คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 7 อัตเกีย ที่แสนสงบ และ ผู้ร่วมเดินทาง
หลังจากที่เราห่างจาก แบล็ค ไปแล้ว เรากลับมาดูที่ อัตเกีย ซึ่มเป็น 1 ในอาณาจักร ของ ฟาโมเรีย ที่อยู่ทางตอนเหนือใกล้ๆเขตว่างเปล่าของดาวดวงนี้ อัตเกีย เป็นหมุ่บ้านเล็กๆ ที่สงบไม่มีสงคราม เรื่องราวอยู่ที่ เด็กผู้หญิงคนนึงที่ เป็น คนรับใช้ของ บ้านหลังนึง เราไปดูกันครับ
“นี้เธอหนะ ช่วยไปเอาชามาให้ฉันได้ใหม?” ดูท่าทางคนๆนี้จะเป็นคุณนายของบ้านหลังนี้ ดูจากรูปร่างน่าจะอายุประมาณ 50 ได้
“ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ”หญิงคนนึงรับคำสั่งและเดินไปเอาชา
ดูจากเธอคนนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นคนสุภาพเรียบร้อย ขยันขันแข็ง
“ได้แล้วค่ะ” เธอเดินกลับมาพร้อมชา และ วางให้คุณนาย
“ขอบใจมาก เดียวเธอเตรียมรับแขกนะ”เธอสั่ง
“แขก? จะมีแขกมาหรอค่ะ?”เธอถามด้วยความสงสัย
“ใช่ เตรียมให้พร้อม”คุณนายสั่งและเดินไปยังห้องตัวเองดูเหมือนว่าจะไปเปลี่ยนเสื้อ
เธอคนนั้นรับคำสั่ง และ เดินไปจัดระเบียบให้แขกดูแล้วสบายตา
เอาหละ เรามาดูทาง พื้นที่ Zero ดีกว่า คงสงสัยสินะว่ามันคืออะไร มันคือพื้นที่ ที่มักมีสงครามกันระหว่าง 2 ฝ่าย น้ำเงิน กับ แดง และในตอนนี้ก็ยังมีสงครามอยู่ เราจะไม่เสียเวลาที่นี้ ทางด้านของ แบล็ค กำลังมุ่งไปทาง อัตเกีย และในตอนนี้ก็ถึงแล้ว
“ขอโทษครับ ทางไปคฤหาษ โซฟาส ไปทางใหนครับ” แบล็คถาม ตอนนี้แบล็คคลุ่มผ้าเพื่อไม่ให้ใครเห็นหน้า ไม่รู้ว่าเพื่ออะไร
“ทางนั้นไงพ่อหนุ่ม ตรงไปจะเจอคฤหาษ โซฟาส อยู่”คนๆนึงบอกดูเหมือนจะเป็รชาวบ้าน
“ขอบคุณครับ”แบล็คพูดจบก็เดินไปตามที่ชายคนั้นบอก
ไม่นาน แบล็คก็ถึงคฤหาษโซฟาส เขาหยุดอยู่ที่หน้าประตู และ กดกริ่ง จากนั้น ก็มีสาวใช้คนนึงเดินออกมา ถ้าจำกันได้ เธอเป็นสาวใช้คนเดียวที่เราบอกตอนแรกๆของบทนี้ เธอออกมาต้อนรับ แบล็คเดินเข้าไปใน ตัวคฤหาษ และนั้นที่โซฟา สุดหรู ของบ้านหลังนี้
“รอสักครู่นะค่ะ เดียวไปเอาชามาให้”เธอเดินไปเอาชามาให้ ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมแบล็คถึงเข้ามาได้ง่ายหนัก เพราะว่า เออ ตามไปดูเองดีกว่า
“นี้ค่ะ”เธอวางชาให้แบล็ค
“ขอบใจมากนะ”แบล็คยกขึ้นจิบ ไม่นาน นายหญิงของบ้านก็ออกมา
“สวัสดีนะ แล้วก็ ยินดีต้อนรับกลับมานะ ลูกแบล็ค”นายหญิงพูดจบก็นั่งลง ที่โซฟาตรงข้ามแบล็ค
ความจริงแล้ว แบล็ค เป็นลูกคุณหนู แต่หนีออกไปและในที่สุดก็กลับมา
“ท่านแม่ครับ ผมมาที่นี้ไม่ได้ต้องการกลับมาอยู่แต่ต้องการจะมาบอกความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่ท่านแม่สงสัย”แบล็คพูดแบบเหมือนคนไม่เคยรู้จักกัน
“เรื่องที่สงสัย ก็ใช่นั้นลองเล่ามาซิ”แม่ของแบล็คพูด
ทั้ง 2 คุยกันอยู่นานพอสมควร ร่วมทั้งบอกเรื่องของตนเอง และ การหนีออกไป และ เป้าหมายของเขา หลังจากคุยเสร็จ เขาก็เตรียมออกเดินทางแต่ว่า
“แบล็ค แม่มีเรื่องจะขออยู่ 2 เรื่องได้ใหม?”เธอพูด
“ว่ามาครับ”เขาพูด
“ช่วยพา ซาโนโกะ ร่วมเดินทางไปกับลูกได้ใหม?”เธอพูด และ ซาโนโกะ ก็เดินออกมาพร้อมกระเป๋าเดินทาง
ความจริง ซาโนโกะ เป็นชื่อของเด็กสาวที่เราบอกตอนแรก เธอดูมั่นใจ และ เตรียมใจที่จะออกไป
“ก็ได้ครับ แล้วอีกเรื่องหละ?”แบล็คพูด
“หลังจากสำเร็จเป๋าหมายแล้วช่วยกลับมาอยู่กับแม่ได้ใหม?”เธอพูดด้วยความหวังที่มีน้อยนิด
แบล็คเงียบไปครู่นึงแล้วจึงตอบว่า “แน่นอนครับ ท่านแม่ นั้นไปก่อนนะครับ”แบล็คยิ้ม แล้ว เดินจากไปจนไม่เห็นตัวไปกับ ซาโนโกะ
“นี้ คุณแบล็คค่ะ จะไปใหนหรอค่ะ เออ ถ้าไม่ตอบก็ไม่เป็นไรค่ะ”เธอเหร็งๆถาม
“ไม่ต้องเกร็งหรอก เราจะไป ซานาโด แล้วก็ เรียกว่า แบล็ค ก็พอแล้ว”เขาพูดพร้อมเอา ชูตเตอร์ ออกมา
“คะ..ค่ะ บะ..บะ...แบล็ค..”เธอเกร็งมาก
“เฮอ~ ช่างเถอะ เรียกเหมือนเพื่อนเถอะนะ...”แบล็คขึ้น ชูตเตอร์ พร้อมยื่นมือมาหา ซาโนโกะ ที่เกร็งอยู่
“เอ๊ะ”เธอมองแบล็ค
“มาซิ ซานโกะ”เขายิ้ม
“ค่ะ แบล็ค”เธอยิ้มพร้อมจับมือแบล็คจนขึ้น ชูตเตอร์
“ไปแหละนะ”เขายิ้ม
“ค่ะ!”เธอยืนยันด้วยความมั่นใจ
แบล็ค ขับชูตเตอร์ออกไป อย่างรวดเร็ว แสงตะวันเริ่มจะตกดินแล้ว และความมืดก็มาเยือน พร้อมอากาศที่หนาวเย็น และสายลมที่ไพเราะ....
ความคิดเห็น