ชีวิตของเด็กชายชามโต(ผู้เเสนรันทด)

1/10
"สวัสดีครับผมชื่อชามโตนะครับชื่อผมอาจจะเเปลกไปนิดหนึ่งอาจเป็นเพราะว่าผมเป็นเด็กล้างจานให้กับร้านก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอยเพื่อนำเงินไปเลี้ยงเเม่ที่ป่วยอยู่สินะ เเน่นอนเพราะว่าอาเเปะที่ทำก๋วยเตี๋ยวชอบเรียกผมว่าไอ้ชามโตตามจริงนะผมชื่อดาวครับ ผมเป็นเเค่เด็กป.5เเต่ผมต้องลาออกจากโรงเรียนเพราะเเม่ผมป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายซึ่งยังไงผมก็ไม่มีเงินไปรักษาเเม่เพราะครอบครัวผมยากจนมากถึงขั้นว่าเป็นยาจกเลยทีเดียวผมก็ได้เเต่นำเงินที่ได้จากการล้างจานไปซื้อยามาให้เเม่กินเป็นวันๆผมเเทบจะไม่ได้กินข้าวเลยด้วยซ้ำเเต่ถึงยังไงผมก็ต้องทนเพราะผมรักแม่ ผมเกือบลืมบอกว่าพ่อผมไม่ได้ทิ้งผมไปไหน เเต่พ่อผมไปรับใช้ชาติด้วยเหตุนี้พ่อจึงจากผมไป ญาติพี่น้องก็ไม่นับญาติเพราะเห็นว่าครอบครัวผมยากจน ก็ถึงเเล้วสินะวันที่ผมรอคอยไม่ใช่วันผ่าตัดใหญ่หรอกนะ เเต่เป็นวันเเม่ผมจะได้บอกรักแม่เต็มๆปากหลังจากผมทำงานเสร็จในวันนั้นผมรีบกลับบ้านที่ทำด้วยซากไม้ผุพัง ป้ายหาเสียงเก่าๆ ไปหาเเม่เเต่ผมกลับพบว่าแม่เสียชีวิตเเล้วผมจึงตะโกนออกไปดังๆว่าผมรักแม่.......... เเต่ยังไงเเม่ก็ไม่ได้ยิน"จบ...
ผมอยากให้ทุกคนได้บอกรักเเม่เเละเป็นเด็กดีของเเม่นะครับก่อนที่จะสายเกินไปอาจไม่มีโอกาสได้บอกรักท่านอีกเลยในชีวิต...
ติดตามผลงานต่อไปในชื่อเรื่องเด็กหญิงปิ่นเเก้ว2/10นะค่ะ
ฝากไลค์เพจจาจาน้อยด้วยนะค่ะ
ผู้เขียน:จาจาน้อย(จากเพจจาจาน้อย)