ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Call me...08 My boy [super junior] Yaoi

    ลำดับตอนที่ #3 : Part 2 Start..love

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 51


    Past 3  Start..love



    Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr…เอาอีกแล้วเสียงโทรศัพท์ปลุกเค้าแต่เช้าอีกแล้วชวีต ลี ทงเฮ ช่างน่าสงสารจริงๆ





    “ฮัลโหลคับคนดี”ร่างบางกรอกเสียงตามสายไปตามสไตล์เดิม






    “คับๆคร๊าบบ เดี๋ยวทงเฮไปหาน๊าคร๊าบที่รัก รอทงเฮแป๊บนะคับ คับ หวัดดีคับ” ฮ้า~วันนี้ได้ค่าเทอมมาอีกส่วนนึงแล้วร่างบางเปรยในใจเบาๆก่อนคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป

     




    ณ ย่านชุมชน

    “คิบอมโว้ยย  เหม่อจังเลยเป็นไรป้ะวะ”หนุ่มจีนหน้าหล่อเรียกเพื่อนที่ดูท่าจะลอยไปไกล





    “ห๊ะ ห๊ะ ไรวะ ฮันกยอง”





    “โธ่ไอ้ หะเรี้ย ไม่รู้สึกตัวชาติหน้าเลยล่ะ”หนุ่มจีนบ่นเพื่อนก่อนเดินหนีออกไปคุยกับมันไม่รู้เรื่อง





    “อ้าว กรุผิดใช่ไหม กรุไปทำพ่อเมิงท้องร๋อว้ะ..”ประโยคหลังคิบอมพูดเบาๆเพราะไม่หวังให้เพื่อนรักได้ยิน






    “เฮ้ย รอกรุก่อนไอ้ฮัน...”คิบอมพูดจบก็วิ่งตามเพื่อนไปทันทีตอนนี้คิดถึงเพื่อนก่อน ร่างบางๆเสียงหวานๆไว้คิดดึกๆล้ะกัน


     

    “คับ ทงเฮขอบคุณยองแบมากนะคับ ทงเฮรักยองแบนะ”เสียงหวานอันคุ้นเคยเรียกคิบอมหันไปมอง 






    “ไม่เป็นไรทงเฮ ยองแบรักทงเฮเหมือนกันนะคับ”ยองหนุ่มผิวแทนออกแนนวฮิฟฮอฟพูดก่อนร่างบางจะยืดตัวขึ้นไปหอมแก้มคนสูงกว่า โดยไม่รู้เลยว่าคนที่มองอยู่นั้นมันแทบบ้าคล้ายๆคนแ-กม้าซะแล้ว





    “คิบอม..เมิงมองใครว้ะ คิบอม”ฮันกยองถามเพื่อนเมื่อเห็นคิบอมจ้องอยู่นานสองนาน






    “ไม่มีไร  เมียนอกใจว่ะ”คิบอมพูดจบไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปหาทงเฮทันทีร่างบางตกใจไม่แพ้กันเพราะร่างที่ตรงเข้าบ่งบอกถึงอารมณ์ของเจ้าตัวได้เลยทีเดียว โกรธ! มากซะด้วย แต่..

     




    “ทงเฮ คับมาเที่ยวกับกิ๊กร๋อคับ”คิบอมถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแต่ในใจมันยังคงเต็มไปด้วยอารมณ์(หึงหวง)






    “อ๊ะ ห๊ะ อ๋อ ไม่ใช่แฟนน่ะ”ร่างบางต้องฝืนพูดออกไป ไม่ได้หรอกถ้าเลิกกับยองแบวันนี้ค่าเทอมต้องไม่พอแน่ๆหวังว่าคนตัวโตตรงหน้าจะไม่ทำให้เค้าลำบาก







    “อ๋อ ร๋อ แฟน!”คนตัวโตกดเสียงหนักหวังประชดประชันคนตรงหน้า






    “หวัดดีคับ! ผมยองแบคับ แฟนทงเฮคับ”คนตรงหน้าคิบอม ที่เมียของเค้าเพิ่งบอกว่าเป็นแฟนเอ่ยทัก







    “อ๋อ หวัดดี ผมคิม คิบอม เป็นสามีของทงเฮคับ!”เอาสิเมิงเป็นแฟนกรูเป็นผัวใครมันจะแน่กว่ากัน







    “เอ่อ..ห๊ะ สามีร๋อคับ”ยองแบบมองหน้าคิบอมงงก่อนหันไปมองร่างบางเพื่อขอคำตอบ






    “นี่นายพูดอะไรของนายเนี่ยใครเมียนาย”ร่างบางเริ่มโวยวายคนตัวโตข้างหน้าจะทำเค้าเสียเรื่องซะแล้ว





    “อ่อ สงสัยนายจะลืมเรื่องเมื่อวาน”พูดจบคิบอมไม่รอช้าเข้าจู่โจมริมฝีปากของทงเฮอย่างรวดเร็วก่อนจะนำลิ้นอุ่นสอดแทรกไปหาความหวานในโพรงปากของร่างบางต่อหน้าคนที่ทงเฮเรียกว่าแฟน! ร่างบางแทบยืนไม่ติดกับรสจูบคิบอม จูบเก่งจริงๆ ร่างสูงถอนริมฝีปากออกก่อนจะหันไปบอกกับคนตรงหน้า






    “คงเข้าใจแล้วนะคับคุณยองแบ”คิบอมพูดกับคนตรงหน้าที่สีหน้าบ่งบอกว่าตกใจสุด ไม่คิดว่าทงเฮร่างบางนี้จะทำได้





    “คับ ผมเข้าใจแล้ว... ทงเฮผมคงจะโอนเงินให้คุณไม่ได้แล้วนะ”ประโยคสุดท้ายเค้าหันมาพูดกับร่างบางก่อนเดินไปที่รถก่อนจะแล่นออกไป ร่างบางแทบทรุดลงกับที่ไ ปแล้วค่าเทอมของเค้าไปแล้วก่อนหยาดน้ำตาจะหยดลงมาอย่างห้ามไม่ได้ ไม่อยากร้องเลยยิ่งต่อหน้าคนคนนี้ไม่อยากเลย






    “ฮึกๆ ฮือๆ ค่าเทอมชั้นไปแล้ว ชั้นไม่ได้เรียนต่อแล้ว คิมคิบอม สะใจนายไหม”ร่างบางตะโกนใส่หน้าคิบอมด้วยน้ำตา เค้าไม่รู้เลยจริงๆที่คนตัวเล็กข้างหน้าต้องคบคนมากมายเพราะอะไรที่ต้องมีกิ๊กมากมายอย่างนี้เพราะอะไรไม่รู้เลย



    “เอ่อ...ชั้นขอโทษนะ ทงเฮ”


    “ไม่ต้อง ขอโทษชั้น ฮึกฮือๆนายจะไปใหนก็ไป ไป!ให้ไกลหน้าชั้น ฮึกๆ”ร่างบางตวาดด้วยน้ำตาเสียใจมากจริงๆ





    “ไม่ ชั้นไม่ไปไหนทั้งนั้นทงเฮ”คิบอมพูดพร้อมดึงร่างบางมากอด โดยลืมสนิทว่า เพื่อนเมิงยังอยู่!





    “เฮ้ย!ไอ้บอมเมิงอธิบายเดี๋ยวนี้เลย”หนุ่มหน้าจีนยืนงงอยู่นาน  คนหล่อเซง!?






    “เออ เด๋วก่อน กรูปลอบเมียก่อนเมิงไปเอารถมาดิ๊”คิบอมสั่งเพื่อนมันเยื่ยงทาส ลืมไปรึป่าวเพื่อนมันก็คุณหนูไม่ต่างกัน





    “เออ ไอ้แสรด ใช้กูจัง”ฮันกยองบ่นเพื่อนนิดหน่อยก่อนจะเดินไปเอารถโดยดี ส่วนคิบอมเมื่อเห็นเพื่อนไปแล้วก็หันมามองร่างบางในอกที่เงียบลงแล้วยังคงสะอื้นอยู่หน่อยๆ

     





    “ไม่เป็นไรนะทงเฮ เด๋วผมจ่ายค่าเทอมให้เอง”ร่างบางได้ยินก็เงยหน้าขึ้นมาทันทีทั้งที่คราบน้ำตายังติดหน้าอยู่แต่หน้าหวานก็ยังยิ้มออกมาได้ น่ารักจริงๆเมียกรู


     


    “จริงๆ.. ร๋อ นายพูดจริงนะ”คิบอมแทบหัวเราะเมื่อเห็นหน้าคนตัวเล็กกว่า คราบน้ำตากับรอยยิ้มเข้ากันได้ไง!?




    “จริงสิคับ แต่คุณหนูต้องคบกับกระผมนะคับ”นั่นไงว่าแล้วไอ้นาย 08 จอมกะล่อนมันจะยอมให้เราฟรีหรอชิส์แต่...





    “โอเค”หน้าหวานยิ้มตกลงตอบแทบจะทันทีคิบอมยิ้มแก้วปริบทจะได้มาง่ายก็ง่ายเหลือเกิน





    “แต่..คุณหนูต้องเลิกกับพวกเสี่ยที่คุณหนูคบทุกคนนะคับ”คนร่างเล็กทำหน้าหนักใจและไม่ตอบพร้อมรอยยิ้มเหมือนเคย 





    “แค่นี้ทำไม่ได้ร๋อ คุณหนู “คิบอมแทบจะเอาหัวโขกซีเมนต์มันจะอะไรกันนักหนาแค่เสี่ยเลี้ยงเนี่ยหนักใจทำไม






    “ได้..แต่ทงเฮ ค่าเทอมแพงนะนาย 08”ใช่เค้าค่าเทอมแพงเพราะดันไปเรียนเอกชนอินเตอร์ทั้งที่ไม่ตังด์






    “แล้วไงคิดว่า ผมจะไม่ปัญญาเลี้ยงร๋อ เลยจะเก็บพวกเสี่ยเลี้ยงไว้กันตังด์ไม่พอ” โธ่นึกว่าอะไรแค่นี่ไม่หยี่ระหรอกเค้ารวยขนาดไหนใครก็รู้คงมีแต่ร่างบางเนี่ยล่ะมั้งที่ยังไม่รู้





    “นาย 08 รู้รึป่าวว่าค่าเทอมทงเฮเท่าไร ถึงพูด”





    “รู้สิ”ก็โรงเรียนนั้นก็ของพ่อเหมือนกันไม่รู้ได้ไงล่ะแล้วตัวเองก็จบจากที่นี่ซะด้วยไม่รู้ก็โง่





    “เอาเป็นว่ามีปัญญาจ่ายให้คุณหนูล่ะกัน”คิบอมตัดบทเมื่อเห็นฮันกยองไปเอารถมาจอดแล้วแล้วก่อนจะชวนร่างบางเดินไปโดยที่ยังครุ่นคิดไม่หาย ว่าจะนาย 08 จะตังด์ที่ไหนมาเลี้ยงเค้า!

    ++++++++++++++++++++++++++++++

    เม้นๆ อ่านๆเม้นๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×