แผนพิชิตใจนายสุดโหด

ลำดับตอนที่ #4 : ฉันเห็น?

ตอนที่3

หนึ่งเดือนแล้วที่ฉันย้ายมาเรียนที่นี่  นอกจากพวกแจ๊คกับไกด์                                                  
ฉันก็ได้มอลลี่สาวหวานที่ยิ้มทีไรโลกก็ดูสดใสขึ้นทันตากับป๊อบหนุ่มหล่อหน้าหวานมาเป็นเพื่อนอ้อ ลืมบอกไปว่าสองคนนี้ชอบทะเลาะกันบ่อยๆจนฉันเริ่มทำใจแล้วล่ะ                                    
ตอนนี้แก๊งฉันก็เลยมีกันห้าคน แล้วพวกนี้ก็ชอบมาเรียกฉันว่าลูกพี่ตลอดเวลาด้วย                
ก็ฉันมันโหดอ่ะ  เข้ามาไม่กี่วันก็มีเรื่องกับพวกรุ่นน้อง แต่เจ้าพวกนั้นก็ไม่กล้าทำไรฉันหรอก  
ดีแต่ปาก พอฉันต่อยไอ้ตัวโตหัวหน้ามันคว่ำไปต่อหน้าต่อตา                                          
 พวกมันที่ยืนอยู่เป็นสิบก็พร้อมใจกันยกมือซ้ายขึ้นมาก่อนจะตามด้วยมือขวา                     
ไม่ๆ พวกมันไม่ได้จะทำร้ายฉันค่ะ  แต่ยกมือไหว้แล้วบอกว่าขอโทษครับพี่                       
ก่อนจะวิ่งหนีกันไปคนละทิศละทาง  ฉันก็ได้แต่หัวเราะตามหลังพวกมันไป                     
แต่เพื่อนๆของฉันเนี่ย  ขำไม่ออกทำหน้าเหวอไปตามๆกัน                                                                                            

ส่วนนายริวมะก็ชอบทำตัวเป็นผีดิบเหมือนเดิม ไม่พูดไม่จาแถมยังมองฉันด้วยสายตาเย็นชา    
แล้วยังหาเรื่องโมโหฉันได้ตลอด ตั้งแต่ที่มีเรื่องกันวันแรกนายนี่ไม่ยอมหายโกรธฉันเลย          
พูดด้วยก็ไม่พูดด้วย ขนาดมีงานกลุ่มนายนี่ยังทำคนเดียวเลยฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเค้าเป็นอะไร
วันนี้ก็เหมือนกันนายนั่นก็ไม่ยอมพูดกับฉัน  ทั้งๆที่ฉันชวนไปกินข้าวด้วยดีๆแท้ๆ 
แต่ก็มาทำสายตาแบบนั้นใส่ฉันไม่เข้าใจที่สุดเลย                   
แล้วฉันก็นอนไม่หลับแต่ไม่เป็นไรหรอกพรุ่งนี้วันหยุด                                                       
ฉันก็เพิ่งรู้ว่านานๆทีมานั่งดูดาวตรงระเบียงแบบนี้ก็มีความสุขดีเหมือนกัน                             
ที่จริงฉันน่ะก็มีมุมหวานๆเหมือนผู้หญิงคนอื่นเหมือนกันนะ                                              
แต่ที่ต้องทำโหดและห้าวแบบนี้เพราะฉันน่ะอยากเข้มแข็งเพราะตอนนี้ฉันก็อยู่คนเดียวที่เมืองไทยส่วนแม่พ่อและพี่ชายฉันก็ย้ายไปอยู่ญี่ปุ่นกันหมดแล้วเฮ้อ อยู่คนเดียวมันก็เหงาเหมือนกันนะเนี่ย
จะตีสองแล้ว ฉันว่าฉันไปนอนดีกว่าไม่อยากเป็นผีดิบแบบนายริวมะ                                 
แต่ เอ๊ะ บ้านตรงข้ามฉันมันไม่มีคนอยู่นี่นาหรือว่าจะเป็นผีหลอกต้องใช่แน่เลย                       
ซวยแล้วไอ้จี้ตั้งนานไม่ยอมนอน เจอดีเข้าแล้วสิแก  แต่ฉันจะกลัวไปทำไมเนี่ย                         
แล้วฉันก็ค่อยๆ หันไปมองระเบียงบ้านหลังตรงข้ามช้าๆ  และในความมืดนั้นฉันก็เห็น

งงๆ  กันไปเลย อยากรู้ล่ะสิคะ
ว่าจีจี้เห็นอะไรลองทายกันเล่นๆนะคะ
เดี๋ยวตอนหน้าจะมาบอกค่ะ