ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Call me...08 My boy [super junior] Yaoi

    ลำดับตอนที่ #2 : Part 1 My wife

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 51


    Past 1 My wife




    “โอ้ยทำไมชีวิตมันยุ่งอย่างนี้ว้ะงานก็ยังไม่ทำเส็รจพวกกิ๊กๆก็โทรมา ทงเฮ คนนี้มันเคยไปขี้ใส่หัวใครไว้รึไง”ร่างบางบ่นกระปอดกระแปดขณะนั่งปั่นงานอยู่ที่โต๊ะไม่ได้สนเสียงฮึมอัมทั้งหลาย






    “นี่ ทงเฮนายเห็นรึยัง”หนุ่มน้อยปากแดงหน้าขาวที่จัดว่าน่ารักเดินมาทักร่างบางอย่าสนิทสนม


    “นี่อึนฮยอก เห็นไหมชั้นปั่นงานอยู่มาถามนู่นถามนี่อีกมาช่วยดีกว่ามาไอ้ไก่”






    “อ้าว แปลว่านี่นายยังไม่เห็นใช่ไหมทั้งที่เป็นเรื่องของนายแท้ๆเนี่ยนะ”หนุ่มน้อยหน้าขาวทำท่าทางตกใจได้น่ารักจนคนตรงหน้าอยากจะหยิกแก้มให้จริงๆ







    “นี่ๆๆนี่”ร่างบางพูดพลางหยิกแก้มตามที่บอก”อะไรมันจะตกใจขนาดนั้นไอ้ไก่ปากแดงมีใครเค้ามาสลักชื่อชั้นไว้น่าโรงเรียนรึไง”เสียงหวานยังพูดแกมตลกขบขันพลางมองหน้าเพื่อน






    “มันไม่ใช่ก็เกือบใช่แหล่ะ นี่นายไม่สังเกตุหรอว่าคนรอบข้างเค้ามองนาย”เสียงหวานกวาดสายตาตามเพื่อนมันก็จริงแต่ทำไมล่ะเค้าก็โดนมองประจำอยู่แล้วนี่แค่วันนี้เยอะขึ้นเท่านั้นเอง






    “แล้วไง”เสียงหวานพูดขึ้นอีกครั้งพลางมองหน้าเพื่อนโดยไม่รู้เลยว่าหนุ่มน้อยหน้าขาวจะสังเวยบาจาให้รับประทานแทนข้าวอยู่แล้ว






    “เฮ้ย!  ไอ้นี่หนิ แกลองไปกวาดสายตาลงไปมองข้างล่างหน่อยมั้ยห้ะ! นาย ลี ทงเฮ”มันจะมีอะไรนักหนาทันทีที่พูดจบร่างบางก็ลุกไปดูทันที






    “ว๊ากกกกกกกกก ใครเค้าเอาชื่อชั้นไปทำอย่างงั้นน่ะ”เสียงหวานแทบจะว๊ากให้ขาดใจตายเมื่อภาพที่เห็นคือมีชื่อของเค้าถูกสร้างสรรค์อยู่เต็มกำแพงโรงเรียนโดยที่คนทำยังยืนพ่นสีอยู่ตรงนั้น กำลังจะต่อโยคที่ว่า “ทงเฮนายต้องเป็นของ...”





    “นั่นสิชั้นถึงเรียกนายมาดูแต่ว่าประโยคมันกำกวมนะ ทงเฮกิ๊กนายรึป่าว”หนุ่มน่าขาวมองลงไปก่อนจะชวนให้เพื่อนมองด้วย






    “ชั้นว่าไม่ใช่นะ แต่สงสัยชั้นต้องลงไปเคลียซะหน่อย”พูดเสร็จร่างบางก็แทบจะวิ่งไปถึงที่หมายแทบจะทันที






    “เฮ้ย ทงเฮฉันว่าเค้าคุ้นๆนะ..”เสียงไก่น้อยตะโกนมาแต่ไกลๆแต่มันไม่พอที่จะทำให้ร่างบางสนใจยังคงวิ่งไปสู่จุดหมายทันที






    “หนอยนายเป็นใครวะ”ทงเฮยังพึมพัมขณะวิ่งลงบันไดไปตลอดทาง





    ถึงแล้วไอ้นี่มันยังไม่รู้ตัวอีกมากไปแล้วนะ”นี่นายทำไรอ่ะ”ร่างบางพูดพร้อมจับร่างสูงตรงหน้าให้หันมาด้วยแรงที่เรียกได้ว่าแทบจะเหวี่ยง!







    “นี่นาย! เป็นบ้าไรห้ะว่างมากรึไงถึงต้องมาเขียนชื่อคนอื่นเล่นน่ะ แล้วชั้น..ก็”ร่างบางเงียบเกือบแทบจะทันที่เมื่อหันไปสบตากับคนตรงหน้า







    “สวัดดีคับ คุณ ลี ทงเฮ!”ร่างสูงตรงหน้ายิ้มจนตาแทบจะกลืนหายไปกับแก้มบวมๆน่าบีบเล่นนั่นแล้วแต่ภาพตรงหน้าก็ไม่สามารถทำให้ทงเฮตอบกลับไปได้ น่าตาน่ารักน่าหยิกนั้น ตาตี่ๆคู่เล็กนั้น ผมดำซอยสั้นที่เข้าหน้าแล้วนั้นบอกได้คำเดียว หล่อ!








    “นี่ๆ คุณเงียบทำไมล่ะเมื่อกี้ยังด่าผมฉอดๆ”เสียงทุ้มเรียกให้ร่างบางคืนสติร่างสูงเห็นร่างบางยังนิ่งเลยพูดต่อ






    “คุณจำผมได้ไหมลีทงเฮ  ผัวคุณไง..”ประโยคสุดท้ายร่างสูงได้เข้าไปกระซิบทงเฮในระยะประชิดจนร่างบางแทบ
    สะดุ้งแล้วความตกใจก็ขาดผึงทันทีเมื่อนึกขึ้นได้ว่าคนตรงหน้าเป็นใคร







    “ไอ้นาย 08 ..”ร่างสูงได้ยินก็ยิ้มขึ้นมาได้อีกครา





    “ใช่ผมเอง นาย 08 ของคุณ คิมคิบอม สามีของคุณ ลี ทงเฮ!”ห้ะตูยังไม่ได้เป็นเมียใครสักหน่อย






    “นี่นายขอร้องอย่ามั่วได้ไหมชั้นไปเป็นเมียนายตอนไหน”ร่างสูงมองคนตัวเล็กกว่าแทบจะหัวเราะออกมา






    “ใช่นายยยังไม่เป็นแต่เดี๋ยวก็เป็น”ร่างสูงตอบก่อนจะวางสเปย์ทิ้งแล้วลากทงเฮออกจากโรงเรียนด้วยกัน





    “นี่ๆ นายจะพาชั้นไปไหนห้ะของชั้นยังไม่ได้เก็บเลยแล้วชั้นก็มีนัดต่ออีกนะ ปล่อย!”ร่างสูงหยุดแทบจะทันทีคนถูกลากแทบจะถลาเข้าอกแกร่งถ้าไม่ยันไว้ทัน






    “กับใคร”ร่างสูงพูดเสียงเครียดต่างจากเมื่อกี้โดยสิ้นเชิง





    “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายล่ะ ไอ้08 ไอ้คิมคิบอม”





    “เกี่ยวสิในเมื่อชั้นเป็น ผัวนาย”





    “ไม่ใช่โว้ยยยยยยยยยย นายบ้ารึป่าวมาเหมาคนอื่นเป็นเมียเนี่ยแล้วชั้นก็มีแฟนอยู่แล้วด้วย”ไม่ได้โกหกนะถึงไม่ใช่แฟนก็เถอะคล้ายกันแหล่ะ







    “มีแฟนร๋อ มีแล้วก็เลิกได้ไม่เห็นยาก”ร่างสูงตอบอย่างหน้าด้านๆ(ย้ำว่าด้าน)





    “นายหน้าด้านว่ะ”ทงเฮแทบจะว๊ากใส่หน้าถ้าไม่ติดว่ามันหล่อ






    “ขอบใจ ถ้านายมีแฟนแล้วชั้นก็ทำให้เลิกได้ชั้นจะตามจีบนายละกันทงเฮจะได้แฟร์กับแฟนนายหน่อย”






    “แฟร์บ้านแกดิไอ้08 แล้วนายมาจีบชั้นทำไมเนี่ยชอบชั้นร๋อ~”ร่างบางทำเสียงหวานออดอ้อนหวังจะยั่วคนตรงหน้าแล้วก็ยั่วขึ้นซะด้วยเมื่อร่างสูงผิวแทนหน้าเริ่มขึ้นสี






    “อ๊ะ อ๊ะ นี่นายอายร๋อ ชอบชั้นร๋อๆ”ร่างบางเห็นได้ทีก็ล้อใหญ่






    “ใครบอกชั้นอาย แต่นายน่ารักตังหาก”ร่างสูงพูดพลางจ้องริมฝีปากที่เพิ่งจะออดอ้อนเค้าไปมันช่างน่าจูบจริงๆ






    “น่ารักร๋อ..”แล้วร่างบางหน้าก็เริ่มขึ้นสีบ้างแล้ว ทำไมนะโดนคนชมก็เยอะแต่พอเจ้านนี่ชมต้องไปเขินมันด้วย








    “เขินชั้นร๋อ ลีทงเฮ”คิบอมพูดพลางก้มหน้าลงไปหาร่าบางก่อนจะช่วงชิงริมฝีปากนั้นอยากรวดเร็ว






    “อ๊ะ..นี่นายทำบ้าไรเนี่ย”




    “จูบไงไม่รู้หรอ ชั้นว่านายเข้าไปเก็บของในโรงเรียนก่อนเถอะนะเด๋วพุ่งนี้เจอกันบ๊ายบายๆ เมียรัก..จุ๊บ”หลังพูดจบประโยคร่างสูงก็ขโมยหอมแก้มไปอีกฟอดก่อนวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วปล่อยคนน่ารักให้ยืนอยู่ที่เดิม





    “บ้า...”

    +++++++++++++++++++++++++++++

    อ๊ากน่ารักได้อีกแล้วกิ๊สๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×