คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 การย้ายมาที่นามิโมริ
ตอนที่ 1 การย้ายมาที่นามิโมริ
“ดีจ้า!!” เสียงเล็กของเด็กชายตัวเล็ก ไม่สิ!!ต้องเรียกว่า”เด็กทารก” ถึงจะเหมาะกว่าดังขึ้นทำให้ชายผมสีน้ำเงินหันไปที่ที่เด็กชายยืนอยู่เมื่อเห็นว่าคือใครเสียงหัวเราะตามแบบฉบับก็ดังขึ้น “คึหึหึ คุณนั่นเองอัลโกบาเลโน่แห่งอรุณ “รีบอร์น” มีธุระอะไรหรือครับถึงได้มาหาผมถึงที่แบบนี้” ดวงตาสีดำของเด็กทารกที่ชื่อว่ารีบอร์นฉายแววประมาณว่า “รู้ดีนี่”ก่อนจะเริ่มพูดธุระของตน “ฉันจะให้นายย้ายไปเรียนที่นามิโมริ”
“พรวดดดดดดดดด!!!!!”เสียงสำลัก(หรือพ่น)น้ำดังขึ้นฝ่ายชายผมสีน้ำเงินรีบควานหาทิชชู่ส่วนเจ้าตัวต้นเหตุก็เดินหลบน้ำที่พ่นมาอย่างสบายใจเฉิบ
“แค่ก......คุณว่า..อะไร..น่ะครับอัลโกบาเลโน่” ร่างบางไอไปถามไปหวังแค่เพียงว่าคำที่ออกจากปากรีบอร์นเมื่อครู่นี้เขาแค่ฟังผิดไป
“ที่นายได้ยินน่ะถูกต้องแล้วมุคุโร่ฉันจะให้นายไปย้ายไปที่โรงเรียนนามิโมริ”
“แล้วทำไมผมต้องย้ายไปที่นามิโมริด้วยครับในเมื่อคนคนนั้นอยู่ที่นั่น” มุคุโร่เอ่ยออกมาพร้อมกับหยิบชิทชู่มาเช็ดปากที่เลอะจากการพ่นน้ำ
“ก็เพื่อให้พวกนายดีกันไงล่ะเพราะพวกนายรู้รึเปล่าว่าเราต้องเสียค่าซ่อมตึก ค่าฯลฯ ที่มันมาจากพวกแกตีกันไง”รีบอร์นอธิบายเหตุผลออกมาเพราะตั้งแต่ “โรคุโด มุคุโร่” ออกมาจากคุกวินดีเช่ หลังจากนั้นทางวองโกเล่จะต้องเสียค่าเสียหายอยู่เป็นนิจอย่างน้อยต้องจ่ายค่าทำขวัญให้ผู้ที่โดนลูกหลงที่บาดเจ็บอย่างน้อยที่สุด 3 คน ถึงทรัพย์สมบัติของวองโกเล่จะเยอะขนาดเอาไปถมที่ดินใหญ่ก็ยังไม่หมดแต่แบบนี้มันก็ไม่ไหวเหมือนกัน เนื่องจากสาวเจ้า มุคุโร่ไปเดินตะลอนทั่วนามิโมริ ทำให้เกิดการฟัด ปะทะกันอยู่ทุกครั้งที่ฮิบาริไปเจอ (//เค้าเรื่องคุ้นๆเนอะ กร๊ากกกกกกกกก)
“ผมต้องขอปฏิเสธความหวังดี(ที่มีต่อวองโกเล่)ของคุณน่ะครับเพราะถ้าต้องให้ผมไปอยู่โรงเรียนเดียวกับฮิบาริ เคียวยะ โรงเรียนนั้นได้แตกกันพอดี” มุคุโร่พูดให้เหตุผลก่อนจะลุกขึ้นเดินแต่คำพูดจากปากของรีบอร์นทำให้ร่างที่กำลังจะก้าวต่อหยุดชะงัก
“งั้นหรอ? ฉันมองแกผิดไปจริงๆสิน่ะ”
“หมายความว่าไงครับอัลโกบาเลโน่” จากที่กำลังจะก้าวไปจากห้องที่ตัวเองกำลังก้าวออกจากห้องแต่ด้วยคำพูดของเด็กทารกที่สมองโตผิดปกติทำให้ชายหนุ่มหันกลับมาอีกครั้งพร้อมกับปล่อยรังสีบางอย่างออกมาด้วย
“ฉันว่าแกคงกลัวมากกว่า ที่จริงแกคงจะ ’ป๊อด’ สิน่ะเพราะกลัวว่าแกจะโดนฮิบาริฆ่าตายก่อนละสิแกก็เลยไม่กล้า” ไม่ใช่แค่พูดเปล่ารีบอร์นมองชายท่อยู่ตรงหน้าตนด้วยแววตาที่ดูถูก แบบนี้สับปะรดผมยอมไม่ได้!!!”
“งั้นผมตกลงผมจะย้ายโรงเรียนก็ได้และผมก็บอกคุณไว้ก่อนว่าผมไม่ได้ “ป๊อด” หรอกน่ะครับ” ชายหนุ่มพูดออกมาและดูเหมือนเน้นย้ำคำว่าป๊อดเป็นพิเศษ
“งั้นก็ดีพรุ่งนี้นายก็เตรียมไปเรียนที่นั่นได้เลยส่วนเรื่องสมัครเรียนฉันจะจัดการเอง”รีบอร์นพูดจบก็เดินจากไปปล่อยให้ชายหนุ่มยืนอยู่ที่เดิมอยู่นาน
สายลมที่พลิ้วไหวน้อยสู่เช้าวันใหม่ ร่างหนึ่งนอนเอกขเนกอยู่บนดาดฟ้าโรงเรียนที่เขารักมากกว่าสิ่งใด
“ฮิบาริๆๆ”เสียงเล็กและแหลมดังขึ้นพร้อมกับการบินมาของนกตัวจ้อย สีเหลือง มันลงจอดที่ข้าง ฮิบาริ เคียวยะ อย่างพอดิบพอดี มือหนาลูบสิ่งมีชีวิตตัวป้อมที่ส่งเสียงเรียกเขาอย่างแผ่วเบา รอยยิ้มฉายอยู่บนรูปหน้าคม ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง
“แกว่าไหมว่าวันนี้จะมีเรื่องดี” ฮิบาริพูดกับฮิเบิดร์ที่เกาะอยู่บนมือของเขานกน้อยขยับตัวน้อยๆก่อนจะบินจากไปและขับร้องเพลงโรงเรียนออกมาด้วยชายหนุ่มอ้าปากหาววอดก่อนจะออกเดินตรวจตรารอบโรงเรียนโดยไม่รู้เลยว่าเขาจะได้เจอบุลคลที่ไม่น่าเจอในที่แห่งนี้
.................................................................................................................................
TBC.
ความคิดเห็น