ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Panda's tale : เรื่องเล่า ... เผ่าแพนด้า

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : ผมชื่อ ... ตือบะ

    • อัปเดตล่าสุด 8 มี.ค. 49


    ตั้งแต่เกิดและจำความได้ ผมก็อาศัยอยู่ในป่าแห่งนี้อยู่แล้ว

    ความจริงจะเรียกว่าป่าก็คงไม่ได้อีก
    นั่นแหละ เพราะแม่เคยบอกว่า 'มนุษย์' ก็แค่ทำที่อยู่ของเราให้คล้ายป่ามากที่สุดพอที่เราจะอยู่ได้เท่านั้นเอง

    ความจริงผมไม่ได้อยู่ที่นี่มาตั้งแต่เกิดหรอกนะ ตอนเกิดผมอยู่อีกป่าหนึ่ง พอผมอายุครบเก้าเดือนหย่านมแม่แล้ว
    'มนุษย์' อีกนั่นแหละ พรากผมมาจากอกแม่

    คนที่ดูแลผมในป่าใหม่นี้เขาบอกว่า แม่ผมน่ะร้องไห้อยู่ตั้งนาน เอาแต่ร้องไห้ ทำตัวซึมเศร้าจนพวกเขาแทบจะเอาผมไปประเคนคืนแม่เลยละ

    แต่ทำไมน้า พวกเขาถึงไม่เอาผมไปคืน ผมคิดถึงแม่จะแย่อยู่แล้ว ทั้งความอบอุ่นของแม่ และน้ำเสียงใจดีของแม่ ผมลืมไม่ได้เลย เอ้า
    ! พูดมาถึงตรงนี้น้ำตาผมก็จะไหลอีกแล้ว ต้องรีบเช็ดก่อน

    ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วละ ว่าผมจะเข้มแข็งและแข็งแกร่งเข้าไว้ จนกว่าผมจะได้พบแม่อีกครั้ง แต่ถึงตอนนั้น แม่จะจำผมได้หรือเปล่านะ ผมคงจะหล่อจนแม่จำไม่ได้ ฮิฮิ

    ป่าที่ผมบอกพวกคุณไปเมื่อสักครู่นั้น แท้จริงก็คือกรงนั่นละครับ มนุษย์มากหน้าหลายตาเข้ามาดูผมยังกะตัวประหลาดไม่เว้นแต่ละวัน เด็ก ๆ มนุษย์น่ะ ชอบผมจะตาย ก็ผมมันน่ารักนี่ ขนผมก็ออกจะนุ่ม ฟูเสียอย่างนั้น พวกเขาชอบยื่นใบไผ่ให้ผมกินเล่นด้วยนะครับ แต่อยากบอกพวกเขาจังว่า ผมน่ะ ชอบต้นไผ่อ่อน ๆ มากกว่า มันแทะมันปากดี

    พูดมาถึงตรงนี้แล้วพวกคุณก็คงจะเดาออกกันบ้างแล้วใชไหม ว่าที่อยู่ของผมน่ะ เรียกว่าอะไร และผมเป็นใคร ผมจะเฉลยแล้วนะครับ คนที่ทายไม่ถูกก็ฟังคำตอบกันให้ดีล่ะ ผมไม่ชอบพูดอะไรหลายรอบหรอกนะ

    ผมอาศัยอยู่ในสวนสัตว์ แล้วผมก็เป็นหมีแพนด้าครับทุกท่าน อ๊ะ ... ไม่เชื่อเหรอ งั้นดูที่ป้ายหน้ากรงสิครับ ท่านจะเห็นข้อมูลของผมบนป้ายนั่นเองแหละครับ ว่า ... ผมชื่อ ตือบะ

    ที่ผมได้ชื่อนี้มาก็เพราะตอนเกิดผมตัวอ้วนป้อม แถมยังกินจุจนตัวกลมเลยน่ะสิครับ คนที่ดูแลผมกับแม่เลยตั้งชื่อให้ผมว่า ตือบะ แปลว่าหมูไงครับ แหม เป็นหมีที่ชื่อเหมือนหมูเนี่ยไม่ดีเลยนะครับ ว่าแต่หมูหน้าตาเป็นยังไงเนี่ยผมก็ยังไม่รู้เหมือนกันนะครับ มีใครรู้ก็บอกผมทีนะครับ

    ผมเป็นหมีแพนด้าเพศผู้นะ อายุอานามก็ หนึ่งขวบปีไม่ขาดไม่เกิน นี่ก็เพิ่งจะอายุครบหนึ่งขวบไปเมื่อสัปดาห์ก่อนนี่เอง ยังไงก็ ขอฝากเนื้อฝากตัวกับท่านผู้อ่านทุกท่านเลยนะครับ เพราะเรื่องราวของผมกำลังจะถูกถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือให้ท่านได้อ่านไปอีกนานพอดูเลยละคร้าบ ฮิฮิ


    .........................................................................................

    เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องยาวเรื่องที่2 ที่ผมจะลงในเด็กดีนะครับ ยังไงก็จะแต่งควบคู่ไปกับ เรื่อง กาเหว่า ซึ่งหาอ่านได้ที่ http://my.dek-d.com/gataring/story/view.php?id=131611 ทั้งสองเรื่องนี้ อ่านแล้วชอบหรือไม่ชอบใจยังไง รบกวนคอมเม้นท์เอาไว้ด้วยนะครับ หนึ่งคอมเม้นท์นั้นย่อมหมายถึงหนึ่งฟีตแบ็คและกำลังใจของคนเขียนนั่นเองครับ 


    .........................................................................................

    เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องยาวเรื่องที่2 ที่ผมจะลงในเด็กดีนะครับ ยังไงก็จะแต่งควบคู่ไปกับ เรื่อง กาเหว่า ซึ่งหาอ่านได้ที่ http://my.dek-d.com/gataring/story/view.php?id=131611 ทั้งสองเรื่องนี้ อ่านแล้วชอบหรือไม่ชอบใจยังไง รบกวนคอมเม้นท์เอาไว้ด้วยนะครับ หนึ่งคอมเม้นท์นั้นย่อมหมายถึงหนึ่งฟีตแบ็คและกำลังใจของคนเขียนนั่นเองครับ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×