คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ♡ chapter twenty ; ตะลุยฐานกับคุณคริสอัลปาก้า
C h a p t e r t w e n t y
♡
ตะลุยฐานกับคุณคริสอัลปาก้า
- Continues Chanyeol Part -
“กลุ่มนี้มีชื่อว่า…อัลปาก้าซ่าสะท้านโลกกกกก ~!!”
คือน้องยอลอยากเดินไปถามคุณคริสจริงๆว่าตกลงจะเอาชื่อนี้จริงๆใช่เปล่า =__=? คือไม่ใช่มันไม่น่ารักนะฮะ แต่มันไม่เข้ากับสภาพคุณคริสเลยง่ะ -3- ;
“น้องๆจะได้แข่งกันกับทีมตรงข้ามที่จะโคจรมาเจอกันด้วยนะ เก็บแต้มไปเรื่อยๆตอนเย็นนี้กลุ่มไหนคะแนนเยอะสุดก็ได้ของรางวัล เข้าใจ๊ ??”
อ๋อ…มันเป็นอย่างนี้เองสินะฮะ แงงงอย่างงี้น้องยอลจะตั้งใจเล่นเลย โอ้ยพูดแล้วตื่นเต้น > < น้องยอลเดินเตาะแตะเป็นลูกเป็ดตามพ่อเป็ดอย่างคุณคริสไปตามทาง หันไปคุยกับโยซอบบ้างเวลาเจออะไรตื่นตาตื่นใจ ไม่ยักรู้ว่าบนโลกมนุษย์มีบรรยากาศสวยๆแบบนี้ด้วย -.-
“ทุกคนโชว์ชื่อกลุ่มและสโลแกนด้วยครับ !!” อ้ะถึงแล้วเหรอฐานแรก น้องยอลเงยหน้าขึ้นมองเห็นคุณพี่ๆทั้งหลายยิ้มแฉ่งรออยู่ข้างหน้า ในมือถือเชือกอยู่ด้วย
“พวกเรากลุ่มอัลปาก้าซ่าสะท้านโลก สโลแกนเดียวกันกับชื่อกลุ่มครับ !!!!”
น้องยอลร้องตะโกนสุดเสียงไม่ยอมแพ้ โชว์สปิริตตัวเองให้ดูคึกคักเป็นการเพิ่มพลังตัวเองอย่างหนึ่งฮะ พี่หน้าตาน่ารักคนหนึ่งก้าวออกมาข้างหน้าสุดแล้วบอกให้พวกเรานั่งลงเพื่อรอดูการสาธิตวิธีการเล่นของฐานนี้
“อ้าวอีกกลุ่มมาพอดีเลย...เร็วๆครับพี่กำลังจะอธิบายกติกา” แต่อยู่ๆอีกกลุ่มที่จะต้องมาแข่งกับกลุ่มคุณคริสก็เดินเข้ามา กลุ่มนั้นสีเขียวฮะ
“ฐานนี้มีชื่อว่า ‘ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก’ เนื่องด้วยเป็นฐานแรกทุกอย่างจะยังเบสิคไม่มีอะไรฮาร์ดคอร์ เกมนี้จะต้องเล่นเป็นคู่ น้องๆจะต้องใช้เชือกที่พี่เตรียมมาให้ผูกข้อมือตัวเองไว้ทั้งสองข้างแล้วเอาไขว้หลังตัวเองไว้ จากนั้นพี่จะให้ลูกบอลมา ให้น้องๆประคองลูกบอลนี้ให้ไปถึงฝั่งใครหล่นปรับแพ้ !!”
อ่า…เล่นเป็นคู่อีกแล้ว แต่สงสัยว่าน้องยอลจะคู่กับโยซอบอีกไม่ได้แล้วล่ะ ก็ดูส่วนสูงของเราสองคนสิฮะ หัวโยซอบอยู่ตรงไหล่น้องยอลเลยได้มั้ย ประคองช่วยกันไม่ไหวแน่ๆ T-T
“พี่ขอตัวแทนกลุ่มละ 1 คู่ครับลุกเลย ช้าตัดคะแนนด้วย !”
เราทุกคนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก เมื่อฝ่ายตรงข้ามมีคนลุกพรวดขึ้นอย่างรวดเร็วเลยฮะ แต่กลุ่มน้องยอลยังไม่ได้วางแผนอะไรกันเลย ไม่ได้นะเดี๋ยวโดนตัดแต้มหมด !
“ชานยอลกับผมฮะ !”
ด..เดี๋ยวนะ
“โอเคครับ งั้นน้องชานยอลกับน้องมาร์คนะครับ”
แป้ปนึง…คืออะไรน้องยอลลุกขึ้นแบบงงๆ นายนี่มาจับน้องยอลลุกตามไม่ถามน้องยอลสักคำ -[]-
“โทษนะ แต่เรากลัวโดนกลุ่มโดนตัดแต้มน่ะ”
“ม..ไม่เป็นไรๆ” ทำไมต้องมากระซิบใกล้หูด้วยเนี่ย จั๊กจี้นะฮือออออ
“ตอนนี้ทั้งสองฝั่งก็ได้ผู้เล่นแล้วนะครับ…เชือกผูกแขนไว้เรียบร้อยแล้วน้า งั้น…….ไปได้ !!!”
เจ้าลูกบอลทรงกลมถูกหนีบเอาไว้ตรงกลางระหว่างน้องยอลกับนายมาร์คฮะ เราค่อยๆเดินออกไปด้วยความทุลักทุเลสุดขีด ด้วยความที่น้องยอลอยู่ในตำแหน่งที่หันหลังให้กับฝั่งคู่แข่งเลยมองไม่เห็นความคืบหน้าอะไรเลย แต่จู่ๆนายมาร์คก็ร้องขึ้นจนน้องยอลเกือบทำลูกบอลตก
“กลุ่มนั้นนำเราแล้ว !” ฮะ..ว่าไงนะ 0___0 !!
“เขยิบมาใกล้ๆกันอีกดิ ลูกมันจะได้ไม่หล่น” น้องยอลทำตามคำสั่งนายมาร์คอย่างว่าง่ายเพราะกลัวจะแพ้ฮะ เราสองคนเขยิบตัวเข้าหากันเพิ่มจนรู้สึกว่าลูกบอลถูกดันไว้จนขยับไม่ได้อีก จากนั้นเราสองคนก็ใช้เท้าก้าวไปข้างๆเป็นจังหวะเหมือนปู เอ้าฮึบ !!
ปี๊ดดดดดดดดดดดดด
“ทีมสีฟ้าชนะคร้าบบบบบบบบ !!!!”
เฮ !!!!!!!!!!!!!!
น้องยอลกระโดดตัวลอยเลยยยย ดีใจสุดๆเห็นมั้ยว่าน้องยอลน่ะนอกจากจะมีพลังวิเศษแล้วยังเล่นเกมส์ของมนุษย์เก่งด้วยนะ ^^! นายมาร์คหันมาแท็กมือน้องยอลแล้วส่งยิ้มมาให้คงจะดีใจไม่ต่างกันกับน้องยอลแน่เลย ฮี่ฮี่
เราเดินต่อแถวเป็นขบวนอีกครั้งหลังจากคว้าชัยชนะมาได้ในฐานแรก คุณคริสเดินนำพวกเราไปยังอีกฐานหนึ่งซึ่งน่าจะตั้งไกลจากตรงนี้พอสมควรล่ะฮะ น้องยอลเห็นเศษไม้ตกอยู่ก้านหนึ่งเลยหยิบขึ้นมาลากเล่นไปตามทางแก้เบื่อ
“นายมาแทนคนที่ขาดไปใช่มะ?” เห…นายมาร์คมาเดินข้างๆน้องยอลตั้งแต่เมื่อไหรหว่า
“อื้ม” น้องยอลพยักหน้าตอบกลับ แต่ตายังมองต้นไม้เขียวขจีรอบๆ สบายตามากเลยล่ะ น้องยอลรู้สึกเหมือนมีอะไรขนๆนิ่มๆแตะตรงแก้มเลยต้องหันไปดู “อะนี่ฉันให้”
ว้าวว นี่มันต้นอะไรเนี่ยทำไมน่ารักงี้อะ > <
“อันนี้เขาเรียกว่า ดอกแดดิเลี่ยน” น้องยอลตาโตกับดอกไม้ในมือฮะ ถึงมันจะแค่ดอกเล็กๆดอกเดียวก็เถอะ แต่ว่ามันสวยมากๆเลยนะ “ชอบมั้ย?”
“งื้อชอบๆๆ” น้องยอลพยักหน้ารัวๆ
ฟู่วววววววววววววว
“อ..อ้าวว มันหนีไปซะแล้ว =[]=” เจ้าลมที่ไหนกันเนี่ยบังอาจมาพัดดอกไม้สุดน่ารักของน้องยอลลอยออกจากมือไปเฉยเลย ดูสิ…ลอยไปต่อหน้าต่อตาเลยอะยังไม่ทันได้เก็บไว้เลย บุ่วววววววววว -3-;;;
“เห้ยข้างหลังอะ เข้าแถวดีๆหน่อยถึงฐานที่สองแล้วเว้ย !!!” น้องยอลหันขวับไปเจอหน้าคุณคริสกำลังดุได้ที่เลยฮะ คิ้วนี่ขมวดจนอยากจะจับมาผูกโบว์เอาไว้สักวัน ไหนจะท่าเท้าเอวนั่นอีก…แล้วนั่นถอดเสื้อเชิ้ตตัวเองออกทำไมอะ เอามาพาดบ่าตัวเองแบบนั้นเห็นแต่เสื้อแขนกุดตัวเอง
ดูดิสาวๆกลุ่มโน้นกรี๊ดกันจนจะเป็นลมละเหอะ =___=
“ฐานที่สองนี้มีชื่อว่า ‘กาคาบพริก’” พี่คนหนึ่งออกมาอธิบายพร้อมอุปกรณ์ครบมือ “วิธีเล่นก็จะให้น้องๆเรียงแถวเป็นหน้ากระดาน แล้วคาบหลอดไว้คนละอัน และนี่…หนังยาง พี่จะให้น้องๆส่งต่อหนังยางผ่านหลอด”
ฮิ้วววววววววววววววววว
“เกมส์นี้ทดสอบความสามัคคีของน้องๆนะคร้าบบบบบ !!” เสียงโห่แซวดังขึ้นอีกครั้งหลังจากพี่คนนั้นอธิบายวิธีการเล่นจบ จากนั้นพวกเราทุกคนก็ลุกขึ้นยืนเรียงแถวตามที่พี่คนนั้นสั่งโดยมีคุณคริสยืนกำกับอยู่ข้างหน้า น้องยอลรับหลอดที่ส่งต่อมาเรื่อยๆ ตำแหน่งน้องยอลตอนนี้อยู่รองสุดท้ายฮะ ส่วนหลังสุดเป็นนายมาร์คแหละ
.
“โอเค…ถ้าทุกคนพร้อมแล้ว เริ่มส่งต่อหนังยางได้ !!!”
เสียงกองเชียร์ข้างหน้าเร่งจังหวะสร้างความสนุกสนานปนตื่นเต้นให้น้องยอลได้ดีมากเลยล่ะ น้องยอลเหลือบมองฝั่งตรงข้ามที่ทำยางหล่นพื้นไปบ้าง เก็บขึ้นมาใส่บ้างก็ยังตกอีก ทำให้น้องยอลคิดถึงสภาพตัวเองขึ้นมากระทันหันเลย แล้วนั่น…ยางมาถึงคิวน้องยอลแล้ว > <
“ชานยอลสู้ๆเรากำลังจะชนะแล้ว !!!” น้องยอลได้ยินเสียงแว่วๆของโยซอบจากฝั่งข้างหน้าด้วย
งับบบบบ
ง้าสำเร็จจจ น้องยอลรับยางมาไว้คล้องไว้ที่หลอดตัวเองได้เรียบร้อยแล้วฮะ ต่อไปก็คนสุดท้ายอย่างนายมาร์คแล้วสินะสินะ…รับให้ได้นะนายมาร์ค
ปึก !!
แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิด ขณะที่เจ้ายางเส้นกลมกำลังไหลลงไปยังหลอดอีกอันซึ่งเป็นของนายมาร์ค จู่ๆคุณคริสก็เดินมาชนเข้าก่อนซะงั้น ไม่รู้ว่าไปทำอิท่าไหนแต่น้องยอลเห็นนายมาร์คหัวเกือบทิ่มลงไปกับพื้น แล้วหลอดก็กระแทกเข้าปากไปด้วยเลยมั้ยอะ นายมาร์คเอาแต่ลูบคอตัวเองป้อยๆเลย u_u
“โอ้ยย แค่กๆๆ”
“เห้ยโทษทีว่ะ !”
คุณคริสขอโทษแต่หน้าตานี่ไม่ได้สำนึกผิดเลยอะ ทำไมนิสัยแบบนี้เนี่ย !
“หมดเวลาทีมสีม่วงชนะคร้าบบบบบบบบบบบ !!” เห็นมั้ยว่าแพ้เลยอะเพราะคุณคริสคนเดียวเลยโว๊ะ !!
น้องยอลเดินกระฟัดกระเฟียดตามหลังคนอื่นออกมาด้วยความหงุดหงิด ในใจยังแค้นคุณคริสไม่หายเลย มีอย่างที่ไหนไปทำคนอื่นเขา แถมขอโทษแบบไม่จริงใจ นี่เป็นทีมตัวเองอีกไม่อยากได้ของรางวัลคืนนี้หรือไงนะ ก่อนออกมายังจะพยายามดึงตัวน้องยอลให้เดินไปด้วยอีก อย่าหวังเลยฮะน้องยอลไม่มีทางไปกับคนนิสัยไม่ดีแน่นอน !
“ขอโทษนะทีมเราแพ้เลย”
“ไม่หรอกน่า ว่าแต่นายเถอะเจ็บมากมั้ย”
“ไม่หรอกกก ไกลหัวใจตั้งเยอะ” นายมาร์คว่าแล้วก็ยิ้มกว้างทำให้น้องยอลสบายใจได้เปราะหนึ่ง ต่อไปก็ฐานที่สามแล้วล่ะ ขอให้อย่าเกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยเถอะ - -
“ยินดีต้อนรับเข้าสู่ฐานที่สามนะคะ ฐานนี้พี่เดาว่าน้องๆต้องเริ่มหิวข้าวเที่ยงแล้วแน่ๆ เพราะฉะนั้นฐานนี้พี่จะให้แข่งกินนะคะ แต่ว่า….เราจะไม่กินแข่งกันเฉยๆ พี่จะให้ใบ้คำด้วย !!!”
ง่าใบ้คำงั้นเหรอ ? แล้วน้องยอลจะรู้หมดทุกคำมั้ยเนี่ย เริ่มได้กลิ่นความพ่ายแพ้ลอยแตะจมูกแล้วสิ แต่น้องยอลจะไม่ยอมให้แพ้ง่ายๆหรอก ฮึบบ !!
"เริ่มได้ !!!!"
@#/^'::&,())!
น้องยอลพยายามควบคุมสติตัวเองสุดๆไม่ให้หลงไปกับเสียงโวยวายของฝั่งนั้น คนแรกผ่านไปด้วยดี คนที่สองก็ผ่านไป สามและสี่..เรื่อยมาจนถึงคนที่เก้า... ซึ่งมันคือน้องยอลเองฮะ !!
พรึ่บ !
...มันคืออะไรหว่าา ??
'พาบีเยอโย' แงงงงงงมันอ่านว่าอะไรอ่าา ㅜㅡㅜ
"ก่อนทายกินเค้กข้าวก่อนนะคะ !!~"
หมับ
งั่บๆๆ เอ้ะคุณคริสแอบไปยืนใบ้ให้น้องยอลข้างหลังพวกพี่ๆด้วย ~!
งั่บๆๆ โอ้ยทำไมมันเหนียวแบบเน้ ฮือออ T__T
"เอ้าเร็ว !! จะหมดเวลาแล้วนะ ~!!"
งั่บๆๆๆๆ โอ้ยในปากยังไม่หมดยังจะให้ทายคำประหลาดๆนี่อีก
งั่บ !
ด..เดี๋ยวนะ !
อึก ! ต..ติดคอออออ
พรวดดดดดดด !!
-0- ทุกอย่างหยุดชะงัก...แทบไม่ต้องใช้เวทมนต์อะไรเลยฮะ
"แค่กๆๆๆ น..น้ำ"
"เห้ยยย ~ ขอเวลานอกกกก !!" พี่ผู้หญิงท่าทางแมนซั่มเดินตรงเข้ามาหาน้องยอล "ไหวมั้ยคะน้อง พี่บ้านมาจัดการด้วย !!"
น้องยอลถูกพยุงออกมาจากแถวโดยคุณคริสฮะ ตอนแรกนายมาร์คจะเข้ามาช่วยแต่ถูกกันตัวไว้เพราะเกมยังไม่จบ น้องยอลรับน้ำเปล่ามาจากคุณคริสแล้วดื่มมันเข้าไปเกือบหมดขวดแน่ะ เกือบตายแล้ว :(
ฟู่ววววววว ~
คุณคริสนั่งลงข้างน้องยอลแล้วถอนหายใจออกมาซะเสียงดัง น้องยอลเหลือบไปมองเสี้ยวหน้าข้างๆ แล้วก็เกือบเคลิ้มเพราะมันดูดีมากๆเลย ถ้าไม่ติดว่ามันบึ้งๆไปหน่อยน่ะนะ - -;
"คุณคริสโกรธน้องยอลเหรอ?" แปลกมากฮะ ปกติคุณคริสน่ะขี้บ่นจะตาย ชอบบ่นน้องยอลไม่เว้นวัน แต่ตอนนี้กลับเงียบเชียบ
"ทำไมต้องโกรธ?" เสียงเข้มซะด้วยนี่แหละเขาเรียกว่าโกรธ -0-
"ก็..น้องยอลกำลังจะทำให้กลุ่มอัลปาก้าของคุณคริสแพ้ไง"
ฟุบ !
"ห..เห้ยย ~" คุณคริสจะจับแขนน้องยอลแรงไปไหนเนี่ยย "มันไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้เลย"
"อ้าวแล้วอะไรล่ะฮะ"
"ก็นายกับมัน.."
เฮ !!!!!!!!!!!!!!!!!
"จบเกมทีมสีส้มชนะค่าาา น้องๆมารวมกันตรงนี้ก่อนเร้ววววววววววว ~"
อ้าวจบเกมซะแล้วเหรอเนี่ย แพ้จนได้....ทำไมรู้สึกผิดจังเลยง่ะ .__. น้องยอลลุกขึ้นปัดก้นตัวเองแล้วไปนั่งจุ้มปุ้กรวมกับคนอื่นๆทันทีที่ประกาศเรียกรวม
"เป็นไงมั่งชานยอล"
"สบายมาก แต่ขอโทษนะทีมแพ้เลย..."
"ฉันไม่ซีเรียสหรอกน่ะ อยากเข้าไปดูอาการนายมากกว่าอีก" นายมาร์คนี่เป็นคนดีจังเลยน้า..
"เห้ย พี่เขาจะปล่อยแล้วนั่งเงียบๆอย่าคุยกันดิวะ"
น้องยอลเงยหน้าไปก็พบว่าเจ้าของเสียงเมื่อกี้คือคุณคริสจอมขี้บ่น น้องยอลแอบยู่ปากใส่ด้วยความหมั่นไส้ไปทีนึง -3-
"โอเคค่ะไม่มีอะไรแล้ว งั้นต่อแถวตามพี่บ้านไปที่โรงอาหารเลยน้า~"
- end Chanyeol Part -
- - - - - - - - - - -
ไรเตอร์กลับมาแล้วววววววว #ซาวด์มา อย่างแรกขอขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนมากนะคะที่ให้ความร่วมมือ และให้กำลังใจมาค่อนข้างเยอะเลยสำหรับไรเตอร์ รู้สึกมีพลังปั่นขึ้นมาเลยอะ <3 สำหรับแช็ปนี้ซึ่งแต่งมานานแล้วก็ได้เวลาอัพลงสักที เป็นยังไงก็เม้นบอกละกันเนอะ
อย่าลืมโหวตด้วยนะบ๊อก บ๊อก
จะมาอัพเหมือนเดิมละ ^^
- - - - - - - - - - - -
ความคิดเห็น