คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 แฟนเก่าของ...???
ณ ร้านคอฟฟี่ช็อปเล็กๆ(หลังเลิกเรียน)
หลังจากที่ผ่านวันเวลาที่แสนเลวร้าย(มั้ง) ฉันก็พาเจ้าพวก(ที่เรียกตัวเองว่า) นักสืบมาเลี้ยงฉลองกับความสำเร็จที่ดูท่าจะไปได้สวย ที่นอกรั้วโรงเรียน และฉันกับคาคาชิก็ยังไม่พูดไม่จาอะไรกัน ไม่สิ เรียกว่ามองหน้าก็ยังไม่มองกันเลยมั้ง
“ขอกาแฟแก้วนึงครับ”
พ่อเทพบุตรคาคาชิสั่งกาแฟเป็นอย่างแรก ส่วนฉันและเนจิสั่งเหมือนกันคือน้ำสตรอเบอร์รี่ปั่น และฟรุตเค้กชิ้นเล็กๆ พนักงานสาวๆในร้านหมั่นแวะมาบริการที่โต๊ะบ่อยเหลือเกิน ทีตอนฉันไม่ได้มากับ 2 คนนี่ทำไมถึงไม่เห็นมาคอยถามว่า ‘รับอะไรเพิ่มมั้ยคะ’ อย่างนี้บ้างวะ
แต่ว่านะ ร้านนี้น่ะปลอดภัยต่อการแอบดักฟังอยู่แล้ว เพราะเจ้าของร้านน่ะเป็นแฟนเก่าสมัยประถมของฉันน่ะสิ (คนสวยอย่างฉันก็ต้องไวไฟเป็นธรรมดา//โดนตบ!!) แต่ปัจจุบันเราเหมือนพี่น้องกันซะมากกว่า อยากรู้อะดิว่าหมอนั่นเป็นใคร…
“หวัดดีฮารุเนะ ไม่เจอกันนานเลยแฮะ เป็นสาวแล้วนะเนี่ย”
เห็นมั้ย พูดไม่ทันขาดคำ แฟนเก่าของฉันก็มารายงานตัวแล้ว แต่ฉันก็ไม่ค่อยได้เจอหมอนั่นอย่างที่ว่าแหละ เพราะตั้งแต่หมอนั่นจบม.ปลาย ก็ไปต่อมหาลัยที่อื่น อ้อ ใบ้ให้นะว่ารุ่นเดียวกับอิทาจิ
...เป็นผู้ชายผมสีทราย ตาสีเทาเข้มอบอุ่น กับรอยยิ้มสดใส
“อืม...หวัดดี ไม่เจอกันนานจริงๆแหละคิสึเกะ”
ปล. เอ่อ...ถ้าใครสงสัยว่าตัวละครจากบลีชมาได้ยังไง ก็เป็นเพราะคนแต่งชอบตัวละครนี้มากเลยยืมตัวมาหน่อยอะเนอะ^^
หลังจากที่คิสึเกะ หรืออุราฮาร่า คิสึเกะ แฟนเก่าสมัยประถมที่เพิ่งมีเวลาว่างมาดูแลร้านซะที เราทั้งหมด 4 คน(ซึ่งฉันเป็นผู้หญิงคนเดียว) ก็มานั่งสนทนากันแบบตึงเครียด
“สวัสดีครับ ผมชื่ออุราฮาร่า คิสึเกะอยู่มหาลัยปี 2 เพื่อนรุ่นพี่สมัยประถมของฮารุเนะ คร้าบ”
“ส่วน 2 คนนี่ คนผมเงินหน้าตาอารมณ์บูดชื่อคาคาชิ และก็คน ‘หล่อๆ’ ผมดำคนนี้ชื่อเนจิ...”
“^^” คิสึเกะจิบชาหน้าระรื่น “แฟนสินะ”
“อืม...ทั้งคู่เลย”
พรวด!!(0_o)
“ทำอะไรน่ะนาย...เสียมารยาท”
“แค่ก! นี่เธอ...คบทีเดียว 2 คนเลยเหรอ??”
“มีอะไรน่าแปลกใจตรงไหนหรอ”
“ก็แปลกสิ ปกติแล้วเธอน่ะระ....อุ๊ฟฟฟ”
คิสึเกะที่พูดปากวอนหาเรื่อง ก่อนที่จะพูดจบก็เจอศอกของฉันไปอุดปาก ทำให้หมอนั่นลงไปนั่งกุมหน้าอยู่กับพื้น หมอนี่น่ะจะพูดว่า ฉันเป็นคนรักเดียวใจเดียว แต่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องโฆษณาสรรพคุณของฉันต่อหน้าไอ้พี่หงอกด้วยล่ะ การที่ฉันรักเดียวใจเดียวกับอิทาจิ และได้รับบทเรียนมาเกินพอ ฉันก็ไม่อยากจะมาตั้งปณิธานรักเดียวใจเดียวแบบเด็กสาวแรกรุ่นหรอกนะ
“คิสึเกะกำลังจะบอกว่า...ปกติฉันน่ะรับกาแฟใส่นมกับเค้กกีวีเนอะ ใช่มั้ยจ๊ะคิสึเกะ...^_^”
และแล้ว...หลังจากที่ฉันส่งรอยยิ้มหวาน(อันแสนน่ากลัว) ไปให้ คิสึเกะก็จำเป็นต้องรับมุกอือๆออๆ
“อืม...เอ่อ ใช่”
คาคาชิมองออกไปทางหน้าต่างดื่มด่ำกับกาแฟ ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น และทำเป็นเหมือนไม่ได้ยินที่ใครๆพูด แต่เอ่อ...ที่ข้างๆฉันเนี่ย รู้สึกได้ถึงจิตสังหารอันรุนแรงแผ่ซ่านมาจากเนจิตั้งแต่คิสึเกะพูดว่าเป็นแฟนเก่าสมัยประถม จนฉันรู้สึกร้อนๆหนาวๆไงก็ไม่รู้ (เนจินั่งข้างๆฉัน ส่วนคิสึเกะกับคาคาชินั่งติดกันฝั่งตรงข้าม)
“ฮารุจัง ขอคุยด้วยหน่อยสิ”
+ + + + + + + + + +
เมื่อคิสึเกะกึ่งลากกึ่งถูฉันมาตลอดทาง ตอนแรกเนจิจะลุกตามฉันมาด้วย(โดยที่มีคาคาชิแกล้งดื่มด่ำกับกาแฟต่อไปเหมือนไม่สนใจ) เมื่อถึงห้องผู้จัดการที่เป็นห้องส่วนตัวของเขา คิสึเกะก็เอ่ยขึ้นเสียงเครียด
“ฮารุจัง เธอคิดจะทำอะไรกันแน่?”
“ก็...เรื่องสนุกๆ” ฉันตอบแบบขอไปที
“ฉันตกใจตั้งแต่เรื่องที่อิทาจิให้พ่อมาสู่ขอเธอแล้วนะ นี่มันเรื่องอะไรกัน? หลังจากหมั้นได้ 7 วันเธอก็ควงแฟนเป็นชายรูปงามตั้ง 2 คน เธอไม่กลัวคนอื่นเขาจะคิดยังไงเลยเหรอ? เธออาจไม่คิดแต่ทางอุจิวะคิดแน่!!”
“แล้วไง”
“(-_-++)”
“พี่คอยดูฉันไปเหอะน่า สนุกแน่”
“ฉันไม่ได้ห่วงเธอหรอก แม่ม้าดีดกะโหลก”
“พี่เป็นใครกัน จะมายุ่งเรื่องของฉันเกินไปมั้ย?”
“งั้นจะคอยดูว่าเธอกับพวกนั้นจะหลอกอุจิวะไปได้สักกี่น้ำกัน”
ฮารุเนะไม่รอให้คิสึเกะพูดจบ ก็เดินสะบัดออกมาจากห้องนั้นทันที ส่วนชายหนุ่มก็ได้แต่นั่งมองร่างบางหายไปจนลับสายตา เรื่องวุ่นๆมันกำลังจะตามมาน่ะสิ...และก็คงจะไม่พ้นเขาแน่นอนที่ต้องเป็นคนคอยตามเก็บกวาดเรื่องแสบๆที่แม่ตัวดีก่อเอาไว้ แต่จะไม่ยุ่งก็คงไม่ได้ ก็เพราะเขาเองก็ยังคงรู้สึกดีๆกับหญิงสาว...
“เฮ้อ---อย่ามาตีกันที่ร้านฉันก็แล้วกัน”
+ + + + + + + + + +
+คฤหาสน์อุจิวะ+
“นายน้อยครับ เรื่องที่นายน้อยให้ไปสืบได้เรื่องแล้วครับ”
คิซาเมะ บอดี้การ์ดคู่ใจของอิทาจิ รายงานเจ้านายที่กำลังนั่งให้อาหารปลาคาร์พ ซึ่งเป็นกิจกรรมโปรดของนายน้อยอิทาจิ(ที่เขาเรียก) อิทาจิหันมาเอื้อมมือหยิบปึกกระดาษ 2 ปึกที่คิซาเมะยื่นให้ แต่สายตาก็ยังจับจ้องอยุ่กับฝูงปลาคาร์พ หลากสี
“ได้มาแล้วรึ? ประวัติของเจ้าพวกนั้น...”
บนแฟ้มกระดาษทั้ง 2 นั้นมีรูปของคาคาชิและเนจิถูกกากบาทพาดกลางหน้ากระดาษ
ชื่อ: ฮาตาเกะ คาคาชิ
อายุ: 23 สถานภาพ: โสด อยู่คนเดียว
อาชีพ: นักสืบเอกชน
สถานะการเงิน: ออกแนวไม่ค่อยพอกิน
พี่น้อง: น้องสาวฝาแฝดชื่อคานะ
ของที่ชอบ/ของรักของหวง: หนังสืออะจึ๊ยสวรรค์รำไร รถมอเตอร์ไซค์ที่เพิ่งออก
ของที่เกลียด: ผู้หญิงสวยๆ สัตว์ทุกชนิดที่ไม่มีขา และคนที่ทำให้น้องสาวร้องไห้
ชื่อ: ฮิวงะ เนจิ
อายุ: 18 สถานภาพ: โสด อยู่กับน้องสาวชื่อฮินาตะ
อาชีพ: นักสืบเอกชน
สถานะการเงิน: รวย
พี่น้อง: มีน้องสาวชื่อฮินาตะอายุ 16
ของที่ชอบ/ของรักของหวง: ชาเขียว กับกีตาร์โปร่งตัวโปรด
ของที่เกลียด: คนที่ทำให้น้องสาวร้องไห้
“เกลียดคนที่ทำให้น้องสาวร้องไห้เรอะ...” อิทาจิยิ้มเย็น “น่าสนุกดีนี่ฮิวงะ เนจิ ฮาตาเกะ คาคาชิ”
เอ่อ...ขอโทษนะคะที่อัพช้า
เพราะนึกว่าจะไม่มีใครสนใจฟิคนี้ซะแล้วอีก//เจอตบ!!
ความคิดเห็น