คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter I
Chapter I
Rrrrrrrrr.. Rrrrrrrrrr..
“อืม..”
“เครื่องออกสี่ทุ่มนะเธญ่า ลูกจะล็อคห้องทำไมเนี่ย”
ใครก็ได้ช่วยบอกคุณนายแบร์นารด์ทีว่าเราสามารถคุยโทรศัพท์ได้โดยไม่ต้องตะโกนน่ะ
“แม่หยุดเคาะห้องก่อนได้มั้ยคะ แล้วก็ไม่ต้องตะโกนด้วย” เสียงเคาะห้องหยุดไปแล้ว ฉันกดตัดสายแล้วลุกขึ้นมานั่งแบบหงุดหงิดนิดหน่อย จำไม่ได้ว่าหลับไปตอนไหน แต่ที่รู้ๆอาการปวดคอนี่บ่งบอกว่าฉันคงนอนในท่าที่ทุเรศแหง ฉันยกมือมานวดต้นคอตัวเองแรงๆพอดีกับที่สายตาก็เหลือบไปเห็นกองเสื้อผ้าที่ยังจัดค้างไว้
“เฮ้อ..” ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆพร้อมกับลุกไปเปิดประตูห้อง แน่นอน แม่ยังยืนเท้าเอวรออยู่ “จัดกระเป๋าต่อทีค่ะ ไม่งั้นเราคงไม่ทันขึ้นเครื่อง” ฉันพูดขึ้นมาเบาๆเป็นภาษาฝรั่งเศส แม่เลิกคิ้วเล็กน้อย แหงล่ะ ก็เราไม่พูดภาษาฝรั่งเศสกันมาเกือบเดือนแล้วนี่
ขอเล่าสั้นๆแล้วกันนะ ฉันชื่อเธญ่า แบร์นารด์ เป็นลูกเสี้ยวฝรั่งเศส-อเมริกัน-ไทย ตอนนี้กำลังยืนอยู่ที่อพาร์ตเม้นท์ชื่อดังในปารีสที่มีราคาค่าเช่าเดือนละเหยียบแสน (ที่จะสื่อก็คือพ่อแม่ฉันรวยมาก) แต่ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้ฉันคงยืนอยู่ที่บ้านของแม่ในนิวยอร์ค เหตุผลง่ายมาก ย่าเพิ่งเสีย แถมบริษัทที่พ่อทำงานมีสาขาหลักอยู่นิวยอร์คที่ให้เงินเดือนสูงกว่าทีนี่อีกอีกสามเท่า พ่อเลยก็ไม่มีเหตุผลให้อยู่ที่นี่ต่อ (ตอนแรกที่ย้ายมาอยู่เพราะย่าหวงพ่อมาก -_-) บวกกับแม่เองก็ไม่ค่อยชอบที่นี่ (แหงล่ะ แม่ฉันสาวอเมริกัน สองเมืองที่แม่ไม่อยากอยู่ที่สุดคือลอนดอนกับปารีส) เราเลยตกลงกันว่าจะย้ายกลับไปอยู่บ้านแม่ และนั่นคือสาเหตุที่แม่บอกให้ฉันงดภาษาฝรั่งเศสชั่วคราวแล้วเปลี่ยนมาพูดภาษาอังกฤษแทนเพื่อความเคยชิน แม่เคยบ่นอยู่หลายครั้งว่ามันไม่แฟร์เลยที่แม่ต้องพูดแต่ภาษาฝรั่งเศส เดาว่าตอนนี้แม่คงตื่นเต้นมากที่กำลังจะได้พูดภาษาอังกฤษจริงจังซักที
เรายืนมองหน้ากันเหมือนกำลังทำสงครามแย่งชิงภาษา
“ไม่ปลื้มเท่าไหร่ แต่ถือว่าพูดส่งท้ายแล้วกัน.. ถอยสิแม่จะจัดกระเป๋าให้” ภาษาฝรั่งเศส ฉันชนะ!
ฉันเกลียดการย้ายบ้าน เกลียดการทำความรู้จักกับอะไรใหม่ๆ ถ้าถามว่าใครไม่แฮปปี้ที่สุดกับการย้ายครั้งนี้ คำตอบคงเป็นฉันนี่แหละ มันยุ่งยากจะตายใช่ไหมล่ะ เรื่องอะไรแบบนั้น
อีกอย่าง.. ที่นี่มีใครบางคนที่ฉันไม่อยากทิ้งไปน่ะสิ
“อาบน้ำซักทีเธญ่า แม่ไม่ได้มาจัดกระเป๋าเพื่อให้ลูกยืนเหม่อหรอกนะ อ่อ อีกอย่างที่จะบอกคือ ลูกไม่มีสิทธิ์เปลี่ยนใจแล้ว รู้ใช่ไหม”
“หนูก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” ฉันตอบเนือยๆแล้วเดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ
อย่างน้อยก็ขออาบน้ำนานๆบอกลาฝรั่งเศสหน่อยแล้วกัน
ความคิดเห็น