ฟิคบารามอส:พี่ชายที่รัก(จริงๆหรอ??)

ลำดับตอนที่ #8 : ฟรานซิสและเรนเวนเทียสและสาวน้อยลึกลับ

หลังจากที่แยกจากชั่วโมงเรียนฟันดาบแล้วเรนก็เรียกเพื่อนๆของเขามาคุยกันที่เขตป้อมอัศวิน

โดยที่ฟรานซิสตอนที่นี้ที่เป็นคนของปราสาทขุนนางตอนเดินเข้ามาเลยถูกเขม่นเล็กน้อย

"โธ่เรน เรื่องนี้แค่ขำๆน่าฉันน่ะอุส่าห์พยายามที่ให้เจ้าของวิเศษดาบนั่นไม่เปล่งแสงให้อย่างอื่นเปล่งแทนจนได้มาอยู่ปราสาทขุนนางไม่ใช่เรื่อง่ายนะ"ฟรานซิสพูดยิ้มๆ

"แต่นายจบการศึกษาไปแล้วไม่ใช่หรือไง"เรนพูดพร้อมกับกุมขมับ

"เอาน่าเรนอย่าคิดมากเลยฉันเองก็คงไม่ปล่อยให้เจ้านี่ทำเรื่อง"รอยด์พูดปลอบใจ

"เรนฉันเข้าใจน่าว่านายยังไงก็ดูแลน้องฉันได้เพราะนายก็ดูแลเราสองคนมาตั้งแต่เด็กแต่ฉันเองก็คิดถึงน้องอยากมาอยู่ใกล้ๆน้อง"ฟรานซิสเอ่ยพร้อมกับพยายามยิ้มอ้อน

"เอางั้นก็ได้ เซนฉันคิดว่านายควรที่จะปิดพลังของตัวเองเอาไว้บ้างไม่ยังงั้นคนเขาจะรู้หมดว่านายมีอะไรที่ไม่เหมือนเขา"เรนเตือน

"รับทราบคร้าบบบบ"



                                    ***********************************

กลางดึก


"เรนนี่นายยังไม่นอนอีกหรอ"เสียงของชายหนุ่มผมดำพูดขึ้น

"นายก็เห็นอยู่"อีกฝ่ายตอบ

"นายเข้ามาในเขตของป้อมอัศวินไม่กลัวโดนจับได้หรอ"เรนพูดเสริม

"ไม่กลัว นายคิดถึงที่นั่นหรอ....."ฟรานซิสพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังขึ้น

"ที่ไหน....."

"ก็ที่ๆนายจากมาไง"

"เดมอสหรอ..."

"นายก็รู้ฉันไม่ได้พูดถึงที่นั่น"

"ใช่ฉันคิดถึง ......คิดถึงจริงๆ....."

"ทำไมไม่ไปหาเล่า เซซิล เองเขาก็อยากจะเจอหน้านายเหมือนกัน"ฟรานซิสพูดพลางมองหน้าคนที่ได้แต่ยิ้มที่มุมปากเท่านั้น

"ฉันเคยบอกไม่ใช่หรอว่าจะไม่กลับไป ที่นั่นไม่ใช่ที่ของฉัน"เรนตอบแล้วหมุนตัวหายเข้าไปในนป้อมอัศวินทันที

"นายหนีตัวตนของนายไม่ได้หรอก......"ฟรานซิสพูดแล้วมองขึ้นไปที่ดวงจันทร์

"เซซิล เธอมองอยู่ใช่มั้ย ออกมาหาหน่อยซิ"ฟรานซิสกระแผ่วเบาผ่านไปกับสายลม

บริเวณที่แสงจันทร์สาดส่องก็ปรากฏหญิงสาวที่งดงามหมดจดคนหนึ่งขึ้น ดวงหน้าของเธอเหมือนกับเรนเวนเทียส คอสโมสอย่างไม่มีผิดเพี้ยน!!!!