ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ปฐมนิเทศเปิดเรียนสุดหรรษา
เ้ารู่มาถึ ฤูร้อนอันแสนยาวนาน็หมไป แ่สิ่ที่ย่าายเ้านั้น็ือ "เปิเทอม" และแน่นอน็้อมีพิธีเลือนั้นเรียน้วยเ่นัน
"เอเลน!!! ื่นไ้แล้วนะ" เสียเรียอหิสาวที่ัอยู่้าๆ ทำให้ายหนุ่มที่นอนอยู่บนเียนั้นถึับสะุ้ื่น "อะไรัน มิาสะเอเหรอ" ายหนุ่มที่ื่อว่า เอเลน ถาม พร้อมับยี้หัวแร แล้วเธอมาทำอะไรในห้ออั้น เอเลนถามมิาสะอย่าเบื่อหน่าย ็เธอไม่ยอมื่นัที ุป้า็เลยให้มาเรีย มิาสะยื่นเท้าสะเอวอยู่้าเีย ทำหน้าาเย็นาใส่ "แล้วเธอ ลืมไแล้วเหรอว่าวันนี้วันอะไร" เอเลนทำหน้าๆ่อนะเหลือบไปมอปิทินั้โ๊ะอัวเอ ริ้วย เสียอเอลนัึ้น่อนะรีบลุไปอาบน้ำ แ่ัว แล้วรีบามมิาสะไปที่ห้ออาหาร "้านะ เอเลน" เสียอหิสาววัยลานเรีย อะไรันรับ แม่! ผมแ่ื่นสายนิเียวเอ เอเลนแย้แม่อนเอ่อนะรีบไปนั่ที่โ๊ะอาหาร ึ่มีพ่ออเอเลน และมิาสะนั่อยู่่อนแล้ว ะนั้นพ่ออเอเลน็รีบพูับเอเลนว่า "เอเลนูแลัวเอ้วนนะ" เอเลนรีบวามือารอาหารอน หันมามอพ่อ ทำหน้าา่อนะลับไปรับประทานอาหาร่อ แ่็ยัเ็บวามสสัยนั้นไว้ พอรับประทานอาหารเสร็เอเลนับมิาสะ็รีบวิ่ออไปที่สถานีรถไฟใ้ิน เพื่อไปโรเรียนให้ทันเวลา "เอเลน" มิาสะเรียเอเลน้วยน้ำเสียราบเรียบแบบไม่มีอะไรเลย เรือนผมสีำลับและผ้าพันออมิาสะที่ปลิวไปามสายลม่อยๆ หยุล "อะไรเหรอ มิาสะ"
เอเลนทำหน้านับเสียเรียอมิาสะ เปล่า ไม่มีอะไร เสียอันแผ่วเบาอมิาสะอบเอเลนไปอย่าไม่มีอะไรเิึ้น "เอเลน มิาสะ" เสียอใรบานำลัเรีย เอเลน ับมิาสะ อยู่ อาร์มิน!!! เอเลนะโนเรียอาร์มินัๆ ีั ที่ทั้สอนอยู่ที่นี้ ำลัะไปโรเรียนันเหรอ
อืม เสียอเอเลนรีบอบ ้ันไป้วยันสิ
เมื่อทั้สามนถึโรเรียน "นเยอะริๆนะ วันนี้" อาร์มินบอับเพื่อนทั้สอ "นั่นสิ!! นเยอะแบบนี้ะไปหาห้อประุมเอไ้ไัน" เอเลนรีบอบเสียั เอเลน อย่าพึ่โวยวายสิ มิาสะรีบเือนเอเลน ั้นไม่ไ้โวยวายสัหน่อย อีอย่าั้น็ไม่ใ่ลูหรือน้ออเธอ้วย เอเลนวาใส่มิาสะ แ่มิาสะ็อบเอเลนอย่าใเย็นไปว่า ็แม่อเธอ สั่ให้ั้นูแลเธอ้วย ะนั้นอาร์มินที่ยืนฟัทั้สอนพูมานาน็ับทสนทนาอทัู้่เสีย ทั้สอนเลิเถียันสัทีเถอะรับ ทันในั้น เอเลนและมิาสะที่เถียันอยู่็อยู่ะั เพราะทุนที่อยู่ในบริเวนั่น่าหันมามอพวเอเลนที่ยืนุยันหม
อ๊า!! เสียร้ออเอเลนาารถูมเมื่อรู่ทำให้มิาสะ และอาร์มินหันมาหาเอเลนทันที เมื่อเอเลนลืมาึ้นสิที่เห็นือ หิสาวเรือนผมที่น้ำาล มัรวบสู นัยาสีน้ำาล มอมาทาเอเลน ะ อโทษ่ะ!! เอเลน หิสาวล่าวอโทษอโพย เพื่อนที่นำลันั่ทับอยู่ า่า! เธอมาทำอะไรที่นี่ เอเลนเรียเพื่อนอเธอ ็มาโรเรียนไ่ะ ั้นลัวมาสาย้เลยวิ่มาแล้ว็นเอเลนเนี่ยละ า่ารีบอบเอเลนไปอย่าใสๆ ั้นเหรอ เอเลนอบอย่าไม่่อยสบายใ ะที่ทั้สอำลัสนทนาันอยู่เาำที่อยู่้านหลัอา่า ่อยๆใล้เ้าทุที เอเลน เสียอมิาสะที่ทำให้ทัู้่ผวาผวา เมื่อา่าเห็นันั้นเธอ้รีบลุออาัวอเอเลนทันที หลัาที่า่าลุออาัวอเอเลนแล้ว ายหนุ่มผมสีน้ำาลอ่อนนหนึ่ รูปร่าสูโปร่ เาเอามือเาหัวเบาๆแล้วพูับพวเอเลนว่า นี่พวนายเล่นอะไรันน่ะ วุ่นวายไปหมเลย เอ่อ แนือว่า อาร์มินรีบแ้ัวแทนเพื่อนทั้สามน ไม่เป็นไรหรออาร์มินเรื่อนี้ั้นเ้าใ แนอบ แน!! มายื่นทำอะไรรนี้น่ะ ายหนุ่มสอนเพื่อนสนิทอแนเรีย อะไรอพวนายน่ะ โนี่ มาร์โ ั้นแ่มายื่นูพวนีุ้ยันเอนะ แนอบพร้อมับหันไปมอพวเอเลน " อะไรละเนี่ยเสียัไ่เ้าเลย" เสียเอะอะโวยวายอหิสวยนหิเิมมาพร้อมับเินอออเพื่อนสาวร่าเล็อีหนึ่นมา้วย ยูมิล! ริส้า! โนี่ยืนเรียทั้สอนอยู่ห่าๆ เป็นยัไบ้าไม่เอันั้นาน เอเลนทั ็ีนะ ยูมิลอบ พร้อมับรอยยิ้มเล็ๆ ะนั้นริส้า็เอ่ยถามมิาสะและเพื่อนนอื่นๆบ้า "มิาสะปิเทอมนั้เธอเป็นยัไบ้า้ะ" ริส้าหันไปถามมิาสะบ้า มิาสะพยัหน้า่อนที่ะพูอบลับริส้า ็ี หลัานั่นา่า็เหลือบไปเห็นเพื่อนอเธออี3นำลัเินเ้าในโรเรียน ไรเนอร์ เบลทรูท แอนนี่ า่าะนเรียเพื่อนอเธอพร้อมับพวเอเลนที่หันไปมอ ไม่เอันนานนะ ทั้สามน มาร์โทั อืม! ไรเนอร์อบแทนเบลทรูทและแอนนี่ที่ยืนอยู่้าๆ "ีันะ ที่ไ้เอทุนอีนะ" ริส้าพูับเพื่อนๆทุน "นั่นสินะ" เอเลนอบ พร้อมับยิ้มน้อยๆ "เหมือนับว่าพวเราลับมาอยู่อนเปิเทอมวันแรอโรเรียนนี้เลยนะะ"
"เอเลน!!! ื่นไ้แล้วนะ" เสียเรียอหิสาวที่ัอยู่้าๆ ทำให้ายหนุ่มที่นอนอยู่บนเียนั้นถึับสะุ้ื่น "อะไรัน มิาสะเอเหรอ" ายหนุ่มที่ื่อว่า เอเลน ถาม พร้อมับยี้หัวแร แล้วเธอมาทำอะไรในห้ออั้น เอเลนถามมิาสะอย่าเบื่อหน่าย ็เธอไม่ยอมื่นัที ุป้า็เลยให้มาเรีย มิาสะยื่นเท้าสะเอวอยู่้าเีย ทำหน้าาเย็นาใส่ "แล้วเธอ ลืมไแล้วเหรอว่าวันนี้วันอะไร" เอเลนทำหน้าๆ่อนะเหลือบไปมอปิทินั้โ๊ะอัวเอ ริ้วย เสียอเอลนัึ้น่อนะรีบลุไปอาบน้ำ แ่ัว แล้วรีบามมิาสะไปที่ห้ออาหาร "้านะ เอเลน" เสียอหิสาววัยลานเรีย อะไรันรับ แม่! ผมแ่ื่นสายนิเียวเอ เอเลนแย้แม่อนเอ่อนะรีบไปนั่ที่โ๊ะอาหาร ึ่มีพ่ออเอเลน และมิาสะนั่อยู่่อนแล้ว ะนั้นพ่ออเอเลน็รีบพูับเอเลนว่า "เอเลนูแลัวเอ้วนนะ" เอเลนรีบวามือารอาหารอน หันมามอพ่อ ทำหน้าา่อนะลับไปรับประทานอาหาร่อ แ่็ยัเ็บวามสสัยนั้นไว้ พอรับประทานอาหารเสร็เอเลนับมิาสะ็รีบวิ่ออไปที่สถานีรถไฟใ้ิน เพื่อไปโรเรียนให้ทันเวลา "เอเลน" มิาสะเรียเอเลน้วยน้ำเสียราบเรียบแบบไม่มีอะไรเลย เรือนผมสีำลับและผ้าพันออมิาสะที่ปลิวไปามสายลม่อยๆ หยุล "อะไรเหรอ มิาสะ"
เอเลนทำหน้านับเสียเรียอมิาสะ เปล่า ไม่มีอะไร เสียอันแผ่วเบาอมิาสะอบเอเลนไปอย่าไม่มีอะไรเิึ้น "เอเลน มิาสะ" เสียอใรบานำลัเรีย เอเลน ับมิาสะ อยู่ อาร์มิน!!! เอเลนะโนเรียอาร์มินัๆ ีั ที่ทั้สอนอยู่ที่นี้ ำลัะไปโรเรียนันเหรอ
อืม เสียอเอเลนรีบอบ ้ันไป้วยันสิ
เมื่อทั้สามนถึโรเรียน "นเยอะริๆนะ วันนี้" อาร์มินบอับเพื่อนทั้สอ "นั่นสิ!! นเยอะแบบนี้ะไปหาห้อประุมเอไ้ไัน" เอเลนรีบอบเสียั เอเลน อย่าพึ่โวยวายสิ มิาสะรีบเือนเอเลน ั้นไม่ไ้โวยวายสัหน่อย อีอย่าั้น็ไม่ใ่ลูหรือน้ออเธอ้วย เอเลนวาใส่มิาสะ แ่มิาสะ็อบเอเลนอย่าใเย็นไปว่า ็แม่อเธอ สั่ให้ั้นูแลเธอ้วย ะนั้นอาร์มินที่ยืนฟัทั้สอนพูมานาน็ับทสนทนาอทัู้่เสีย ทั้สอนเลิเถียันสัทีเถอะรับ ทันในั้น เอเลนและมิาสะที่เถียันอยู่็อยู่ะั เพราะทุนที่อยู่ในบริเวนั่น่าหันมามอพวเอเลนที่ยืนุยันหม
อ๊า!! เสียร้ออเอเลนาารถูมเมื่อรู่ทำให้มิาสะ และอาร์มินหันมาหาเอเลนทันที เมื่อเอเลนลืมาึ้นสิที่เห็นือ หิสาวเรือนผมที่น้ำาล มัรวบสู นัยาสีน้ำาล มอมาทาเอเลน ะ อโทษ่ะ!! เอเลน หิสาวล่าวอโทษอโพย เพื่อนที่นำลันั่ทับอยู่ า่า! เธอมาทำอะไรที่นี่ เอเลนเรียเพื่อนอเธอ ็มาโรเรียนไ่ะ ั้นลัวมาสาย้เลยวิ่มาแล้ว็นเอเลนเนี่ยละ า่ารีบอบเอเลนไปอย่าใสๆ ั้นเหรอ เอเลนอบอย่าไม่่อยสบายใ ะที่ทั้สอำลัสนทนาันอยู่เาำที่อยู่้านหลัอา่า ่อยๆใล้เ้าทุที เอเลน เสียอมิาสะที่ทำให้ทัู้่ผวาผวา เมื่อา่าเห็นันั้นเธอ้รีบลุออาัวอเอเลนทันที หลัาที่า่าลุออาัวอเอเลนแล้ว ายหนุ่มผมสีน้ำาลอ่อนนหนึ่ รูปร่าสูโปร่ เาเอามือเาหัวเบาๆแล้วพูับพวเอเลนว่า นี่พวนายเล่นอะไรันน่ะ วุ่นวายไปหมเลย เอ่อ แนือว่า อาร์มินรีบแ้ัวแทนเพื่อนทั้สามน ไม่เป็นไรหรออาร์มินเรื่อนี้ั้นเ้าใ แนอบ แน!! มายื่นทำอะไรรนี้น่ะ ายหนุ่มสอนเพื่อนสนิทอแนเรีย อะไรอพวนายน่ะ โนี่ มาร์โ ั้นแ่มายื่นูพวนีุ้ยันเอนะ แนอบพร้อมับหันไปมอพวเอเลน " อะไรละเนี่ยเสียัไ่เ้าเลย" เสียเอะอะโวยวายอหิสวยนหิเิมมาพร้อมับเินอออเพื่อนสาวร่าเล็อีหนึ่นมา้วย ยูมิล! ริส้า! โนี่ยืนเรียทั้สอนอยู่ห่าๆ เป็นยัไบ้าไม่เอันั้นาน เอเลนทั ็ีนะ ยูมิลอบ พร้อมับรอยยิ้มเล็ๆ ะนั้นริส้า็เอ่ยถามมิาสะและเพื่อนนอื่นๆบ้า "มิาสะปิเทอมนั้เธอเป็นยัไบ้า้ะ" ริส้าหันไปถามมิาสะบ้า มิาสะพยัหน้า่อนที่ะพูอบลับริส้า ็ี หลัานั่นา่า็เหลือบไปเห็นเพื่อนอเธออี3นำลัเินเ้าในโรเรียน ไรเนอร์ เบลทรูท แอนนี่ า่าะนเรียเพื่อนอเธอพร้อมับพวเอเลนที่หันไปมอ ไม่เอันนานนะ ทั้สามน มาร์โทั อืม! ไรเนอร์อบแทนเบลทรูทและแอนนี่ที่ยืนอยู่้าๆ "ีันะ ที่ไ้เอทุนอีนะ" ริส้าพูับเพื่อนๆทุน "นั่นสินะ" เอเลนอบ พร้อมับยิ้มน้อยๆ "เหมือนับว่าพวเราลับมาอยู่อนเปิเทอมวันแรอโรเรียนนี้เลยนะะ"
สายลมพัโยมาทาพวเอเลน ใบไม้ปลิวว่อน ้นไม้สั่นไหวนิๆ ทั้หมหันหน้ามามอันทั้หม ะนั้นริ๊โรเรียน็ัึ้น พร้อมับเสียอาารย์ห้อประาสัมพันธ์ประาศ "้อให้นัเรียนั้นมัธยมศึษาปีที่3 ทุนมาเราัวันที่ห้อประุม เพื่อฟัารปมนิเทศเปิเรียน้วย่ะ" สิ้นเสียอาารย์พวเอเลน็พาันเินไปที่ห้อประุม
เมื่อนัเรียนทุนมาถึห้อประุม อาารย์สายั้นมัธยมศึษาปีที่3 ทุนพลัันมาล่าว้อนรับนัเรียนใหม่ทุน พร้อม้วยผู้อำนวยาร พิิส และาม้วยประธานนัเรียนอสายั้น ายหนุ่มผมสีำัสั้น นัยาสีำนิล วามเียบ ยืนล่าวับนัเรียนทุน พร้อมับรอประธานนัเรียน หิสาวผมสีน้ำาล มัรวบสู สวมแว่น ยื่นถือเอสารอยู่้าๆ พอบพิธีปมนิเทศนัเรียนทุนรีบเินไปที่ห้อเรียนอนามที่ิใบประาศไว้ พวเอเลนไ้อยู่ห้อเียวันหม านั้น็มีารเลือหัวหน้าและรอหัวหน้าห้อ "เอาล่ะทุน เราะเลือหัวหน้าห้อันนะ" เสียอาารย์ประำั้นม.3/3 อาารย์ เอลวิน สมิธ ล่าวทัทายนัเรียนทุน เสนอื่อเพื่อนที่นัเรียนิว่าเหมาะะเป็นหัวหน้ามาไ้เลยนะ ทุน่าเสนอื่อเพื่อนออไป มีนัเรียนที่ไ้รับเลือเป็นห้วหน้าอยู่5น แน เียรสไล์ เอเลน เยเอร์ มิาสะ อัเอร์มัน มาร์โ บ็อท อาร์มิน อาเลิรธ์ เอาล่ะทุนละแนนเลือไ้เลย สิ้นเสียอาารย์เอลวิน ทุน่ายิบอล์ึ้นมาเียนบนระานำ ยเว้นนที่ถูเลือเท่านั้นที่ไม่ไ้ละแนน ผละแนนประันี้ แน 8 เอเลน 4 มิาสะ 7 มาร์โ5 อาร์มิน 6 เป็นอันว่า แน เียรสไล์ เป็นหัวหน้า ส่วนมิาสะ อัเอร์มัน เป็นหัวหน้ารอนะ "เ้าใแล้วะ" มิาสะอบอย่าไม่สบอารม์ พร้อมเอามือออไว้ รับ!! แนอบเสียั
เมื่อเวลาพัลาวันมาถึนัเรียนทุน่าพาันไปโรอาหาร บาน็นำ้าวล่อที่เรียมมารับประทานที่ไหน็ไ้ภายในโรเรียน เอเลน มิาสะ และอาร์มิน พอเลิเรียน่วเ้า็รีบริ่ไปที่โรอาหารอย่า่วน "เอเลน วันนี้ะินอะไรีละ" มิาสะถามหลา้มัวลไปมออาหารหลาหลายอย่าที่เรียันอยู่ในู้ระ "ั้นั้นเอา ้าวแะหรี่ ับน้ำส้ม ละัน" เอเลนอบ "ั้นั้นเอา้วย" มิาสะรีบสั่รายารอาหารเหมือนับเอเลนทันที "แล้วอาร์มินละ" เอเลนหันไปมออาร์มิน้วยวามสสัย "อผมมี้าวล่อนะรับ" ั้นเหรอ ะที่ทั้สามนรับประทานอาหารอยู่นั้น ายหนุ่มผมสีำัสั้น ร่าเล็ นัยาสีนิล แววามเียบเินผ่านหลัอเอเลนไป พร้อมับหิสาวอี2น เอเลน มิาสะ และอาร์มินรีบหันลับไปมอ็ปราว่า "เฮ้ย!! พวนายน่ะ อยามีเรื่อหรือไ" ไม่เอาน่ารีไวล์ อย่าไปมีเรื่อับนอื่นเลย หิสาวผมสีน้ำาลมัรวบสู สวมแว่นา รีบเ้ามาห้าม "แล้วพวุมีปัหาอะไรหรือปล่าวะ" มิาสะรีบเถียลับ "มิาสะั้นว่าอย่ามีเรื่อันเลยนะ เพราะว่านั้นือ ประธานนัเรียนโรเรียนเรานะเธอลืมแล้วเหรอ" อาร์มินรีบเือนสิเพื่อน หัวหน้ารีไวล์ หัวหน้าฮันี่ะ รีบไปทาน้าวเถอะะ เมื่อรีไวล์ันฮันี่ไ้ฟัที่เพทราพู็รีบเินไปทาน้าว โยทิ้พวเอเลนไว้รนั้น หลัานั้น 30 นาที ็ถึเวลาเรียนภาบ่าย แสเริ่มแรึ้น อาารย์เอลวินใ้อล์เียนระานสอนนัเรียนไปมา แล้ว็หยุพูับนัเรียน "รูลืมบอไปเลยว่า อี 3 วัน้าหน้า ให้นัเรียนทุนเลือเ้ามรมใ็ไ้มาหนึ่มรม ถ้าใรไม่มีมรมะถูัะแนนนะ" เมื่ออาารย์เอลวินพูบ็ลับไปเียนระาน่อ ะนั้นอารมินที่นั่้าๆเอเลน็เอ่ยถามเอเลนว่า "เอเลนนายะเลือมรมอะไร" ำถามออาร์มินทำให้เอเลนถึับิหนั สายลมพัผ่านเอเลนไป แล้ว็พูับัวเอเบาๆว่า ั้นวรอยู่มรมอะไรนะ
บแล้วนะรับับอนแร แฮๆ เล่นอานไว้เยอะเลยอะนะ ็เพราะเี๋ยวนี้ารบ้านมันเยอะอะ ทีหลัเราะรีบแ่ให้ไวๆนะ แล้วอฝานิยายไว้้วยนะ้า
เมื่อเวลาพัลาวันมาถึนัเรียนทุน่าพาันไปโรอาหาร บาน็นำ้าวล่อที่เรียมมารับประทานที่ไหน็ไ้ภายในโรเรียน เอเลน มิาสะ และอาร์มิน พอเลิเรียน่วเ้า็รีบริ่ไปที่โรอาหารอย่า่วน "เอเลน วันนี้ะินอะไรีละ" มิาสะถามหลา้มัวลไปมออาหารหลาหลายอย่าที่เรียันอยู่ในู้ระ "ั้นั้นเอา ้าวแะหรี่ ับน้ำส้ม ละัน" เอเลนอบ "ั้นั้นเอา้วย" มิาสะรีบสั่รายารอาหารเหมือนับเอเลนทันที "แล้วอาร์มินละ" เอเลนหันไปมออาร์มิน้วยวามสสัย "อผมมี้าวล่อนะรับ" ั้นเหรอ ะที่ทั้สามนรับประทานอาหารอยู่นั้น ายหนุ่มผมสีำัสั้น ร่าเล็ นัยาสีนิล แววามเียบเินผ่านหลัอเอเลนไป พร้อมับหิสาวอี2น เอเลน มิาสะ และอาร์มินรีบหันลับไปมอ็ปราว่า "เฮ้ย!! พวนายน่ะ อยามีเรื่อหรือไ" ไม่เอาน่ารีไวล์ อย่าไปมีเรื่อับนอื่นเลย หิสาวผมสีน้ำาลมัรวบสู สวมแว่นา รีบเ้ามาห้าม "แล้วพวุมีปัหาอะไรหรือปล่าวะ" มิาสะรีบเถียลับ "มิาสะั้นว่าอย่ามีเรื่อันเลยนะ เพราะว่านั้นือ ประธานนัเรียนโรเรียนเรานะเธอลืมแล้วเหรอ" อาร์มินรีบเือนสิเพื่อน หัวหน้ารีไวล์ หัวหน้าฮันี่ะ รีบไปทาน้าวเถอะะ เมื่อรีไวล์ันฮันี่ไ้ฟัที่เพทราพู็รีบเินไปทาน้าว โยทิ้พวเอเลนไว้รนั้น หลัานั้น 30 นาที ็ถึเวลาเรียนภาบ่าย แสเริ่มแรึ้น อาารย์เอลวินใ้อล์เียนระานสอนนัเรียนไปมา แล้ว็หยุพูับนัเรียน "รูลืมบอไปเลยว่า อี 3 วัน้าหน้า ให้นัเรียนทุนเลือเ้ามรมใ็ไ้มาหนึ่มรม ถ้าใรไม่มีมรมะถูัะแนนนะ" เมื่ออาารย์เอลวินพูบ็ลับไปเียนระาน่อ ะนั้นอารมินที่นั่้าๆเอเลน็เอ่ยถามเอเลนว่า "เอเลนนายะเลือมรมอะไร" ำถามออาร์มินทำให้เอเลนถึับิหนั สายลมพัผ่านเอเลนไป แล้ว็พูับัวเอเบาๆว่า ั้นวรอยู่มรมอะไรนะ
บแล้วนะรับับอนแร แฮๆ เล่นอานไว้เยอะเลยอะนะ ็เพราะเี๋ยวนี้ารบ้านมันเยอะอะ ทีหลัเราะรีบแ่ให้ไวๆนะ แล้วอฝานิยายไว้้วยนะ้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น