คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 2 คุณเป็นใคร 2
“อีอย่า ให้นไปเอาเสื้อผ้าูมาไว้ที่บ้านน้าันทร์ แล้ว็้าวปลาอาหารส บอะเอมว่าให้มาทำวามสะอา ส่อาหารทุวัน้วย”
“ะพัที่บ้านน้าันทร์หรือรับ”
“มึอย่าเสือ สั่อะไร็รีบไปทำ”
“รับๆ” ายรีบวาสาย ว่าะไม่ถามแล้วเียว เผลอหลุปาให้โน่านไ้ อยู่ใล้มีโนเะ ทันทีที่วาสาย วาม็หันไปมอนอยู่บนเียอีรั้ แล้วระุยิ้มบาๆ ร่าสูถือผ้าปูที่นอนที่เป็นรอย่า เินออไป้านนอ มุ่ไปยัระบะยสู แล้วโยนผ้าลไปในนั้น านั้น็ลับเ้าไปยับ้านหลัเล็ใหม่ พาัวเอไปหยุอยู่ที่เียสาวปริศนา ทรุายลนั่มอนที่หายใสม่ำเสมอ สวยปราเปรียว มอแล้วเหมือนเสือสาวที่เ็บหนั รอวันฟื้นัว เาอบแบบนี้เลย และรั้เียวไม่พอ ร่าสูเหวี่ยเท้าึ้นบนเียยับไปนอนเีย้าอีฝ่าย ึนัวร้อนเพราะพิษไ้มาอ ูบลไปยัริมฝีปาอวบนุ่มที่เารู้ีว่ามันหอมหวานเพียใ านั้น็ยศีรษะหล่อนมาอิอแล้วหลับไป้วยัน
.........................................................
ร่าเพรียวระห่อยๆ ยับาย วามรู้สึปวหัวแทบระเบิเมื่อืนนี้หายไป เพราะยาลไ้นิ่วรุนแรที่ินเ้าไปสามเม็ทำให้ีึ้น แ่ทำไมอาารเมื่อยบถึรุมเร้า ราวับเล่นเวทเทรนนิ่มาอย่าหนั สสัยอนเินทาเ้าเหมือมาล้มลุลุลานเป็นลูหมามั้ ิแล้วยันายลุึ้น หัวิ้วเรียวสวยมวเ้าหาันอย่าสสัย ทำไมใลาเรือนายวามเป็นหิถึปวระบม ล้ายะีา มันไม่เหมือนทุรั้ ิแล้ว็ไปสะุเ้าับาเยีนส์เนื้อหนาสีน้ำเินเ้ม ใหายวาบ่อยๆ วาามอึ้นไปยัสะโพเพรียว นอะไรายาวมาๆ ใวน้อยเ้นระทึ เมื่อเห็นไรนสีน้ำาลอ่อนโผล่มาาอบาเยีนส์ อื้อหือ...เ็มัแบรน์ัเสีย้วย อ็อปเรเอเนียนริบ ไลปืนเที่ยอย่านี้ใรเาะมาใ้ัน
มอึ้นไปแล้วหายใไม่ทั่วท้อ เมื่อเห็นลอนล้ามแน่นึไร้ไมัน ิ์แพ็มัมา อหนาว้าและแน่นเปรียะ ลำอแ็แร่ ปลายาเหลี่ยมเล็น้อย ปาหยัลึและบา ล้ายปาอิสรีสีออแๆ มู อื้อหือ...นอะไรมูโ่และสวยโร วาู่สวยวาึ้นไปอี แล้ว็้อะลึเมื่อประสานสายาับวามบาลึสีน้ำาลอมเทา ล้อมรอบ้วยนาหนาเหมือนนัยน์าแ ิ้วหนาสีน้ำาลเ้มล้ายปีน เรื่อเราบนใบหน้าอเาเหมือนลูรึ่ไทย-ฝรั่และแผสมัน หิสาวะลึหลุบเปลือาลประสานสายาับเาอีรั้
“ุเป็นใร?”
ถามไปเสียห้วนพลาเยิบายหนี แล้วมอเา้วยสายาอำถามว่าเาและเธอมาอยู่ที่นี่้วยันไ้อย่าไร
“นั่นสิ! ำำนี้ใรวระถามใรี ผมเป็นใรนะ เป็นเบ๊ทำทุอย่าในเหมือนี้แล้วัน ว่าแุ่เถอะ เป็นใร เ้ามาในนี้ไ้ยัไ นี่มันห้อรับรออผม!”
บอเสียุ่น ห้อนี้เาใ้ประำเวลาเลิเวอรีหิา้านอมา เพราะเาไม่ิะเอาใรไปนอนที่บ้าน หรือให้เบอร์โทร.ิ่อใร ันั้นายึเป็นธุระัหาให้เสมอ
“โห!”
นั่นแน่ เาิไว้ว่าหล่อน้อเป็นเสือสาว มอไม่ผิริๆ ้วย หล่อนำลัะอใส่เาทั้ที่ไม่เยมีใรทำมา่อน แ่เห็นาุๆ อเา็ลัวันนหัวหแล้ว
ความคิดเห็น