คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro...จุดเริ่มต้นนาย 08
Intro~ จุดเริ่มต้นนาย 08
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrr….เสียงโทรศัพท์เครื่องเล็กดังอย่างบ้าระห่ำขณะวางอยู่บนหัวเตียงของร่างบางที่ทำหน้าเบ้เพราะรบกวรเวลานอนก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับโดยไม่มอง เพราะยังไงมันก็กิ๊กเค้าทุกคนอยู่ที่ว่ามันจะคนไหนเท่านั้นแหล่ะ
“ฮัลโหล~ หวัดดีคับคนดี ตอนนี้ทงเฮกำลังนอนอยู่น๊าค่อยโทรมาไหม่ได้ไหมคับ”เสียงหวานพูดด้วยน้ำเสียงที่ผิดกับสีหน้าที่กลังบ่งบอกความขัดใจอย่างชัดเจนถ้าไม่ติดว่าเค้ายังต้องใช้พวกนี้ในการเรียนคงด่าตะเพิดไปแล้ว
“ฮัลโหล!! ทงเฮนายมีแฟนแล้วร๋อ!!”เสียงอันทุ้มตวาดด้วยความไม่พอใจออกมาตามสาย แล้วนี่ใครอีกเนี่ยสงสัยคนที่เจอเมื่อวานแน่เลยน่าเบื่อจิงๆ
“ทงเฮ จะไปมีแฟนได้ไงล่ะคับในเมื่อตอนนี้ทงเฮคุยกับแฟนทงเฮอยู่”เสียงหวานอดที่จะเสียงฟึดฟัดออกไปเล็กน้อยไม่ได้ ก็ในตอนนี้ร่างบางกำลังง่วงมากนี่หน่า
“หึ! สงสัยคงเยอะสินะ ทงเฮ”อ้าวนี่จะไม่วางและยังจะมาว่าเค้าอีกใช่ไหมคนยิ่งหงุดหงิดอยู่ ไม่ได้ต้องสะกดอารมณ์ไว้เพราะเงินๆร่างบางพึมพัมในลำคอเบาๆ
“โธ่ ที่รักคับทงเฮก็รักที่รักอยู่ไงคับ ทงเฮจะมีใครอีกแต่ตอนนี้ทงเฮขอนอนก่อนนะคับไม่งั้นทงเฮไม่รักน๊า”เสียงสะกดอารมณ์โกรธได้อย่างมิดชิดแถมยังหยอดเสียงหวานเพื่อให้ได้สิ่งที่ปราถนาอีก(การนอนนี่เอง)
“รัก ร๋อ! ไม่ต้องรีบหรอกทงเฮ!นายได้รักชั้นแน่ นายจำไว้เลยนะชั้นไม่ใช่คนดีและที่รักของนายแต่ชั้นจะเป็น ผัว!!!นายให้ดู” เสียงทุ้มตลาดออกมาตามสายเป็นรอบที่สองซึ่งครั้งนี่ร่างบางยอมไม่ได้แล้ว
“อ้าว! นี่คุณ โทรผิดรึไงแต่คงไม่ไช่ในเมื่อเรียกชื่อผมถูก แล้วคุณเอาเบอร์มาจากไหนแล้วไม่รู้จักกันสักหน่อยแล้วจะมาเป็นผัวผมผิดปกติป่าวคุณ” ชิส์ สงสัยเป็นพวกเกย์โรคจิตแหงเลยแต่ทำไมต้องโทรมากวนเวลานอนเค้าด้วยเนี่ยร่างบางสบถอย่างหน่ายๆ
“อ๋อ อยากรู้จักรึทงเฮแน่นอนนายได้รู้จักแน่นายจะได้รู้จักผัวนายอย่างลึกซึ้งเลยทงเฮ”
“เฮ้! ใครเป็นเมียคุณเนี่ยไอ้บ้า แล้วก็ไม่ได้อยากรู้จักโว้ย”ร่างบางแทบจะว้ากใส่โทรศัพท์ก่อนจะนึกได้หยิบโทรศัพท์มาดูเบอร์ 08 เอ๊ะสงสัยจะซ่อนเบอร์ไว้แน่เลยไอ้เกย์โรคจิต
“แล้วนี่คุณเปนใครเนี่ยแล้วเบอร์คุณทำไมเป็น 08 ซ่อนเบอร์ไว้ใช่ไหมกลัวชั้นจะไปฟ้องตำรวจรึไงห้ะไอ้เกย์โรคจิต”
“เกย์โรคจิตร๋อ! ทงเฮนายคงจำชั้นไม่ได้สินะแล้วพุร่งนี้เราจะได้เจอกัน ลี ทงเฮ!!” แล้วก็ตัดไปโดยที่ร่างบางยังมองอย่างงงๆ
“เฮ้ยเดี๋ยว ไอ้08 นาย 08 เดี๋ยว” อ้าวไครว้ะเนี่ยโทรมากวนประสาทแต่เช้าแล้วร่างบางก็ทิ้งตัวลงโดยไม่สนใจอีกเลยว่าจะมีอะไรตามจากโทรศัพท์ครั้งนั้น...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กรี๊ดกร๊าดๆ เกริ่นได้แล้วดีใจหนุกไหมอ่านแล้วเม้นด้วยนะบ้ะบายฮับ
ความคิดเห็น