ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Magic School (Jark x Markson ft.Got7)

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    • อัปเดตล่าสุด 4 ส.ค. 57



    Intro
     

    เสียใจด้วย ถ้าครูจะบอกว่าห้องของพวกเธอไม่ผ่านการประเมิน เพราะฉะนั้นห้องเราจึงอดไปตั้งแคมป์ซัมเมอร์นี้กับทางโรงเรียน

     เสียงจากชายวัยกลางคนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง อาจจะเกิดจากความเคยชินกับห้องที่เขาเป็นที่ปรึกษาอยู่ มีผลการประเมินต่ำกว่าเกณฑ์ แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก

     ตามด้วยเสียงโห่ร้องของเด็กนักเรียนวัยคึกคะนองดังก้องไปทั้งชั้นเรียน

    โห่... อดอีกแล้วหรอ ทัศนะศึกษาคราวที่แล้วก็อดเสียงอุทานจากเด็กหนุ่มแว่นหนาหน้าชั้นเรียน

    นายก็น่าจะรู้ ว่าเป็นเพราะใครเพื่อนที่นั่งข้างๆ กล่าวเสริม

     นับว่าเป็นที่รู้กันดีว่าแม้จะเป็นห้องบ๊วยแต่การเรียนของนักเรียนส่วนใหญ่ในชั้น ก็ไม่ได้จัดอยู่ในขั้นเลวร้ายอะไร จะมีก็แต่หนึ่งตัวอันตรายต่อภาพรวมของชั้นเรียน

    สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่เด็กหนุ่มหลังห้องที่สวมหูฟังราคาแพงสีแดงสดที่ดูจะเป็นสัญลักษณ์ประจำตัวเขาไปแล้ว นั่งเคาะโต๊ะตามจังหวะดนตรีที่ฟัง อย่างไม่สนใจโลกภายนอก

    เอ้ ๆๆ พวกนายมองชั้นทำไมกันว่ะ”  รู้สึกตัวได้ ขยับหูฟังออก เลื่อนลงมาวางนาบบนลำคอ

    เหอะ ยังไม่รู้ตัวอีกเสียงเหน็บแนบไม่ทราบที่มา

    หยุดเลยๆ ชั้นไม่ได้เป็นต้นเหตุเรื่องนี้คนเดียวซะหน่อย โน้น ไอ้หมอนั่นก็ด้วย

    ผู้ต้องสงสัยชี้นิ้วไปยังเฮนรี่ เพื่อนร่างใหญ่ ผิวสี สัญชาติอเมริกันที่นั่งอยู่ข้างหน้าตัวเอง ทำเอาเจ้าตัวสะดุ้งขึ้นมา

    อย่าโทษคนอื่นไปหน่อยเลยน่า นายต่างหากล่ะ แจ็คสัน

                    แจ็คสัน หวัง เด็กหนุ่มสัญชาติฮ่องกงที่ย้ายมาอยู่เกาหลีด้วยเหตุผลบางอย่างทางครอบครัว นักเรียนประจำหลังห้อง หากว่าด้วยเรื่องการเรียน ผลคะแนนของเขาก็คงจะอยู่หลังรั้งท้ายด้วยเช่นกัน ขึ้นชื่อว่าการใช้ชีวิตในโรงเรียน  เขานี่แหละ ตัวอันตราย

    หงุดหงิดจริงวุ้ย นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกนี่นา พวกนั่นน่าจะชินแล้วทำตัวสบายๆกันหน่อยเซ่

    บ่นกับตัวเองอย่างหัวเสีย พลางก้มหน้าก้มตา ดูผลการสอบในมือ ที่ไม่ว่าจะพลิกไปหน้าไหน ก็เจอแต่เลขศูนย์ ศูนย์ แล้วก็ศูนย์

    เฮ้... หลบไป หลบ

    เสียงตะโกนที่ไม่ทราบต้นสายปลายเสียง ยังไม่ทันที่แจ็คสันจะได้ตั้งตัว

     ตุ๊บ !!!  

    วัตถุปริศนาขนาดใหญ่ร่วงลงมากระทบร่างของเขาอย่างแรง สัมผัสอุ่นนุ่มแบบที่เขาไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนประทับลงที่ริมฝีปากหนาอย่างไม่ทันตั้งตัวและไม่ทันที่เขาจะได้รู้อะไรไปมากกว่านี้ ทุกอย่างที่สมองพอจะประมวลผลได้

    ก็มืดมิดลงไป......

     

     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×