รักใสๆของยัยแม่มด

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ -_- 100%

"หา !? อาจารย์ ว่ายังไงนะคะ"
"ก็อาจารย์พูดว่า จะให้เธอ ไปทำภารกิจที่โลกมนุษย์ ไงจ๊ะ"
"แต่.. ถึงหนูจะเพิ่งบรรลุนิติภาวะ การเป็นแม่มดเต็มตัวในวันนี้ มันไม่เห็นจำเป็น จะต้องส่งไปวันนี้เลยนี่ค่ะ"
"ไม่ได้จ้ะ อาจารย์รีบ ท่านอาจารย์ใหญ่สั่งมาแบบนี้จ้ะ"
"โธ่ .. อาจารย์ ไม่ไป ไม่ได้หรือคะ"
"ไม่ได้จ้ะ อย่าลืมนะ ว่าโรงเรียนนี้สำคัญกับหนูอย่างไร"
"... เฮ้อ ค่ะ ๆ แล้วหนูจะรีบเตรียมตัว"
"รีบๆหน่อยนะจ๊ะเทียร่า แล้วอาจารย์จะรออยู่ที่ประตูใหญ่"
��� เฮ้อ... ไม่เข้าใจเลย ทำไมอาจารย์ต้องเอาเรื่องเมื่อ13 ปีก่อน มาอ้างด้วยนะ .. ฉันรู้ ว่าโรงเรียนเก็บฉันมาจากสนามรบของโลกเวทย์มนตร์ ฉันไม่มีพ่อแม่ ไม่มีญาติพี่น้อง และ .. โรงเรียนนี้ เป็นเหมือนบ้านของฉัน ฉันเติบโตที่นี่.. ลักษณะเด่นของฉันคือ รอยแผลเป็นรูปตัว X ที่อยู่ตรงข้อมือข้างขวาของฉัน .. ไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไร จนทุกคนลืมมันไปหมดแล้ว
"เทียร่า"
"อ๊ะ .. พี่นานะ"
"ฉันให้เธอ ~♪ "
" ว้าว .. ของขวัญเหรอคะ"
�� พี่นานะยื่นกล่องของขวัญในจิ๋ว สีชมพูหวานแหวว ติดโบสีฟ้าเล็ก ๆ มุมกล่องมาให้ฉัน พี่นานะ.. เป็นคนที่อยู่เคียงข้างฉันเสมอ เธอเป็นเหมือนพี่สาวแท้ๆของฉัน ..
"ลองเปิดดูสิ ว่าข้างในมีอะไร"
"ค่ะ"
�� ฉัน ค่อยๆเปิดกล่องของขวัญใบจิ๋ว ใบนั้น และพบว่า ข้างใน มีกำไลข้อมือ เส้นเล็ก ๆ มองเผิน ๆ อาจจะดูธรรมดา แต่ถ้าจ้องมองมันก็จะเห็นว่า มันมีความโดดเด่นอยู่
"ว้าวว .. น่ารักมาก ขอบคุณพี่นานะมากนะคะ"
"จ้ะ แต่ว่า ในนี้ มันมีเวทย์มนต์อยู่ ฉันได้ใส่เวทย์มนต์เล็กๆน้อยๆ ลงไปในนี้ หวังว่าเธอจะเก็บไว้ใช้เมื่อยามจำเป็นนะจ๊ะ"
"ค่ะ ฉันจะเก็บไว้ใช้ยามจำเป็น ขอบคุณพี่มากเลยนะคะ"
"จ้ะ ฉันรู้เรื่องที่เธอจะเดินทางไปยังโลกมนุษย์ในวันนี้แล้ว ฉันจะคอยให้คำแนะนำเธอนะ เทียร่า"
"ลาก่อนนะคะพี่ .. เดี๋ยวฉันจะรีบทำภารกิจให้เสร็จ แล้วจะรีบกลับมาค่ะ ^^"

----- ประตูใหญ่ หน้าโรงเรียน -----
"อาจารย์ ค๊า ~~ "
"กว่าจะมาได้นะ อาจารย์ขาตะคริวกินหมดแล้วเนี่ย"
� -___-;;; เก้าอี้ก็มี ทำไมอาจารย์ไม่นั่งล่ะคะ
" อ่า.. ค่ะ งั้นเราไปกันเลยนะคะ "
"ดีจ้ะ ไปยืนกลางวงเวทย์เลย เทียร่า"
�� ฉันเดินไปยืนกลางวงเวทย์ขนาดใหญ่ สีม่วง บนพื้น รอบ ๆตัวมีผู้ใช้เวทย์ขั้นสูง 2-3คน คอยร่ายมนต์และตรวจสอบความเรียบร้อย
� พวกเขาเริ่มพึมพำมนต์บางอย่าง .. จากหนึ่งคนพูด .. คนอื่นก็พูดเช่นกัน กลายเป็นเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ สักพัก ฉันรู้สึกว่า รอบๆตัวฉัน มีหมอกหนาขึ้น จนฉันไม่สามารถมองเห็นอะไรรอบตัวได้อีก .. ทุกอย่างหายไป ฉันกำลังจะเดินทางไปยังโลกมนุษย์ เพื่อปฏิบัติภารกิจ ฉันหลับตา และปล่อยตัวตามสบาย จนกระทั่งรู้สึกได้ว่า .. หมอกสีขาวหนา เริ่มจางลง ไอเย็นถูกแทนที่ ด้วยความร้อน ... ก่อนที่ฉันจะ พบว่า ตัวเองกำลังจะตกลงไปในบ่อน้ำ !!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดด"
'ตูม!!!ซ่า ~ !!!'
"แค่ก ๆ "
�� ฉันตะเกียกตะกาย ว่ายน้ำเพื่อให้ถึงฝั่ง แต่รู้สึกว่ามันไกลเหลือเกิน -___-;;; ฉันเร่งความเร็วขึ้นอีก สายตาของฉันพล่ามัว มองไม่เห็นอะไร อาจเป็นเพราะน้ำเข้าตา หรือ .. เพิ่งผ่านจากการย้ายมิติมาก็เป็นได้ .. ฉันว่ายน้ำและเอามือไคว่ขว้าไปทั่ว จนกระทั่งไปสัมผัส กับพื้นดิน ที่อบอุ่น อย่างบอกไม่ถูก
�... ทำไมมัน อบอุ่นกว่าโลกเวทย์มนต์ ที่มีแต่ไอเย็นกันนะ ...
"เฮ้ย เธอ ลงไปทำอะไรในน้ำ"
"ห๊ะ หา!?"
��ไอ้หยา .. =[ ]= .. ฉันพบกับมนุษย์ซะแล้วสิ ฉันพอมองเห็นรางๆแล้วนะ ว่าเขาเป็นผู้ชาย .. รุ่นเดียวกับฉัน ... แต่ทำไม อยู่ดี ๆ อากาศถึงหนาวเย็น อย่างนี้�รู้สึกเหมือน .. ขาขยับไม่ได้
�. .. ขาฉัน !! เป็นตะคริว !! ตายล่ะ !! ...
��� ฉันเห็นผู้ชายคนนั้น พยายามจะเดินเข้ามาช่วยฉัน .. ก่อนที่สติของฉันจะดับวูบลง ...