คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ปฐมบท-อดีตภพ 6
“ท่านรอแม่ทัพฟาาห์ึ้นมาาบ่อระเ้แล้ว”
สิ้นเสียะโน เ้าายเรพทานห์็รีบำเนินไปยับ่อระเ้ทันที ทอพระเนรไปยัรอแม่ทัพฟาาห์พระสหายสนิท บุรหัวปีอแม่ทัพโยสิฟาร์ แม่ทัพให่แห่พระบิาอพระอ์
“ฟาาห์ เ้าไ้ัวน้อไยยีอ้าหรือไม่”
พอรัสถามไป็ทรนิ่ันพระวรายแ็ทื่อ เมื่อรอแม่ทัพร่าสูให่ำยำ วหน้ามาย พระสหายสนิทอพระอ์ีสีหน้ารึมแล้วส่ายหน้าลับมา้าๆ รอแม่ทัพฟาาห์ราบทูลออมา้วยเสียเศร้าสร้อย
“อประทานอภัยฝ่าบาท ระหม่อมมิอานำพระสนมเอลับืนมาให้ฝ่าบาทไ้ ระเ้ในบ่อที่เลี้ยเอาไว้ ไ้ัินร่าพระสนมเอไยยีนแหลเหลวไปหมแล้ว ร่านาแับสลายไปแล้ว ระหม่อมไ้มาแ่ท่อนพระรอพระสนมเอเพียเท่านั้น”
แม่ทัพราบทูลอย่าล้ำลืน ยื่นท่อนพระราวผ่อที่มีพระโลหิเปรอะเปื้อนถวายืน โยไม่สนใบาแผลเล็น้อยอนที่ถูระเ้ัเลย วพระเนรมอเ้าายเรพทานห์เศร้าสร้อยนั ่อยๆ เอื้อมพระหัถ์ไปรับท่อนพระรอพระสนมเอฮิไท์ึ้นมา ทั้พระหัถ์และพระานุ[1]สิ้นแล้วเรี่ยวแร ัพ้อรำพัน้วยพระสุรเสียแหบโหย ทรทราบแล้วว่า้อานานิรันร์ เมื่อร่านาแสลายเ่นนี้
“ทำไมเ้าทำแบบนี้เล่าไยยี ใอพี่ะาายอยู่แล้ว เ้าไม่รู้บ้าหรือไร”
รัสไป้วยเสียพระทัยยิ่นั ทรันแสออมาเป็นรั้แร ลพระพัร์มสันล ่อยๆ ุมพิท่อนพระรเ้าหิฮิไท์ที่เปรอะเปื้อนไป้วยพระโลหินั้น้าๆ เ้าายเรพทานห์รัสออมาเบาๆ แ่ระนั้นรอแม่ทัพฟาาห์พระสหายสนิท็ยัไ้ยิน
“่อไปนี้พี่ะมีแ่เ้าเท่านั้นไยยี พี่ะรออยารลับมาอเ้าเพียผู้เียว เ้าไยยียอรัอพี่”
เ้าายเรพทานห์รับสั่บ็ทรัพระแสริ[2]ออมา พระหัถ์แ็แรพระแสริลบนท่อนพระรอพระสนมเอไยยี ทรลพระหัถ์สลัลายไปบนท่อนพระรน้อนา้วยน้ำพระเนร านี้ไปพระอ์ะอะรัใร ะื่นในาไ้ที่ใเล่า ไม่มีไยยีให้เห็นอีแล้ว และ็ไม่มีใรเหมือนนา หรือทแทนนาไ้เลยสัน ทรำริไปเรื่อยะสลัรอยารึนั้น พอเสร็แล้วึรัส้วยพระสุรเสียหนัแน่น
“เหล่าเทพแห่ไอยุป์เป็นพยาน านี้ไป้าะรออยไยยีน้อนาอ้าเพียผู้เียว และอวาฮอรัสที่้าสลัให้นา้วยใรันี้ ิามุ้มรอป้อภัยวใอ้าทุแห่หน อีทั้อให้บรราปวเทพทั้หลาย โปรนำพาวใอ้า หวนืนสู่ไอยุป์อีรั้้วยเทอ…”
เ้าายเรพทานห์ทรสลัรูปวาฮอรัสบุรแห่เทพเ้าโอิริส[3]ให้น้อนา้วยมนร์อธิษาน วพระเนรเศร้าสร้อยเมื่อทอไปยัท่อนพระราวผ่ออน้อนา
“ไยยีน้อพี่ ยามที่เ้าอยู่้วย พี่เป็นพระสวามีที่ีไม่ไ้ แ่านี้ไปพี่ะเป็นพระสวามีที่ีอน้อ พี่ะรออยเ้าแ่เพียผู้เียวเท่านั้นไยยี นี่ือสัา” เ้าายเรพทานห์รัส้วยวหฤทัยที่ร้าวราน ประสานสายพระเนรับรอแม่ทัพฟาาห์นิ่ พระอ์ะรออยนว่านาะหวนืนมา ไม่ว่านานเท่าใ็ะรอ
“ฟาาห์ฟั้าให้ี เ้าั้เวรยามอยู่ที่หน้าหุบผาษัริย์อเหล่ามนุษย์ วาฮอรัสะนำพานาไปที่นั่น หาพบหิใที่้นแนมีำหนิเป็นรูปสลัวาฮอรัสที่้าไ้สลัให้นาในวันนี้ เมื่อนั่นแหละือารไ้พบพระนาไยยียอวใอ้า หาพบแล้วเ้าอย่าั้า เร่พานาลับมาหา้าโยพลัน”
รับสั่พร้อมยื่นท่อนพระรเรียวามอพระสนมเอไยยีให้รอแม่ทัพไปัาร้วยสายพระเนรอาลัย รอแม่ทัพำ้อรับ้วยสีหน้าเร่รึม แล้ว็้อะัับรับสั่ถัมา
“และอีสออย่าที่้าอยาให้เ้าทำ อย่าแรือทำลายฮาเร็มนี้เสียโยไว เมื่อมีฮาเร็มแล้วมันวุ่นวายทำให้ไยยี้อา้าไป ็อย่าไ้มีมันอี่อไปเลย”
เ้าายเรพทานห์รับสั่วพัร์หม่นแส แ่เพียไม่นานวพระเนร็เป็นสีแั้วยพระทัยเือุ่น ่อนะรับสั่ลอไรพระทน์ออมา พระสุรเสียำรามั่แ้นอัอั้น
“และอีอย่าฟาาห์ ให้ทหาร่าระเ้ในบ่อที่้าเลี้ยเอาไว้ให้หม อย่าให้เหลือมีีวิอยู่แม้สััวเียว เมื่อพวมันล้าัินไยยีอ้า ็ให้มันายับไปพร้อมับไยยี ่าพวมันเสีย แล้วเผา้วยไฟ อย่าให้เหลือแม้แ่เศษา านั้น็เอาธุลีอมันไปทิ้ให้ห่าไลไอยุป์อ้าเสีย”
“พ่ะย่ะ่ะฝ่าบาท”
รอแม่ทัพฟาาห์รับพระำรัสไม่เี่ยอน วหน้ามสันมายอายาินัรบเยหน้าึ้นมอไปยัพระปฤษา์ที่อุ้มสิ้นหวั ทรพระำเนินห่าออไป้าๆ รู้ว่าเศร้าเสียพระทัยเพียใ แ่ท่านรอแม่ทัพฟาาห์็มิอา่วยไ้เลย นี่แหละเพราะทรึะนอ ว่าะล่วรู้ว่าไ้วาวหทัยไว้ที่ผู้ใ นา็ลาาไลั่วนิรันร์เสียแล้ว อีเมื่อใันเล่าที่พระนาะหวนืน ท่านรอแม่ทัพฟาาห์ิอย่าหนัใ แหนหน้ามอึ้นไปยัอ์สุริยเทพรา[4] ที่ส่อแสสว่าไปทั่วพื้นพิภพ ้วยวามีวามหวั
“ออ์สุริยเทพราส่อสว่า เปิทาให้แ่้านำพระนาืนลับมาสู่อ้อมพระทรวอเ้าายเรพทานห์ สหายรัอ้า้วยเถิ” แม่ทัพฟาาห์อธิษานบ ร่าแ็แร่ส่าามอาินัรบ็เลือนหายไปารนั้น เพื่อไปทำหน้าที่อนามพระบัูร[5]
[1] พระานุ หมายถึ หัวเ่า
[2] พระแสริ หมายถึ มี
[3] เทพเ้าโอิริส ามำนานเื่อันว่าเป็นเทพเ้าแห่แม่น้ำไนล์ อีทั้ยัเป็นเทพเ้าที่ปรอแนมรา และยัเื่อันอีว่าทรเป็นเทพเ้าที่เยเป็นฟาโรห์ปรออียิป์มา่อน ในำนานเื่ออีว่าเทพเ้าฮอรัสือเทพที่เป็นฟาโรห์พระอ์สุท้าย ่อนะส่่อให้มนุษย์ปรอันเอ แ่ระนั้นผู้ที่เป็นฟาโรห์็สืบเื้อสายมาาเทพเ้า
[4]เทพเ้าราหรือเร (Re, Ra) าวอียิป์โบราถือว่าเทพเ้าราือเทพแห่วอาทิย์ เป็นเทพเ้าสูสุออาาัรเ่า เป็นเทพเ้าแห่วามเป็นอมะ ลัษะอเทพเ้าราือ มีวอาทิย์อยู่บนศีรษะ ใบหน้าเป็นเหยี่ยว
[5] พระบัูร แปลว่า ำสั่
ความคิดเห็น