลัวฉันแล้วหรอ เธอจะไม่ทิ้งฉันไปใช่ไหม"
"ไม่หรอก.."
ชายหนุ่มดีใจมาก เขาโผเข้ากอดเด็กสาว มันรู้สึกดีที่ไม่ต้องปิดบังเรื่องของตัวเองกับคนที่เรารัก ทั้งสองผละออกจากกัน
"เธอกล้ามากเลยนะที่ไม่กลัวฉัน"
"ทำไมฉันต้องกลัวด้วยล่ะ ก็แค่แวมไพร์...ฉันดีใจซะอีก ไม่เคยคิดว่าชาตินี้จะได้เจอแวมไพร์ตัวเป็นๆ"
"ทำเป็นเก่ง เดี๋ยวฉันจะกินเลือดเธอให้หมดตัวเลยคอยดู"
"แล้ว...นอกจากนี้มีใครที่เป็นเหมือนเธออีกไหม"
เด็กสาวเอ่ยปากถาม
"ก็มี.."
"ใครหรอคะ"
"ดีโอ! กลับบ้าน"
เสียงหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้น เธอเดินมาพร้อมกับไค เด็กสาวมองทั้งสองคนที่พึ่งจะเดินเข้ามาแล้วมองหน้าชายหนุ่ม......
"สวัสดีค่ะพี่แทยอน...แล้วเธอ..ชื่อไคใช่ไหมคะ"
"ครับ"
ชายร่างสูงตอบรับ
"พี่กับไค...เป็นแวมไพร์ใช่ไหมคะ?"
เด็กสาวถามอย่างตรงไปตรงมา ทั้งสองคนตกใจและไม่คาดคิดมาก่อนว่าเด็กสาวจะรับรู้เรื่องนี้
"เธอ...รู้ งั้นหรอ..."
"ค่ะ ฉันเพิ่งรู้ไม่นานมานี้ แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันจะไม่บอกใคร"
"แล้วเธอไม่กลัวพวกเราหรอ"
ชายร่างสูงเอ่ยปากถามบ้าง
"ตอนแรกฉันก็กลัวนิดหน่อยค่ะ แต่ตอนนี้ไม่แล้วล่ะค่ะ...งั้น ฉันไปหาพี่สิก้าก่อนนะคะ ต้องกลับบ้านแล้ว"
"เดินไปด้วยกันก็ได้นี่"
ชายร่างสูงขัดขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินชื่อของหญิงสาว ทุกคนจับจ้องสายตาไปที่เขา
"ก็..ไปทางเดียวกันไม่ใช่หรอ"
ชายร่างสูงอ้าง
"แล้ว..เราควรจะบอกสิก้าดีไหม?"
แทยอนเอ่ยปากถาม
"ฉันแนะนำว่า...อย่าดีกว่าค่ะ"
"ทำไมล่ะ"
ชายร่างสูงสงสัยกับคำตอบของเด็กสาว
"ไม่ใช่ทุกคนนะคะที่จะไม่กลัวแบบฉัน แล้วยิ่งกับพี่ฉันเนี่ย...ฉันว่ารอให้ถึงเวลาก่อนดีกว่าไหมคะ"
"...."
ทุกคนเริ่มครุ่นคิดอย่างเงียบๆ
"พี่แท แล้วแฟนพี่อ่ะ จะไม่บอกหรอ"
ชายร่างสูงเอ่ยปากถาม ชายหนุ่มอีกคนหันมามองที่เธออย่างระแวง
"ฟ..แฟนอะไรพี่ไม่มี"
"นี่พี่ เลิกโกหกฉันเหอะ พี่จะมีแฟนหรือไม่มีฉันไม่ยุ่งกับพี่หรอกนะ แต่ถ้าไอเด็กนั้นทำพี่เสียใจเมื่อไรล่ะก็นะ...."
"ดีโอ..."
ผู้เป็นพี่สาวซาบซึ้งในความรักและห่วงใยของเขาได้อย่างลึกซึ้ง
"ฉันว่าพวกเราไปหาสิก้าแล้วกลับบ้านกันเถอะ"
"แหม ทียังงี้รีบเชียวนะ"
ผู้เป็นพี่สาวอดแซวน้องชายของเธอไม่ได้...
พวกเขาเดินไปรับเจสสิก้าแล้วเดินทางกลับบ้านพร้อมกัน
ระหว่างทางกลับบ้าน
คริสตัล ดีโอและแทยอนเดินนำหน้า ส่วนไคและเจสสิก้าเดินตามอยู่ข้างหลัง หลังมือของทั้งคู่สัมผัสกันเบาๆ ชายร่างสูงตัดสินใจกอบกุมมือบางของหญิงสาวไว้ในมือของเขาราวกับว่าไม่อยากให้เธอจากไปไหน ทำให้ทั้งคู่แทบไม่ได้สบตากันเนื่องจากความเขินอายเข้ามาแทนที่
"สิก้า.."
"..."
เธอหันมามองหน้าเขาอย่างสงสัย
"เธอกลัวปีศาจหรือเปล่า"
"กลัวสิ ถึงปีศาจมันจะมีแค่ในทีวี แต่ฉันก็ยังเกลียดแล้วก็กลัวปีศาจอยู่ดีนั้นแหละ"
คำพูดของเธออาจจะทำร้ายจิตใจของเขา แต่ตอนนี้คงไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเขาไปกว่าผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว....
"ฉันจะไม่มีวันให้แกมีความสุขหรอก เจสสิก้า!"
ปล.สถานการณ์เริ่มดีขึ้นแล้วนะ^^ ติดตามกันต่อไปนะคะว่าใครที่คิดร้ายกับสิก้า
แล้วก็ขอบคุณทุกคนที่ติดตามค่ะ ขออัพตอนละนิดละกันนะคะ ไม่ค่อยมีเวลาเลยค่ะ เข้าใจไรเตอร์ด้วยนะคะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น