คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 :;; อดีต ((SPECIAL))
9 ธันวาคม 2007
"เฮ้ สุขสันต์วันเกิดมินโฮ~ ~"
เสียงเฮฮาดังขึ้นในห้องซ้อมเล็กๆ เสียงพูดคุยกันสนุกสนานดังแว่วมา เพราะมีผู้คนมากมายพากันฉลองวันเกิดของน้องเล็ก เชว มินโฮ อย่างร่าเริง บรรยากาศดูอบอุ่นเป็นที่สุด
เด็กหนุ่มยิ้มแก้มแทบแตก ภายใต้ใบหน้าหล่อเหลานั่นดูมีความสุขอยู่ไม่ใช่น้อย...
"สุขสันต์วันเกิดนะ มินโฮ"เด็กหนุ่มหน้าใส ยื่นของกล่องขวัญสีเหลืองสดใสให้มินโฮ มินโฮรับมาอย่างอายๆแล้วกล่าว
"ขอบใจนะ คิบอม"
คิบอมยิ้มให้มินโฮอย่างร่าเริง มินโฮจึงอดยิ้มตามไปไม่ได้
วันนี้มินโฮดูมีความสุขเป็นที่สุด ทั้งเพื่อนๆ รุ่นพี่ ทุกคน ต่างพากันมาฉลองวันเกิดให้เค้า น่าปลื้มใจจริงๆ ตอนเช้านี้ มินโฮได้โทรไปหา พ่อและแม่เค้า พ่อและแม่บอกว่า
"พ่อกับแม่รักมินโฮ ดูแลสุขภาพด้วยนะ"
ถึงวันนี้มินโฮจะไม่ได้เจอหน้าพ่อแม่แต่มินโฮก็มีความไม่น้อย...
มินโฮกำลังมีความสุข
------------------------------------------------------------------------------
หลายวันต่อมา...
ทุกๆวันดำเนินไปเหมือนเดิม คือการฝึกซ้อม ฝึกซ้อม มีอยู่อย่างเดียวเท่านั้น...มันอาจจะน่าเบื่อ แต่สิ่งที่ทำให้มินดฮไม่เคยเบื่อก็คือ..
คิบอม......
ใช่แล้ว มินโฮแอบรักคิบอมมาตลอด ตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน เค้ารักในตัวคิบอมมาตลอด...ถ้าเค้าจะขอคิดว่า คิบอมก็แอบมีใจให้เค้าเหมือนกัน...จะเป็นอะไรไหมนะ???
"มินโฮ !!! "
"ห้ะ !!" เสียงเรียกของจินกิทำเอาผมสะดุ้ง - -* ตกใจนะเนี่ย...
"เหม่ออีกแล้วว-3-"จินกิบอกพร้อมกับทำหน้าตาประหลาด มันดูน่ากลัวมากกว่านะ - -*
"คิก คิก นายนี่ชอบเหม่อจังเลยนะมินโฮ"คิบอมตามมาเสริม"งานอดิเรกนายรึเปล่าเนี่ย??"
"ใช่มั้ง ฮ่า ฮ่า"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
ทั้งสองคนหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน มินโฮมีความสุขเหลือเกิน ทั้งๆที่บอกกลับตัวเองแบบนั้นแต่...เค้าจะต้อง แอบรักเพื่อนคนนี้อีกนานเท่าไหร่ เมื่อไหร่ที่เราจะบอกความรู้สึกออกไป...ถ้าบอกไปมันจะเกิดอะไร.....
มันจะเกิดอะไรกับมิตรภาพของเรา....
คิบอมอาจจะไม่คุยกับผม
คิบอมอาจจะไม่มองผม
คิบอมอาจจะไม่แคร์ผม
คิบอมอาจจะไม่ยิ้มให้ผมอีก.....
ผมเลยเลือก...ที่จะเก็บความรู้สึกนี้เอาไว้ในใจ เพราะ.....ผมกลัวที่จะเจ็บเอง
------------------------------------------------------------------------------
หลายวันมานี้
มินโฮพยายามที่จะควบคุมสติตัวเองให้ดี มินโฮไม่อยากจะเผลอใจ ให้รักคิบอมมากไปกว่านี้...
แต่ผลออกมาตรงข้ามกัน
มินโฮกลับรักคิบอมมากขึ้น ทุกครั้งที่คิบอมยิ้มมา ทุกครั้งที่คิบอมมาคอยเอาใจ ถึงแม้คิบอมจะทำกับคนอื่นด้วยเช่นกัน...
ผมควรตัดใจรึเปล่า????
มินโฮส่ายหน้าไปมาเพื่อไล่ความคิด เค้าคิดมากขึ้นทุกวันๆ แม้จะไม่มีใครสนใจมินโฮเลยก็ตาม
"ส่ายหน้าทำไมหรอมินโฮ"คิบอมยื่นหน้าเค้ามาใกล้
"- -*"มินโฮไม่รู้จะพูดอะไรเลยได้แต่เงียบ
"-0-"คิบอมทำหน้าประหลาด จนมินโฮเผลอหัวเราะออกมา
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า หน้านายตลกชะมัดเลย"
"-*-ว่าไงน๊าาาาาาาาาาาาา"คิบอมทำท่าเหมือนจะเข้ามาบีบคอมินโฮ
"คุยอะไรกันอยู่หรอ"จินกิทำหน้าบ๊องแบ๊ว(สุดๆ)แล้วเข้ามาแทรกระหว่างบทสนทนา
"ไม่มีอะไร ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
มินโฮคิดในใจว่า อะไรจะเกิดไม่สำคัญขอให้เค้าแอบรักคิบอมไปข้างเดียวแบบนี้ ก็พอแล้ว....
-----------------------------------------------------------------------------
เวลาผ่านไป...ไวเหมือนโกหก(ก็โกหกน่ะสิ-3-)
เวลา 02.00 น.
มินโฮตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัวสุดขีดจนแทบจะระเบิด มินโฮกุมขมับพลางมองหายาแก้ปวด เมื่อหาไม่เจอจึงหันไม่ถามจงฮยอน แต่เจ้าตัวนอนน้ำลายยืดไปเรียบร้อยแล้ว(โปรดจินตาการตาม...)
ถึงแม้จะปวดหัวขนาดไหนแต่ความคิดชั่วร้ายก็ผุดขึ้นมา มินโฮหยิบโทรศัพท์มือถือพร้อมกับถ่ายรูปจงฮยอนตอนนอนหลับ (น้ำลายยืด) เอาไว้แบล็กเม(ชั่วร้ายมากกก-*-)
มินโฮลุกขึ้นมาเดินหายาแก้ปวดหัว แต่ไม่ได้เปิดไฟ เพราะถ้าเกิดเปิดไฟ ไอ้คนที่นอนน้ำลายยืดอยู่ต้องตื่นขึ้นมาแน่ แล้วจะเป็นเรื่องใหญ่ - -*
เมื่อหาอยู่นานสองนานก็หาไม่เจอ มินโฮจึงตัดสินใจเดินไปซื้อใหม่ดีกว่า มินโฮลงลิฟท์ไปยังชั้นล่างสุดเพื่อไปยังร้านขายของ(เปิด 24 ชม.)
((มินโฮอยู่ประมานว่าคอนโดอ่ะนะจ้ะ))
"ขอบคุนครับ"
พอซื้อของเสร็จมินโฮจึงรีบกลับไปที่ห้อง เพราะอาการปวดหัวเริ่มจะหนักขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ต้อง...
"มาทางนี้เร็วคิบอม"
เมื่อมินโฮหันไปดูก็พบชายสองคนที่รูปร่างดูมลายคล้ายตาสุดๆ ด้วยความสงสัย+อยากรู้อยากเห็นจึงทำให้มินโฮตามไปดู
มินโฮเดินตามไปอย่างเบาที่สุดเที่จะทำได้ เค้าลืมเรื่องอาการปวดหัวไปซะสนิทเพราะมัวแต่จดจ่อกับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า
ใช่คิบอมกับจินกิจริงๆด้วย...
สักพัก ชายสองคนก็หยุด ตรงมุมกำแพงที่ดูแล้วเป็นมุมอับมากๆ แทบจะไม่มีใครผ่านมาตรงนี้ด้วยซ้ำ ไม่นานนักบทสนทนาของทั้งคุ่ก็เริ่มต้นขึ้น
"มีอะไรหรอ คิบอม ทำไมต้องเรียกออกมาดึกดื่นป่านนี้ด้วย"
"ก็นายอะแหละ"คิบอมชี้โบ้ยมาทางจินกิ
"ชั้นอะไรอีกล่ะ - -*"
"-3-"
"นายหึงชั้นใช่ไหม"จินกิยิ้มเหยียดๆแต่บทสนทนาของทั้งคู่ทำให้มินโฮลืมหายใจ
หึง...งั้นหรอ???
"ใครกันแน่ที่หึง"คราวนี้คิบอมเป็นฝ่ายเอ่ยบ้าง"เดี๋ยวชอบไปยุ่งกับรุ่นน้องนักเปลี่ยนใจจากกันแล้วใช่ไหมล่ะ"
ยิ่งมินโฮยืนฟังบทสนทนามากเท่าไหร่ ใจของเค้ายิ่งเจ็บมากเท่านั้น
เค้าพอจะเดาเรื่องราวออกแล้ว....
"นายหึงชั้นจริงๆด้วย"
"ใครจะไปหะ...อุ๊บ"คิบอมพูดไม่ทันจบประโยค ภาพที่มินโฮเห็นก็ทำให้ร่างกายของเค้าชาไปหมด...
คิบอมกับจินกิจูบกัน....
คิบอมที่ตอนแรกยังตกใจสักพักก็ผ่อนคลายลงแล้วจูบจินกิกลับ
ภาพที่มินโฮเห็นมันเหมือนกับการเอามีดมากรีดที่หัวใจ...
น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว มินโฮรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมามากมาย เค้าไม่สามารถหยุดตัวเองได้....
ทำไม....???
ทำไมต้องเป็นจินกิ???
เป็นเค้าไม่ได้เหรอ ???
คำถามมมากมายผุดขึ้นในใจ โดยที่มินโฮไม่สามารถรู้คำตอบได้เลย เจ็บ เจ็บเหลือเกิน....
ทั้งๆที่เคยคิดว่าแค่แอบรักต่อไปก็พอแล้ว...
แต่ทำไม...ถึงเจ็บขนาดนี้นะ
------------------------------------------------------------------------------
ตั้งแต่วันนั้น มินโฮจึงดูเศร้าซึมไปโดยปริยาย และไม่มีใครรู้ว่าเพราะอะไร ในขณะที่มีสมาชิกคนใหม่ อีแทมิน เข้ามา และ นำตำแหน่งน้องเล็กของมินโฮไปด้วย...หลายๆคนคิดว่านี่เป็นเหตุที่ทำให้มินโฮซึมเศร้า
วันแล้ววันเล่า ชีวิตของมินโฮผ่านไปอย่างช้าๆ คิบอมยิ้มให้มินโฮเหมือนอย่างที่ผ่านมา แต่คราวนี้ กลับเป็นรอยยิ้มที่เจ็บ เหลือเกิน....
หรือว่า มินโฮควรตัดใจ???
------------------------------------------------------------------------------
ในที่สุดก็ครบ 5 ตอน เย้ เย้ ^O^;;
ตอนนี้เป็น ตอนพิเศษ แหะๆๆ ที่มาอัพเพราะ
จะไม่มีเวลาแล้วเคอะ 2-3 วันนี้
มีภารกิจหนัก คอน เอสเอ็ม และการตามชายนี่ โหะๆๆๆ
ถ้าเกิดพ้น 2 - 3 วันนี้ไปรับรองว่า
จะกลับมาปรับปรุงหน้าฟิคให้แจ่มไปเลยย
เป้าหมายของครั้งนี้ ขอเม้นเกิน 30 น้ะ ไหวป่าวว ไม่งั้นไม่อัพ งื้อๆ
อย่าลืมอ่าน++เม้นน๊า รักคนอ่านน(แน่นอนว่าคนเม้นด้วยยยย)
ความคิดเห็น