บทนำ
“ลูกโป่ง”เสียงคุณป้าเรียกฉันอย่างดังทำให้ฉันสดุงอย่างแรงแต่ดีที่ไม่ตกเตียง หลายคนสงสัยว่าทำไมต้องเป็นคุณป้า พ่อแม่หายไปไหนฉันบอกได้เลยว่าพ่อแม่ของฉันแยกทางกันแล้วตอนนี้คุณป้าจะพาฉันไปหาคุณยายท่านใจดีกับฉันที่สุดแล้วแต่ฉันดันตื่นสายซะได้
“คะๆ ลูกโป่งแต่งตัวก่อนนะคะ! ”ฉันขานรับคุณป้าแล้วรีบลงไปหาท่านคุณป้าคนนี้ไม่ค่อยชอบฉันซักเท่าไหร่ก็ฉันไม่ชอบตอบโต้อะไรเลยทำให้ดูเหมือนอะไรอะไรท่านก็ผิดตลอดท่านเลยให้ฉันมาอยู่กับคุณยายแทน ยิ่งถ้าไปอยู่กับคุณยายจะทำให้ท่านได้สบายกว่าเดิมเพราะไม่มีฉันแต่ยังไงท่านก็ต้องแอบอิจฉาอยู่เพราะว่าไม่ค่อยมีคนอยู่กับคุณยายทั้งทีคุณยายมีสมบัติเยอะมากแถมคุณป้าก็เป็นพวกหิวเงินด้วย
ไม่สิคุณป้าน่ะ ที่ให้ฉันอยู่ใน1สัปดาห์ก็เพราะเงินยังไงล่ะตอนที่แม่กับพ่อฉันแยกกัน พ่อได้ให้เงินให้คุณป้าช่วยดูแลให้ ถ้าพ่อไม่ให้เงินฉันคงต้องไปนอนข้างถนนแล้วล่ะเพราะตอนนั้นฉันก็ยังเสียใจอยู่ยังหาทางไปไหนยังไม่ได้หรอก
“ขึ้นรถได้แล้วคุณยายรออยู่” คุณป้าพูดด้วยอารมณ์ฟัดเฟื่องกับฉัน ฉันจึงรีบขึ้นรถเพื่อไปหาคุณยาย
ฉันขึ้นรถมาด้วยความเบื่อหนายเพราะว่าทางที่จะไปบ้านยายมันนานมาก แถมคนขับรถชอบทำให้ฉันเมารถตลอดเลย ก็ดูสิคะท่านขับรถสิซิงส์เลยจะไม่ให้เมารถได้ยังไง
คฤหาสน์คุณยาย
"ลูกโป่ง"คุณยายเดินมารับฉันและกอดฉันไว้แน่น ฉันก็กอดคุณยายกลับ
"สวัสดีคะ คุณยาย "เราเลิกจากการกอด ฉันเลยรีบสวัสดีคุณยาย และยิ้มใฟ้ท่านอย่างเป็นมิตร ก่อนที่ฉันจะย้ายออกจากบ้านหลังนี้ก็ตอน10ขวบนั่นแหละพ่อกับแม่ของฉันอยากหาเงินด้วยตัวเองตอนนั้นคุณยายก็เศร้าที่ไม่มีลูกหลานอยู่ด้วย และอีกอย่างฉันต้องย้ายโรงเรียนไปต่างจังหวัด ก็เลยไม่ได้อยู่กับคุณยาย.. ติดตามตอนใหม่ๆได้ทุกวันอังคาร-พุธ-พฤหัสบดี
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น