ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฟิคบารามอส:พี่ชายที่รัก(จริงๆหรอ??)

    ลำดับตอนที่ #5 : โรงเรียน

    • อัปเดตล่าสุด 16 มี.ค. 49




    "เรน ฉันว่าการสอบเข้าที่นี่น่ะมันง่ายมากกว่าที่ฉันคิดเอาไว้เลยนะเนี่ย"เฟลิโอน่าเอ่ยอย่างอารมณ์ดีชายหนุ่มก็ได้เพียงแต่ยิ้มให้เท่านั้น



    "แล้วนี่เรากำลังจะไปใหนหรอโกโดม"หญิงสาวหันไปถามเจ้าตัวเล็กที่เกาะอยู่บนบ่าของเธอ



    "เราก็เดินชมตลาดเมืองนี้เป็นการฆ่าเวลาไปก่อนก็ได้พะยะค่ะ"โกโดมตอบ



    "งั้นเราไปดูร้านคทานั่นก่อนเถอะเรน"พูดแล้วหญิงสาวก็ลากชายหนุ่มเข้าไปยังร้านคทาที่อยู่ใกล้ที่สุดทันที



    "เฟ.....เธอน่ะมีคทาอยู่แล้วไม่ใช่หรอเธอจะมาซื้อทำไม"เรนเวนเทียสถามอย่างไม่เข้าใจ



    "ฉันรู้ว่าฉันมีคทาแห่งความมืดอยู่แล้วส่วนนายก็มีคทาวารีฉันแค่มาดูเฉยๆเท่านั้นเอง"หญิงสาวตอบพร้อมกับเดินไปรอบๆร้านซึ่งคทาเหล่านั้นต่างเปล่งแสงเจิดจ้าส่วนชายหนุ่มกลับทำหน้ายุ่งเมื่อคทาที่อยู่ใกล้เขาที่สุดกลับมีแสงสีดำออกมาซึ่งแค่ชายหนุ่มร่ายมนต์บทสั้นๆแสงนั้นก็หายไปทันที



    "พลังของท่านช่างน่าสนใจนักท่านเจ้าชายแห่งความมืด...."เสียงที่ฟังดูเหมือนจะเป็นมิตรของชายอีกคนในร้ายพูดขึ้นดวงตาสีเขียวมรกตนั้นดูฉลาดเฉลียวและแกมโกงอยู่ด้วย



    "เจ้า.....เป็นใครกัน..."เจ้าหมาป่าแห่งเดมอสพูดขึ้นดวงตาสีเทาจับจ้องไปยังคนเบื้องหน้าไม่วางตา



    "ข้าชื่อ โร เซวาเรส เดอะเบกการ์ดออฟทริสทอร์ ท่านเจ้าชาย"ชายที่อ้างว่าเป็นขอทานพูดแต่นั่นก็ไม่ได้ลดความสงสัยของเรนลงเลย



    "แล้วที่ท่านมาคุยกับข้านี่มีอะไรมากหรือเปล่า"เรนยังคงความเย็นชาไว้ในน้ำเสียง



    "ก็ไม่มีอะไรมากหรอกท่านเจ้าชายข้าเพียงแค่นึกสงสัยเท่านั้นเองว่าทางเดมอสนั้นมีเจ้าชายคนอื่นนอกจากเจ้าชายฟรานซิสอยู่ด้วย...."



    "นั่นไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้า"เรนตัดบท



    "เรน!!!"เสียงของเจ้าหญิงสองแผ่นดินขัดบทสนทนานี้



    "งั้นท่านเจ้าชายข้าว่าเราสองคนอาจจะได้พบกันอีกก็ได้"โรพูดพร้อมกับโค้งศีรษะให้



    "แต่ข้าว่าเจ้ากับข้าไม่ต้องมาเจอกันอีกยิ่งดี"เรนพูดพร้อมกับเดินไปหาเจ้าหญิงสองแผ่นดินที่ยืนรออยู่โดยไม่หันกลับมามองอีก



    "เจ้าคุยกับใครน่ะเรน"ร่างเล็กถามขึ้นด้วยความสงสัย



    "คนบ้า"เรนตอบง่ายๆแต่ทำให้เจ้าหญิงแสนซนนึกประหลาดใจ



    "โธ่....เรนอย่ามาหลอกข้าบอกมาเหอะ"



    "ก็แค่ทริสทอร์เลือดครึ่งเท่านั้น"เรนตอบพร้อมกับเดินนำเฟลิโอน่าไปทันทีโดยทิ้งให้หญิงสาวยืนแก้มป่องด้วยความขัดใจ





                                                                 **************************





    "เจ้านอนพักก่อนเถอะเฟ"เรนพูดขึ้นภายในห้องพักพร้อมกับห่มผ้าให้เจ้าหญิงที่ค่อยๆปรือตา.......เมื่อเจ้าหญิงคนสำคัญเข้าสู่ห้วงนิทราแล้วชายหนุ่มก็ลุกขึ้นแล้วกลืนหายไปกับความมืดรอบด้าน.......



    "ฟราน.....เจ้าโผล่มาที่นี่ได้ยังไง"ผมสีเทาของชายหนุ่มปลิวไปตามสายลมรอบๆชายหนุ่มอีกคนเบื้องหน้าผมสีดำสนิทนั้นราวกับจะกลืนหายเข้าไปในความมืดของราตรี



    "ก็มาเรื่อยๆน่ะเรน....ฉันมาที่นี่แค่อยากจะมาบอกเท่านั้นเองว่านายจะได้เพื่อนอยู่ด้วยที่เอดินเบิร์กนะ"เจ้าชายสองแผ่นดินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์



    "เพื่อนที่อยู่ในฐานะอะไรล่ะ.....เพื่อนร่วมห้อง....หรืออาจารย์"เรนพูดพร้อมกับมองคนเบื้องหน้าอย่างหวาดๆถึงเขาจะเก่งมากในเดมอสแต่เรื่องความเจ้าเล่ห์นี่เขาไม่เคยเอาชนะเพื่อนรักของเขาคนนี้ได้เลยแต่เขากับพี่น้องสองคนนี่มีความสัมพันะที่มากกว่านั้น.....



    "นายนี่รู้ทันไปหมดเลยนะ.....เดี๋ยวนายก็รู้เองแหละเรน...ว่าแต่เฟยังนอนอยู่ใช่มั้ย"ฟรานซิสหันมาถาม



    "ใช่....ทำไมหรอ"เรนย้อนถาม



    "อยากจะขอเวลานอกจากนายซะหน่อยอย่าเพิ่งกลับเข้าไปในห้องของเฟได้มั้ยล่ะ"ฟรานซิสถามอีกครั้งดวงตาสีนิลนั้นเป็นประกายราวกับแสงดาว



    "ตามสบาย.....ฉันให้เวลานายได้ถึงเช้าเลย"เรนตอบแล้วก็จางหายไปพร้อมกับความมืด



    "ขอบใจเรน......."เมื่อพูดจบชายหนุ่มดวงตาสีนิลก็มาปรากฏในห้องของเจ้าหญิงสองแผ่นดินชายหนุ่มทรุดลงนั่งบนเก้าอี้ข้างเตียงแล้วค่อยๆลูบดวงหน้าของหญิงสาวบนเตียงอย่างนุ่มนวล



    "น้องรัก.....พี่ขอโทษที่ไม่ได้ไปหาเจ้าเลย....แต่ไม่ต้องห่วงหรอกอีกไม่นานเจ้าจะไม่เหงาอีกต่อไป....."ฟรานซิสพูดจบก็จุมพิตที่หน้าผากมนลาดของผู้เป็นน้องสาวอย่างอ่อนโยนและนั่งอยู่ตรงนั้นจนเกือบรุ่งเช้าร่างของชายหนุ่มก็ค่อยๆจางหายไปตามแสงตะวันที่สาดส่องเข้ามาในห้อง......



    โดยที่ชายหนุ่มดวงตาสีเทามองจนเจ้าชายสองแผ่นดินหายไปแล้วยิ้ม"ถึงยังไงเจ้าก็ยังรักน้องไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลยนะฟรานซิส...."





                                          ***************************************************





    "เรนนนนนนนนนนนน"เสียงหวานๆแต่เสียดแทงประสาทของเขาอย่างนี้ไม่ใช่ใครอื่นเจ้าหญิงเฟลิโอน่านี่เอง



    "จะเอาอะไรอีกล่ะเฟ"เรนถามหน่ายๆ



    "เปล่าน่ะแค่จะมาบอกว่าให้รีบไปได้แล้วเขาจะเรียกเข้าโรงเรียนแล้ว"



    "รู้แล้วน่า"





                                     *******************************************************



    "เฟลิโอน่า  เกรเดเวล เดอะปรินซ์เซสออฟบารามอสแอนเดมอส"เสียงประกาศเรียกชื่อหญิงสาวดังขึ้นเรนโบกมือให้หญิงสาวขึ้นไปหาเจ้าปราชณ์แก่(ในความคิดของเรน)



    "เฟลิโอน่าสิน่ะ"เลโมธีพูดหญิงสาวพยักหน้ารับ



    "ที่ๆเธอไปอยู่คือ ป้อมอัศวินนะ...เชิญ"หญิงสาวเดินไปยังทางที่ชายชราบอกและเห็นรุ่นพี่ที่ดูดีเอามากๆ(แต่ก็ไม่เท่าท่านพี่แล้วก็เพื่อนๆอยู่ดี)



    "เธอคือเฟลิโอน่าล่ะสิ....ขอต้อนรับเฟลิโอน่า  เกรเดเวลเดอะไนท์ออฟเอดินเบิร์ก"รุ่นพี่หนุ่มพูด



    "ฉันชื่อโรเวน ฮาเวิร์ดมีเรื่องอะไรมาปรึกษาได้"รุ่นพี่กล่าวเสริมนั่นทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นพร้อมกับส่งรอยยิ้มไปให้เมื่อเด้กสาวเดินออกไปลับตาแล้วรุ่นพี่อีกคนก็เอ่ยขึ้น



    "นี่น่ะหรือ.....ธิดาแห่งความมืดสวยกว่าที่ข้าคิดไว้....แล้วก็ไม่น่ากลัวเลยด้วย"



    "ท่านอย่ายุ่งกับคนของป้อมอัศวินเลยดีกว่าท่านอาเธอร์"โรเวนเอ่ย



    "เหอะ  ข้าก็ชอบยุ่งกับคนของป้อมอัศวินอยู่แล้วนี่นาโดยเฉพาะเธอคนนี้ยิ่งอยากยุ่งมากขึ้นกว่าปกติ"อาเธอร์หัวเราะแต่โรเวนกลับทำหน้ายุ่งๆ



    "อย่ามองคนแค่ที่ภายนอกดีกว่ารุ่นพี่...."น้ำเสียงเยียบเย็นมาจากเจ้าหมาป่าแห่งเดมอสที่ดูอารมร์ไม่ค่อยดีเนื่องจากรอคิวนานเกินไป



    "เจ้า...."อาเธอร์ขมวดคิ้วแต่อีกฝ่ายไม่สนใจเดินไปทางโรเวนทันที



    "อยู่ป้อมอัศวิน"เรนตอบสั้นๆโรเวนก็ส่งชุดให้อย่างทึ่งๆเพราะไม่เคยมีใครขัดเจ้าชายใจสิงห์อย่างอาเธอร์มาก่อน



    "เดี๋ยว! เจ้าชื่ออะไร" อาเธอร์ถามอย่างเดือดดาล



    "ข้าหรอ.....เรนเวนเทียส  คอสโมส เดอะไนท์ออฟเอดินเบิร์ก"ว่าแล้วร่างสูงโปร่งก็เดินหายไปแต่นั่นเป็นการประกาศสงครามระหว่างป้อมอัศวินกับปราสาทขุนนางอย่างแท้จริง!!!!







                                                          *****************************



    อะแฮ่ม  รูปนี้เราเอามาฝากเรามองแล้วมันเหมือนฟรานซิสที่มีผมสีน้ำตาล(แบบอลิเซีย)กับเฟลิโอน่าที่มีผมสีดำ(เหมือนเอวิเดส)ดูน่ารักมากๆโดยเฉพาะฟรานซิสที่ทำท่ากวนๆ





    http://www.wallcoo.net/anime/shueisha/html/image42.html



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×