ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Call me...08 My boy [super junior] Yaoi

    ลำดับตอนที่ #4 : Part 3 dog..[Doctor] 100%

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 51


    Past 3 dog [Docter]



    ร่างบางยังคงนั่งอยู่ในรถบีเอ็มสีดำคันหรูของคิบอมโดยในใจยังครุ่นคิดไม่หาย





    “นี่คุณหนูเป็นอะไร คิดอะไรอยู่”คิบอมเห็นร่างบางทำหน้าเครียดอยู่นานเลยเอ่ยปากถาม





    “นี่ นาย08 นายคิมคิบอม นายเป็นใคร” ร่างสูงที่ขับรถอยู่แทบจะเบรกไม่ทันพร้อมกับเสียงหัวเราะของหนุ่มหน้าจีนที่อยู่ข้างหลัง






    “ก๊ากกๆ คุณชายคิบอม เกิดมาเพิ่งมีคนไม่รู้จักแถมเป็นเมียตัวเองซะด้วย” หนุ่มจีนล้อเพื่อนรักแต่คิบอมไม่สนใจยังไงร่างบางก็สำคัญกว่าส่วนเพื่อนไว้คิบัญชีทีหลัง





    “นี่คุณหนู ถามอะไรอย่างงั้นคุณหนูไม่รู้จักผมจริงๆหรอ”คิบอมมองร่างบางอย่างงงๆถึงเค้าจะไม่ใช่ดาราแต่ก็มีหน้าตาในสังคมพอสมควรแต่ถึงจะไม่รู้จักก็น่าจักรู้ลูกชายผู้อำนวยการโรงเรียนบ้างน่ะ






    “อ้าว แล้วชั้นจะไปรู้จักนายได้ไง ในเมื่ออยู่ดีๆนายก็โทรมาบอกว่าเป็นผัวชั้นแล้วก็มาทำให้ชั้นกับกิ๊กเลิกกันมาขอคบชั้นบอกว่าจะจ่ายค่าเทอมให้ชั้น ใครเค้าจะบ้าทำแบบนี้กับคนไม่รู้จักกันบ้างล่ะ”ร่างบางตวาดแหวทันทีเมื่อได้ยินร่างสูงพูด นายมันดังมากรึไงคนถึงต้องรู้จักทุกคน






    “อ่อ คุณหนูลืมไปหนึ่งอย่างรึป่าวคับ”




    “อะไร”ร่างบางแทบจะตวาดกลับทันที ลีลาเหลือเกินกว่าจะตอบ





    “จูบ ไง”ร่างสูงพูดออกโดยไม่อายหนุ่มจีนที่นอนเล่นอยู่ข้างหลังซะเลย





    “เอ๊ะ.. นายนี่มันหน้าด้านชะมัด”คิบอมหันไปมองงร่างบางที่หน้าเริ่มเรื่อสีขึ้น น่ารัก






    “ก็ผมพูดความจริงนี่ เขินร๋อไง”คิบอมเห็นคนตัวเล็กเขินก็อดยั่วไม่ได้







    “บ้าใครเขินนาย แล้วนี่จะพาชั้นไปไหน” 






    “คอนโด คุณหนูไง”คิบอมพูดอย่างสบายๆ






    “แล้วนายไปรู้จักคอนโดชั้นได้ไง”หนุ่แก้มบวมหันไปยิ้มแต่ไม่ตอบมันทำให้คนที่นอนฟังข้างหลังเกิดอาการหมั้นไส้!





    “มันรวยค้าบ มันทำได้ทุกอย่างค้าบ”






    “เงียบปากไปเลยไอ้ฮัน บ้านเมิงยากจนนักนี่มีกะลาไหมเดี๋ยวเอาให้”คิบอมหุบยิ้มเกือบแทบจะทันทีก่อนหันไปด่าเพื่อน





    “เออ ไม่เอาหรอกกะลาจะเอาเมียเมิงได้ป้ะ”






    “เฮ้ยๆๆมากไปเดี๋ยวถีบตกรถเลย”







    “ล้อเล่นเว้ย ขับรถไปเหอะเมิงพากรูไปส่งคลีนิคด้วย”ร่างบางได้ยินหนุ่มจีนว่าเลยมองอย่างสงสัย

    ฮันกยองเห็นร่างเล็กมองก็แทบหัวเราะ







    “ผมไม่ป่วยค้าบ ผมเป็นหมอ”หนุ่มจีนเลยตอบปัญหาคาใจให้








    “หมอร๋อ” ร่างเล็กได้ยินถึงกับอุทาน เนี่ยนะหมอ คิบอมหัวเราะตามคำอุทานเกือบจะทันที






    “ก๊ากๆๆ มันเป็นหมอคับ แต่หมอหมานะ สัตวแพทย์น่ะคับ”คิบอมหัวเราะตาตี่บอกคนตรงหน้าร่างเล็กพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนจะหันไปมองฮันที่สบถเบา






    “กรูมันไม่มีมาดหมอเลยร๋อว้ะ..”






    หลังจากที่รถเดินทางมาสังพักก็ถึงที่หมายที่แรก คลีนิคหมา







    “เฮ้ยๆๆ ไอ้ฮันตื่นถึงแล้วเว้ย”คิบอมปลุกเพื่อนรักด้วยฝ่าเท้าดีนะที่มันไม่แรงไม่งั้นจากปลุกคงกลายเป็นกระทืบ!






    “ห้ะ เห้อ อืม ไอ้คิบอมปลุกกรูให้มันดีๆหน่อยดิกรูหมอนะมีใครมาเห็นเสียภาพพจน์นะโว้ย”หนุ่มจีนตื่นมางัวเงียเห็นฝ่าเท้าเพื่อนแทบจะอยู่ตรงหน้า






    “เออลงไปได้แล้ว หมอหมาจะมีภาพพจน์ไรนักวะ”







    “หมอหมาก็หมอเหมือนกันแหล่ะโว้ย”หนุ่มจีนลุกขึ้นพลางเดินออกจากรถแล้วหันไปบอกเพื่อน








    “เออ ทำงานดีๆหล่ะไอ้ฮัน”





    “เออ ขอบใจ ทีหลังไม่ต้อง”หนุ่มจีนพูดแทบตะโกนก่อนจะเดินเข้าคลีนิคไป คิบอมก็เดินกลับมาที่รถ คุณหนูของเค้ายังหลับอยู่เลยก่อน่ร่างสูงจะสตาร์ทรถก็อดไม่ได้ที่จะหอมแก้มร่างบาง




    “แล้วสักวัน คุณจะจำผมได้ คุณหนูที่รัก” 


    ++++



    “คุณหนูคับ คุณหนูๆคับตื่อนได้แล้ว”ร่างสูงปลุกร่างบางอย่างสุภาพผิดกับที่ปลุกคนก่อนหน้านี้ลิบลับ





    “หืม...คิบอม”ร่างบางที่เพิ่งตื่นเห็นคิบอมก็คลี่ยิ้มบางๆ








    “คับ ถึงแล้วคับ” คิบอมบอกร่างบาง








    “อื้มขอบใจนะ”ร่างเล็กพูดพลางลุกออกจะรถ







    “คับ ไปเด๋วผมไปส่ง”





    “อื้มไม่เป็นไรกลับเหอะ”ทงเฮปฏิเสธไปเมื่อเห็นว่าร่างสูงตรงน่าจะเหนื่อยแล้ว






    “ไม่เอาอ่ะ ขอผมไปส่งขอผมไปนั่งพักด้วยนะ”ร่างสูงพูดเส็รจก็ไม่รอช้ารีบเดินนำไปยังกะบ้านตัวเอง






    “เอ๊ะ นี่นาย ใครให้นายเข้าไป มานี่ก่อน..”ร่างบางรีบตามร่างสูงที่หยุดอยู่หน้าห้อง







    “นาย รู้ได้ไงว่าชั้นอยู่นี่”ร่างบางถามทันทีเมื่อร่างสูงมายืนหน้าห้องตัวได้ถูกต้อง







    “อืม ไม่เปลี่ยวมาก สภาพแวดล้อมก็เคนะเลือกเก่งดีหนิ”ร่างสูงพูดเปลี่ยนเรื่อง







    “ชั้นอยู่คนเดียวนี่จะไปอยู่ที่เปลี่ยวได้ไง”ร่างบางตอบ







    “อื้ม ไขห้องเถอะคุณหนู”ร่างบางก็ทำตามอย่างว่าง่าย ทันทีที่ไขห้องเสร็จร่างสูงก็พุ่งหลาเข้าห้องดังปล้องไฟพญานาค




    “เฮ้ย! นี่นายออกมานะใครให้เข้า” ร่างสูงไม่สนใจหันมองรอบๆห้องร่างบาง






    “ห้องเล็กไปนิสนะ แต่ก็จัดได้น่าอยู่ดี”คุณหนูของเค้าคงรักสะอาดน่าดูไม่มีฝุ่นเกาะสักนิด






    “นี่นาย..เลิกเปลี่ยนเรื่องแล้วออกไปสักที”ร่างบางหัวไปแหวใส่ร่างสูง เปลี่ยนเรื่องเก่งจิงนะ





    “โธ่ คุณหนูคับจะไล่แฟนตัวเองได้ลงคอร๋อ ขอผมนอนพักก่อนนะ นะคับ”หนุ่มแก้มแตกอ้อนร่างบางก่อนที่จะเดินไปนอนบนเตียงเล็กแต่นุ่ม






    “อ้า หอมจัง”






    “นี่ นายทำไรอ่ะลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ”ทันทีที่ร่างบางเข้าไปไกล้ หนุ่มแก้มแตกก็คว้าหมับเข้าที่เอวก่อนจะดึงร่างเล็กให้มาทับบนร่าง






    “อ๊ะ ..ทำอะไรของนายเนี่ย”ร่างบางหน้าขึ้นสีนิดเมื่อตอนนี้หน้าของทั้งคู่ห่างกันอยู่ไม่ถึง 4 ซม.







    “ผมขอ จูบได้ไหมคับคุณหนู..”

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    อ๊ากกกกก ค้างๆ เม้นน๊า ขอร้อง กำลังใจค่ะ

    อ่านแล้วเม้นด้วยคร่า~

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×