ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Bleach] ตำนานศึกผู้กล้า!

    ลำดับตอนที่ #1 : ภาค 1 : Part 1 ผู้กล้านิรนาม vs จอมมารแพนเทร่า

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 570
      1
      12 พ.ค. 52

    รูปประกอบโดยข้าพเจ้า

    ++++++++++++++


    “อย่าเพิ่งสิฟะ
    !!!จะรีบร้อนหาพระแสงเรอะ!!

     

    “เคี้ยกๆๆๆ เสร็จชั้นแน่!!

     

    “อย่าแรงนักได้มั๊ย!!!

     

    “ทำเบาๆแล้วมันจะสนุกอาร๊ายยย!!!

     

    “หยุดนะ!!

     

    “วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!

     

     

     

    ...

     

    ........

     

    ..............

    ณ หมู่บ้าน(จัดสรร)เล็กๆแห่งหนึ่งนาม คาราคุระ คาดว่าไฟฟ้าน่าจะไปถึงแล้ว หนุ่มๆ(????)ทั้งสองกำลังเล่น Bleach ภาคWiiอย่างสนุกสนาน

     

    “อีกนิดเดียวแท้ๆ!!” เด็กหนุ่มหัวส้มป้องกันค่าHPตัวเองอย่างสุดชีวิต

     

    “เคี้ยกกๆๆๆ” ฮอลโลว์หนุ่มหัวขาวหัวเราะอย่างสะใจ (ท่าทางอินเกมสุดๆ=   =)

     

    ทั้งสองก็คือคู่หู15 อิจิโกะกับฮอลโลว์ในตัวเขานี่เอง(ทำเสียงแบบในทีวีแชมเปี้ยน)....=    =

     

    แพนเทร่าในจอกระหน่ำตัวคุโรซากิ อิจิโกะไม่ยั้งจนค่าชีวิตเหลืออยู่แค่ขีดเดียว

     

    “ย๊ากกกกก!!!

     

     

    “โฮกกกก!!!!

     

    ....แมวแพนเทร่า(ตัวจริง)โดดเข้ามาทางหน้าต่าง งาบอิจิโกะที่กำลังเล่นเกมอย่างเมามันส์(?)ไปเสียดื้อๆ.....

     

    “เย้ววววว” จังหวะที่อิจิโกะถูกงาบไป เขาใช้ซีโร่ลูกใหญ่ปลิดชีพตัวละครของอิจิโกะได้สำเร็จ

    *ลงไปสไลด์กับพื้นอย่างภาคภูมิใจ*

     

     

     

    “เฮ้ย!! ช่วยตรูเร็วๆสิฟะ!!!” เสียงร้องขอความช่วยเหลือของอิจิโกะพุ่งเข้ากระแท่กหูฮอลโลว์ในตัวเขาที่ง่วนอยู่กับเกม แมวยักษ์กัดคอหนุ่มหัวส้มก่อนจะคาบหนีออกไปทางหน้าต่าง

     

    “แปบนึงเซฟก่อน!!!” ฮอลโลว์กดจอยอย่างเร่งรีบ “เซฟอันไหนฟระ!!!!

     

    “อันซ้ายยย......(เดี๋ยวเซฟทับของตรูจะยุ่ง)” และแล้วเสียงก็เงียบไป.......

     

     

    2 วินาทีต่อมา.... “เจ้าหญิง!!! ไม่!!!” ฮอลโลว์รีบวิ่งไปเกาะขอบหน้าต่างแสดงสีหน้ารู้สึกผิดอย่างสุดขีด(เร่อะ??) ร่างของอิจิโกะถูกแพนเทร่าคาบเข้าการ์กันต้าหายไปต่อหน้าต่อตา

     

    “ข้าจะไปช่วยเจ้าเอง!!!!” ว่าแล้วก็วิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้า “เพราะข้าคือ.......!!!

     

    ใส่รองเท้า “ข้าคือ....!!

     

    ใส่ถุงมือ “คือ..!?!!

     

    สวมผ้าคลุมแดงแปร๊ด “คื๊อออ!!!!

     

    “ผู้กล้า!!!!
     

    เอาซันเงสึสีขาวชี้ไปข้างหน้าสูงๆ(จงจินตนาการว่าเป็นดาบผู้กล้า)ยืนเก็กเท่ห์ให้สปอตไลท์ส่อง ใบไม้ปลิวว่อน(ในบ้าน?) เหมาะกับบรรยากาศผู้กล้าที่กำลังจะไปปราบจอมมารดีจริงๆ......(เหมาะกะผีเด้!!!!)

    “เอาล่ะ!!! มุ่งหน้าสู่......”

    .....
    ...
    ..

     

    *เดินไปปิดเกมก่อน* (เดี๊ยวเปลืองไฟตาย)

     

    “สู่อาณาจักรลาร์ส นอร์เช่เสะ!!!

     

    ว่าแล้วคุณผู้กล้าของเราก็มุ่งหน้าสู่อาณาจักรลาร์ส นอร์เสะทันที สู้ต่อไปผู้กล้า!! เอาเจ้าหญิงอิจิโกะของเราคืนมาให้จงได้!!

    (เสียงจากอิจิโกะ : ตรูไม่ใช่เจ้าหญิงเฟ้ย!!!!!)



     

     

    กล่าวถึงอาณาจักรลาร์ส นอร์เสะ เป็นอาณาจักรของเหล่าเสะที่หวังจะยึดครองทุกอาณาจักรบนโลกใบนี้(มันกะจะให้โลกนี้ชื่อลาร์ส นอร์เสะ) ก่อนหน้านี้ไม่นานได้ถูกปกครองโดยพระราชาหมามหาเสะที่ 1 ไอเซ็นโซสึเกะซึ่งบัดนี้เกษียณแล้ว 

    จึงมอบหน้าที่อันใหญ่หลวงนี้ให้กับกริมจอว์ แจ๊คเกอร์แจ๊ค ลูกชายสุดที่รักปกครองอาณาจักรลาร์ส นอร์เสะแทน จักรวรรดิลาร์ส นอร์เสะจึงตกอยู่ภายใต้อำนาจของจอมมารแพนเทร่านับแต่บัดนั้น(อั้น..อั้น..อั้น....*เอคโค่*)

     

     


    .....

    .........

    “แฮ่กๆๆ...” ผู้กล้าในชุดฮากามะ+ผ้าคลุมแดงแปร๊ดวิ่งวนอยู่รอบๆหมู่บ้าน “แล้วมันจะไปยังไงฟร้า!!!!!! ไอ้อาณาจักรลาร์ส นอร์เสะเนี่ย!!!!(ตรูรู้จักแต่ลาร์ส นอร์เช่)” ตะโกนเสียงดังสนั่นก้องโลก........

     

    “ช้าก่อน...ท่านผู้กล้า” เสียงชวนสยองของใครไม่รู้ดังมาจากด้านหลัง ผู้กล้าที่กำลังหมดหนทางรีบหันไปทางต้นเสียงทันที

     

    “ข้าจะเปิดการ์กันต้าให้ท่านเอง” คนในชุดผ้าคลุมสีดำพูด นิ้วทั้งห้าสะบัดพลิ้ว พลันประตูการ์กันต้าก็เปิดขึ้นเบื้องหน้าพวกเขา

     

    “เจ้าเป็นใครกัน” สำเนียงเก่าๆเริ่มถูกขุดขึ้นมาใช้=   =

     

    “ข้าน่ะรึ.....หึหึหึ” เจ้าตัวแสยะยิ้ม “ไม่บอกหรอก.....”

     

    “โอเคงั้นไม่ถาม” ผู้กล้าหนุ่มเดินดุ่มๆเข้าการ์กันต้า

     

    “เฮ้ยเดี๊ยว!!!!” เขารีบคว้าตัวผู้กล้าไว้ “บอกก็ได้ๆ”

     

    “เออๆ เร็วๆเข้า”

     

    “ข้าก็คือ.....แม่มดน้อยน่ารักแห่งดินแดนลาร์ส นอร์เช่ ที่หลบหนีออกมาจากอาณาจักรลาร์ส นอร์เสะ เพราะยอมรับนามใหม่ของอาณาจักรไม่ได้  ซาเอล อพอลโล่~” ว่าแล้วก็ถอดผ้าคลุมออกสะบัดผมสีชมพูอย่างมั่นใจหยั่งกะจะไปโฆษณายาสระผม

     

    “ซากเอี้ยง....อบพะโล้=    =??” ผู้กล้าพูดเสียงตะกุกตะกัก

     

    “ซาเอลเฟ้ย!! ชื่อดีๆเค้าเสียงหมด!!

     

    “เออๆ ยังไงก็ขอบคุณล่ะกันนะ คุณซา...เอ่อ ซาเอล” ฮอลโลว์หนุ่มเกาหัวแกรกๆก่อนจะเดินเข้าการ์กันต้าไปอย่างงงๆ

     

    การ์กันต้าปิดลงอย่างสงบ.....ร่างของซาเอลยืนอยู่เพียงลำพัง...

     

    “หึหึหึ....ขอให้กลับมาได้ครบ32ละกันนะ ท่านผู้กล้า.....”



    เรื่องราวจะเป็นเช่นไร!! สู้ต่อไปผู้กล้า!!


    TBC.....


    โฮ่ย เหนื่อย....(วาด+ลงสี(?)เสร็จใน1ชม.)

    ขอให้สนุกกับการอ่าน(และมุขแป้ก)นะฮะ=   =;;

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×